บทที่1.ของขวัญจากพระเจ้า 2/5

“ดิฉันไม่เห็นด้วยค่ะ ถ้าคุณจะเอาเด็กนี่ไปทิ้งไว้ที่สถานสงเคราะห์” นางกล่าวเสียงแข็ง

เป็นครั้งแรกที่มาดามแพซี่ลุกขึ้นมาต่อต้านลูกเลี้ยง เพราะเห็นแก่เด็กตาดำที่อาจจะเป็นทายาทของแมทธิว

“ผมไม่ได้ขอความเห็นคุณนะมาดาม...ผมสั่ง” ชายหนุ่มตอบกลับเสียงเย็นชา

“ดิฉันก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดีค่ะ ดิฉันจะเลี้ยงเด็กนี่เอง จนกว่าคุณท่านจะกลับมาเป็นคนตัดสินใจ”

หล่อนเชิดหน้าขึ้น เสหลบตาแมทธิว เมื่อชายหนุ่มเบิกตาโต นัยน์ตาเขาลุกวาบ มันเต็มไปด้วยเพลิงโทสะ!!

“มาดาม?” อาเธอร์พยายามจะท้วง เขาไม่อยากให้บุตรชายยิ่งรู้สึกไม่มีกับภรรยาคนใหม่ไปมากกว่านี้

“คุณพี่คะ ครั้งนี้น้องยอมไม่ได้จริงๆ คุณพี่ก็เห็น” นางกล่าวกับสามีเสียงหนักๆ ไม่มีวันยอมให้สายเลือดของดีแลน ไปตกระกำลำบากที่อื่นเป็นเด็ดขาด!!

วันนี้น่าจะเป็นวันที่มีความสุข เมื่อนานๆ ครั้งที่สมาชิกของดีแลนจะอยู่พร้อมหน้า ที่ขาดก็แค่มาดามจูเลียคนเดียว ท่านเดินไปเซ็นสัญญาโปรเจ็กต์พันล้านที่อิตาลี แต่จะกลับมาก่อนวันขอบคุณพระเจ้าที่จะถึงนี้ อาเธอร์ถอนใจแรงๆ เขาหนักอกที่จะต้องงัดข้อกับบุตรชาย เมื่อเด็กน้อยนั่น!! มีรอยตราของดีแลน มันเป็นข้อพิสูจน์อย่างดีที่สุด เพียงแต่เขาไม่รู้ที่มาที่ไปของเด็กน้อยคนนี้ชัดๆ แค่นั้นเอง

“แมทพ่อว่า...รอให้คุณย่ากลับมาก่อนดีไหมลูก?”

อาเธอร์กล่าว เขามองสบตาบุตรชาย หนุ่มใหญ่เห็นความยุ่งยากในหน่วยตาแมทธิว ก่อนที่เขาจะมองตรงไปยังเด็กน้อยด้วยสายตานิ่งๆ แต่แปลความหมายไม่ออก

ชายหนุ่มเม้มปาก เขาหมุนตัวเดินจากไป ไม่มีคำตอบ แต่ท่านรู้... แมทธิวหาได้สมยอมเพียงแต่เขายังหาทางเลี่ยงไม่เจอ มีจาคอปเดินตามไปห่างๆ

“พูว์!! รอดแล้วจ้ะหนูน้อย...มาอยู่กับฉันนะ ฉันจะเลี้ยงหนูเอง”

มาดามแพซี่ถอนใจพรวด นางช้อนอุ้มเด็กน้อยผิวขาวปานสำลีขึ้นมาแนบอก

“แองเจิ้ล!!” จู่ ๆ นางก็โพล่งออกมาไม่มีปี่มีขลุย อาเธอร์มองไปรอบๆ เขาไม่เห็นนางฟ้าสักคน

“หาอะไรคะคุณพี่...” เสียงภรรยาถามเบาๆ กลั้วเสียงหัวเราะในลำคอ หนุ่มใหญ่จึงหยุดมองไปรอบๆ เขาหมุนตัวมามองไปยังมาดามแพซี่พร้อมกับถาม “ไหนนางฟ้า มาดามตาฝาดเหรอเปล่า?”

หญิงสาวคลี่ยิ้ม นางชี้นิ้วไปที่เด็กหญิงในอ้อมกอดที่กำลังยิ้มหน้าเป็น มือป้อม ๆ ยัดอยู่ในปาก น้ำลายไหลยืดแทบจะหยด “นี่ไงคะ ‘แองเจิ้ล’ นางฟ้าของคุณย่า” มาดามแพซี่รีบสวมรอยเป็นคุณย่าให้เด็กน้อย เมื่อหลักฐานมีชัดๆ หากต้องตรวจ DNA กันจริงๆ เธอเชื่อว่าเด็กนี่มีสายเลือดของดีแลนชัวร์!!

อาเธอร์โครงศีรษะ ท่านมองดวงหน้าของเด็กหญิงนิ่งๆ

ผ่อนลมหายใจแผ่วๆ ไม่รู้ว่าแมทธิวไปก่อเรื่องอะไรไว้...เด็กน้อยตรงหน้าจึงต้องมารับชะตากรรมที่กลืนไม่เข้า คายไม่ออก

จากนั้นความอลหม่านก็เกิดขึ้น เมื่อแมทธิวไม่ได้อยู่ทักท้วง มาดามแพซี่จึงเนรมิตถูกอย่างที่เด็กหญิงควรมีในฐานะของ ดีแลน คนหนึ่ง!!

