บทที่ 9

“มีอีกเรื่องหนึ่งธัญญ่ายังไม่รู้ว่าผมเป็นใคร และมีความสำคัญขนาดไหนในบริษัทนี้ เพราะฉะนั้นผมไม่ต้องการที่จะให้เธอรู้ถึงฐานะที่แท้จริงของผมก่อนเวลาอันสมควร ให้เธอรับรู้เพียงแค่ว่าผมเป็นเพียงผู้จัดการศิลปินธรรมดา ๆ คนหนึ่งของบริษัทนี้ก็พอ อย่าลืมปิดปากของคุณและลูกน้องของคุณให้สนิทด้วย ผมไม่สนใจว่าคุณจะใช้วิธีไหน แต่ถ้าธัญญ่ารู้ว่าผมเป็นใครและมีความสำคัญมากแค่ไหนในบริษัทนี้ ก่อนที่ผมจะต้องการให้เธอรู้ละก็พวกคุณโดนดีแน่”

“บอสไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ดิฉันจะไปกำชับทุกคนเกี่ยวกับเรื่องนี้เองค่ะ”

“ตอนนี้เธอพักอยู่ที่ไหน”

“เนื่องจากเธอมาจากอเมริกาและไม่มีญาติพี่น้องที่นี่ ทางบริษัทเลยจัดหาที่พักให้เธออยู่ค่ะ”

“ผมจะให้คุณย้ายที่อยู่ให้เธอด้วย...ให้เธอย้ายไปอยู่ที่นี่” เขาส่งนามบัตรสถานที่ที่เขาต้องการจะให้ธัญญ่าไปพัก ดาหลารับมาดูแล้วก็เงยหน้าขึ้นมองบอสด้วยความไม่เข้าใจ จะให้เข้าใจได้ยังไงกันละก็นั่นนะมันเป็นที่พักของบอสทั้งสองคนของเธอ เมฆินเห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามของเธอ

“แปลกใจใช่ไหมว่าทำไมผมถึงให้เธอไปพักที่เดียวกับผม”

“ใช่ค่ะทำไมธัญญ่าจะต้องไปพักที่เดียวกับบอสด้วยละคะ อีกอย่างเราก็ไม่เคยจัดที่อยู่ให้ศิลปินในราคาแพงมากขนาดนี้มาก่อน การทำเช่นนี้บางทีอาจจะทำให้เกิดคำครหานินทาที่ไม่ดีเกี่ยวกับตัวธัญญ่าได้นะคะ”

“ผมมั่นใจว่าคุณมีความสามารถมากพอในการจัดการกับปัญหาเหล่านั้นได้ และเหตุผลที่ผมต้องให้เขามาพักที่เดียวกับผมก็คือเพื่อความสะดวกในการทำงานของผมเอง อย่างที่คุณรู้ผมไม่ค่อยจะมีเวลามากนัก เพราะผมต้องรับผิดชอบงานมากมาย ผมจึงต้องการความสะดวกไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม”

“ไม่มีค่ะแล้วบอสจะให้เธอย้ายที่พักเมื่อไรคะ”

“เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าเป็นพรุ่งนี้ได้ยิ่งดี”

“ดิฉันจะจัดการทุกอย่างตามที่บอสสั่งค่ะ”

“ดีมากผมเชื่อฝีมือการทำงานของคุณ ส่วนแฟ้มของธัญญ่าเก็บไว้ที่ผมก่อน ถ้าผมดูเสร็จแล้วจะให้เลขาเอาไปคืนคุณเอง สำหรับคีย์การ์ดที่พักของธัญญ่าคุณให้คนไปเอากับผมที่ห้องพัก มีอีกเรื่องที่ผมจะถามคุณเรื่องนักร้องคู่ดูโอ้ที่จะต้องมาทำงานร่วมกับธัญญ่า คืบหน้าไปถึงไหนแล้วหาได้หรือยัง”

“ยังเลยค่ะเรากำลังพยายามค้นหาเด็กใหม่ ที่ยังไม่เคยมีผลงานที่ไหนมาก่อน ที่สำคัญจะต้องสามารถเข้าคู่กับธัญญ่าได้เป็นอย่างดี และต้องให้ตรงกับคอนเซ็ปที่วางไว้ ตอนนี้ก็เลยยังไม่ค่อยจะคืบหน้าเท่าไรค่ะ”

“ถ้ามีรายละเอียดอะไรเพิ่มเติมก็มาแจ้งให้ผมทราบด้วย”

“ทราบแล้วค่ะ...ดิฉันขอตัวไปทำงานต่อนะคะ” เขาพยักหน้าให้เธอเป็นเชิงอนุญาต เมื่อดาหลาออกจากห้องไปเขาก็นั่งอ่านแฟ้มประวัติข้อมูลของเธออย่างตั้งใจ

“เกิดและโตที่อเมริกานี่เอง...มิน่าถึงได้ก๋ากั่นนัก...ยั่วยวนผู้ชายก่อนก็ได้”

