มาเป็นผู้หญิงของฉัน

เหมันต์ตื่นเช้ามาก็พบว่าข้างกายของเขานั้นมีผู้หญิงนอนกอดเขาอยู่ เมื่อเขามองดูก็เห็นว่าเป็นพราวมุกคู่หมั้นสาวของเขานั่นเอง หญิงสาวยังคงนอนหลับสนิท ชายหนุ่มยังไม่อยากรบกวน และยังคงรู้สึกพึงพอใจที่มีเธอนอนอยู่ข้างกายแบบนี้ เขาหมายปองเธอมานานแล้วแต่ก็ไม่กล้าล่วงเกินเธอเลยสักครั้ง เนื่องจากว่าหญิงสาวดูใสซื่อบริสุทธิ์เกินไป

ถึงแม้ว่าค่ำคืนที่ผ่านมานั้นเขาจะจำอะไรไม่ได้เลยก็ไม่เป็นไร แต่อย่างน้อย ๆ ตอนนี้เขาก็รู้แล้วว่าพราวมุกนั้นได้ตกเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว ไม่นานพราวมุกก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเหมันต์จ้องมองอยู่เธอก็รู้สึกเขินอายทันที

“ตื่นแล้วเหรอ”

“พี่เหมันต์ตื่นนานแล้วเหรอคะ”

“ไม่นานหรอก แค่ตื่นขึ้นมาแล้วก็จ้องมองสาวสวยที่หลับตาพริ้มอย่างมีความสุขเท่านั้นเอง”

พราวมุกทำเขินอาย ปล่อยกอดจากชายหนุ่มแล้วนอนหันหลังให้เขาทันที เหมันต์จึงเข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลัง

“มุกมานอนอยู่ที่นี่ได้ไงล่ะ หึ บอกพี่ซิ” ชายหนุ่มเอ่ยถามเพราะสงสัยว่าเธอมานอนอยู่บนเตียงเขาได้ยังไงกัน ทั้ง ๆ ที่เขาก็ไม่ได้ไปหาเธอด้วยซ้ำ เท่าที่จำได้ก็คือเขาไปดื่มที่ผับ และก็กลับบ้านมา แล้วก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย

“ก็เมื่อคืนมุกมารอพี่ที่นี่จนถึงตีสอง พี่กลับมาก็เมาแล้ว และก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ มุกสู้แรงพี่ไม่ได้ จึงต้อง……..”

“ไม่เป็นไร ไม่ต้องอายหรอก ไหน ๆ เราสองคนก็ใกล้จะแต่งงานกันอยู่แล้ว พี่รับผิดชอบมุกอยู่แล้ว ว่าแต่มุกมารอพี่ดึก ๆ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วก็จูบลงไปบนหัวไหล่ขาวของหญิงสาวหนึ่งครั้ง

“มุกอยากจะชวนพี่เหมันต์ไปถ่ายฟรีเวดดิ้งที่ภูเก็ตค่ะ”

“แค่เรื่องถ่ายรูปเองเหรอ ถึงทำให้ที่รักของพี่ต้องมานั่งรอจนถึงตีสอง”

“ใช่ค่ะ”

“ได้สิ พี่ก็นึกว่าเรื่องอะไรเสียอีก”

“ถ้างั้นอีกสองวันนะคะ”

“ได้ เอาตามที่มุกต้องการเลย”

หลังจากที่แม่ของเฟญ่าผ่าตัดเสร็จแล้ว หมอบอกว่าอาจจะต้องนอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลประมาณ 2-3 สัปดาห์ ช่วงนี้เป็นช่วงที่มีโรคระบาดอยู่ หมอจึงไม่ให้เข้าเยี่ยม แต่กลับมีข่าวรร้ายแจ้งให้กับเฟญ่าได้ทราบ

“ตอนนี้ทางเราได้ตรวจพบโรคแทรกซ้อนของแม่คุณนะครับ”

“โรคอะไรหรือคะหมอ ร้ายแรงมั้ยคะ หรือว่ารักษาได้มั้ยคะ”

“ตอนนี้แม่ของคุณมีโรคหัวใจแทรกซ้อนขึ้นมาด้วยนะครับ ตอนนี้คงจะยังต้องรักษาตามอาการไปก่อน แต่ก็ไม่ควรให้มีเรื่องอะไรให้กระทบจิตใจ อาการหลังผ่าตัดก็จะดีขึ้นด้วยครับ”

“แต่ว่ามันจะมีทางรักษาใช่มั้ยคะ”

“เรื่องมีน่ะมันมีอยู่แล้วครับ แต่อาจจะต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากด้วยเช่นกัน”

@Demo Pub

“เจ้ ตอนนี้ฉันอยากให้เจ้ช่วยอีกแล้ว”

“เรื่อง”

“เหมือนเดิม”

“นี่เธอจะเอาเงินไปทำอะไรอีกล่ะ แม่ของเธอก็ผ่าตัดเรียบร้อยไปแล้วไม่ใช่เหรอ”

“ก็ใช่ค่ะ แต่หมอบอกว่าแม่มีโรคหัวใจแทรกซ้อน หากต้องการรักษาอาจต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก แต่ตอนนี้ฉันยังไม่รู้ว่าจะต้องใช้เงินเท่าไหร่ ดังนั้นช่วงนี้ฉันจึงอยากเริ่มหาเงินให้มากขึ้น”

