บทที่ 3 ลงทัณฑ์

ปังงงง! เสียงปิดประตูห้องนอนของริวกิดังสนั่นเขาลากตัวของลูกชุบเข้ามาข้างในด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียว ใบหน้าหล่อนั้นขมวดคิ้วอยู่ตลอดเวลา กรามนั้นขบเข้าหากันจนเป็นสันแสดงถึงความโทสะที่ปะทุอยู่ในจิตใจแกร่งของเขา

“พรึบ! อ๊ะ! คุณริวชุบเจ็บนะคะ” ริวกิผลักร่างเล็กของลูกชุบลงบนเตียงหรูเขาทำรุนแรงจนเธอต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดจากการถูกเหวี่ยงกระแทกลงมา

“สมน้ำหน้า….ใครใช้ให้หนีออกไปข้างนอกโดยที่ฉันไม่อนุญาตแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนกัน”

“ขอโทษค่ะ ต่อไปฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วไม่กล้าแล้วจริง ๆ” สองมือเล็กยกขึ้นมาพนมและไหว้เขาริวกินั้นดูน่าเกรงขามมากจนลูกชุบนึกกลัวขึ้นมา

“ขอโทษแล้วมันหายไหม….เธอทำให้ฉันต้องโกรธและต้องเจ็บตัว” มือหนาบีบไปที่แก้มเนียบใสพร้อมกับจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าเล็กตาดวงตาคมกริบนั้นแดงก่ำ ลูกชุบนั้นเริ่มตัวสั่นเธอคิดว่าริวกิต้องจัดการเธอแบบสองคนนั้นอย่างแน่นอน

“ฮือ….อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะฉันกลัวแล้วจริง ๆ” จากนั้นน้ำตาของเธอก็รินไหลออกมาด้วยความกลัวริวกิที่เห็นว่าลูกชุบนั้นกลัวเขาอย่างมากจึงตกใจและรีบปล่อยเธอทันทีที่มีสติ

“นี่ถือว่าเป็นครั้งแรกฉันจะลงโทษเธอเบา ๆ ต่อไปเธอต้องไปไหนมาไหนกับฉันเท่านั้นห้ามออกจากบ้านโดยที่ฉันไม่อนุญาตเด็ดขาด”

“ได้ค่ะ ฉันจะไม่ทำแบบนี้คุณริวกิอย่าว่าป้าสมรเลยนะคะชุบเองที่ดื้อขอให้ป้าไม่บอกคุณว่าหนีไปนอนกับเพื่อน”

“หึ! ได้คืบจะเอาศอกเหรอ?”

“ขอบคุณนะคะที่เข้ามาช่วยฉันอีกแล้วถ้าไม่มีคุณป่านนี้ฉันกับเพื่อนก็คง…..” ใบหน้าสวยจึงก้มลงจากนั้นก็ร้องไห้โฮออกมาอีกครั้ง ลูกชุบที่กลัวสองคนนั้นมากในตอนแรกเธอเก็บความกลัวนั้นไว้เมื่อรู้ว่าปลอดภัยจึงกลั้นมันไม่อยู่เธอร้องไห้ราวกับว่าจะขาดใจ

“ร้องทำไมยัยนี่…..อ่อนแอชะมัด!” จากที่โกรธเมื่อเห็นสาวข้างกายที่นอนกอดทุกคืนร้องไห้จนตัวโยนใจที่แกร่งกับอ่อนระทวย เขาแพ้น้ำตาของเธออย่างประหลาดรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาทันทีอย่างหาสาเหตุไม่ได้

“คุณริว…..ฮึก ๆ” มือบางปาดน้ำตาที่เลอะเต็มแก้มร่างสูงจึงนั่งลงข้างๆพร้อมกับกอดเธอเอาไว้

“ไม่ต้องร้องเธอมีฉันทั้งคนให้จัดการเลยไหม”

“จัดการอะไรคะ”

“ไอ้หมาสองตัวนั่น….ฉันจำมันได้นะที่คลับ พวกมันเป็นคนวางยาปลุกเซ็กส์ให้เธอดื่มใช่ไหม”

