ดูดวงหาเนื้อคู่

ก๊อก ก๊อก

"เข้ามาครับ ..."

แกร๊ก

"มีอะไรหรือเปล่า ..."ตรีภพถามคนที่หอบหมอนเข้าในห้องนอนของเขาด้วยความแปลกใจ 

"ผมเห็นไฟในห้องของน้าตรียังเปิดอยู่ครับ ผมก็เลยเข้ามาดู ว่ามีอะไรหรือเปล่า แล้วกระเป๋าเสื้อผ้า…น้าตรีจะไปไหนเหรอครับ ..."สตาร์ถามพร้อมกับเดินไปนั่งบนขอบเตียง ในขณะที่เจ้าของห้องนั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน

"น้าจะไปทำงานที่ต่างจังหวัดสักสองสามวัน น้าฝากบ้านด้วยนะ ..."ตรีภพพูดพร้อมกับดูไอแพดของตัวเองไปด้วย โดยที่เขาไม่ได้หันไปมองคนที่นั่งอยู่บนขอบเตียงเลย

"จังหวัดสิงห์บุรี น้าตรีจะไปจังหวัดสิงห์บุรีเหรอครับ ..."สตาร์ถามขึ้น หลังจากที่เขาลุกมาดูว่าตรีภพกำลังสนใจอะไรอยู่

"ใช่ สายของน้ารายงานมาว่าเจอเป้าหมายแล้ว น้าก็เลยอยากไปดูด้วยตัวเอง ..."ตรีภพพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปมอง คนที่มายืนซ้อนหลังของเขาอยู่ เพราะมายืนซ้อนหลังเขาใกล้มาก ใกล้จนเขารู้สึกถึงไอร้อนของคน และกลิ่นของคนที่เพิ่งจะอาบนํ้ามา

"สำนักของหมอดูเหรอครับ…? เป้าหมายของน้าตรี ..."สตาร์มองหน้าของตรีภพด้วยความสงสัย

"ใช่ อะไรของเราเนี่ย ไปนอนได้แล้วไป พรุ่งนี้มีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ ..."ตรีภพถามขึ้น โดยที่เขายังนั่งดูโลเคชั่นที่ลูกน้องของเขาส่งมาให้ดูอยู่

"ขอมือหน่อยครับ ..."สตาร์ก้าวขาไปยืนพิงขอบโต๊ะที่ตรีภพทำงานอยู่ ก่อนที่เขาจะขอมือของตรีภพ

"พอแล้ว น้าจะทำงานของน้า ..."ตรีภพไม่พูดเปล่า เขาเอามือหลบไม่ยอมให้สตาร์จับมือของเขา 

"น้าจะเข้าไปจับหมอผีเถื่อนเหรอครับ มันไม่ใช่พื้นที่ ที่น้ารับผิดชอบไม่ใช่เหรอครับ ..."สตาร์ถามพร้อมกับมองตรีภพด้วยสายตาที่จับผิด

"น้าจะเข้าไปสืบคดีของน้า เรามีอะไรหรือเปล่าเนี่ย ..."ตรีภพเงยหน้าขึ้นไปสบตากับสตาร์นิ่ง

"จะเข้าไปสืบยังไงเหรอครับ น้าตรีรู้ไหมครับ ว่าที่นั่นมันอันตรายแค่ไหน ..."สตาร์พูดด้วยนํ้าเสียงที่เป็นห่วง

"ทำไมเหรอ ที่นั่นมีผีเยอะเหรอ ..."ตรีภพถามพร้อมกับยิ้มที่มุมปากไปด้วย

"ผีดุ...ผีเยอะยังไง มันก็ไม่น่ากลัวเท่ากับคนหรอกครับ คนน่ากลัวกว่าเยอะ น้าตรีระวังตัวด้วยนะครับ น้าตรีจะเข้าไปในบ้านของหมอดูคนนั้นวันไหนครับ วันเสาร์ได้ไหม ผมจะได้ไปด้วย ..."สตาร์พูดด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง

"เห๊ย...ย จะไปด้วยทำไม น้าจะไปทำงานนะ น้าไม่ได้ไปเที่ยว จะมาร้องตามไปด้วยเป็นเด็กไปได้ ..."ตรีภพพูดเสียงเข้มออกดุ