“นั่นไง เจ้บอกแล้วว่าหากได้เริ่มเข้าวงการนี้แล้วมันก็ออกยาก เห็นมั้ยล่ะว่าออกอยากจริง ๆ สุดท้ายก็ต้องมาทำเรื่องแบบนี้อีก เจ้ไม่อยากให้เธอต้องมาเป็นแบบนี้เลยนะเฟญ่า”

“แต่ว่าฉันไม่มีทางเลือกนี่คะ”

“จะรับทุกวันมั้ยล่ะ เจ้มีเสี่ยที่มักจะติดต่อมาประจำอยู่เหมือนกัน จะพยายามเลือกคนให้ก็แล้วกัน จะบอกพวกเสี่ยไว้ก่อน ดังนั้นหากวันไหนที่เสี่ยเขาต้องการ เขาก็จะติดต่อเธอเอง”

“ค่ะเจ้ แจ้งไปทุกวันก่อนก็ได้ค่ะ”

“น่าเสียดายที่คุณเหมันต์มีคู่หมั้นแล้ว และคุณเหมันต์ก็ไม่ต้องการผู้หญิงแล้ว มิอย่างนั้นเจ้ก็พอจะส่งเธอให้เขาได้”

“ช่างเถอะเจ้ จะให้ฉันไปเอาแต่เงินของคุณเหมันต์ทุกวันก็คงจะไม่เหมาะหรอก เดี๋ยวเขาก็จะมองว่าฉันเป็นผู้หญิงหน้าเงินเกินไป”

“อืม อืม เดี๋ยวเจ้จะหาคนให้”

ไม่นานเจ้แต้วก็เดินมาบอกกับหญิงสาวว่ามีเสี่ยคนหนึ่งต้องการผู้หญิงคืนนี้พอดีเลย หญิงสาวจึงตกปากรับคำไป

“สวัสดีค่ะเสี่ย”

“ผมชื่อธันวาครับ”

“ค่ะ ฉันชื่อเฟญ่าค่ะ”

“ดูคุณยังอายุน้อยอยู่เลยนะครับ”

“ค่ะ ญ่าพึ่งจะอายุ 22 ปีค่ะ”

“ยังเด็กอยู่เลยน่ะ แล้วเริ่มทำแบบนี้นานแล้วหรือยังล่ะ”

“คุณธันวาคงจะไม่ใช่ตำรวจนอกเครื่องแบบใช่มั้ยคะ”

หญิงสาวพูดทีเหมือนพูดเล่น ก็เพราะชายหนุ่มตรงหน้าก็มีหน้าตาที่หล่อเหลามากเหมือนกัน และหุ่นก็บึกบึนเหมือนกับคนที่ชอบออกกำลังกาย ทรงผมก็ดูคล้ายกับพวกทหารตำรวจเอามาก ๆ อีกอย่างเจอกันยังไม่ถึงนาทีก็ซักถามเสียเยอะเลย เหมือนกำลังถูกสอบปากคำ

“เปล่าหรอกครับ ผมก็เป็นแบบนี้แหละครับ เพื่อความชัวร์ ผมจึงอยากจะรู้เรื่องของคุณบ้างเท่านั้นเอง เพราะคุณเป็นผู้หญิงที่ตรงสเปคของผมเหมือนกัน ดังนั้นหากว่าคืนนี้ผมถูกใจคุณ ผมอาจจะรับเลี้ยงคุณไว้เป็นผู้หญิงของผมก็ได้ คุณอยากจะได้อะไรก็จะได้ทุกอย่าง”

“แต่ฉันไม่ได้อยากไปทำลายครอบครัวใครค่ะ”

“ผมโสด และยังไม่มีครอบครัว ผมเลี้ยงผู้หญิงไว้หลายสิบคนเลย คุณไม่ต้องกังวลเรื่องนี้หรอก เพราะไม่เคยมีใครใหญ่กว่ากันทั้งนั้น ทุกคนมีฐานะที่เท่าเทียบกันหมด”

“แต่ฉันคงไม่หรอกค่ะ ฉันทำแบบนี้แค่ชั่วคราวเท่านั้น และคุณธันวาก็เป็นลูกค้าคนที่สองของฉันค่ะ”

“ว๊าว เสียดายจัง ทำไมถึงต้องรีบปฏิเสธผมก่อนเสียล่ะ เก็บไว้คิดอีกสักหน่อยก็ได้”

“ค่ะ ฉันจะเก็บเอาไปคิดก่อนก็ได้ค่ะ”

“เข้ามาสิ ผมพร้อมแล้ว”

ธันวานักธุรกิจหนุ่มอังสังหาริมทรัพย์และธุรกิจโรงแรม ชายหนุ่มอายุเพียง 33 ปี ทั้งหล่อและรวยไม่แพ้กับเหมันต์เลย เมื่อธันวาได้ลิ้มลองรสชาติสวาทของหญิงสาวแล้วเขาก็พึงพอใจเธอมาก และอยากได้เธอไปเป็นผู้หญิงของตัวเองเหลือเกิน แต่ติดตรงที่ว่าเธอนั้นไม่ตกลง