บทที่3

หรือเพราะเธออ่านนิยายก่อนนอนมากจนเกินไปถึงกับเก็บเอามาฝันบ้าบอว่ากำลังเมคเลิฟกับผู้ชายอยู่

เมื่อคิดได้ดังนั้น ร่างนุ่มนิ่มอกเป็นอกเอวเป็นเอวรีบกระเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนมือเรียวสวยจะตบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติ เสียงเนื้อกระทบเนื้อ..ดังขึ้นในห้องเพนท์เฮ้าส์สุดหรูที่เต็มไปด้วยความเงียบ

และความเจ็บที่ได้รับบ่งบอกว่า...หล่อนไม่ได้ฝันไป...เห้ย ไม่ได้ฝันไปจริงๆ

และแล้วไอ้ผู้ชายปริศนาหุ่นดีก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เพียงแต่รอบนี้มีผ้าขนหนูปิดส่วนล่างไว้...เขาเดินไปเปิดไฟริมห้องนอน..ก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินหนังสีดำยี่ห้อหรูราคาหกหลักที่สาริณีเห็นเพียงแต่ในอินเทอร์เน็ต มือหนาใหญ่ควักแบงก์สีเทาจำนวนสิบใบวางไว้ที่บนโต๊ะเครื่องแป้ง พร้อมกับปรายตามามองผู้หญิงบนเตียงด้วยความดูถูก

เมื่อสังเกตเห็นใบหน้าของเขาชัดขึ้น...หญิงสาวผู้ซึ่งอายุพึ่งครบสี่สิบปีบริบูรณ์ถึงกับเบิกตากว้างด้วยความช็อกเป็นรอบที่สอง...เมื่อกี้เธอเสียตัวให้ผู้ชายที่โคตรจะหล่อ...เบ้าหน้าที่ปรากฏต่อหน้าเธอราวกับพระเจ้าปั้น โดยเฉพาะดวงตาคมกริบ จมูกโด่งเป็นสันขึ้นรูปสวย..ริมฝีปากหยักบิดเย้ยหยัน

บรรยากาศรอบตัวเขามีแต่ความเย็นชา...แต่ก็ชวนให้หลงใหล..ส่งผลให้ใจคนไม่เคยมีแฟนเต้นไม่เป็นจังหวะ...และใช่แม่ยกผู้ชอบเปย์ผู้ชายแบบjpg มือไม้เริ่มสั่น...เขาหล่อกว่าไอดอลหนุ่มที่เธอตามเปย์เสียอีก!!!!

"เสร็จงานเธอแล้ว ก็รับเงินนี้ไปซะ และถ้าฉันออกจากห้องมาต้องไม่เห็นหน้าเธอ"เสียงไอ้คนหน้าหล่อสั่งอย่างเย็นชา แถมพูดจบก็หันหลังเข้าห้องน้ำทิ้งเธอเสียอย่างงั้น...เขาให้เงินเธอทำไม?

คำถามที่ตัวเองตั้งเอง...เล่นเอาสาริณีมึนตึบ..แต่แล้วความทรงจำหลายๆ อย่างกับเริ่มหลั่งไหลเข้ามาไม่ได้หยุด..จนเธอต้องกุมศีรษะ

และเธอก็ได้รู้ว่า...ผู้ชายปริศนาคนนั้นมีชื่อว่า 'เจตณะ'

ส่วนตัวเธอตอนนี้หาใช่สาริณีหญิงสาววัยสี่สิบปีไม่...แต่ดันเป็นนางร้ายหมายเลขสอง นังนกสองหัว นังเพื่อนสารเลว แอ๊บแบ๊ว..นังมณีเมขลา ตัวละครที่เธอทั้งสงสารในชะตากรรม และเป็นตัวละครที่เธอเกลียด

คำว่าฉิบหายยังน้อยเกินไปกับสถานการณ์เฮงซวยที่กำลังเกิดขึ้น!!

ริมฝีปากเล็กแดงจัดจากการโดนรังแกเม้มแน่น..ความกลัวปนสับสน มันบอกให้เธอเลือกจะหนีออกจากสถานการณ์ตรงนี้...เพื่อออกไปตั้งหลักเสียก่อน..มือเรียวสวยรีบหยิบชุดนักศึกษากับกระโปรงขึ้นมาใส่..พอส่องกระจกโต๊ะเครื่องแป้งที่อยู่ตรงปลายเตียง ส่งผลให้หญิงสาวผู้ทะลุเข้ามาในนิยายเบิกตากว้าง

นางร้ายหมายเลขสอง..ไม่สามารถใช้คำว่าสวยซึ้ง หรือสวยจัดได้ก็จริง..แต่กายหยาบร่างนี้ สามารถใช้คำว่าสวยปนน่ารักได้ไม่ผิด..มันประกอบไปด้วยใบหน้ารูปหัวใจ..ดวงตายาวรีสีน้ำตาลใสกระจ่าง...จมูกโด่งงอนรับกับริมฝีปากเล็ก ส่งผลให้ใบหน้าของหญิงสาวดูจิ้มลิ้มพริ้มเพราน่าเอ็นดู และที่น่าตกใจกว่านั้นก็คือทรวดทรงองค์เอว แม้ตัวเจ้าหล่อนจะดูเตี้ยกว่ามาตรฐานไปสักนิด แต่ไซต์หน้าอกคงไม่ต่ำกว่าคัพซี ไหนจะเอวคอดกิ่วมีส่วนโค้งส่วนเว้าตามธรรมชาตินี้อีก

สาริณีใช้มือบีบหน้าอกตัวเองเพื่อเทสว่าของจริง หรือของปลอมด้วยความสงสัยแกมไม่แน่ใจ แล้วความเด้งดึงบอกกับเธอว่า..พ่อแม่ให้มาของแท้จ้า!!!

ส่วนผิวของเจ้าหล่อนก็ขาวเปร่งประกายดูสุขภาพดีทั้งเนื้อทั้งตัวนวลเนียนไร้ไฝฝ้า แม้แต่ขี้แมลงวันสักนิดก็ยังไม่มี ช่างแตกต่างจากผิวขาวเหลืองของเธอในอดีตมาก ไอ้คนหลุดเข้ามาในนิยายยังคงชื่นชมกายหยาบไม่ได้หยุด จวบจนเสียงน้ำที่หายไป...มันทำให้แฟนนิยายอันดับหนึ่งเริ่มได้สติ

ถ้าไม่ออกไปตอนนี้...พระเอกในเรื่องออกมาเห็นเธอเข้า เธอตายแน่...เพราะหญิงสาวจำได้ว่า ก่อนที่พระเอกจะเจอนางเอก เจ้าตัวมีคู่ขาหลายคน หนึ่งในนั้นคือมณีเมขลานางร้ายหมายเลขสอง..ซึ่งนังตัวดีย์ก็อยู่เป็นเมื่อจบเสร็จกิจกาม..จ่าย..จบ