บท
ตั้งค่า

บทที่10

ปลายฟ้าเธอพยายามลุกออกจากที่นอนให้เบาที่สุดเพราะเธอไม่อยากให้เขาตื่นขึ้นมาตอนนี้ ทว่าช่วงล่างของเธอนั้นมันเจ็บและบวมอยู่ทำให้การเดินยังไม่ชินนัก เธอค่อยๆ ย่องเข้าไปในห้องน้ำพร้อมเสื้อผ้าของเธอ เมื่ออยู่ในห้องน้ำเธอก็ไม่วายสำรวจร่างกายของตัวเองว่าชายร่างสูงคนนั้นจะทิ้งรอยอะไรไว้ไหม

"โชคดีที่ไม่มีรอย" เธอพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะก้มลงมองตรงนั้นของเธอ พร้อมใช้มือสัมผัสมัน

"บ้าจริง" เธออุทานออกมาด้วยความตกใจเล็กน้อย เมื่อมือเล็กที่สัมผัสไปตรงนั้นมันบวมขึ้นจนน่าตกใจเพราะว่าอาจเป็นครั้งแรกของเธอที่โดนกระแทรกบริเวณอ่อนโยนมิหนำซ้ำยังมีเลือดติดอยู่บริเวณขาของเธออีก

เธอรู้สึกโกรธชายคนนั้นที่ทำให้เธอต้องเสียความบริสุทธิ์ไปโดนไม่เต็มใจแต่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้ และอีกอย่างเขายังไม่ป้องกันอีกด้วย ไม่รู้ว่าเขาทำแบบนี้กับกี่คนแล้ว นึกได้เธอต้องรีบออกจากที่นี่เพื่อไปซื้อยาคุมฉุกเฉิน

แอดดดด--

ปลายฟ้าใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยเธอค่อยๆ ย่องออกจากห้อง ส่วนเจ้าของห้องคงยังหลับอยู่ เธอไม่รอช้ารีบออกมาจากห้องนั้นกลัวว่าเขาจะตื่นเสียก่อน เมื่อพ้นห้องแล้วก็ลงลิฟต์มายังชั้นล่างเพื่อแรกแท็กซี่ และสิ่งที่ไม่ลืมคือไปร้านขายยา

@ห้องพัก

เมื่อมาถึงที่พัก เธอก็ยังไม่กล้าเข้าห้องเพราะกลัวเพื่อนถาม และไม่รู้จะตอบยังไง แต่พอจะเปิดเข้าไป ห้องยังถูก ล๊อกอยู่เธอไม่รู้ว่ารสาไปไหน

แอดดดด~

"รสาไปไหนนะ รึยังไม่กลับห้อง" เธอเปิดประตูเข้าไปก่อนจะมองไปรอบๆ ก็เห็นข้าวของยังอยู่ที่เดินเหมือนตอนที่เธอกับเพื่อนจะออกจากห้อง เมื่อรู้ว่าเพื่อนไม่อยู่จะแอบถอนหายใจโล่งอก แล้วตัวเองก็เข้ามานอนในห้องตามเดิม

บ่ายสามโมง

ปลายฟ้านอนพักบนที่นอนจนเผลอหลับไปเพราะอาการเพลียทั้งฤทธิ์เหล้าและฤทธิ์ของคนบ้ากาม ทำให้เธอหลับไม่รู้ตัว

"ฟ้า...ฟ้า.ยัยฟ้า" รสาเขย่าเรียกเพื่อนที่นอนอยู่ แบบไม่ได้สติ อาจเป็นเพราะความเพลียจึงทำให้เธอหลับลึก

"หึ..รสา มาแล้วเหรอ" คนที่นอนงัวเงียอยู่บนที่นอน พูดขึ้นเสียงอ่อย กึ่งหลับกึ่งตื่นพลางขยี้ตาอยู่แบบนั้น

