EP 2 - มันชื่อเพลิง

“มันชื่อเพลิง”

ใบหน้าหล่อเหลาของคนตรงหน้าละสายตาจากโทรศัพท์ที่อยู่ในมือ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวที่ยืนอยู่

ทันทีที่สองสายตาสบประสานกันกลับรู้สึกว่ามีประกายบางสิ่งบางอย่างในแววตากำลังเกิดขึ้น

“เอาว่ะ” พายุยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจเมื่อเห็นอาการคนทั้งสอง เขาสัมผัสได้ถึงปฏิกิริยาทางเคมีบางอย่างที่เกิดขึ้น

“เอาเชี่ยไร โน่น... มึงไปนั่งข้างมันเลย” ไฟเอ่ยไล่พายุให้ไปนั่งอีกฝั่งข้างกันกับเพลิง ก่อนจะเรียกให้เฟียร์มานั่งข้างกันกับเขา

เสียงเรียกของไฟส่งผลให้สองสายตาของทั้งคู่ละจากกัน ไฟเลือกนั่งลงตรงข้ามกับพายุ ส่วนเฟียร์นั่งลงตรงข้ามกันกับเพลิง

ชายหนุ่มคนเดิมหันกลับมาก้มหน้าสนใจโทรศัพท์ในมือต่อ คล้ายว่าไม่ได้สนใจต่อการมาเยือนของหญิงสาวอีก

แต่... ก็ไม่ใช่จะไม่สนใจ เพราะคนตรงหน้าก็จัดว่าสวยสะดุดตาอยู่ไม่น้อย

บรรยากาศในโต๊ะกลับสู่ความเงียบสงบอีกครั้ง และเป็นพายุที่เริ่มหาเรื่องชวนเพื่อนใหม่คุยเพราะกลัวว่าเฟียร์จะเหงา

“แล้วย้ายมานี่เธอมีเพื่อนยัง ?”

ทว่า... นอกจากจะไม่ได้รับคำตอบ เรียวคิ้วสวยยังขมวดเป็นปมให้กับคำถามเมื่อครู่ ดวงตาเฉี่ยวตวัดมองหน้าพายุก่อนจะเบือนหนีไปทางอื่น

“เออว่ะ เธอเพิ่งมาวันแรกนี่เนอะ จะไปมีได้ไง” พายุยิ้มแห้งก่อนจะบ่นพึมพำออกมาเหมือนกับพูดคนเดียวพลางตบปากตัวเองเบา ๆ แก้เขิน

“กูถามอะไรของกูไปวะเนี่ย” ก็นะ… หญิงสาวพึ่งมาเรียนที่นี่วันแรกจะมีเพื่อนได้อย่างไร ถ้ามีคงไม่มานั่งกับพวกเขาที่นี่ ตรงนี้

เฟียร์ถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายก่อนที่เธอจะรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างรอบ ๆ ตัว ดวงตาคู่สวยกวาดตามองไปรอบโรงอาหาร แล้วเธอก็พบกับสาเหตุที่ว่านั่น !

แววตาแห่งความอิจฉาจากบรรดานักศึกษาหญิงนับสิบคู่ที่มองมา แถมบางคนก็มองเธอจนเหมือนอยากจะจิกหัวมาตบเลยด้วยซ้ำ

“มีอะไรที่ฉันต้องรู้ป้ะ” เฟียร์หันกลับไปมองหน้าเพื่อนชายทีละคน

ที่พอรู้มาบ้างก็คือความฮอตของพวกเขาทั้งสามเรียกว่าดังพอตัว ชนิดที่ว่าชื่อเสียงเลื่องลือไปถึงกลุ่มนักศึกษาหญิงจากมหาวิทยาลัยเก่าของเธอเลยก็ว่าได้

จากที่คิดว่าจะอยู่มหาวิทยาลัยใหม่ได้ใช้ชีวิตเรียบง่ายอย่างสงบสุข แต่จากสายตาที่มองมาในตอนนี้

เดาได้เลยว่าไม่ !