ไม่ว่าจะห้องนอนน่ารัก เสื้อผ้าชุดใหม่ที่แทบจะเหมามาทั้งร้าน อุปกรณ์ของใช้เด็กอ่อน รวมทั้งการประกาศหาพี่เลี้ยงเด็ก...หรือแม่นม มาคอยดูแลเด็กน้อยแบบ24 ชั่วโมง

รัฐแคลิฟอร์เนีย...อเมริกา...

สายตาหวานเศร้ามองเหม่อไปยังท้องทะเลเบื้องหน้า หญิงสาวใบหน้าหม่นนั่งเท้าคางที่ราวระเบียงอาพาร์ทเม้นท์ มีน้ำตาหยดเล็กๆ รินไหลผ่านร่องแก้ม เมื่อความเศร้าเกาะกุมหัวใจดวงน้อย มันเจ็บจุกเหมือนใจจะขาด เพราะจำต้องพลัดพรากจากลูกน้อย...ที่อายุไม่ถึง1ขวบดี

“แกจะร้องไห้ทำไมนักยะ ต่อให้น้ำตาไหลหมดตัว ก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อยู่ดี แกตัดสินใจไปแล้วนี่ แบบนี้ดีแล้วแหละ...ดีที่สุดสำหรับแกกับลูกแล้วนะทิพ!!” ไทรีส มัว หนุ่มหล่อหัวใจหญิง เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่ทิพยอาภาไว้ใจ จนยอมบอกเล่าความลับของตัวเองทุกเรื่อง รวมถึงเรื่อง แองเจลิน่า ลูกนอกสมรสของเธอกับแมทธิวด้วย เด็กน้อยที่เกิดมาจากความรักของเธอ กับความใคร่ของบิดา เมื่อแมทธิวเห็นเธอเป็นแค่ เครื่องระบายอารมณ์ เมื่อเธอเป็นแค่เด็กในปกครอง เป็นผู้หญิงที่เขาส่งเสียจนเติบกล้า แต่เธอดันสะเออะไป ‘หลงรัก’ เขาเอง

“ไท ฉันคิดถึงแองเจิ้ล!!” หญิงสาวยกมือปาดคราบน้ำตา เธอเหลียวหลังมามองเพื่อนรัก อธิบายให้เขาเข้าใจความคิดของตนเอง ลูกคือนางฟ้าสำหรับเธอ แม้คนเป็นพ่อจะไม่ต้องการ

“เห้อ!! ตัดใจ นั่นคือสิ่งที่แกควรทำ หากแกยังอยากจะมีชีวิตรอดบนโลกเบี้ยวๆ ใบนี้”

หนุ่มหล่อหัวใจสีชมพูเอ่ยเตือน คนอย่างแมทธิว ดีแลน ผู้ชายจองหองคนนั้นคงไม่ชายตาเด็กสาวกำพืดต่ำต้อยเรี่ยดินอย่างเพื่อนสาวข้างตัว เมื่อเขาคิดว่าตัวเองเป็นเทวดายืนอยู่เหนือน่านฟ้า มีแต่ผู้คนหมอบกราบยอมสยบให้ ความหยิ่งผยองของแมทธิว คนทั่วไปย่อมรู้ดี เขาถูกเลี้ยงดูมาจากผู้หญิงบ้าอำนาจ!! มองคนต่ำกว่าไม่ต่างอะไรกับเศษขยะ ชอบสร้างภาพว่าเป็นคนใจบุญ แต่ฉากหลังโสมมจนไม่อยากกล่าวถึง

“ฉันรู้... แต่นั่นลูกฉันนะไท!!” หญิงสาวท้วง ทิพยอาภาใจแทบขาด ตอนที่ตัดใจทิ้งลูกน้อยไว้ในคฤหาสน์หลังนั้น หลังเธอถูกแมทธิวเรียกไปพบ เธอหอบลูกไปด้วย และตัดใจจากมา ทิ้งสายเลือดของเขาไว้ต่างหน้าตัวเอง

“แองเจิ้ลอยู่กับแกจะพาให้ทุกข์ไปกันใหญ่น่ะสิ... แกรู้ตัวมั้ยทิพ...รู้ไหมว่าตัวเองโทรมขนาดไหน แกกินน้ำตาต่างข้าวมานานแล้วนะยะ!!”

ทิพยอาภาผ่ายผอม หล่อนซูบลงตั้งแต่คลอดลูกน้อย หล่อนโชคดีที่ไทรีสอยู่ข้างๆ ไม่อย่างนั้นทั้งทิพยอาภาและแองเจลิน่า คงไม่อยู่รอดมาถึงตอนนี้ เมื่อหล่อนถูกชายหนุ่มอับเปหิมา ตั้งแต่วันที่เขาฟัดหล่อนจนไม่เหลือชิ้นดี

เขาอ้างว่าเมา...

และมันเป็นเรื่องจริง...