“คุณรู้…” ดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาลูกชุบคิดไม่ถึงว่าริวกิจะรู้ว่าคนที่หวังจะทำมิดีมิร้ายเธอที่คลับคือสองชายวัยรุ่นนี้

“อืม….รู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับเธอแหละแค่เธอบอกฉันจะไม่ลังเลจะจัดการให้พวกมันจะไม่เหลือแม้แต่กระดูกไว้ทำพิธีศพ”

“คือ….ฉันไม่ชอบการฆ่าฟันสำหรับพวกคุณมันอาจเป็นเรื่องปกติ แต่สำหรับฉันมันเป็นเรื่องที่รับไม่ได้อย่าทำนะคะคุณริวถือว่าขอร้อง”

“ปกติฉันไม่ใช่พวกที่ใจอ่อน”

“แต่ฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่คะแค่ตกใจนิดหน่อย ว่าแต่คุณเจ็บตรงไหนบ้างคะฉันจะช่วยทำแผลให้” มือบางจึงจับไปที่ใบหน้าหล่อเหลาตรงมุมปากนั้นมีแผลแตกจนเลือดซิบ และสำรวจไปบริเวณแขนก็มีรอยฟกช้ำหลายจุด

“อึ! อย่าจับแรงสิยัยบื้อ…” ริวกิถึงกับร้องลั่นเมื่อมือบางแตะไปที่แผลตรงมุมปาก

“อุ๊ย! ขอโทษจริง ๆ ค่ะงั้นคุณริวพักผ่อนนะคะ อาบน้ำเสร็จเดี๋ยวฉันจะเข้ามาทำแผลให้”

“อาบด้วยกันสิ เธออาบให้ฉัน”

“ไม่ได้ค่ะ” ร่างเล็กรีบลุกขึ้นทันทีเธอประหม่าหัวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ริวกินั้นชอบยั่วเธอแบบนี้อีกแล้วเธอเขินอายม้วนจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“ทำไมฉันสั่ง….หรือเธอจะขัดใจ” ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มร้ายตรงมุมปากกวางน้อยของเขานั้นช่างน่ารักน่าขย้ำเสียยิ่งกระไร เพราะไม่ได้เจอเธอมาหลายเดือนจึงอยากจะสัมผัสและอยากจะเชยชมให้หนำใจเขาไม่รอช้ารีบจูงมือบางแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำทันที

“ยืนบื้ออยู่ทำไมล่ะ ลงมานั่งแช่น้ำร้อนด้วยกันสิ” ร่างสูงที่เปลือยเปล่าเขาเดินลงมาแช่น้ำร้อนในอ่างน้ำหรูอย่างสบายใจมองดูหญิงสาวที่ขี้อายหันหน้าหนีไปมองทางอื่นไม่ยอมมองมาที่เขา

“ฉันไปอาบที่ห้องอาบน้ำดีกว่าค่ะเชิญคุณริวตามสบายเลย”

“หมับ! อร๊าย……” ร่างบางถูกจับให้เซล้มลงมาในอ่างเธอล้มลงมาทับที่อกแกร่งที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรง สองตาสอดประสานกันปากหยักนั้นไม่รอช้ารีบประกบไปที่ปากจิ้มลิ้มสีชมพูระเรื่อทันที

“จ๊วบ…จ๊วบ….จ๊วบ” ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่มริวกินั้นพึงพอใจกับปากนุ่มนิ่มของลูกชุบมาก มือหนาจึงจัดการกับเสื้อผ้าอาภรณ์ของเธอถอดมันออกอย่างรวดเร็วเผยให้เห็นเนินอกอิ่มในบราเซียร์ลูกไม้สีสวย

“อย่ามองนะคะ” ลูกชุบที่มีสติจึงรีบถอดจูบออกมาและใช้มือบางกอบกุมสองเต้าอวบเอาไว้ ใบหน้าสวยนั้นแดงเห่อร้อนวูบวาบขึ้นมาทันที