เมฆินคิดถึงเหตุการณ์ที่เจอธัญญ่าครั้งแรก รวมไปถึงท่าทางของเธอทำให้เขาอดที่จะยิ้มไม่ได้ มือของเขาลูบไล้ไปที่หน้าอกของตัวเอง อุปทานทำให้คิดว่าสัมผัสนั้นของเธอยังคงอยู่ โดยปกติแล้วเขาเป็นคนที่จะไม่ค่อยยุ่งกับผู้หญิงโดยเฉพาะลูกน้องในบริษัท เหมือนสมภารไม่กินไก่วัด เพราะว่ามันจะเสียการปกครอง แต่ไม่รู้ว่าทำไมกับผู้หญิงคนนี้เขาถึงได้อยากที่จะยุ่งกับเธอนัก ทั้งที่เขาไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นมาก่อน ยิ่งเป็นศิลปินหญิงของบริษัทเขายิ่งระวังตัว และรักษาระยะห่างเสมอ เพื่อไม่ให้เกิดคำครหาในเรื่องชู้สาว แต่สำหรับธัญญ่าทำไมเขาถึงได้ยกเว้นทั้งที่เพิ่งจะเจอกันแค่ครั้งเดียว คงจะเป็นเพราะท่าทางก๋ากั่นและใบหน้าได้รูปเรียวสวย ปากเชิดนิด ๆ แบบคนไม่ยอมใคร จมูกโด่งสวยรวมไปถึงแววตาซุกซนของเธอละมั้ง ที่ทำให้เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้

ความจริงแล้วเขาเองก็มีบ้านเพียงแต่ว่ามันอยู่ชานเมือง และไม่ค่อยสะดวกสำหรับเขาซึ่งเป็นคนบ้างาน แต่ถึงจะบ้างานอย่างไร เขาก็มักจะหาเวลาแวะกลับไปที่บ้านเสมอ เพราะว่าที่นั่นยังมีมารดาของเขาพักอาศัยอยู่ ถ้าเขาหายไปนานแม่ก็จะโทรมาตามให้เขากลับบ้าน อินทัชเองก็ยังชอบแวะไปที่บ้านของเขาบ่อย ๆ เพื่อไปอยู่เป็นเพื่อนคุยกับมารดาของเขา อาจจะบ่อยกว่าเขาซึ่งเป็นลูกแท้ ๆ ซะอีก

ในขณะที่ดาหลากำลังคิดว่าจะจัดการยังไงกับสิ่งที่บอสสั่งมา ธัญญ่าก็เดินเข้ามาหาเธอพอดี

“ธัญญ่ากลับก่อนนะคะพี่ดาหลา”

“ธัญญ่าพอมีเวลาว่างไหมพี่มีเรื่องจะคุยด้วย”

“มีเรื่องสำคัญเร่งด่วนอะไรหรือเปล่าคะ พี่ถึงได้ทำหน้าซีเรียสขนาดนี้”

“นั่งก่อนสิพี่คงจะคุยกับธัญญ่าไม่นานหรอก” ธัญญ่านั่งลงข้างดาหลา

“ไม่เป็นไรค่ะธัญญ่าไม่ได้มีธุระที่ไหน แค่จะแวะไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเท่านั้นเองค่ะ”

“ทางบริษัทจะเปลี่ยนผู้จัดการที่จะมาทำหน้าที่ดูแลธัญญ่า เพราะว่าพี่จะต้องไปทำหน้าที่ผู้จัดการของศิลปินบอยแบนด์กลุ่มใหม่ของบริษัท”

“แล้วใครจะมารับหน้าที่นี้แทนพี่คะ”

“เขาชื่อเมฆพรุ่งนี้ตอนสิบเอ็ดโมงพี่จะแนะนำให้ธัญญ่ารู้จักกับเขา เรามาเจอพี่ที่ห้องประชุมเล็กตามเวลานัดก็แล้วกัน” ธัญญ่าพยักหน้ารับรู้

”อีกเรื่องหนึ่งก็คือทางบริษัทได้จัดหาที่พักใหม่ให้ธัญญ่า เพื่อความสะดวกในการทำงาน ธัญญ่าเตรียมเก็บของไว้ด้วยแล้วกัน พรุ่งนี้จะมีคนไปช่วยขนย้ายของให้ เรื่องที่พี่จะพูดกับธัญญ่าก็มีแค่นี้แหละ มีอะไรจะถามไหม”

“ไม่มีค่ะธัญญ่าจะเก็บของเตรียมไว้”

“พรุ่งนี้ก็อย่าลืมสิบเอ็ดโมงที่ห้องประชุมเล็ก มาให้ตรงเวลาด้วยละ”

“ได้ค่ะธัญญ่าไปก่อนนะคะ” หญิงสาวเดินฮัมเพลงออกไปด้วยความเป็นคนอารมณ์ดี

ดาหลาเรียกลูกน้องในแผนกทั้งหมดมาประชุมด่วน เกี่ยวกับเรื่องที่ได้รับมอบหมายมาจากบอสใหญ่ พร้อมทั้งกำชับทุกคนห้ามไม่ให้แพร่งพรายให้ธัญญ่ารู้เด็ดขาดว่า เมฆินเป็นใครและมีความสำคัญมากขนาดไหนในบริษัทนี้ ถ้าธัญญ่ารู้ถึงฐานะที่แท้จริงของบอสก่อนเวลาที่บอสต้องการ ทุกคนอาจจะตกงานก็เป็นได้ เพราะฉะนั้นจงให้ความสำคัญกับคำสั่งของบอส ลูกน้องของเธอทุกคนล้วนเป็นมืออาชีพ และพร้อมที่จะรูดซิปปากให้สนิทตามคำสั่ง เพราะพวกเขาทำงานกับบอสมานานย่อมรู้ดีว่าเขาน่าเกรงขามขนาดไหน งานเป็นงานต้องได้อย่างที่เขาต้องการ และต้องไม่มีข้อผิดพลาด อีกอย่างเขาไม่เคยมีประวัติในด้านลบว่าเคยมีความสัมพันธ์ ในเชิงชู้สาวกับศิลปินหรือพนักงานในบริษัทมาก่อนเลย เรื่องนี้จึงไม่เป็นประเด็นที่นำมาถกเถียงกัน เมื่อทุกคนเข้าใจกันดีแล้วต่างก็แยกย้ายกันไปทำงานในหน้าที่ของตนเอง