2

ก่อนหนีไปเข้าห้องน้ำเธอยังได้ยินเสียงหัวเราะของชนะเทพ นั่นทำให้เธอเจ็บใจเป็นอันมาก

“คนบ้า คนเฮงซวย” รุจิรดายืนด่าชนะเทพอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ ริมฝีปากเม้มเข้าหากัน เธอปลดผ้าห่มออกมาจากกาย มองเรือนร่างที่มีร่องรอยจากการกระทำของเขาแล้วหน้างอหนักกว่าเดิม

รอยแดงจางๆ ทำให้เธอทั้งโกรธ ทั้งอายในเวลาเดียวกัน ร่างกายของเธอร้อนผ่าว ในขณะที่แก้มสาวแดงเรื่อ ขณะมองตัวเองในกระจก

เธอค่อย ๆ จัดการทำภารกิจในห้องน้ำด้วยจิตใจเลื่อนลอย ไม่รู้จะเอายังไงดีต่อกับชีวิต จิตใจเลื่อนลอยไปหมด

นึกย้อนไปถึงก่อนหน้านั้น พี่ชายของเธอเป็นเพื่อนกับชนะเทพเพราะรุจน์ช่วยเหลือชนะเทพเอาไว้จากคนร้าย ทั้งสองเลยเป็นเพื่อนกัน

พี่ชายของเธอเป็นคนไม่เอาไหน นอกจากจะโดนสาว ๆ หลอกเงินเป็นประจำแล้ว ก็ไม่ได้ทำงานอะไรที่ประสบความสำเร็จในชีวิต

รุจน์เรียนไม่จบ ทำงานรับจ้างไปทั่ว ไม่เป็นหลักแหล่ง อาจเป็นเพราะว่ารุจน์ไม่เคยพบเจอกับความลำบากมาก่อน ครั้นบิดามารดายังมีชีวิตอยู่ ก็เลี้ยงดูรุจน์มาเป็นอย่างดี เรียกว่าตามใจ ที่สำคัญคือรักมากกว่าเธอเสียอีก

อาจเพราะรุจน์เป็นลูกชายคนเดียวและเป็นลูกชายคนแรก ทำให้พ่อแม่ของเธอเห่อเขาเป็นอันมาก ยิ่งมารดายิ่งรักพี่ชายจนออกนอกหน้า รักมากกว่าเธอซึ่งเป็นลูกสาว จนญาติ ๆ ยังเคยพูดว่า ลูกชายมันแข็งแรง เอาตัวรอดได้ จะไปห่วงอะไรนักหนา ห่วงลูกสาวดีกว่าเพราะเป็นผู้หญิง แต่มารดาของเธอตอบกลับไปว่าเธอเอาตัวรอดได้ ไม่ต้องไปเป็นห่วงมากหรอก

นี่คือความรักลูกไม่เท่ากัน ถามว่าเธอน้อยใจบิดามารดาไหม ก็มีน้อยใจบ้าง แต่ข้อดีของการทำอะไรเองหมดทั้งหมดมันทำให้เธอเข้มแข็งและยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องคอยหวังพึ่งคนอื่น รุจิรดาจึงไม่โทษบิดามารดาที่รักพี่ชายของเธอมากกว่า

แม้กระทั่งก่อนตาย มารดาที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายยังฝากฝังพี่ชายเอาไว้กับเธอ ครอบครัวอื่นเขาฝากน้องสาวเอาไว้กับพี่ชาย แต่ครอบครัวเธอฝากพี่ชายเอาไว้กับน้องสาว คิดดูสิ

บิดาของเธอเสียชีวิตก่อนด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ส่วนมารดานั้นเลี้ยงเธอกับพี่ชายมาด้วยความยากลำบากจนโต โดยประกอบอาชีพค้าขาย มารดาขายผักอยู่ในตลาด และยังพอมีที่ดินอยู่อีกนับสิบไร่จึงพอมีที่ปลูกผักผลไม้ไปขาย พอมีเงินส่งเสียลูก ๆ ให้เล่าเรียน แต่มารดาจะให้เงินพี่ชายมากกว่า ในขณะที่เธอต้องไปช่วยมารดาทำงานงก ๆ ถ้าเงินไม่พอใช้ในการเล่าเรียนก็ต้องไปทำงานพิเศษเอา เธอเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี เข้ากับคนอื่นได้ง่าย เลยมีงานพิเศษให้ทำอยู่เสมอ ทางอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยจะจ้างงานนักศึกษาเกี่ยวกับการทำวิจัย หรือพิมพ์เอกสารต่าง ๆ รวมถึงรวบรวมตำราต่าง ๆ ไว้สอนนักศึกษา เธอจึงได้งานพิเศษด้านวิชาการมาทำและมีเงินจ่ายค่าเทอมในทุกภาคการศึกษา