“ชิ! อายอยู่ได้ฉันเห็นจนจำได้หมดแล้ว”

“คุณริว…” ลูกชุบมองค้อนไปที่ยากูซ่าหนุ่มในตอนนี้เขาเริ่มกลับมาเป็นคนเดิมที่มีอารมณ์ขันและมีเสน่ห์แพรวพราวไม่ได้น่ากลัวอีกแล้ว

“เจ็บมากใช่ไหมแผลของคุณ” ดวงตากลมโตสั่นไหวเธอรู้สึกผิดทันทีที่เห็นรอยช้ำเป็นจ้ำบนตัวของริวกิ เพราะผิวของเขานั้นขาวมากมองเห็นได้ชัดเจน

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ….เธอลองนับดูสิว่าฉันได้ของฝากมากี่แผล” ริวกิหัวเราะร่าเขาขำที่ลูกชุบนั้นท่าทางกังวลไม่เคยมีใครที่เป็นห่วงและใส่ใจเขามากแบบนี้มาก่อน

“หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก และก็เจ็ดค่ะ” ด้วยความไร้เดียงสาเธอจึงสำรวจแล้วนับรอยแผลฟกช้ำตามร่างกายของเขาตามคำสั่ง

“ทำไมนับได้น้อยจัง….รู้งี้น่าจะให้พวกมันต่อยอีกหลาย ๆ ทีไม่น่าหลบเลย”

“คุณริวทำไมถึงอยากให้ตัวเองต้องมาเจ็บตัวแบบนี้คุณเพี้ยนรึเปล่า?”

“เหอะ! รู้ใช่ไหมเธอต้องชดใช้โทษฐานที่ทำให้ฉันต้องเจ็บตัวแบบนี้ แผลที่ได้มันน่าจะมากกว่านี้ด้วยซ้ำ”

“ชดใช้ยังไงคะ ฉันก็จะไปทำแผลให้คุณอยู่หลังอาบน้ำเสร็จ”

“เธอต้องถูกฉันลงทัณฑ์ตามจำนวนรอยแผลที่นับได้ ด้วยการทำให้น้ำกามฉันหลั่งเจ็ดหน”

“บ้า!....คุณต้องบ้าไปแล้วคุณริวกิ”

“ฉันบ้าได้มากกว่านี้อีก นวรา เธอก็รู้” จากนั้นใบหน้าหล่อเหลาก็ซุกไซ้ไปตามซอกคอระหงมือหนาก็บีบเค้นไปที่เต้าอวบปลดบราเซียร์สีสวยออก เผยให้เห็นสองเต้าอวบอั๋นขนาดเต็มมือสายตาเจ้าชู้มองดูยอดปทุมถันสีหวานที่ชูชันแล้วตะปบดูดกินอย่างหิวกระหายร่างเล็กสั่นสะท้านรู้สึกสะยิวจนต้องบิดกายทันที

“อื้อ….ชุบเจ็บค่ะคุณริวอย่าดูดแรงแบบนี้”

“อ่าส์! ทั้งหอมทั้งหวานไปทั้งตัวลูกชุบเธอมันน่าฟัดฉิบหาย”

จากนั้นมือหนาจึงลูบไปตรงจุดกึ่งกลางความสาวใช้นิ้วเรียวลูบไล้ไปตามร่องสวาทกลีบกุหลาบสีสวยนั้นอวบอูมปิดสนิท ซึ่งตอนนี้มีน้ำรักของเธอเคลือบอยู่ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มที่มุมปากพึงพอใจไม่น้อยที่ร่างกายของลูกชุบนั้นตอบสนองเขาได้ดี

“อร๊าย!...เสียวค่ะคุณริว ซี๊ดส์” ใบหน้าสวยเหยเกทันทีที่นิ้วเรียวนั้นสอดแทรกเข้าไปข้างในโพรงสวาทอันอ่อนนิ่มกระแทกนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะจากหนึ่งนิ้วก็เพิ่มขึ้นเป็นสองนิ้ว มันสร้างความเสียวให้กับคนที่ถูกปรนเปรออย่างมหาศาลเธอร้องครางเสียงกระเส่ามือเล็กนั้นก็จิกไปที่ต้นแขนแกร่งอย่างหลงลืมตัว