"โทษทีนะ เมื่อคืนฉันนอนที่บ้าน น้าอร พี่จอมทัพลากกลับไปนอนกับนุ่น" รสาบอกเพื่อนสาวที่นอนอยู่เพราะไม่รู้ว่าคนที่นอนนั้นก็พึ่งกลับมาเหมือนกัน ปลายฟ้าไม่พูดอะไร ได้แต่รับฟังเพื่อนก็เท่านั้น

"แล้วเมื่อคืน สรุปแกกับพี่แทนยังไง" คนที่นอนอยู่บนเตียงพอได้ยินคำถามของเพื่อนถึงกับตาโต เพราะมันมีเหตุการณ์ที่ไม่สามารถบอกเพื่อนได้ และพี่แทนเองก็ไม่รู้หายไปไหนเหมือนกัน

"เออ..ยังไม่มีอะไร ไม่ได้คุยกัน" เธอลุกขึ้นนั่งกอดหมอนพร้อมตอบคำถามเพื่อน ทันใดนั้นเสียงเตือนจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

@Line

แทน: สวัสดีปีใหม่จ้า

ฟ้า: ส่งสติ๊กเกอร์

แทน:เย็นนี้ว่างไหมพี่อยากคุยด้วย

ฟ้า:ว่างค่ะ

เมื่อทั้งสองคุยกันผ่านไลน์และนัดเจอกันแล้วปลายฟ้าก็เอาแต่นั่งเหม่อคิดไปเรื่อยเปื่อยทั้งเรื่องที่เกิดขึ้นกับตนเอง และ เรื่องของพี่แทน เหมือนเขามีอะไรที่ซ้อนอยู่กันแน่ เพราะการกระทำของเขาเหมือนมีใจให้เธอ รึเธออาจจะคิดไปเอง ในใจปลายฟ้า วันนี้ต้องถามแทนคุณให้รู้เรื่อง

"ฟ้า เป็นอะไร นั่งเหม่ออยู่ได้ ทุกทีฉันเห็นแกดีใจจะตาย"

"ปะ...ป่าว" ใครมันจะไปดีใจได้ละคนมันพึ่งเสียครั้งแรกไปร่องรอยความช้ำก็ยังอยู่ ปลายฟ้าได้แต่นึกในใจก็เท่านั้น

ณ ร้านอาหาร

"ฟ้า" แทนคุณยกมือเรียกอีกคน ปลายฟ้าที่กำลังเดินเข้ามาในร้าน พร้อมส่งยิ้มหวานให้อีกคนที่รออยู่

"รอนานไหมคะ" เธอถามชายหนุ่มตรงหน้าที่รู้สึกว่าเขา น่าจะมาได้สักพัก เพราะเห็นเครื่องดื่มหมดไปสองแก้ว

"พี่สั่งอาหารรอแล้วนะ อยากได้อะไรเพิ่มไหม" แทนคุณถามสาวน้อยตรงหน้า สายตาเขามองเธอและยิ้มตลอดเวลา จนคนตัวเล็กอดถามกลับไม่ได้

"พี่แทนมองฟ้าแปลกๆ นะ"

"พี่ว่าฟ้าแต่งตัวแบบนี้น่ารักดีออก"

"ก็แค่ใสกระโปรงไหม เหมือนปกติทุกวัน” มันเหมือนปกติทุกวันแต่คนที่ถามน่าจะไม่ปกติเพราะแทนคุณไม่เพียงแค่มองยังยิ้มไม่หุบทำราวกับว่าพึ่งจะเจอกับปลายฟ้า ชายหนุ่มพิจารณาใบหน้าหวานอยู่ชั่วครู่ก่อนจะพูดขึ้นอีก

"คบกับพี่ไหม"

"....!!!"