"ผมก็ไม่ได้บอกนะครับ ว่าผมจะไปเที่ยว ผมเป็นห่วงน้าตรี ตัวของอาจารย์คนนี้ไม่ธรรมดานะครับ ไม่แค่นั้น...น้าตรีดูลูกศิษย์ของเขาสิครับ ผมรู้ว่าน้าตรีเป็นตำรวจ แต่บางครั้ง...ปืนที่น้าตรีมีอยู่ น้าตรีอาจจะไม่ได้เอาออกมาต่อสู้ด้วยซํ้า ..."สตาร์พูดด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง

"น้ารู้...ว่าน้าจะต้องเอาตัวรอดในแต่ละสถานการณ์ยังไง สตาร์กลับไปนอนเถอะ ยิ่งถ้ารู้ว่าอันตราย น้ายิ่งให้สตาร์ไปกับน้าไม่ได้ อนาคตของสตาร์ยังอีกไกล ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับสตาร์ น้าจะเอาหน้าที่ไหนไปมองหน้าของพ่อกับแม่สตาร์ งานมันเสี่ยง น้ารับผิดชอบชีวิตของสตาร์ไม่ไหวหรอก สตาร์กลับไปนอนเถอะ งานของน้า...มันก็เป็นงานที่เสี่ยงอยู่แล้ว น้าจะไม่ยอมเอาสตาร์ไปเสี่ยงกับน้าด้วยเด็ดขาด ..."ตรีภพพูดด้วยนํ้าเสียงที่เข้มดุและจริงจัง

"ไปตั้งสามวันแน่ะ แล้วจะไปพักที่ไหนครับ ผมไม่ได้จะไปทำงานกับน้าตรีซะหน่อย ผมแค่จะไปสำนักของอาจารย์ทองอินกับน้าเอง นะครับน้าตรี ไปสำนักของอาจารย์คนนั้นวันเสาร์นะครับ…นะครับ แล้วถ้าเข้าไปในสำนักของเขา น้าตรีจะเข้าไปแบบไหนครับ ไปโดยที่ให้เขารู้ว่าตัวเองเป็นตำรวจเหรอครับ ..."สตาร์ถามขึ้น

"น้าก็มีวิธีของน้า สตาร์อย่าห่วงไปเลย สตาร์อย่าลืมสิ ว่าสตาร์มาที่นี่ทำไม สตาร์แค่มาสักกับพี่คีตะนะ ไม่ใช่มาเล่นซนอยากจะไปจับผู้ร้ายกับน้า น้า ..."

"ผมไม่ใช่เด็กนะครับ อีกไม่กี่เดือนผมก็จะยี่สิบแล้วด้วย ผมอายุมากกว่าศรัณย์มันตั้งสองเดือนแน่ะ ..."สตาร์พูดขึ้นเสียงอ้อน ก่อนที่เขาจะเดินไปล้มตัวลงนอนบนเตียงหน้าตาเฉย

"ไม่ใช่เด็กเลย แต่มาร้องขอตามน้าไปด้วยเนี่ย...คืออะไร หือ...อ ..."ตรีภพหันไปถามคนที่นอนอยู่บนเตียง พร้อมกับยิ้มให้ด้วยความเอ็นดู เพราะว่าสตาร์ก็เหมือนกับหลานของเขาไม่ต่างกับศรัณย์เลย

"นะครับน้าตรี เย็นวันศุกร์ผมขับรถตามไปนะครับ ผมไม่ได้อยากไปทำงานกับน้าตรีนะครับ แต่ผมอยากไปสำนักของอาจารย์ทองอินคนนั้น น้าตรีก็รู้ว่าผมสนใจเรื่องพวกนี้ ..."สตาร์ขอด้วยนํ้าเสียงที่ออดอ้อน

"อย่าบอกนะ…ว่าเราจะให้ไทม์กับศรัณย์ไปด้วยอ่ะ ไม่ต้องไปเลยนะ น้าไปทำงาน ..."ตรีภพพูดด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง

"ผมจะไปคนเดียวครับ ศรัณย์มันติดเมีย ส่วนไอ้ไทม์มันก็ไม่ค่อยจะว่างหรอก นะครับน้าตรี วันศุกร์ผมเลิกเรียนแล้วผมจะขับรถตามไปนะครับ น้าตรีอ่านข้อความของผมด้วย ถ้าไม่อ่านและไม่ตอบข้อความของผม ผมจะไปหาน้าตรีที่สำนักของอาจารย์ทองอินอะไรนั้นนะครับ ..."สตาร์พูดพร้อมกับทำหน้าจริงจังไปด้วย เพราะเขากลัวว่าตรีภพจะไม่ยอมอ่านข้อความของเขา