“อ๊ะ อ๊า...ม่ะ…ไม่ไหวแล้วค่ะ” เสียงหวานครางกระเส่าร่องสาวขมิบตอดรัดนิ้วเรียวของยากูซ่าหนุ่มรูปหล่อทั้งคู่ต่างอยู่ในห้วงอารมณ์แห่งความเสน่หา ในที่สุดร่างบางก็ทนไม่ไหวเพราะเสียวจนต้องกระตุกเผลอตัวโอบรัดร่างของริวกิแล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมา

“ซี๊ดส์….ทนไม่ไหวแล้วลูกชุบขอเถอะ” จากนั้นมือหนาจึงประคองท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่ผงาดตัวเต็มที่พร้อมที่จะเข้าไปสำรวจร่างกายของหญิงสาว ลูกชุบที่เห็นอาวุธประจำกายขนาดใหญ่โตของยากูซ่าหนุ่มจึงกลืนน้ำลายเหนียวลงคอทันที

“อื้อ....คุณริวไม่ไหวค่ะมันคับของคุณมันใหญ่เกินไปชุบไม่ไหวค่ะ” ใบหน้าสวยเหยเกทันทีที่ยากูซ่าหนุ่มสอดท่อนเอ็นใหญ่เข้ามาอย่างรวดเร็วและเอาแต่ใจ เขาเองก็ทั้งแน่นคับและเสียวไม่แพ้กันสัมผัสนี้เป็นสิ่งที่เขาเองหลงใหลและลืมเธอไม่ลง

“อ่าส์....น้ำเดินขนาดนี้แล้วเดี๋ยวก็ดีขึ้นทนหน่อยเดี๋ยวก็ชินไปเอง”

“อื้อ….ค่อย ๆ ขยับได้ไหมคนบ้าเอาแต่ใจ” ใบหน้าสวยทำปากคว่ำงอแงเหมือนเด็กน้อยที่ถูกขัดใจเธอทั้งเจ็บระคนปนเสียวไปพร้อม ๆ กันมันมีความสุขมาก

“ให้เบาได้ไงมันไม่ใช่รสนิยมของฉันเธอน่าจะรู้ดีที่สุด” จากนั้นร่างสูงจึงเริ่มขยับเอวหนากระแทกเอวพลิ้วตอกอัดตัวตนเข้าไปไม่ยั้งมืออีกข้างก็จับขาเรียวให้กางออกให้กว้างที่สุด ร่างบางที่รับแรงกระแทกเธอนั้นแทบจะจมหายลงไปในอ่างน้ำหรูเสียงน้ำที่กระชอกจนเอ่อล้นออกมาจากอ่างตามแรงกระแทก เสียงเนื้อที่กระทบกันสนั่นและเสียงครางกระเส่าด้วยความสยิวของคนทั้งคู่ดังแข่งกันระงมไปทั่วไม่มีใครยอมใคร

ปึก! ปึก! ปึก!

“อ๊า….อ๊ะ…อ่าส์”

“แน่นเอามันฉิบหาย…...เธอต้องเป็นผู้หญิงของฉันคนเดียวเท่านั้นจำเอาไว้”

“อื้อ….จุกค่ะจุกไปหมดเลย”

“ซี๊ดส์!....ทนหน่อยนี่ยังไม่ครึ่งทางเลยคืนนี้เธอคงไม่ได้นอนแล้ว”

ร่างสูงที่เป็นฝ่ายควบคุมเกมรักที่ร้อนแรงนั้นเขารู้สึกดีและมีความสุขอย่างมากร่างกายของลูกชุบนั้นตอบสนองเขาดีทุกอย่าง ยิ่งมองเวลาเธออยู่ใต้ร่างเขายิ่งมีอารมณ์เตลิดอย่างไม่น่าเชื่อเพราะความสวยและความสาวความน่ารักสดใสไร้เดียงสานั้นทำให้เขาแทบคลั่ง

ปึก! ปึก! ปึก!

