04 ลืมวันเกิดตัวเอง

เวลาผ่านไป

ต่างคนใช้ชีวิตของตัวเองไปเรื่อยๆไม่มีใครสนใจ ใครมีหน้าที่อะไรก็ทำหน้าที่ของตัวเองไป ส่วนเพลิงได้เข้ารับตำแหน่งผู้บริหารแทนพ่อของเขาแล้วงานที่บริษัทไม่มีอะไรมากก็แค่รอเซ็นเอกสารเท่านั้น เขาจึงมีเวลาไปดูแลที่สนามแข่งอยู่เรื่อยๆ

“คุณเพลิงครับ”ลูกน้องของเขาเดินเข้ามา

“ว่าไง”ชายหนุ่มตอบรับเสียงเรียบ

“ประวัติของคนที่คุณเพลิงให้สืบครับ”ซองสีน้ำตาลถูกวางลงตรงหน้าของชายหนุ่ม

“ขอบใจ ออกไปได้ละ”

“ครับคุณเพลิง”

หลังจากที่ลูกน้องของเขาเดินออกไป ชายหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบซองสีน้ำตาลมาเปิดดู

[ นางสาว วันฟ้าใหม่ ***** อายุ 19 ปี เรียนจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียน .... ตอนนี้อายุอยู่กับน้องสองคนพ่อแม่ตายหมดแล้ว บ้านอยู่ซอยxxx]

“อยู่ใกล้แค่เอื้อมเองเหรอสาวน้อย หึ!!”ชายหนุ่มเค้นหัวเราะในลำคอออกมาแล้วพูดขึ้นมาอีกว่า”แล้วเจอกัน”

ตัดมาทางด้านวันฟ้าใหม่

ช่วงนี้กลางวันเธอจะไปทำงานที่ร้านเบเกอรี่ในตัวเมืองพอได้เวลารับน้องเธอก็จะรีบกลับมารับน้องที่โรงเรียนและจากนั้นก็เตรียมไปทำงานที่ร้านเหล้าอีก ตอนนี้เธอกำลังหางานที่ต้องทำแบบเต็มวันกลางคืนเธอจะได้มาอยู่กับน้องของเธอ แต่ระหว่างช่วงทำงานเธอต้องไปรับน้องของเธอมาอยู่ด้วยกันและจากนั้นก็ถึงจะกลับบ้านพร้อมกันหลังเธอเลิกงาน

“ผู้จัดการคะสิ้นเดือนใหม่ขอลาออกนะคะ”หญิงสาวเดินไปบอกความต้องการของตนเองกับผู้จัดการในร้านหลังจากที่ใช้เวลาคิดมาหนึ่งคืนเต็ม เธอตัดสินใจจะไปทำงานที่ร้านเบเกอรี่ที่เดียวเพราะจะได้มีเวลาพักผ่อนบ้าง

“อ้าว เป็นอะไรหรือเปล่าใหม่ ใครทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือเปล่า”ผู้จัดการถาม

“เปล่าค่ะ แต่ใหม่ได้งานช่วงกลางวันทำแล้ว ใหม่อยากมีเวลาให้น้องบ้าง”เธอบอกเหตุผล

“ฉันเข้าใจนะ แต่เอาเถอะฉันไม่ว่าอะไรหรอก แค่เสียดายคนขยันอย่างใหม่ต่างหาก”

“ขอบคุณผู้จัดการมากๆนะคะที่เข้าใจใหม่”เธอยกมือไหว้อย่างนอบน้อม

“ไปทำงานต่อเถอะ แล้วสิ้นเดือนฉันจะคิดเงินให้”

“ค่ะ”

อีกแค่2วันก็จะสิ้นเดือนแล้วมันอาจจะเร็วเกินไปแต่เธอต้องการที่จะเริ่มงานตั้งแต่ต้นเดือน

......

