ตอนที่ 2 อกหักจากคนที่รัก

ตอนที่ 2 อกหักจากคนที่รัก

ย้อนกลับไปหลายเดือนก่อน

ณ ผับแห่งหนึ่งของเมืองหลวง

กชพรรณก็เป็นวัยรุ่นทั่วไปที่มีกลุ่มเพื่อนมีสังคมในมหาวิทยาลัย ในวันนี้เธอมาฉลองกับเพื่อนๆ หลังสอบเสร็จที่สถานที่บันเทิงแห่งนี้ ถึงแม้จะไม่ได้ชอบดื่มอะไรมากมายแต่ก็มาเปิดหูเปิดตากับเพื่อนบ้าง

"ดื่มหน่อยไหมบัว?" ชุติกาญจน์ เพื่อนสนิทของหญิงสาวเอ่ยถามพร้อมยื่นแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาให้เธอ ถึงแม้เมนูที่ชุติกาญจน์สั่งมาจะไม่ได้แรงมากแต่ก็ทำให้คนคออ่อนอย่างเธอมึนเมาได้แน่ถ้าหากดื่มมันลงไป

"ชุ ดื่มเถอะเราไม่อยากดื่ม อยากมาฟังเพลงเฉยๆ"

"ยอมใจเธอจริงๆ แต่ก็เอาเถอะลากเธอออกมาได้ก็นับว่าดีแล้ว เฮ้อเธอแสนดีขนาดนี้ทำไมพี่ชัชถึงมองไม่เห็นกันนะ" ชุติกาญจน์รู้จักกับชัชวาลย์เพราะชายหนุ่มเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ แถมเธอยังรู้อีกด้วยว่าเพื่อนสนิทแอบชอบญาติผู้พี่ของเธอมาโดยตลอด

"นี่ เมาแล้วเหรอถึงพูดเรื่องนี้ อีกอย่างนะชุ พี่ชัชมีแฟนแล้วเราไม่กล้าไปแทรกกลางหรอก" เธอรู้ดีว่าชายหนุ่มมีผู้หญิงข้างกายอยู่แล้ว ที่ผ่านมาหญิงสาวจึงได้เก็บซ่อนความรู้สึกเหล่านี้เอาไว้ในใจ ไม่บอกให้อีกฝ่ายรับรู้

"นี่เธอยังไม่รู้อีกเหรอ พี่ชัชเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว ฉันนึกว่าเล่าให้เธอฟังแล้วเสียอีก" คำพูดของเพื่อนสนิททำให้กชพรรณนิ่งชะงักไป เธอรู้สึกดีใจที่ได้ยินอย่างนั้นแต่ทว่าในอีกด้านก็รู้สึกเป็นห่วงชายหนุ่มขึ้นมา เพราะที่ผ่านมาชัชวาลย์รักผู้หญิงคนนี้มาก มากจนเธออดเป็นห่วงไม่ได้ถ้าหากชายหนุ่มเลิกรากับผู้หญิงคนนั้น

"ทำไมถึงเลิกล่ะ ในเมื่อพี่ชัชรักพี่รสมาก"

"อืม ฉันได้ยินมาจากพี่ชายอีกที ว่าพี่ชัชถูกบอกเลิกส่วนเรื่องเป็นยังไงฉันก็ไม่รู้ ได้ยินแบบนี้ก็น่าสงสารอยู่นะ พี่ชัชรักผู้หญิงคนนี้มาก มากจนถึงขั้นวางแผนจะแต่งงานด้วย" สีหน้าของหญิงสาวเผยความเศร้าออกมา ไม่รู้ทำไมพอได้ยินว่าผู้ชายที่เธอแอบรักมานานกำลังเสียใจอยู่หัวใจเธอก็รู้สึกเจ็บปวดไปด้วย

อีกด้านของชัชวาลย์

ชายหนุ่มมานั่งดื่มอยู่ที่ผับแห่งนี้เหมือนกันกับกชพรรณ เขารู้สึกเจ็บปวดไม่น้อยกับสิ่งที่พบเจอ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขารักรสรินหมดหัวใจ วางแผนที่จะสร้างครอบครัวด้วยกันกับเธอ แต่ทว่าพอมาวันนี้จู่ๆ หญิงสาวก็เปลี่ยนไปแถมมาบอกเลิกเขาอีก เขาไม่รู้เลยว่าทำอะไรผิด ทำไมเรื่องราวทุกอย่างถึงได้กลายมาเป็นแบบนี้

ยิ่งคิดชายหนุ่มก็ยิ่งกระดกแก้วน้ำสีอำพันลงคอ คงมีเพียงสิ่งนี้ที่ปลอบหัวใจอันบอบช้ำของเขาได้ เขาจ้องมองโทรศัพท์ที่ปรากฏรูปคู่ระหว่างเขากับรสริน นึกถึงช่วงเวลาที่เป็นคนรักของหญิงสาวมันก็ทำให้เบ้าตาของชายหนุ่มร้อนผ่าวขึ้นมาทันที

เขาเฝ้าถามตัวเองว่าทำอะไรผิดทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้ทิ้งเขาไป รสรินมาบอกเลิกแล้วก็หายไปจากชีวิตเขา ในตอนแรกชายหนุ่มคิดว่าเธอคงกำลังโกรธเขาอยู่จึงพูดออกไปอย่างนี้ ให้หญิงสาวอารมณ์ดีขึ้นเขาถึงมาง้อเธออีกครั้งแต่ทว่าพอไปหารสรินที่คอนโดก็ได้ข่าวว่าเธอย้ายออกไปแล้ว ไปไหนก็ไม่รู้ เขาไม่รู้เรื่องของเธอเลยนอกจากรู้ว่ารสรินเป็นเด็กต่างจังหวัด พอมาเรียนในเมืองหลวงก็ทำงานอยู่ที่นี่ เขารู้เพียงแค่นั้น ก่อนหน้าตอนคบหากันเขาก็อยากไปเที่ยวบ้านเธอ ไปทำความรู้จักกับครอบครัวของแฟนสาวแต่รสรินก็บอกว่ายังไม่พร้อม พ่อของเธอดุมาก เอาไว้เธอพร้อมค่อยไปก็ได้ เขาก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรแฟนสาวอีกเพราะไม่อยากทำให้เธอไม่พอใจ

ทุกเวลาที่ผ่านมาชายหนุ่มตามใจผู้หญิงคนนี้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรเขาให้เธอได้หมดแต่ทำไมกัน ทำไมมาในวันนี้ผู้หญิงคนนี้ถึงได้ใจร้ายกับเขามากขนาดนี้ด้วย ยิ่งคิดชายหนุ่มก็ยิ่งเจ็บปวด เขายกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มไม่ยอมพักจนชายหนุ่มเริ่มเมาจนแทบไม่มีสติ

ผ่านไปนานเกือบชั่วโมง

กชพรรณในเวลานี้นั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะ เพื่อนสนิทอย่างชุติกาญจน์กับคนอื่นๆ ก็พากันไปวาดลวดลายหน้าเวที ส่วนเธอก็เอาแต่นั่งขำเพื่อนอยู่ที่โต๊ะ ถึงจะไม่ได้ไปเต้นกับเพื่อน หญิงสาวก็รู้สึกสนุกเหมือนกัน หญิงสาวเป็นคนขี้อายจึงไม่กล้าไปเต้นกับเพื่อนๆ

"บัว แฟนฉันมาเดี๋ยวออกไปคุยกับแฟนก่อน มาโวยวายอะไรอีกก็ไม่รู้น่าเบื่อ" ชุติกาญจน์เดินมาบอกเพื่อนด้วยสีหน้าไม่พอใจ กชพรรณรู้จักแฟนของเพื่อนสนิทดีว่าเป็นคนขี้หวงขนาดไหนจึงพยักหน้าให้กับเพื่อนไป ส่วนเธอจะนั่งรออยู่ตรงนี้แหละ แต่พอชุติกาญจน์ออกไปได้ไม่นานเพื่อนสนิทก็ทักข้อความมาหาบอกว่าทะเลาะกับแฟนหนุ่มจะขอตัวกลับก่อน กชพรรณไม่ได้นึกโกรธอะไรเพราะเข้าใจเพื่อนดี อีกอย่างเธอกลับบ้านเองได้ นี่ก็ยังไม่ห้าทุ่มเลย

คนตัวเล็กบอกเพื่อนส่วนที่เหลือก่อนจะหยิบกระเป๋าลุกออกไปจากโต๊ะ ไม่ทันจะได้ออกไปจากสถานที่บันเทิงแห่งนี้ร่างเล็กก็ชนเข้ากับใครอีกคน เธอเองก็เกือบล้มลงไปดีที่จับโต๊ะบริเวณนั้นเอาไว้ได้

"คุณคะ?" เธอมองผู้ชายร่างสูงที่ล้มไปกองกับพื้นทำให้เข้าไปเรียกอีกฝ่ายเพราะคิดว่าเขาจะเจ็บตรงไหนรึเปล่าถึงล้มลงไปอย่างนั้น

"ฮึก ไม่ต้องมายุ่ง!"

