ตอนที่3 แฟนในความลับ

หลังจากที่หญ้าเรียนจบมัธยมปลายและได้เข้าศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยในคณะวิศวกรรมศาสตร์ เป็นเฟรสชี่ปี1ในขณะที่เชนเป็นรุ่นพี่ปี3 พ่วงด้วยตำแหน่งหัวหน้าเฮดว๊าก

วันแรกในรั้วมหาวิทยาลัย

"หญ้าครับวันนี้เปิดเรียนวันแรก ไปมหาลัยพร้อมเชนนะ หญ้ามีรายงานตัวตอนเช้านิ" เชนพูดขึ้นขณะนั่งทานข้าวเช้าที่ห้องก่อนไปเรียน

"เชน เราคุยกันเรื่องนี้แล้วนะ ว่าระหว่างอยู่ในช่วงกิจกรรมรับน้อง เราจะไม่เปิดเผยสถานะให้คนอื่นรู้ เชนเป็นหัวหน้าเฮดว๊ากถ้าเกิดมีใครรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน แล้วรุ่นน้องที่ไหนมันจะเคารพและให้เกียรติเชนละ"

" ก็แค่ไปมหาลัยด้วยกันเอง ใครถามก็บอกเป็นพี่น้องกันก็ได้นิ" เชนยังพยายามหาเหตุผลเพื่อที่จะได้ไปเรียนพร้อมกับคนน้อง

" ใครจะเชื่อ เพราะทุกคนก็ต่างรู้หมดแล้ว ว่าพี่เชนสุดหล่อวิศวะอินเตอร์ หัวหน้าเฮดว๊ากเป็นลูกชายคนเดียวรูปหล่อพ่อรวย ถ้าอยู่ๆ บอกว่ามีน้องสาวใครมันจะเชื่อคะ" หญิงสาวพูดจาติดตลกเพื่อให้อีกฝ่ายคลายหน้าบึ้งลง

" แล้วหญ้าจะไปมหาลัยยังไง อย่าบอกนะว่านั่งแท็กซี่ไป" เชนถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงเพราะหญ้าพึ่งจะมาอยู่กรุงเทพฯ ได้ไม่กี่วันถนนหนทางยังไม่เคยชินแถมรถคู่ใจพี่ชายคนโตก็ไม่อนุญาตให้เอามาขับเพราะกลัวจะไปเถลไถลแถวๆ สนามแข่ง

" ไปพร้อมแลคค่ะนัดกับแลคไว้แล้ว" หญ้าตอบออกไปพร้อมยกชามข้าวต้มไปเก็บในครัวหลังจากทานเสร็จพอดี

" แล้วมันต่างกันกับไปพร้อมเชนตรงไหน" ชายหนุ่มถามกลับด้วยความน้อยใจ

" ต่างสิ ต่างตรงที่แลคไม่ใช่เชน แลคเป็นพี่แต่เชนเป็นแฟน จบนะ" หญ้าตอบกลับกวนๆ แล้วสะพายกระเป๋าเดินออกจากห้องไป ทิ้งชายหนุ่มให้ยืนอึ้งกับคำตอบอยู่คนเดียว 

"นี่กูควรดีใจ หรือเสียใจดีวะ"เชนยืนนิ่งพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเก็บของและเดินตามคนน้องไป

08:00น. ณ มหาลัย 

ชายหนุ่มขับรถมาด้วยความเร็วแสง เบรกรถเสียงดัง ปิดประตูรถเสียงดังปั้ง พร้อมกับหน้าตาไม่สบอารมณ์

บีมหนึ่งในเพื่อนที่นั่งรอชายหนุ่มเพื่อไปทำกิจกรรมรับน้องพูดขึ้น

"เชี่ย! เชนนี่มันกี่โมงแล้วมึงดูเวลาไหม เรามีนัดกับน้องปี1ที่ลานเกียร์ตอน 8 โมงนะมึงลืมเหรอไอ้ห่า มึงเป็นเฮดว๊ากนะเว้ยจะมาสายกว่าคนอื่นแบบนี้ไม่ได้เปล่าวะ"

"เออ ปกติมึงไม่เคยสายแบบนี้นี่หว่า" ฟานเอ่ยขึ้นเพราะปกติเพื่อนเขาเป็นคนตรงต่อเวลาเสมอ

"แล้วตอนนี้มันสายยัง นาฬิกากูมันบอกเวลา7โมง59นาที แต่มันกำลังจะสายเพราะพวกมึงมัวแต่พูดอยู่นี่แหละ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองเพื่อนตาขวาง อารมณ์ประมาณว่าจะเลิกพูดได้ยัง พร้อมกับเดินนำกลุ่มเพื่อนไปยังลานกิจกรรม

"มันเป็นอะไรของมันวะ ยังกะทะเลาะกับเมียมา แต่มันไม่มีเมียนี่หว่า" บีมพูดขึ้นมองหน้าฟานเพื่อขอความเห็นพร้อมกับเกาหัวอย่างงงๆๆ

"สงสัยโดนแย่งของรักของหวงมั้ง" แลคพูดขึ้นลอยๆ ยิ้มอย่างคนอารมณ์ดีแล้วเดินตามเชนไปยังลานเกียร์

