บทที่ 5

คิดแล้วก็แอบเพลียตนเองนิดๆ แต่ก็ฮึดแล้วล่ะว่า คืนนี้ยังไงก็ต้องกล้าล่ะ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ สามสิบมาเยือนแบบไม่ได้รับรู้รสชาติของชีวิตแน่ๆ

“เอ่อๆ งั้นไปเอาออกดีกว่า ถึงจะยังไงฉันก็มีหน้าสวยๆ เป็นอาวุธชีวภาพล่ะคืนนี้ ไม่ต้องใช้นมล่อ ผู้ชายก็ต้องต่อคิวอะ”

“แกอย่าเมานะยัยแตงโมคืนนี้”

สุนิษาเพื่อนที่รู้กันดีถึงดีกรีและความเมาของเธอเอ่ยเปรย อภิญาดารับคำมั่นขันแข็ง

“ไม่เมาแน่นอน”

“ดีมาก”

“ไม่ไปได้ไหม?” สาวเรียบร้อยประจำกลุ่มโอด พลางปิดปากหาวหวอด

“ง่วงแล้วอะ”

“อย่ามาเป็นเด็กอนามัยจะต้องนอนสี่ทุ่มอะไรคืนนี้นะยัยกิ่งมาก็มาด้วยกัน ไปก็ไปด้วยกันย่ะ”

“ใช่ ได้ก็ต้องได้ด้วยกัน”

เจอเพื่อนพูดแบบนั้น แถมเดินตรงมาหิ้วปีกเธอ กิ่งพะยอมก็โวยเสียงอ่อย

“เค้าไม่ได้อยากได้นี่นา ผู้ชายอะ”

“ดวงแกได้ก่อนเพื่อนนะยัยกิ่ง”

ยังจะย้ำอีก กิ่งพะยอมมองบน แล้วก็ถอนใจเฮือก แล้วก็ยอมตามเพื่อนรักไปแต่โดยดี

สามสาวขึ้นรถเช่า ไปตามจีพีเอสที่ตั้งไว้ เสียงเพลงดังตึงๆ แบบแทรกเข้ามาในรถกันเลยล่ะ เมื่อใกล้บริเวณปาร์ตี้

ทั้งสามสูดลมหายใจเข้าลึกพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

แล้วก็ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออก พลางหันมองหน้ากัน

“จะว่าไปกลับไปนอนก็ดีนะ”

ยัยจอมป่วนประจำกลุ่มดันป๊อดขึ้นมาดื้อๆ เมื่อได้ยินเสียงเฮๆ ของเหล่าคนที่มาร่วมงาน และดนตรีสุดเร้านั่น ใจเต้นตุบๆ เมื่อถึงเวลาจริงจังที่ตนเองนั้นเว้าวอนอยากมานักหนา

“ไม่ได้นะยัยแตงโม”

สุนิษาถลึงตาใส่เพื่อน กิ่งพะยอมที่รับหน้าที่เป็นคนขับหาที่จอดรถได้แล้วเรียบร้อย ก็หันมองเพื่อนรักทั้งสองที่นั่งกันตรงเบาะหลัง พลางถามเสียงอ่อน

“เอาไงอะ ไปกินโจ๊กแทนเข้าปาร์ตี้ก็ได้นะ”

“โอ๊ย พวกนี้นี่ ไหนบอกว่าจะมาหาผู้ นี่ฉันถ่อมาเพราะแกเลยนะยัยแตงโม อ๋อ หรือกลัวจะไม่ได้ผู้ไม่มีคนมองล่ะสิ”

ทำเสียงสูงยุส่ง ให้เพื่อนกล้า พักนี้เอาจริงๆ งานที่บริษัทค่อนข้างเครียดมาก มาทำบ้าๆ บอๆ กันแบบนี้มันก็เหมือนคลายเครียด เติมพลังเพื่อไปเริ่มต้นทำงานใหม่นั่นแหละ ส่วนเรื่องอื่นนั้น เธอถือว่าเป็นของแถม ในเรื่องเปิดประสบการณ์

“เอ่อๆ ไปก็ไป ลงก็ลง มาแข่งกันมะ ว่าใครได้ก่อนอะ”

“เอาสิ”

“ไม่เอาด้วยนะ” กิ่งพะยอมเอ่ยแทรก

“ไม่ได้ย่ะ ใครแพ้พนันไม่ได้ผู้ชาย คืนนี้เสียสามพัน”

“งั้นฉันโอนให้พวกแกก่อนเลยอะ คนล่ะพันห้า” หล่อนว่า สุนิษากับอภิญาดาเลยพากันหัวเราะคิก ก่อนจะสั่นหน้า

“ไม่ได้ ไปด้วยกัน ไปคุมพวกฉันด้วยเผื่อมีอะไรเกิดขึ้น ไม่ห่วงเพื่อนเหรอ”