“ชุบ อื้อ….ชุบจะเสร็จแล้วค่ะ”

“อ๊าส์ ลูกชุบอย่าเพิ่งรอเสร็จพร้อมกันก่อน”

เมื่อร่างกายของลูกชุบเริ่มเกร็งและร่องสวาทนั้นขมิบตอดรัดท่อนเอ็นใหญ่ไม่หยุดเธอเสียวเพราะมิอาจทนแรงเสียดสีจากภายในไม่ไหว ท่อนเอ็นใหญ่กระแทกกระทั้นไม่มีทีท่าจะหยุดมันเข้ามาลึกและจุกไปถึงมดลูกสร้างความสยิวจนไม่อาจจะควบคุมได้

“อื้อ....ของเธอมันตอดฉันไม่ไหวแล้วว่ะเสียวฉิบ”

“อื้อ!..ชุบจะขาดใจตายแล้วค่ะ”

“ซี๊ดส์....อ่าส์...แตก…อื้อ”

เมื่อทั้งคู่ถึงฝั่งฝันร่างสูงกระตุกสองสามครั้งและปลดปล่อยน้ำกามเข้าไปในตัวของลูกชุบไม่หยุดทั้งคู่ต่างมีความสุขเพราะต่างเติมเต็มความต้องการให้กัน โดยเฉพาะริวกิที่มีรสนิยมชอบความร้อนแรงทางด้านลูกชุบที่ไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อนนอกจากเขาจึงเสพติดรสนิยมนี้ไปกับเขาด้วยเช่นกัน

“คุณริวทำอะไรคะ”

“หืม! ก็เอาเธอต่อไงฉันยังเสร็จไปแค่ครั้งเดียวเองเหลืออีกตั้งหกครั้งความจำเสื่อมรึไง”

“คุณไม่ได้พูดเล่นเหรอคะ ชุบไม่ไหวหรอกค่ะ”

“อย่าดื้อ…..ถ้าเธองอแงฉันจะไม่ให้เธอพัก”

“อย่าแกล้งชุบแบบนี้สิคะ สำนึกผิดแล้วจริง ๆ ค่ะไม่ทำอีกแล้ว”

“ไม่ได้เดี๋ยวจะหาว่าฉันพูดไม่จริง เตรียมตัวให้พร้อมคืนนี้ถึงเช้าเธอก็ห้ามบ่น” จากนั้นมือหนาก็คว้าเอวบางจับให้หันหลังและดันให้เธอยืนขึ้นพร้อมกับจัดท่าให้เธอโก่งตัว และสอดท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปจนมิดลำอีกครั้งร่างบางสะดุ้งเฮือกไม่คิดว่าเขาจะเข้ามารวดเร็วขนาดนี้

“อื้อ…ซี๊ดส์….”

ทั้งคู่จึงทำกิจกรรมเข้าจังหวะด้วยกันทั้งคืนริวกินั้นไม่ยอมอ่อนข้อให้ลูกชุบแม้แต่น้อยทั้งท่วงท่าลีลาความร้อนแรงและความดุดันเป็นตัวตนที่ชัดเจนทุกที่ในห้องนอนหรูกลายเป็นสนามรัก ทั้งในห้องน้ำบนโซฟาและบนเตียงเขาลงทัณฑ์เธอตามที่ได้เอ่ยลั่นวาจาจนครบจำนวนลงโทษเธอจนต้องเผลอหลับคาอกด้วยความเหนื่อยล้าเขาถึงยอมหยุดด้วยความสงสารและเห็นใจ ลูกชุบในสายตาเขาตอนนี้น่ารักมากและว่าง่ายที่สุดเขาสามารถควบคุมเธอได้ทุกอย่างเหมือนลูกไก่ตัวน้อย ๆ ในกำมือราชสีห์หนุ่มไปแล้ว