"อะไรของพวกมัน มาแปลกทั้ง2คน" บีมและฟานมองหน้ากันแล้วส่ายหัว

"ปะพวกมึงรีบตามพ่อมึงไปได้แล้ว ขืนมัวแต่สงสัยกันอยู่ตรงนี้มีหวังโดนตีนพ่อมึงแน่ วันนี้มันยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่"

เมื่อเชนเดินไปถึงลานกิจกรรมก็มองหาคนรักทันที ปรากฏว่าหญ้านั่งอยู่แถวหน้าสุดและกำลังคุยกับเพื่อนใหม่หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสดูมีความสุขซึ่งต่างจากเขาโดยสิ้นเชิง ซึ่ง2ฝั่งซ้ายขวาของหญ้านั้นเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาดี ดูมีความสุขมากที่ได้คุยกับคนของเขา เขาแทบเก็บอาการไม่อยู่ แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้เพราะตอนนี้ตำแหน่งเฮดว๊ากมันค้ำคอเขาอยู่ เวลาผ่านไปสัก20นาที หลังจากพี่ปี2เริ่มดำเนินกิจกรรม แนะนำรายละเอียดต่างๆ ให้น้องปี1ได้รับรู้ ก็ถึงเวลาแนะนำตัวพี่ว๊าก

"น้องๆ ครับตอนนี้ก็ได้เวลาที่น้องๆ หลายคนรอคอยแล้ว มาทำความรู้จักกับพี่ว๊ากในปีนี้ของพวกเรากัน พี่บอกเลยว่าปีนี้คัดสรรมาเป็นแบบพิเศษใส่ไข่เลย เชิญพบกับพี่ว๊ากของเราครับ ขอเสียงปรบมือต้อนรับพี่ว๊ากของเราด้วยครับ" ทีมสต๊าฟคนหนึ่งพูดขึ้น และหันหน้าไปทางกลุ่มพี่ว๊ากที่ยืนรออยู่ด้านข้างตรงม้าหินอ่อน และตามมาด้วยเสียงกรี๊ดจากรุ่นน้องปี1ที่ได้เห็นหน้าพี่ว๊ากปี3พร้อมกับเสียงพูดคุยถึงความหล่อ ความเท่กันต่างๆ นา

กลุ่มพี่ว๊ากเดินออกมาตั้งแถวเรียงหนึ่งข้างหน้าน้องๆ ปี1 ซึ่งมีเฮดว๊ากยีนอยู่ตรงกลางแถว ส่งสายตาดุไปยังน้องๆ โดยเฉพาะน้องที่นั่งอยู่ตรงกลางแถวหน้า โดนสายดุมองไปแบบคาดโทษ

"เงียบด้วยครับ" หนึ่งในพี่ว๊ากพูดขึ้นเสียงดัง น้องๆ ทุกคนพร้อมใจกันเงียบเสียงพร้อมกับหน้าเสียกันไปหลายคนด้วยความกลัวพี่ว๊ากจะทำโทษ

"มารยาทพื้นฐานในการให้เกียรติผู้พูดคือการเงียบนั่นคือการเป็นผู้ฟังที่ดี พี่ๆ ปี2ไม่ได้สอนพวกคุณเหรอครับ" เชนเฮดว๊ากพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง ทำให้น้องๆ ปี1หน้าเสียไปตามๆ กัน

"ตอบ" เมื่อไม่มีคนตอบชายหนุ่มจึงพูดขึ้นอีก

"สอนค่ะ สอนครับ"เสียงตอบของรุ่นน้องตอบกลับอย่างกล้าๆ กลัวๆ 

"อะไรที่พี่เขาสอนพวกคุณไป ก็ช่วยจำและปฏิบัติตามด้วย เข้าใจไหม" เชนตะโกนออกมาเสียงดังอีกครั้ง

"เข้าใจค่ะ เข้าใจครับ"

"เอาละ พวกพี่ขอแนะตัวกันก่อนนะครับ พี่แลคซีนครับเป็นพี่ว๊ากครับ" แลครีบพูดขึ้นตัดบทเพราะกลัวว่าเพื่อนจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้วสั่งทำโทษน้องๆ

"พี่ชื่อบีมครับเป็นพี่ว๊ากครับ" บีมพูดแนะนำตัวน้ำเสียงอบอุ่นขี้เล่นและรอยยิ้มสาธารณะ

"พี่ชื่อฟานครับเป็นพี่ว๊าก" ฟานแนะนำตัวด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

"พี่ชื่อริทครับเป็นพี่ว๊าก ส่วนพี่คนนี้เป็นเฮดว๊าก หล่อ สุขุม อบอุ่น พูดเพราะ เป็นเฮดว๊ากครับ ให้พี่เขาแนะนำตัวเลยนะครับ"

"สวัสดีอย่างเป็นทางการครับ พี่ชื่อเชนเป็นเฮดว๊ากครับ เราจะเจอกันที่ลานกิจกรรมนี้เป็นเวลา1เดือนเต็ม เพื่อสอนให้พวกคุณเรียนรู้การใช้ชีวิตในรั้วมหาลัยแห่งนี้อย่างถูกต้องและมีความสุขครับ เลิกกิจกรรมได้ครับเจอกันใหม่พรุ่งนี้ มาให้ตรงเวลาด้วยนะครับ" เชนพูดจบก็เดินออกจากลานเกียร์ทันที