“ก็ห่วงนี่ล่ะถึงตามมา ไม่ได้อยากได้อย่างอื่น” เจ้าหล่อนย่นจมูก แล้วยกมือไหว้ท่วมหัว

“นะโม พุทโธ สังโฆ ขอให้คืนนี้พวกลูกๆ ปลอดภัยแคล้วคลาดด้วยนะเจ้าคะ หลวงปู่”

“นี่ ยัยกิ่ง มาปาร์ตี้ปะเพื่อน ปล่าวมาออกรบ” อภิญาดาถอนหายใจ แล้วอมยิ้ม หล่อนคล้องแขนเพื่อนรักอย่างสุนิษา เดินไปเช็คอินหน้างาน โดยมีกิ่งพะยอมเดินตามไปด้วยติดๆ ตาก็มองไปรอบๆ อย่างระแวดระวัง

เพื่อนรักทั้งสองแต่งกายแบบเรียกได้ว่าเป็นธีมเดียวกัน อภิญาดาไปเปลี่ยนชุดของเธอ เอานมปลอมออกเสีย กลายเป็นเสื้อกล้ามสีแดงไวน์เอวลอย อวดเอวคอดสวยและหุ่นบางเพรียวของเธอ กับกางเกงขาม้าเอวต่ำเสริมให้รูปร่างของหล่อนดูดี ผมของหล่อนปล่อยให้สยายยาว และแต่งหน้าไม่จัดมาก อวดความสวยคมน่ารัก มีเสน่ห์ของเจ้าตัว ด้วยใบหน้าที่ละม้ายคล้ายกับดาราดังคนหนึ่ง ทำให้หล่อนเป็นที่สนใจได้โดยไม่ต้องพยายามเลยด้วยซ้ำ

ส่วนสุนิษานั้นสวมเสื้อกล้ามสีนู้ดแบบเดียวกับอภิญาดา แต่ด้วยสัดส่วนที่มีล้นเหลือ หุ่นแบบนาฬิกาทราย ก็ยั่วยวนสายตาเพศผู้ได้โดยไม่ต้องพยายาม ใบหน้าของเธอสวยเฉี่ยวไม่แพ้เพื่อนรัก เธอมีตาคมเฉียงเหมือนตาแมว จมูกโด่งเรียวได้รูป ริมฝีปากอิ่มน่าจูบ หล่อนแต่งหน้าไว้ไม่เข้มจัดนัก เน้นส่วนเด่นของตนเองได้อย่างน่ามองด้วยการทาลิปสติกสีแดงมะเหมี่ยว ผมของหล่อนหยักศกลอนใหญ่ทำสีไว้เป็นสีน้ำตาลคาราเมล ยาวสยายทิ้งตัวมีน้ำหนักยามหล่อนก้าวเดิน สองสาวเรียกสายตาให้สนใจได้ตั้งแต่เดินเข้างาน

ส่วนอีกสาวที่เดินตามหลังเหมือนมาผิดที่ผิดทางกับงานปาร์ตี้สุดเหวี่ยงแบบนี้ หล่อนสวมเสื้อคอเต่าสีครีมแขนยาว กระโปรงลวดลายกราฟฟิคยาวถึงข้อเท้า ผมของหล่อนรวบไว้เป็นมวย อวดใบหน้าหวานจิ้มลิ้ม หล่อนมีเครื่องสำอางบนใบหน้าอย่างเดียวที่พอมองเห็นคือลิปทิ้นสีหวานบนริมฝีปาก ยามเดินหล่อนพยายามก้มหน้าก้มตา ดูเลิ่กลั่กตื่นกลัวพิกล

เสียงเพลงดังกระชากใจ

บรรยากาศไม่ต้องบรรยาย มองไปทางไหนก็ละลานตาไปด้วยหนุ่มสาว ต่างชาติมากกว่าคนไทยแหะ แล้วในบรรดาหนุ่มๆ เหล่านั้นก็ดูช่าง ‘ฮอท’ จริงๆ

อื้อหือ

สามสาวเริ่มเมากล้าม...ก่อนที่จะพากันเมาเหล้า

อภิญาดากลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดๆ ใจเต้นตุบๆ แรงยิ่งขึ้น จะถอยไม่ทันแล้วนะยัยแตงโม งานนี้หล่อนตั้งใจจะมาหา เอาวะ! มาแล้วก็ต้องได้เซะ อุตส่าห์ลาพักร้อนมา ลากเพื่อนมา ยังไงคืนนี้ ฉันจะต้องได้ผู้ ต้องได้รู้รสชาติสักหนล่ะ

ตั้งปณิธานอย่างแม่นมั่นแล้วก็ต้องลุยล่ะวะ!