บ้านวันฟ้าใหม่

“พี่ทีคะ ใหม่หางานประจำทำได้แล้วนะคะ เป็นพนักงานร้านเบเกอรี่ ทีนี้ใหม่ก็ไม่ต้องเอาน้องหนึ่งไปรบกวนพี่ทีดึกๆแล้ว”หญิงสาวเอ่ยขึ้นมาในขณะที่กำลังยืนทำอาหารอยู่

“ดีแล้ว ใหม่จะได้ไม่ต้องไปทำงานกลับดึกๆดื่นๆ พี่เป็นห่วง อีกอย่างจะได้พักผ่อนตามเวลาด้วย”ชายหนุ่มพูด

“ขอบคุณพี่ทีมากๆนนะคะที่แนะนำ”เธอพูดขึ้นมาอีกครั้ง

“ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของใหม่ต่างหาก พี่ก็แค่แนะนำเฉยๆ”

“นั่นแหละค่ะ พี่ทีนี่เปรียบเสมือนครูคนที่สองของใหม่เลยนะคะ สอนใหม่ให้คำแนะนำใหม่ตลอด”

“ไม่เป็นไรพี่เต็มใจช่วย”

“....” หญิงสาวยืนทำอาหารไปเงียบๆในขณะที่ชายหนุ่มยังจ้องมองมาที่เธออย่างไม่ละสายตา

“แล้วใหม่ยังไม่มีคนที่ชอบเหรอ”จู่ๆชายหนุ่มก็พูดขึ้นมา หญิงสาวหันหน้ากลับมามองชายหนุ่มแล้วถอนหายใจอย่างแรง

“ใหม่ยังไม่คิดเรื่องนั้นหรอกค่ะ ใหม่อยากอยู่กับน้องดูแลน้อง อีกอย่างใหม่ก็ยังเด็กเกินที่จะมีความรัก”เธอบอกกับชายหนุ่มอย่างมีเหตุผล

“ถ้าใหม่จะมีแฟนพี่ก็อยากให้ใหม่เลือกดีๆ พี่กลัวว่าใหม่จะถูกหลอก ผู้ชายสมัยนี้น่ากลัว”ชายหนุ่มพูด

“รับทราบค่ะ ใหม่จะทำตามที่พี่ทีบอกทุกอย่างเลย มาทานข้าวกันดีกว่าค่ะ ใหม่ทำอาหารเสร็จพอดี”หญิงสาวพูดในขณะที่มือก็กำลังวุ่นอยู่กับการเตรียมอาหาร

“หืมม อร่อยมากเลย สงสัยพี่ต้องมาฝากท้องกับใหม่ทุกวันแล้ว”ชายหนุ่มพูดออกมาเมื่อลองชิมกับข้าวของหญิงสาวแล้วมันถูกปากเขามากๆ

“ยินดีค่ะ”เธอยิ้มออกมาอย่างดีใจ

“อยากได้รถจักรยานใหม่หรือเปล่า พี่จะพาไปซื้อ จะได้มีปั่นไปทำงาน คันนั้นก็เก่ามากแล้วจะพังอยู่แล้ว”

“ไม่เป็นไรค่ะพี่ที ใหม่ยังไม่มีเงิน”เธอปฏิเสธ

“พี่จะซื้อให้”

“???”เธอขมวดคิ้วทำหน้างงๆใส่ชายหนุ่ม

“เป็นของขวัญวันเกิดใหม่ไง”

“วันเกิด?”

“อื้ม อย่าบอกนะว่าลืมวันเกิดตัวเอง”

“เออใช่! ใหม่ลืมสนิทเลย แหะๆ”หญิงสาวยกมือขึ้นมาเกาหัวเบาๆอย่างเขินอาย เธอลืมจริงๆว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของเธอ เพราะแต่ละวันก็สนใจแต่งานทำแต่งานจนหัวหมุนไม่ได้สนใจอะไรกับตัวเองเลย

“เดี๋ยวพี่ซื้อให้ ของขวัญอายุครบ20ปีไง”

“ใหม่เกรงใจ ใหม่...”หญิงสาวพูดขึ้นมา

“งั้นพี่ให้เลือกว่าจะเอารถจักรยานหรือรถมอเตอร์ไซด์”ชายหนุ่มพูดแทรกอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่รอให้หญิงสาวพูดจบประโยคเพราะรู้ว่าเธอจะต้องปฏิเสธแน่ๆ

“จักรยานก็ได้ค่ะ”

“พรุ่งนี้พี่พาไปห้างนะ หยุดงานซักวันก็แล้วกัน ถือว่าพักผ่อนไปในตัวก่อนจะเดินหน้าทำงานยาว”

“ค่ะพี่ที”หญิงสาวพยักหน้าตอบรับ

จากนั้นทั้งสองก็นั่งกินข้าวไปเรื่อยๆและแยกย้ายกันกลับบ้านไป หญิงสาวเก็บทุกอย่างล้างเก็บเข้าที่จนเรียบร้อยและจากนั้นก็ขึ้นไปนอนกับน้องชายของเธอที่บนห้อง