ตอนที่5 ตีตรา

ตอนที่5 ตีตรา

แต่ทว่าระหว่างที่หญิงสาวกำลังคิดคาดโทษอีกฝ่ายในใจอยู่นั้นก็เผยสีหน้าเจ็บจี๊ดขึ้นมา เมื่อถูกมือหนาของชายหนุ่มยกขึ้นมาบีบหน้าอกของเธออย่างเต็มแรง แรงของไอศูรย์มันทำให้ลันตาเบ้หน้าออกมาด้วยความเจ็บ

"อ๊ะ เจ็บ!"แววตาคมเข้มเงยหน้าขึ้นมามองเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงร้องเจ็บของอีกฝ่าย แต่ทว่าคนอย่างไอศูรย์ก็ทำต่อไม่ได้หยุดการกระทำแต่อย่างใด ใบหน้าหล่อเหลาของเขาโน้มลงมามากกว่าเดิมพร้อมยังคงจับจ้องแววตาของอีกฝ่ายนิ่ง ลันตาไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าในตอนนี้ผู้ชายคนนี้คิดอะไรอยู่กันแน่ ด้วยความนิ่งเย็นชาของเขามันทำให้เธอเดาความคิดอีกฝ่ายไม่ได้เลยจริงๆ

"ยะ อย่านะ!"ถึงแม้จะรู้ว่าไม่อาจสู้แรงอีกฝ่ายได้แต่ถึงอย่างไรเธอก็ไม่ต้องการให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ ยิ่งเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายจะโน้มลงมาหมายจะจูบเธอ ลันตาก็ร้องห้ามพร้อมเบี่ยงหน้าหนีทันที

ไอศูรย์นึกแปลกใจอยู่เหมือนกัน จากเมื่อก่อนเขาไม่เคยจูบใครไม่เชื่อในรักแท้หรืออะไรพวกนั้นเลย สำหรับเขาผู้หญิงก็แค่เครื่องระบายอารมณ์ก็เท่านั้น ไม่ได้มีความสำคัญต่อความรู้สึกของเขาเลย ยิ่งนับตั้งแต่ที่ชายหนุ่มขึ้นมาดูแลบริหารทุกอย่างแทนบิดาเขาก็ไม่คิดอยากมีความรักเป็นตัวเป็นตน เหตุผลน่ะเหรอก็เพราะเส้นทางนี้มันอันตรายมากอย่างไรล่ะ

ในอดีตเขาต้องสูญเสียมารดาไปตั้งแต่เด็กเพราะถูกศัตรูลอบฆ่า เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ทำให้ไอศูรย์จำไม่เคยลืม เขาถึงรู้ว่าในจุดที่เขายืนอยู่นี้ไม่ควรที่จะมีความรัก ไม่ควรที่จะจริงใจกับผู้หญิงคนไหน เพราะเขากลัวการสูญเสีย อีกอย่างสำหรับเขาความรักคือจุดอ่อนในชีวิต ไม่มีรักเขาก็ไม่มีจุดอ่อนใดๆ

"ปล่อยฉันไปเถอะนะ บอกแล้วไงว่าขอโทษไม่ได้ตั้งใจ ทำไมนายต้องทำแบบนี้ด้วยฮึก!"

"พูดง่ายดีหนิ คิดว่าพอพูดว่าไม่ได้ตั้งใจทุกอย่างจะจบงั้นเหรอหึ เด็กน้อยเข้าใจอะไรผิดไปรึเปล่า บนโลกนี้ทุกคนต้องได้รับผลของการกระทำของตัวเองกันทั้งนั้น ส่วนเธอก็เหมือนกันเพราะเรื่องนี้ฉันจะไม่หยุด!"สิ้นคำพูดของไอศูรย์ ใบหน้าของเขาก็ก้มลงไปขบเม้มเนินอกอวบอิ่มจนเกิดรอยแดงขึ้นมาเต็มไปหมด การกระทำของชายหนุ่มทำให้ลันตาตกใจมากไปกว่าเดิม หญิงสาวดีดดิ้นไปมาพร้อมส่งเสียงห้ามปรามอีกฝ่าย แต่นั้นก็ไม่ได้ผลเลยสักนิดชายหนุ่มคนบนกายของเธอนี่ไม่คิดหยุดการกระทำอันต่ำช้าของตนเองเลย ในทางกลับกันยิ่งเธอต่อต้านเขาก็ยิ่งทำแรงมากขึ้น จนในตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าของเธอนั้นถูกอีกฝ่ายสัมผัสทุกส่วนแล้ว

"สวย เธอรู้ตัวไหมลันว่าเธอสวยมาก แต่น่าเสียดายที่ความสวยของเธอมันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกอยากถนอมเลยสักนิด เผื่อเธอไม่รู้ว่าฉันเป็นพวกร่วมรักแรง!"

ปึก!

"กรี๊ด!"เสียงกรีดร้องดังออกมาเมื่อร่างกายของเธอเหมือนแตกเป็นเสี่ยงๆ ก็ไม่ผิด เธอรับรู้อีกทีก็ตอนที่เขากระแทกความใหญ่โตเข้ามาในร่างกายของเธอแล้ว

"เอาออกไปนะ ฮึกฮือเจ็บ ได้โปรดเอามันออกไป!"น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยอ้อนวอนออกไป เธอไม่ได้พูดเล่น มันเจ็บจริงๆ กับสิ่งที่เขากำลังทำอยู่

สีหน้าของชายหนุ่มเผยความแปลกใจไม่น้อยกับสิ่งที่ได้รับรู้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าคนอย่างเธอจะไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน มันน่าแปลกใจไหมล่ะผู้หญิงที่จู่ๆ ก็มาจูบกับคนที่ไม่เคยรู้จักแบบนี้จะบริสุทธิ์ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะเขาก็ไม่คิดหยุดมันอยู่ดี

"ถือว่าหายกันนะ จูบแรกของฉันแลกกับเยื่อพรหมจรรย์ของเธอ!"สิ้นคำพูดของคนตัวสูง เขาก็ขยับกายให้เหมาะเจาะก่อนจะถอดแก่นกายลำใหญ่ของตนออกพร้อมดันเข้าไปใหม่จนสุดแรง จากที่เข้าได้แค่ครึ่งลำในตอนนี้เข้าไปจนสุดก็ยิ่งสร้างความเจ็บปวดให้กับคนตัวเล็กอย่างถาโถม

"กรี๊ด ไอ้สารเลวหยุดนะ บอกให้หยุดไงฮึกฮือ!"

"ปากดีให้ได้ตลอดนะหึ!"สิ้นเสียงพูดของชายหนุ่ม เอวสอบก็กระแทกกระทั้นเร็วกว่าเดิม ลันตาเผยสีหน้าบิดเบี้ยวออกมาเธอรู้สึกเจ็บกับการกระทำของอีกฝ่ายไม่น้อย ยิ่งเธอพยายามต่อต้านชายหนุ่มเขาก็ยิ่งทำแรงมากกว่าเดิม แรงจนเธอเริ่มทนไม่ไหวแล้ว

“ไม่ไหวแล้ว ฮึก เจ็บ ฉันเจ็บ”น้ำเสียงสั่นเครือร้องบอกอีกฝ่ายออกไป เธอทนไม่ไหวแล้วจริงๆ กับการร่วมรักอันหนักหน่วงนี้

“กรี๊ด!”เสียงกรีดร้องของลันตาดังลั่นออกมาอีกครั้ง เมื่อไอศูรย์จู่ๆ ก็ก้มหน้าลงมากัดหัวไหล่ของเธอ เสมือนต้องการให้คนตัวเล็กจดและจำเอาไว้ว่าต่อไปนี้เธอเป็นของเขาแล้ว ต่อให้เธอไม่เต็มใจก็เถอะ

“อื้ม”เสียงทุ้มครางออกมาอย่างพอใจกับช่องทางรักของคนตัวเล็กที่บีบรัดแก่นกายเขา ไอศูรย์ผ่านการหลับนอนกับผู้หญิงมาก็ไม่น้อยแต่พอมาเจอผู้หญิงคนนี้ เขากล้าพูดออกมาได้เต็มปากว่าพอใจ พอใจเป็นอย่างมากกับร่างกายของผู้หญิงคนนี้

“พอสักทีเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว!”ลันตาร้องไห้ออกมาจนแทบไม่มีน้ำตาให้ไหล ครั้งแรกของเธอกลับโดนกระทำอย่างไม่อ่อนโยนเลยสักนิด เธอเจ็บไปทั่วร่าง เสมือนว่าร่างกายของเธอจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ไม่มีผิด ผู้ชายคนนี้ไม่รู้จักคำว่าอ่อนโยนเลยรึไง ทำอะไรเอาแต่ใจสุดๆ เธอเองก็มีความรู้สึกนะ เจ็บเป็นเหมือนกัน

“พออะไรกันนี่แค่เริ่มต้นคนสวย หึ!”คำพูดของชายหนุ่มที่กำลังตักตวงความสุขจากร่างกายของเธออยู่นั้นเอ่ยออกมาอย่างไม่สนใจใยดีอะไรเธอเลยสักนิด ลันตาได้ยินอย่างนั้นเธอเอาแต่ร้องด่าอีกฝ่ายในใจไม่หยุด ผู้ชายคนนี้เลวจนเธอรู้สึกรังเกียจที่เอาตัวเองมายุ่งด้วย ถ้าหากถามว่าเรื่องอะไรในชีวิตที่ทำให้เธอรู้สึกคิดผิดมากที่สุด ก็คงจะเป็นเรื่องนี้กระมังที่เธอเอาตัวเองมารู้จักกับผู้ชายที่ไม่ควรรู้จักคนนี้ ยิ่งคิดหญิงสาวก็ยิ่งรู้สึกผิดในใจ แต่ตอนนี้เธอห้ามปรามผู้ชายคนนี้ไม่ได้เลยสิ่งที่ทำได้ในตอนนี้มีเพียงคำว่าทน ทนเท่านั้นที่เธอต้องทำ

เสียงเนื้อกระทบกระทั่งจนได้ยินเสียงดังสนั่นห้อง บวกกับเสียงครางเบาๆ ของชายหนุ่มบนกายที่ดังออกมา มันก็ยิ่งทำให้ลันตากัดฟันแน่นข่มความรู้สึกบางอย่างที่กำลังเข้าสู่หัวใจของเธอ เธอนึกต่อว่าตัวเองในใจที่เริ่มอ่อนระทวยไปกับการกระทำของผู้ชายคนนี้ เริ่มปล่อยให้ธรรมชาติครอบครองความต่อต้านในหัวใจแบบนี้

ไอศูรย์ยกมุมปากขึ้นอย่างผู้ชนะที่รับรู้ว่าร่างกายของหญิงสาวเริ่มตอบสนองตน มือหนาของชายหนุ่มเลื่อนขึ้นมาบีบสัมผัสหน้าอกขนาดพอดีมืออีกครั้งก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปดูดเลียเม็ดทับทิมสีหวาน และดูเหมือนการกระทำของเขาจะทำให้ลันตาชอบพอไม่น้อย

“อ๊า พะ พอแล้ว”

“บอกให้พอแต่แอ่นนมเข้าหานี่คือไร?”คนตัวเล็กมองหน้าชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ แต่เธอก็ไม่ได้เถียงอะไรออกไปเลยสักคำเพราะมันคือเรื่องจริง ในตอนนี้เธอเองไม่สามารถหักห้ามความต้องการธรรมชาติได้เลย เธอกำลังต้องการสิ่งนั้น สิ่งที่ชายหนุ่มกำลังทำ พอเห็นหญิงสาวเงียบไปไอศูรย์ก็นึกขำ เขารวบเอวคอดกิ่วก่อนจะพลิกกายลงนอนอุ้มร่างเล็กให้อยู่บนกายของเขาแทน

“ทำอะไรของนาย!”

“ถ้าอยากก็ทำเองสิ!”