"ทำไมสตาร์ดื้ออย่างนี้ น้าก็บอกแล้วไง ว่าน้าไปทำงาน เฮ้อ...!! อยากไปก็ไป แต่ถ้าไปแล้วดื้อไม่ยอมฟังน้านะ น้าจะไม่ให้สตาร์มานอนค้างที่บ้านของน้าอีกเลยนะ ..."ตรีภพพูดพร้อมกับมองสตาร์อย่างคาดโทษ

"ครับ งั้นเย็นพรุ่งนี้เจอกันนะครับ ..."สตาร์พูดขึ้นด้วยความดีใจ ก่อนที่เขาจะรีบลุกขึ้นนั่ง แล้วหอบหมอนที่ตัวเองหอบมา ออกไปจากห้องนอนของตรีภพอย่างรวดเร็ว เพราะเขากลัวว่าตรีภพจะเปลี่ยนใจไม่ให้เขาไปด้วย

"อะไรจะดีใจขนาดนั้น ..."ตรีภพมองตามหลังของเพื่อนของหลานชายไปด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนที่เขาจะเลิกสนใจ แล้วหันกลับมาทำงานของตัวเองต่อ

......

"บ้านหลังนี้ครับผู้กอง สำนักของอาจารย์ทองอิน เราเข้าไปเลยไหมครับ ..."หมวดณภัทรพูดขึ้น ในขณะที่เขากับตรีภพนั่งอยู่ในรถกัน และจอดรถห่างจากตัวของบ้านอาจารย์ทองอินที่ว่าพอสมควร ในช่วงเย็นๆของวันศุกร์

"ยังก่อนหมวด ผมอยากขอดูอีกสักหน่อย ผมอยากดูว่ามีคนมาที่สำนักของเขาเยอะไหม ..."ตรีภพพูดพร้อมกับหยิบเอากล้องส่องทางไกล ออกมาจากกระเป๋าของเขาไปด้วย เขาอยากส่องเข้าไปในตัวบ้าน เพื่อดูว่ามีคนเยอะไหม และเพื่อหาทางหนีทีไล่เอาไว้ด้วย ถ้าเกิดเหตุอะไรขึ้น

"เยอะครับ เพราะว่าอาจารย์ทองอิน มีชื่อเสียงในจังหวัดนี้อยู่พอสมควร ..."หมวดณภัทรพูดขึ้น

"ทำไมกล้องมันไม่ชัดวะ ..."ตรีภพพูดพร้อมกับปรับกล้องส่องทางไกลของตัวเองไปด้วย

"เป็นไงบ้างครับผู้กอง เห็นอะไรบ้างครับ ..."หมวดณภัทรถามขึ้น เพราะว่าเขาเห็นตรีภพมองอยู่นานแล้ว ไม่พูดอะไรเลย

"ไม่เห็น...กล้องของผมสงสัยจะมีปัญหา ผมเพิ่งจะซื้อมาไม่นานนี่เองนะ เลนส์กล้องมันเป็นฟ้าอ่ะ ..."ตรีภพพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะหยิบเอาทิชชูมาเช็ด

"ผมว่าเราเข้าไปเลยไหมครับ ชาวบ้านมากันเต็มเลยครับ ..."หมวดณภัทรพูดขึ้นอย่างใจร้อน

"อือ...งั้นเราเข้าไปกันเลยดีกว่า จอดรถเอาไว้ตรงนี้แหละ จะได้ไม่เป็นจุดสนใจมากนัก ..."ตรีภพพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะเปิดประตูรถลงไป

"ผมว่ารถมันไม่ได้เป็นจุดสนใจหรอกครับ แต่ผู้กองอ่ะสิ เดินเข้าไปคนต้องมองแน่ ออร่ามองเห็นแต่ไกลเลยครับ ขนาดใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดานะ ยังหล่อเหมือนดาราเลย ..."หมวดณภัทรพูดพร้อมกับมองหน้าของตรีภพแล้วยิ้มที่มุมปากไปด้วย

"อะไรของหมวดเนี่ย จู่ๆก็มาชมกันเองแบบนี้ รีบเข้าไปเถอะ ก่อนที่คนจะเยอะแล้วคิวมันจะยาว ..."ตรีภพพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ กับคำชมของหมวดณภัทร ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในบ้านของอาจารย์ทองอิน พร้อมกับชาวบ้านกลุ่มหนึ่ง ที่กำลังเดินเข้าไปอยู่

"พี่...พี่เป็นดาราหรือเปล่าคะ ..."หนึ่งในกลุ่มคนที่กำลังจะเดินขึ้นบันไดบ้านของอาจารย์ทองอิน ถามคนหน้าหล่อผิวขาวขึ้นอย่างอดใจเอาไว้ไม่ไหว เพราะว่าถึงจะแต่งตัวธรรมดาแค่ไหน แต่กิริยาและผิวพรรณ มันแตกต่างจากชาวบ้านอย่างพวกเธอมากจนเห็นได้ชัด

"ไม่ใช่ดาราค่ะ ฉันแค่จะมาดูดวงหาเนื้อคู่ค่ะ ..."ตรีภพจีบปากจีบมือพร้อมกับพูดไปด้วยอย่างมีจริต

"คะ...!! ค่ะ รีบขึ้นไปเถอะพวกมึง เดี๋ยวคิวจะยาวเหมือนเมื่อวาน แล้วอดได้ดูดวงอีก ..."ผู้หญิงคนเดิมพูดขึ้น ก่อนที่เธอจะรีบแซงเพื่อนๆของเธอขึ้นบันไดไปเป็นคนแรก หลังจากที่เธอได้รับคำตอบจากคนที่เธอชอบตั้งแต่แรกเห็นแล้ว

"หึหึ เล่นซะเนียนเลยนะผู้กอง แถมสวยด้วยสิ ..."หมวดณภัทรพูดขึ้น หลังจากที่เขาหายอึ้งแล้ว เขาไม่คิดว่าผู้กองสุดหล่อของเขาจะเล่นไม้นี้

"เรียกผม ตีตี้ อย่าหลุดนะครับ เดี๋ยวจะซวยกันหมด ..."ตรีภพพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปรับบัตรคิวจากลูกศิษย์ของอาจารย์ทองอิน ที่กำลังทำหน้าที่แจกบัตรคิวอยู่

"คุณสองคนโชคดีมากนะครับ เหลือสองคิวสุดท้ายที่เหลืออยู่พอดี ..."ลูกศิษย์ของอาจารย์ทองอินพูดขึ้น หลังจากที่เขายื่นบัตรคิวใบสุดท้ายให้กับชายสองคนไปแล้ว

"ครับ โชคดีมากครับ พวกผมเดินทางมาตั้งไกล ถ้าไม่ทันคงเสียเที่ยวแย่เลย ..."หมวดณภัทรพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะเดินไปนั่งต่อคิวกับกลุ่มของผู้หญิง ที่เพิ่งจะถามตรีภพไปเมื่อกี้

"คุณเห็นอะไรผิดสังเกตไหม ..."ตรีภพกระซิบถามเสียงเบา โดยที่สายตาของเขา มองไปที่อาจารย์ทองอินที่กำลังดูดวงให้กับชาวบ้านอยู่

"ไม่นะครับ เท่าที่ผมดู ก็เหมือนสำนักที่รับดูดวงทั่วไปนะครับ ..."หมวดณภัทรพูดพร้อมกับแอบชำเลืองไปรอบๆสำนักไปด้วย 

"คุณครับ อาจารย์ทองอินบอกให้คุณสองคนเข้าไปหาท่านครับ ..."ลูกศิษย์ของอาจารย์ทองอิน คลานเข้าไปใกล้ๆกับชายสองคนที่นั่งหลังสุด แล้วบอกเสียงกระซิบให้ได้ยินกันแค่สามคน

"ได้เหรอครับ ยังไม่ถึงคิวของเราเลยนะครับ ..."ตรีภพถามเสียงกระซิบไม่ต่างกัน บอกตรงๆ เขาไม่กล้าเข้าไปใกล้อาจารย์ทองอินตอนนี้หรอก เพราะคนรอคิวอยู่เต็มเลย แถมมีแต่ผู้หญิงตั้งแต่เด็กวัยรุ่นจนถึงรุ่นป้าวัยดึก เขาไม่กล้าเสี่ยงกับปากของพวกเธอเหล่านั้นหรอก

"ไม่ต้องห่วงหรอกครับ อาจารย์เขายังไม่ได้ดูดวงให้พวกคุณ อาจารย์เขาแค่มีเรื่องจะใช้ให้พวกคุณช่วยงานหน่อยแค่นั้นเอง ..."

