3 ไปอยู่ด้วยกันก่อน

“จริงๆ นะครับคุณภพ เจ้าขนปุยนั่นมันวิ่งตัดหน้ารถผมจริงๆ ไม่เชื่อคุณภพไปดูกล้องหน้ารถเลยก็ได้” กมลหรือก้านคนขับรถบอกกับเจ้านายหนุ่มถึงเหตุผลที่รถของเขาพุ่งชนร้านอาหารตามสั่งตอนบ่ายของวันนี้

“ดีนะ เป็นตอนบ่ายฉันไม่อยากจะคิดเลยถ้าเป็นตอนเที่ยงจะมีคนเจ็บสักกี่คน” ภีมภพหรือคุณภพส่ายหัว

“ไม่ได้หลับในแน่นะ” เขายังไม่เชื่อลูกน้อง

“หลับที่ไหนล่ะ ไม่เชื่อถามไอ้หมายเลย” ลูกน้องโบ้ยไปให้เพื่อน

“ว่าไงสมหมาย”

“จริงครับลูกพี่ ผมเห็นกับตาว่าเจ้าขนปุยมันวิ่งผ่าน พี่ก้านหักหลบไปทางขวา แล้วมีรถสวนมาก็เลยรีบหักซ้ายอีกที จากนั้นก็อย่างที่รู้”

“แล้วตำรวจว่ายังไงบ้าง”

“คงต้องชดใช้แหละครับเจ้านายแต่ผมจะเอาเงินที่ไหนล่ะครับ เจ้านายรถเรามีประกันไหม”

“มีแต่ไม่รู้จะจ่ายเท่าไหร่ ถ้ามันเกินฉันจะหักเงินเดือนแกสองคน”

“อ้าวแล้วหมายเกี่ยวอะไรด้วยครับ” สมหมายรีบท้วง

“ไม่รู้แหละ ไปกันสองคนก็ต้องช่วยกันรับผิดชอบ”

“เจ้านานไม่แฟร์เลย งั้นคงต้องไปตามหาเจ้าของไอ้ขนปุยตัวนั้นให้ได้ จะได้ให้มาช่วยชดใช้”

“ไปหาสิ” ภีมภพหัวเราะกับท่าทางเอาจริงเอาจังของลูกน้อง

“คุณพรมาแล้ว ผมไปขอให้คุณพรช่วยดีกว่า” ลูกน้องทั้งสองคนรีบวิ่งออกไปทันทีเมื่อได้ยินเสียงรถของเพียงพร

“ลูกพี่ครับ ลูกพี่ คุณพรพาใครมาด้วยก็ไม่รู้ สวยมาก ก ไก่ ล้านตัวเลยครับ” สมหมายที่วิ่งออกไปต้อนรับเพียงพรวิ่งกลับมาบอกเจ้านายหนุ่ม

“นางฟ้าล่ะมั้ง” ภีมภพตอบลูกน้องไป

“จริงด้วยสวยเหมือนนางฟ้า” คำพูดของลูกน้องทำให้ภีมภพอดขำไม่ได้ วันนี้พี่สาวคงพาผู้หญิงมาแนะนำให้รู้จักอย่างเคย ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะเลิกการจับคู่ให้เขาเสียที

“ภพ ภพ ลงมานี่หน่อย”

“ครับพี่” ภีมภพรับคำแล้วเดินออกมาอยากรู้ว่าผู้หญิงคนไหนที่หลงกลพี่สาวของตัวเองตามาถึงที่บ้าน

ผู้หญิงสองคนที่ยืนอยู่ข้างรถทำให้ภีมภพตัวชาหนึบ เธอคนนั้นสวยอย่างที่ลูกน้องเขาบอกไม่มีผิด ใบหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโต จมูกไม่ถึงกับโด่งมาก ปากบางสีสวยทุกอย่างบนใบหน้าของเธอช่างลงตัวจนชายหนุ่มอดที่จะมองแล้วมองอีกไม่ได้

“ภพ” เพียงพรเรียกน้องชายที่เอาแต่จ้องหน้าแขกของเธออย่างเสียมารยาท

“ครับพี่พร”

“ลงมานี่สิ พี่จะแนะนำให้รู้จัก คนนี้ชื่อวาสนา ส่วนนี่ลูกสาวชื่อกอหญ้า”

“สวัสดีค่ะ” ผู้หญิงสองคนยกมือไหว้แล้วพูดพร้อมกัน

“ไม่ต้องไหว้ผมหรอกครับคุณน้า เดี๋ยวได้อายุสั้นกันพอดี”ชายหนุ่มรีบบอก เขาเดาว่าเธอคงเป็นแม่ของหญิงสาว

“นี่น้องชายพรเอง ชื่อภพทำความรู้จักกันไว้นะคะ”

“ช่วงนี้พี่วาสกับหนูกอหญ้าจะมาอยู่กับเราสักระยะ พี่ว่าจะให้ไปอยู่ที่บ้านของภพ”

“แล้วผมจะไปอยู่ไหนล่ะพี่”

“เราก็ย้ายมานอนที่บ้านหลังใหญ่กับพี่”

“ไม่ดีกว่า ผมอยากอยู่คนเดียว พี่พรให้แขกของพี่อยู่บ้านใหญ่เถอะครับ”

“เอาอย่างนั้นก็ได้ ดีเหมือนกันพี่จะได้มีเพื่อนคุย”

“ขึ้นบ้านกันก่อนเถอะ กินข้าวกินปลาเสร็จแล้วค่อยคุยกันอีกที”

“พี่พร วันนี้ป้าสายใจไม่อยู่”

“อ้าว ตายจริง ชวนแขกมาบ้านทั้งที แม่บ้านไม่อยู่ แล้วจะกินอะไรกันล่ะ”

“ให้น้าช่วยทำอาหารก็ได้นะคะคุณพร”

“จะดีเหรอน้าวาส พรเกรงใจ”

“น้าพรรอไหวไหมคะ เดี๋ยวหนูกับแม่ช่วยกันทำ ไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็เสร็จ”

“รอไหวจ้ะ ไม่ได้หิวมาก”