เมื่อปลายฟ้าได้ยินคำนี่แทนที่เธอจะดีใจ แต่กลับรู้สึกว่าทำไมอยู่ๆ พี่แทนถึงมาขอคบเธอทั้งๆ ที่เมื่อก่อนไม่เคยพูดด้วยซ้ำ โอกาสก็มีเยอะ

"ฟ้าอยากรู้ใช่ไหมว่าทำไมพี่ถึงมาพูดตอนนี้"

ปลายฟ้าพยักหน้าเบาๆ เพราะเธออยากรู้มานาน พร้อมสายตาที่จับจ้องมองคนที่กำลังจะอธิบาย

"ที่จริงพี่กำลังเคลียร์ตัวเองอยู่ พี่อยากบอกเราตั้งนานแต่กลัวเราจะเสียใจเพราะพี่ ถ้าพี่ยังเคลียร์ตัวเองไม่ได้"

"แล้วทำไมวันนี้ถึงบอกละคะ"

"พี่เคลียจบแล้ว และพี่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่"

ปลายฟ้าที่ได้ยินคำนั้นถึงกับชะงัก เพราะคนที่อยากเริ่มต้นใหม่ กับคนที่ พึ่งรับบทเรียนมาใหม่ๆ ไม่รู้ว่าควรดีใจรึเสียใจดี เธอได้แต่นั่งก้มหน้า แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงดี๊ด้าน่าดู

"ฟ้าอาจจะทำให้พี่แทนผิดหวังก็ได้" เสียงพูดที่เบาและท่าทางที่เปลี่ยนไป แทนคุณไม่พูดอะไรมาก เขาเอื้อมมือมากุมมือเล็กก่อนจะพูดประโยคหนึ่งออกมา

"พี่ไม่สนใจอดีต เพราะทุกคนล้วนมีอดีตทั้งนั้น ถ้าฟ้าพร้อมจะก้าวไปข้างหน้าพร้อมพี่ พี่จะไม่ปล่อยมือฟ้าเด็ดขาด"

ประโยคยาวๆ ที่ออกมาจากปากของชายหนุ่มทำเอาคนฟังน้ำตาคลอเบ้า ด้วยความซึ่งประจวบกับอาหารมาเสิร์ฟพอดี

"กินได้แล้ว เด็กขี้แง" แทนคุณพูดหยอกล้อปลายฟ้าเหมือนอย่างเคย จนเธอยิ้มให้คนตรงหน้า และลืมเรื่องที่พึ่งเกิดกับตน ทั้งสองทานไปคุยไป จนกระทั่ง

ข้อความ

เงินเข้า 100000

ปลายฟ้าหยิบมือถือขึ้นมาดูก่อนจะตกใจเล็กน้อยที่เห็นจำนวนเงินที่เด้งเข้าในบัญชีของตน

@Line

KW: เงินคงเข้าแล้วสินะ

KW:ปกติฉันไม่จ่ายให้ใครครั้งละเยอะเท่านี่

KW:หรือคิดว่ามันน้อยไปก็บอกได้

KW:.............?

KW: อ่าน..ไม่ตอบ?

ปลายฟ้ากำโทรศัพท์แน่น ความสุขที่อยู่ตรงหน้า อันตรธานหายไปกับตา มีเพียงความโกรธที่สุมอยู่ในใจ เหมือนมีดวงไฟแล่นไปมาบนร่างกายจนร้อนวูบวาบ

"ฟ้า มีไรรึป่าว" แทนคุณที่เห็นสีหน้าและอาการของหญิงสาวถึงกับต้องถามด้วยความเป็นห่วง

"พี่แทนคะ ฟ้ามีธุระที่ต้องจัดการ ขอตัวก่อนนะ เจอกันที่ร้านละกัน" พูดจบเธอก็รีบเดินออกไป ปล่อยชายหนุ่มนั่ง งงว่าเกิดอะไรขึ้น ปกติเขาไม่เคยเห็นปลายฟ้าเป็นแบบนี้มาก่อน

**ฝากคอมเม้นเป็นกำลังใจกันบ้างนะ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel