คนสนิท

ค่ำคืนที่แสนเหน็บหนาวของเดือนพฤศจิกายน ภาคเหนือเริ่มมีอากาศหนาวขึ้นเรื่อย ๆ เฟญ่าแต่งตัวแล้วขึ้นไปเต้นโชว์อยู่บนเวทีตามปกติเหมือนกับทุกวัน ในทุก ๆ วันก่อนมาทำงานของเธอก็คือไปป้อนข้าวให้พ่อเลี้ยงของเธอ เช็ดตัวให้เรียบร้อยแล้วจึงไปเยี่ยมแม่ของเธอที่โรงพยาบาล แต่หากวันปกติที่แม่ของเธอไม่ได้นอนอยู่โรงพยาบาล เธอก็จะไปทำงานเช้าหน่อย เพราะหลังจากที่ไปดูแลพ่อเลี้ยงของเธอแล้ว เธอก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนต่อ นอกจากจะไปที่ผับเลย

"เอ้าเสี่ย วันนี้มาดื่มด้วยเหรอคะ นึกว่าหลังจากที่เสี่ยหมั้นแล้วจะไม่ได้เจอกันแล้วเสียอีก" เจ้แต้วเอ่ยทักเมื่อเห็นเหมันต์นั่งดื่มอยู่ในร้าน

"ผมก็แค่หมั้นเอง ยังไม่ได้แต่งเสียหน่อย"

"แบบนี้เองเหรอคะ แล้วยังอยากจะให้เจ้หาสาว ๆ มาให้อยู่มั้ยล่ะคะ"

"เอามานั่งดื่มด้วยก็ได้อยู่ครับ แต่คงไม่พากลับด้วยนะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยแล้วยิ้ม

"เป็นผู้ชายที่ซื่อสัตย์กับคนรักเสียจริง ๆ เลยนะคะ" เจ้แต้วแซว

"ครับ"

"งั้นเดี๋ยวเจ้จะหาสาว ๆ มานั่งเป็นเพื่อนสักคนสองคนนะคะ"

"ได้ครับ อ้อเจ้"

"ค่ะ ต้องการอะไรเพิ่มมั้ยคะ"

"เฟญ่ามาทำงานหรือเปล่าครับ"

"มาค่ะ ตอนนี้กำลังเต้นโชว์อยู่ค่ะ "

"ถ้างั้นก็ให้เธอมานั่งเป็นเพื่อนผมก็ได้ครับ"

"อ้อ ได้ค่ะเดี๋ยวเจ้จัดให้"

หญิงสาวลงจากเวทีแล้วก็เดินไปด้านหลังเวทีทันที เธอมีเต้นโชว์วันละ 2 ครั้ง ครั้งละ 1 ชั่วโมง ถึงแม้จะใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่แต่ว่าก็ทำให้เธอนั้นปวดเมื่อยเนื้อตัวอยู่เหมือนกัน เพราะจะต้องวาดลวดลายให้อ่อนช้อย การเป็นโคโยตี้จะว่าง่ายมันก็ง่าย จะว่ายากมันก็ยาก เพราะต้องคอยคิดท่าเต้นให้ออกมายั่วยวน และยั่วเย้าให้ได้ หากเต้นและออกลีลาเหมือนเดิมก็จะทำให้ลูกค้าเกิดเบื่อได้ ใครที่มีลีลาลวดลายดี ๆ หน่อยก็มักจะได้ทิปเยอะ ๆ เหมือนกัน

"สวัสดีค่ะเสี่ย" หญิงสาวเดินเข้ามาในห้อง VIP แล้วยกมือไหว้อย่างมีมารยาท

"นั่งก่อนสิ" ชายหนุ่มส่งยิ้มเชื้อเชิญให้เธอนั่งลงข้าง ๆ

"ขอบคุณค่ะเสี่ย"

"เรียกผมว่าเหมันต์เถอะ"

"ค่ะคุณเหมันต์"

"คุณจะดื่มอะไรมั้ยครับ สั่งได้เลยนะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันดื่มเหล้ากับคุณเหมันต์นี่ก็ได้ค่ะ ฉันดื่มได้หมด"

"เหมือนว่าคุณจะเก่งเรื่องดื่มมากเลยนะครับ"

"ก็นิดหน่อยค่ะ คนทำงานแบบนี้ก็ต้องปรับตัวทุกอย่างค่ะ และก็ลองผิดลองถูกอยู่หลายครั้งกว่าจะฝืนตัวเองดื่มจนเลิกงานได้"

"คุณมีวิธีในการดื่มให้ไม่เมาได้ด้วยเหรอครับ ผมไม่เคยรู้เลยนะครับว่ามีเทคนิคแบบนี้ด้วย"

"มีสิคะ ไม่ว่าจะเป็นการกินไม้รางจืด มะนาวผานฉันก็ลองหมดแล้ว ไอ้ที่เขาบอกกันว่าอันไหนช่วยได้ฉันก็ลองหมดเลย แต่ก็มาจบอยู่ที่เม็ดฟู่ละลายเสมหะค่ะ"

"เม็ดฟู่ละลายเสมหะนี่นะครับช่วยได้"

"แต่มันช่วยได้จริง ๆ นะคะ ไม่เชื่อคุณเหมันต์ก็ลองดูได้ค่ะ"

"ผมคงไม่ต้องใช้ของพวกนั้นหรอกครับ เพราะผมคอแข็งอยู่แล้ว"

