3

“พี่นะไม่จำเป็นต้องทำอย่างที่พี่รุจน์บอกก็ได้นะคะ” อาจเพราะว่าหนี้สินก้อนใหญ่ที่เธอรับรู้จากในจดหมายทำให้เธอตกใจเป็นอันมาก มารดาได้ฝากฝังพี่ชายเอาไว้ก่อนตาย การเสียตัวของเธอถือว่าปลดหนี้ให้พี่ชายก็แล้วกัน แม้เธอจะไม่ได้ยินยอมแต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว ในเวลานี้เธอต้องมีสติหาทางออกให้กับชีวิต ไม่ใช่มานั่งร้องไห้ฟูมฟายทำให้เป็นเรื่องราวใหญ่โตขึ้นไปอีก

“ทำไม” ชนะเทพมองหน้าหญิงสาวอย่างจริงจัง เธอเองก็มองเขาเหมือนจะค้นคว้าความรู้สึกในแววตาคู่นั้นเหมือนกัน

“เพราะนี่เป็นการมัดมือชก มันเป็นการเอาเปรียบพี่นะ ทั้ง ๆ ที่พี่นะไม่ได้รับรู้อะไรด้วย หนี้สินพี่รุจน์ก็เป็นคนก่อ แถมยังมาเอาเงินพี่นะไปตั้งหลายล้าน เงินก้อนนั้นรดาเองก็ไม่มีปัญญาหามาใช้หนี้ให้พี่รุจน์หรอกค่ะ แม่เคยฝากพี่รุจน์ให้รดาดูแล แต่รดาก็ทำได้ไม่ดี พี่รุจน์ยังไม่มีงานทำเป็นหลักแหล่ง ดูแลตัวเองก็ยังไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่อายุเกือบสามสิบเข้าไปแล้ว รดารู้สึกผิดยังไงก็ไม่รู้ค่ะ” เธอเป็นครูสอนคนอื่นได้ ใคร ๆ ก็บอกว่าเฉลียวฉลาด เอาตัวรอดเก่ง แต่กลับดูแลพี่ชายคนเดียวไม่ได้ แบบนี้เธอจะมีหน้าไปพบบิดามารดาได้ยังไงกัน

“มันไม่ใช่ความผิดของรดานะ” ชนะเทพปลอบใจ เขารู้จักกับรุจน์ด้วยความบังเอิญก็จริง แต่รุจน์ก็มีน้ำใจกับเพื่อนฝูง จนบางครั้งก็โดนหลอกได้ง่าย โดนชักจูงได้ง่าย รุจน์เป็นคนอะไรก็ได้ ไม่ค่อยเอาอะไร เขาจึงเข้าใจว่าการที่รุจน์ไปติดการพนันก็คงเป็นเพราะเพื่อนชักชวน

ตอนที่รุจน์พาเขามาเที่ยวบ้านสวน อีกฝ่ายก็แนะนำให้เขาได้รู้จักกับน้องสาวเพียงคนเดียวคือรุจิรดา เขายอมรับในตอนนั้นเลยว่าเขาชอบความน่ารักสดใสและความขยันของรุจิรดาเป็นอันมาก

รุจิรดาเป็นคนกระตือรือร้น มีไหวพริบที่ดี ใช้ชีวิตได้ดีกว่าผู้หญิงที่เขาเคยรู้จัก เธอขยันมาก ๆ ทำงานตัวเป็นเกลียว แถมยังดูแลเอาใจใส่ลูกศิษย์เป็นอย่างดี นั่นทำให้เขายิ่งประทับใจในตัวเธอ

รุจน์เคยยุให้เขาจีบรุจิรดา เพราะเห็นท่าทีพึงพอใจของเขา เขาเองก็ยอมรับกับรุจน์ไปตรง ๆ ว่าชอบรุจิรดามาก อยากจะลองจีบเธอดูเหมือนกัน

ไม่คิดว่ารุจน์จะวางยาเธอ ทำให้เธอกับเขาได้เสียกันแบบนี้ นี่มันผ่านขั้นตอนการจีบไปแล้ว

เขายอมรับว่าที่ช่วยเหลือชำระหนี้สินให้กับรุจน์เพราะเขารักรุจิรดา เลยอยากจะช่วยพี่ชายของหล่อนนั่นก็คือเพื่อนของเขาให้ปลดหนี้ได้ กำลังจะฝากฝังให้รุจน์เข้าทำงานอยู่แล้วเชียว แต่รุจน์กลับไปก่อหนี้สินเพิ่มขึ้นมาอีก เลยต้องหนีหายไปแบบนี้

“แต่อย่างไรรดาก็หนีความจริงไปไม่ได้ว่าพี่รุจน์เป็นพี่ชายของรดา แล้วรดาเองก็จะเพิกเฉยไม่ดูดำดูดีไม่ได้ค่ะ หนี้สินที่พี่รุจน์ยืมพี่นะมาใช้หนี้ก็ตั้งหลายล้าน รดาบอกพี่ตรง ๆ ว่าไม่มีเงินคืนพี่หรอกนะคะ สิ่งที่รดาเสียให้พี่ไปก็คงเทียบไม่ได้กับเงินจำนวนนั้น แต่พี่นะอย่าเอาบ้านสวนกับที่ดินของคุณพ่อคุณแม่ไปเลยนะคะ บ้านหลังนี้ที่ดินผืนนี้เป็นสิ่งที่รดารักมากที่สุด รดาไม่อยากเสียมันไป”

“แล้วเรื่องของเราล่ะจะว่ายังไง”