"ใช้งาน...? ใช้งานพวกผมเหรอครับ ..."หมวดณภัทรถามพร้อมกับชี้นิ้วเข้าหาตัวเองด้วยความสงสัย

"ครับ ตามผมมาเลยครับ ..."ลูกศิษย์ของอาจารย์ทองอินพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะลุกขึ้น แล้วค่อยๆย่องเดินนำไปทางด้านหลัง 

"ใช้อะไรพวกเราวะ ..."ตรีภพหันไปมองหน้าของหมวดณภัทร ก่อนที่เขาจะลุกตามไป และด้วยความที่อยากรู้ และอยากสำรวจสำนักของอาจารย์ทองอินเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ทำให้ตรีภพรีบเดินตามไปอย่างไม่ต้องคิดอะไรมาก 

"ตีตี้...รอผมด้วย ..."หมวดณภัทรเองก็พอๆกับตรีภพ เขาเองก็อยากสำรวจแล้วก็อยากรู้ว่าอาจารย์ทองอิน มีอะไรจะใช้พวกเขาด้วย

"อาจารย์ครับ มากันแล้วครับ ..."ลูกศิษย์ของอาจารย์ทองอินคลานเข้าไปกระซิบบอกอาจารย์ของตัวเอง ในขณะที่อาจารย์ทองอินกำลังดูดวงให้กับสาวใหญ่คนหนึ่งอยู่

"มากันแล้วเหรอ หึหึ กูมีอะไรจะรบกวนมึงสองคนหน่อย ..."อาจารย์ทองอินหันไปมองหน้าของชายสองคน ที่เขาให้ลูกศิษย์ของเขาไปเรียกมา

"ค่ะ...อุ้ย ครับ...อาจารย์มีอะไรจะใช้พวกเราเหรอครับ ..."ตรีภพถามด้วยท่าทางที่นอบน้อมอย่างมีจริต

"มึงสองคนช่วยไปเอาของที่เรือนหลังเล็กให้กูหน่อยสิ ..."อาจารย์ทองอินพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

"เรือนหลังเล็ก...? อยู่ที่ไหนเหรอครับ ..."หมวดณภัทรถามขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่ตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะว่าเขาอยากจะเดินสำรวจรอบๆบริเวณของสำนักอาจารย์ทองอินอยู่แล้ว

"พี่สองคนเดินไปทางหลังบ้าน แล้วลงไปทางบันไดหลังบ้านนะครับ เดินเข้าไปในสวน ก็จะมีเรือนหลังเล็กอยู่ตรงนั้น เข้าไปไม่ลึกหรอกครับ ..."ลูกศิษย์ของอาจารย์ทองอินพูดพร้อมกับชี้บอกทางให้กับทั้งสองคนไปด้วย

"แล้วจะให้ผมสองคนไปเอาอะไรเหรอครับ ..."ตรีภพถามขึ้น หลังจากที่เขาพอจะเข้าใจแล้วว่าเรือนที่ว่านั้นอยู่ตรงไหน

"ไปเอากล่องสีดำที่วางอยู่บนโต๊ะมาให้อาจารย์หน่อยครับ เข้าไปในตัวบ้านก็จะเห็นเลยครับ รบกวนด้วยนะครับ ..."ลูกศิษย์ของอาจารย์ทองอินพูดขึ้น เพราะตอนนี้อาจารย์ทองอินกำลังดูดวงให้กับสาวใหญ่คนหนึ่งอยู่

"ครับ ..."ตรีภพกับหมวดณภัทรพยักหน้ารับคำ ก่อนที่ทั้งคู่จะไปตามทางที่ลูกศิษย์ของอาจารย์ทองอินชี้บอก 

"ผมไม่คิดเลย ว่าเราสองคนจะได้มีโอกาสมาสำรวจสำนักของอาจารย์ทองอินได้ง่ายดายขนาดนี้ ..."หมวดณภัทรพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่ตื่นเต้นเล็กน้อย หลังจากที่พวกเขาลงมาจากบ้านของอาจารย์ทองอินทางด้านหลังบ้านแล้ว และกำลังจะเดินไปที่เรือนหลังเล็กที่อยู่ในสวนหลังบ้าน

"เดี๋ยวนะครับ แล้วเขาจะมาใช้เราสองคนทำไมอ่ะ ในเมื่อลูกศิษย์ของเขาก็มีอยู่เต็มบ้าน ..."ตรีภพพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะหยุดเดิน แล้วหันไปสบตากับหมวดณภัทร

"จริงด้วยครับ หรืออาจารย์ทองอินจะรู้ ว่าเราสองคนเป็นใคร ..."หมวดณภัทรพูดขึ้น ก่อนที่ขนของเขาจะลุกซู่ไปทั้งตัว เพราะมีเสียงหัวเราะดังที่ข้างหูของเขาเบาๆ เหมือนกำลังสะใจอะไรสักอย่างอยู่ และเขาจำได้ว่า เป็นเสียงหัวเราะของอาจารย์ทองอิน