"พี่ชัช?"

"รู้จักกันเหรอครับ" การด์ของผับเดินมาถามเพราะคิดว่ามีแขกเมาแล้วทำตัวรุ่มร่ามกับแขกคนอื่น

"ค่ะ รู้จักกัน"

"งั้นก็ดีเลยช่วยพาผู้ชายคนนี้กลับบ้านหน่อยครับ เมาจนเดินไม่ไหวแล้วเนี่ย" นับว่าหญิงสาวตกใจพอสมควรที่มาเจอชัชวาลย์อยู่ในสภาพนี้ หญิงสาวไม่เคยเห็นชายหนุ่มเป็นแบบนี้มาก่อน แต่ไหนแต่ไรผู้ชายคนนี้เป็นคนสุภาพบุรุษแสนดี เป็นคนเก่งคนนึงเลยก็ว่าได้ เธอถึงได้ตกหลุมรักเขาจนหมดหัวใจอย่างนี้แต่ทว่าภาพชายหนุ่มที่เห็นอยู่ตอนนี้มันช่างแตกต่างจากชัชวาลย์คนเดิมที่เธอเคยรู้จักสิ้นดี

"พี่ชัชคะ ไหวไหมคะ?"

"ฮึก รสครับ รสมาหาชัชแล้วใช่ไหม?"

"ดูท่าจะไม่ไหว" หญิงสาวหากุญแจรถของชายหนุ่มก่อนจะบอกให้พนักงานของร้านช่วยพยุงร่างของชายหนุ่มไปที่รถ

กชพรรณมาพร้อมกับชุติกาญจน์จึงไม่ได้ขับรถมาเอง ในตอนแรกว่าจะเรียกรถกลับบ้านแต่มาเจอชัชวาลย์เสียก่อน หญิงสาวจึงต้องขับรถอีกฝ่ายกลับไปแทน แต่ทว่าพอให้พนักงานในร้านพยุงร่างสูงมายังรถ ชายหนุ่มก็ทำท่ากระอักกระอ่วนขึ้นมา

"พี่ชัช จะอาเจียนเหรอคะ เดี๋ยวนะคะ" ไม่ทันจะได้ขึ้นรถ หญิงสาวก็รีบวิ่งมาทางด้านของชายหนุ่มก่อนจะจับตัวของเขาที่ทำท่าเหมือนจะอ้วกออกมา

อ้วก !

"พี่ชัช บ้าจริง" กชพรรณตกใจจนทำตัวไม่ถูกที่ถูกชายหนุ่มอาเจียนใส่แบบนี้ สีหน้าของพนักงานที่พยุงร่างสูงมาก็ตกใจไม่ต่างกัน

"พี่ว่าพาผู้ชายคนนี้นอนที่นี่เถอะ ที่ร้านมีชั้นให้กับลูกค้าที่เมาจนกลับบ้านไม่ไหวพัก ค่าห้องก็ไม่ได้แพงมากด้วย น้องสนใจไหม?"

"ไม่สนก็ต้องสนแล้วล่ะค่ะ สภาพแบบนี้ไม่น่าไหว” เธอถอนหายใจออกมากับภาพที่เห็น ชายหนุ่มล้มพับไปแล้ว จึงตัดสินใจเปิดห้องให้อีกฝ่ายนอนอยู่ที่นี่ เธอเองก็จะไปล้างรอยเปื้อนอ้วกของอีกฝ่ายเหมือนกัน

ชายหนุ่มถูถพยุงขึ้นมายังห้องพัก กชพรรณควักเงินจ่ายค่าห้องก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกครั้ง เธอเดินไปล้างคราบเปื้อนใช้ทิชชูเช็ดคราบต่างๆ ก่อนจะเดินออกมามองคนเมาที่ไร้สติอยู่บนเตียง

"พี่คงรักพี่รสมากสินะคะถึงได้เสียใจขนาดนี้" สภาพของชัชวาลย์มันทำให้เธอรู้สึกสงสารชายหนุ่มไม่น้อย พอเห็นแบบนี้หัวใจเธอเองก็รู้สึกเจ็บปวดไม่ต่างจากเขา การได้เฝ้ามองชายหนุ่มมีคนรักคิดว่าเจ็บพอแล้วแต่พอมาเห็นชายหนุ่มเจ็บปวดแบบนี้เธอก็ยิ่งรู้สึกมากกว่าเดิมเสียอีก

มันไม่ง่ายเลยที่ต้องเฝ้ามองคนที่เธอแอบรัก อาลัยอาวรณ์ผู้หญิงอีกคน ไม่ง่ายเลยจริงๆ