"เธอก็ระวังหน่อยแล้วกัน” พายุเอ่ยเตือนอย่างเป็นห่วง เพราะไม่แน่ว่าวันใดวันหนึ่งสาว ๆ ที่พวกเขาเคยคั่วอาจมาหาเรื่องเฟียร์ก็เป็นได้

“หึ แต่กูว่าสาว ๆ ของพวกมึงต่างหากที่ควรระวังมัน” ไฟแค่นหัวเราะ เขารู้จักนิสัยของลูกพี่ลูกน้องคนนี้ดีว่าเธอแรงมากแค่ไหน

“นั่นปาก ?” เฟียร์ทำท่าเบะปากคว่ำหน้าให้กับคำพูดของไฟ ก่อนจะหันกลับมาด้วยความหงุดหงิด

ทว่า… ดันมาสบตาเข้ากับนัยน์ตาคมเข้มของเพลิงที่กำลังจ้องเธออยู่

“แล้วสรุปฉันควรต้องระวังสาว ๆ ของใคร” เสียงหวานเอ่ยถามพลางหยุดสายตาไปที่คนตรงข้าม

“ของไอ้เพลิง เยอะสุด” พายุชิงตอบก่อนจะเอาแขนกระทุ้งไปที่เพลิง แต่ก็โดนไฟพูดเบรกพร้อมกับส่ายหน้าเบา ๆ

“สัสมึงก็ใช่ย่อยไอ้ยุ”

“แล้วนายล่ะ” เฟียร์ละสายตาจากเพลิงก่อนจะหันไปถามไฟบ้าง

“ไอ้ไฟก็ใช่ย่อย แต่คนที่เยอะสุดในกลุ่ม กูบอกเลย ต้องยกตำแหน่งนี้ให้มัน” พายุยื่นแขนไปโอบไหล่เพื่อนสนิทพลางตบบ่าเพลิงเบา ๆ

ใบหน้าหล่อเงยหน้ามองไปที่เฟียร์ด้วยแววตาเรียบนิ่ง

“ถ้าโดนหาเรื่องก็มาบอกละกัน จะจัดการให้” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยบอก

“ชิ ใครจะได้จัดการใครกันแน่” เฟียร์เบ้ปากใส่ทันที เพราะหญิงสาวจะไม่มีวันปล่อยให้คนมาหาเรื่องเธออยู่ฝ่ายเดียวหรอก คนอย่างเธอน่ะเหรอที่จะยอมเป็นฝ่ายโดนกระทำ

ลองมาหาเรื่องสิ ! ได้เห็นดีกันแน่

“มึงอย่ามีเรื่องกับใครดีที่สุด ถ้ามึงมีอีก คราวนี้กูรายงานคุณลุงแน่” ไฟหันมาปรามแกมข่มขู่ลูกพี่ลูกน้องสาว

“โอเค้” เธอยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ

“แต่ช่วยล่ามคนของตัวเองเอาไว้ดี ๆ ก็แล้วกัน อย่าให้ใครมายุ่งกับฉันเด็ดขาด” ไม่รู้หัวเสียอะไรขึ้นมาอีก ทั้งที่ก่อนหน้าก็ว่าจะอารมณ์ดีแล้วแท้ ๆ

“ไปละ จะไปเรียน” พูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกจากโต๊ะไปทันที

พายุมองตามแผ่นหลังของหญิงสาวที่สับเท้าออกไป เขาถึงกับหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ

“อย่างเฟียสสัส”

ภาพสาวสวยหุ่นเอ็กซ์ในชุดรัดรูปกระโปรงสั้นเดินออกจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ ดูเชิด ๆ หยิ่ง ๆ ราวกับไม่แคร์และไม่สนใจต่อสายตาคนรอบข้าง

ดูสวยมากก็จริง แต่ก็ดูเฟียสมากด้วยเช่นกัน

ไฟได้แต่ส่ายหัวให้กับเฟียร์ลูกพี่ลูกน้องสุดแซ่บของเขา ก่อนที่ชายหนุ่มจะเห็นว่ามีสายตานักศึกษาชายหลายสิบคู่ที่จดจ้องไปทางร่างบางเป็นตาเดียว

ทว่าเมื่อเบนสายตามายังโต๊ะกับกลุ่มเพื่อน กลับเห็นสายตาของเพลิงกำลังมองแผ่นหลังของเฟียร์ด้วยเช่นกัน

“คนนี้กูขอ ห้ามเด็ดขาด” ไฟเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“โนครับ กูผ่านครับ ไม่ใช่สเปกกูครับ กูว่ากูเอาไม่อยู่แน่นอน” พายุส่ายหัวพรืดใหญ่พร้อมยกมือโบกปัดปฏิเสธ

“ไม่ใช่มึง” ไฟเอ่ยแก้คำเสียงแข็งและส่งสายตาซีเรียสไปทางอีกคน

เพลิง… ละสายตาจากแผ่นหลังบางในทันทีเมื่อได้ยินไฟเอ่ยขึ้น ก่อนจะสบตานิ่งเข้ากับสายตาของไฟที่จ้องอยู่

“กู ?” คิ้วหนาเลิกขึ้นพลางเอ่ยถามพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

Ep