"ถ้างั้นก็ลองมาแข่งกันดีมั้ยคะ"

"ได้สิครับ แต่ว่าหากคุณเมาแล้วจะกลับยังไงล่ะ"

"ฉันบอกแล้วไงคะว่าฉันจะต้องไม่เมาแน่นอน ถึงแม้ว่าฉันจะเมา เจ้แต้วก็พาฉันกลับได้อยู่ดีค่ะ ว่าแต่คุณเหมันต์เถอะค่ะ หากคุณเมาแล้วจะกลับยังไงล่ะคะ"

"ผมก็บอกแล้วไงว่าผมนั้นคอแข็ง ไม่เมาหรอก"

"งั้นก็มาดื่มกันเถอะค่ะ หวังว่าคืนนี้คุณจะมีความสุขนะคะ"

"ครับ ผมมีความสุขอยู่ทุกวันอยู่แล้ว"

ทั้งสองคนนั่งดื่มด้วยกันจนถึงเวลา ต่างฝ่ายต่างไม่ได้เมามาก ตั้งสติกันได้ทั้งคู่ ชายหนุ่มไม่เคยเจอใครที่เขาจะนั่งกินด้วยแล้วมีความสุขแบบเธอมาก่อนเลย ทั้งพูดเก่ง เอาใจเก่ง แถมยังดื่มเก่งอีก ชายหนุ่มจึงมานั่งดื่มกับเธอที่นี่บ่อย ๆ โดยที่ไม่เคยได้พากันไปต่อที่ไหนอีก จนตอนนี้ทั้งคู่ได้กลายเป็นเพื่อนกินกันเสียแล้ว

"พี่เหมันต์คะ พี่ไปดื่มมาอีกแล้วเหรอคะ" พราวมุกเอ่ยถาม เพราะเธอมาหาเขาตอนค่ำทุกวันแต่ก็มีเพียงแค่คำตอบเดิมว่าชายหนุ่มยังไม่กลับ

"มุกเหรอ ทำไมดึกขนาดนี้แล้วยังอยู่ที่นี่ล่ะ"

ชายหนุ่มเอ่ยถามเพราะว่าปกติแล้วเวลานี้เธอควรจะนอนแล้วสิ ทุกครั้งที่เขาโทรหาเธอแค่ตอน 3 ทุ่ม เธอก็บอกว่าจะเข้านอนแล้ว แต่ตอนนี้มันตี 2 แล้ว เขากลับเจอเธออยู่รอเขาที่บ้าน

"ฉันมาหาพี่ค่ะ ปกติฉันมาหาพี่ทุกเย็นแต่พี่ยังไม่กลับ ฉันเลยกลับบ้านไปก่อน แต่วันนี้ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับพี่ จึงนั่งรอพี่ค่ะ" หญิงสาวทำหน้าตาน่าสงสาร

"พี่ขอโทษนะ พี่ไม่รู้ว่ามุกจะรอพี่อยู่ เพราะปกติตอน 3 ทุ่มพี่โทรไปหามุกแล้ว มุกก็บอกว่ามุกเข้านอนแล้ว"

"ใช่ค่ะ ปกติมุกจะเข้านอนเวลานั้นค่ะ แต่วันนี้มุกมีเรื่องอยากจะคุยกับพี่"

"มีเรื่องอะไรงั้นเหรอถึงต้องนั่งรอพี่ดึก ๆ แบบนี้"

"พี่พึ่งกลับมา นั่งตรงนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวมุกจะไปเอาน้ำเย็น ๆ มาให้"

"อืม"

พราวมุกใส่ยาลงไปในแก้วน้ำแล้วเอาไปให้ชายหนุ่มดื่ม เธอจำใจที่ต้องทำแบบนี้เพราะว่าตอนนี้เธอกำลังท้องได้ 6 สัปดาห์แล้ว พ่อของเธอจึงบังคับให้เธอรีบหมั้นกับเหมันต์ทันที เพื่อให้เขารับผิดชอบ เป็นเพราะว่าเธอโกหกพ่อของเธอว่าเด็กในท้องนั้นเป็นลูกของเหมันต์ทั้ง ๆ ที่มันไม่จริง และเธอก็ยังบอกให้พ่อของเธอเก็บเรื่องนี้เป็นความลับก่อน เธออยากจะบอกเรื่องนี้ให้เหมันต์รู้ในวันแต่งงานเพื่อเป็นการเซอร์ไพส์ให้เขา

แต่จริง ๆ แล้วเป็นเพราะว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของเหมันต์ เธอจึงยังไม่อยากให้เรื่องนี้แพ่งพายออกไป เธอจึงคิดวางแผนในวันนี้ว่าจะวางยาเขาตอนที่เขาเมานี่แหละ พ่อของพราวมุกไม่เคยคิดอยากจะให้ลูกสาวแต่งงานกับเหมันต์เลย เพราะเขารู้ดีว่าหากลูกสาวของเขาที่ทั้งอ่อนโยนและเรียบร้อยนี้ตกไปเป็นเมียของเหมันต์แล้ว เธอจะต้องเสียใจไปจนวันตายแน่นอน เพราะว่าเหมันต์นั้นเป็นผู้ชายเพย์บอย และชอบซื้อผู้หญิงกินไปทั่ว แต่เขากลับไม่รู้เลยว่าลูกสาวของตัวเองนั้นไม่ได้ใสซื่ออย่างที่คิด