“รดาจะไม่เรียกร้องให้พี่นะต้องรับผิดชอบอะไร เพราะพี่นะไม่ได้เป็นคนเริ่ม แต่ทุกอย่างเป็นความผิดของพี่รุจน์ พี่ชายของรดาเอง”

“ไม่ให้พี่รับผิดชอบคือไม่อยากเป็นเมียพี่ว่างั้น” ชนะเทพเอ่ยถาม

“รดาไม่อยากให้พี่ต้องลำบากใจ”

“แล้วรู้ได้ยังไงว่าพี่ลำบากใจ” ชนะเทพหรี่ตามองพลางเอ่ยถาม ยังไม่ทันที่ทั้งสองจะได้คุยอะไรกันต่อ เสียงแตรรถก็ดังขึ้นที่หน้าบ้านเสียก่อน

รุจิรดาชะโงกหน้าไปดู ก่อนจะเห็นว่าเป็นคุณครูหนุ่มนามว่าชาติชายมาหา เธอจึงต้องเอ่ยขอตัวจากชนะเทพลงไปหาอีกฝ่าย

ชนะเทพเห็นความสนิทสนมของรุจิรดากับชาติชายก็รู้สึกหึงหวงไม่ชอบใจเป็นอันมาก

ชายหนุ่มตบเสาบ้านไปมาด้วยความไม่สบอารมณ์ จนหมอนั่นกลับไป รุจิรดาจึงเดินขึ้นบ้านมาคุยกับเขาอีกครั้ง

“พี่มาคิด ๆ ดูจากคำพูดของรดา เรื่องบ้านและที่ดิน รดาไม่อยากให้พี่ยึดเอาไปก็ได้นะ”

“พี่นะพูดจริงเหรอคะ” เธอแสดงออกอย่างชัดเจนว่าดีใจเป็นอันมาก เมื่อกี้เธอรีบคุยกับชาติชาติและรีบขอตัวจากเขา เพราะบอกว่ามีธุระต้องจัดการ ชาติชายเอาเอกสารหลายอย่างเกี่ยวกับงานมาให้เธอดูก่อนจะส่งให้ผู้อำนวยการอนุมัติโครงการต่าง ๆ ที่จะทำกันในภาคเรียนนี้

“พูดจริงสิ ง่าย ๆ แค่รดาแต่งงานกับพี่ ทรัพย์สมบัติทุกอย่างที่พี่ชายของรดายกให้พี่ ก็จะเป็นของรดาเหมือนเดิม”

“พี่นะ” เธออุทานออกมาอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะขอเธอแต่งงานในลักษณะนี้ รุจิรดายอมรับว่าเธอประทับใจในตัวของชนะเทพอยู่มากเหมือนกัน แต่การที่เธอกับเขาจะแต่งงานเป็นสามีภรรยากันนั้น มันต้องมาจากความรัก และการคบหาดูใจกันไม่ใช่เหรอ

เคยได้ยินพี่ชายของเธอเล่าให้ฟังว่าบิดามารดาของชนะเทพบังคับให้อีกฝ่ายแต่งงานกับลูกสาวของเจ้าของร้านทองชื่อดังในตัวเมือง แต่เขาไม่อยากแต่ง หรือนี่จะเป็นเหตุผลที่เขาอยากให้เธอแต่งงานกับเขา เพราะไม่อยากถูกจับคลุมถุงชน

ชนะเทพเป็นลูกคนรวย เขาเติบโตมาด้วยความสุขสบาย ไม่เคยลำบากอะไร ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตอย่างไม่เดือดร้อน มีสาว ๆ มากมายล้อมหน้าล้อมหลัง เขาคงอยากให้เธอเป็นแค่ไม้กันหมา กันผู้หญิงที่ไม่อยากแต่งงานออกไป เพื่อที่จะได้ใช้ชีวิตอิสระ หรือคบหาดูใจกับผู้หญิงที่อยากแต่งงานจริง ๆ แล้วค่อยเลิกกับเธอกระมัง รุจิรดาคิดไปต่าง ๆ นานา

“ว่ายังไงล่ะ พี่ขอแต่งงานคิดนานขนาดนั้นเลยเหรอ” เขาเอ่ยถาม คิดไปว่าเธออาจจะชอบชาติชายหรือผู้ชายคนอื่น เลยคิดนานขนาดนี้ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น คงตอบตกลงที่จะแต่งงานกับเขาไปแล้ว

“แต่งงานไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ขอให้รดาคิดก่อนได้ไหมคะ” เธอขอเวลาคิดเพราะไม่รู้ว่าเขาอยากแต่งงานกับเธอเพราะอะไรกันแน่ เพราะอยากให้เธอใช้หนี้ให้พี่ชายของตัวเอง หรือเพราะต้องการจะใช้ประโยชน์อะไรจากเธอ

“พี่ให้เวลารดาคิด พี่จะมาเอาคำตอบอีกสามวันข้างหน้า”

“ทำไมถึงได้เร็วขนาดนั้นล่ะคะ แค่สามวันเองเหรอ”

“ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจตอนนี้หรืออีกสามวันข้างหน้า ก็ต้องตัดสินใจอยู่ดี พี่ให้เวลาสามวันถือว่ามากพอแล้วนะ” เขาให้เธอได้ตัดสินใจ โดยการจากมา

รุจิรดามองตามแผ่นหลังบึกบึนของชนะเทพไปจนสุดตา คุณครูสาวยอมรับว่าในเวลานี้ หัวใจของเธอว้าวุ่นเป็นที่สุด