ในขณะที่เธอทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อต พี่ชายของเธอก็มีมารดาคอยส่งเสีย โดยที่ไม่เคยแตะงานอะไรเลย

งานบ้านทุกอย่างเธอเป็นคนทำตั้งแต่เด็ก และต้องรับหน้าที่ซักเสื้อผ้าให้พี่ชายด้วย

รุจิรดาคิดในแง่ดีว่าการทำงานบ้านเป็นทุกอย่างทำให้เธอพึ่งพาตัวเองได้ ทำอะไรเองได้หมด แม้กระทั่งทำกับข้าว ทำให้เธอไม่ลำบากต้องพึ่งพิงคนอื่น เพราะตัวเองทำเป็นทุกอย่าง ทั้งตัดเย็บเสื้อผ้า ทั้งงานในสวนในไร่

ก่อนมารดาจากไปได้ทิ้งบ้านสวนพร้อมที่ดินเอาไว้ให้ ทำให้เธอมีที่อยู่อาศัยไม่ต้องเช่าเขาอยู่ และมีที่ดินปลูกพืชผักสวนครัวเอาไว้บริโภคเอง โดยไม่ต้องซื้อ ในสวนของเธอบิดาได้ปลูกผลไม้เอาไว้หลากหลายชนิด นั่นก็ทำให้เธอมีรายได้จากากรขายผลไม้ และมีผลไม้กินตลอดทั้งปี

ในขณะที่เธอเรียนจบก็สอบบรรจุเข้ารับราชการเป็นครูได้ สวนทางกลับพี่ชายที่เรียนไม่จบ ยิ่งพอมารดาเสียชีวิต พี่ชายก็ใช้ชีวิตไปวัน ๆ ทำงานที่ไหนก็อยู่ได้ไม่นาน มีปัญหากับเพื่อนร่วมงานบ้าง โดนแกล้งบ้าง เวลาไม่มีข้าวกินพี่ชายก็ต้องขอเงินเธอใช้แถมยังอยู่ไม่ติดบ้านอีกด้วย

เพื่อนของพี่ชายค่อนข้างเกเร ไม่เรียนหนังสือ ชักชวนพี่ชายไปในทางที่ไม่ดี มีแต่ชนะเทพนี่แหละที่ดูดีที่สุดในบรรดาเพื่อนที่พี่ชายคบ

จริง ๆ แล้วพี่ชายของเธอไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย เขาแค่เป็นคนที่ไม่เอาไหน โดนชักจูงได้ง่ายก็แค่นั้นเอง

ความจริงก็คือความจริง เธอต้องเผชิญกับความเป็นจริง รุจิรดาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วก็เดินออกมาจากห้องนอนของตัวเอง ที่เมื่อคืนเพิ่งเป็นสมรภูมิรักของเธอกับชนะเทพ

เขานั่งรอเธออยู่ด้านนอก ก่อนจะยื่นจดหมายฉบับหนึ่งให้เธอ

“อะไรคะ”

“อ่านดูแล้วเธอจะเข้าใจทุกอย่าง” รุจิรดารับจดหมายฉบับนั้นมาเปิดอ่าน สรุปใจความได้ว่า รุจน์พี่ชายของเธอได้รับสารภาพผิดทุกอย่าง บอกว่าเป็นคนวางยาเธอ เขาติดหนี้พนันเป็นจำนวนมาก จึงต้องยืมเงินชนะเทพ แต่ไม่มีเงินมาใช้หนี้ชนะเทพ จึงโอนบ้านสวนรวมถึงที่ดินและเธอใช้หนี้ แต่ก็ยังมีหนี้สินอีกจำนวนหนึ่ง เลยต้องหนีหนี้ไปอยู่ที่อื่น

คำขอโทษในจดหมายทำให้รุจิรดาตัวชาวูบไปหมด พี่ชายของเธอขอโทษมาในจดหมายว่าจำเป็นต้องทำแบบนี้ เพราะไม่เช่นนั้นเจ้าหนี้โหดเจ้าของโต๊ะบอลและบ่อนการพนันจะต้องมาจับเธอไปขัดดอกขายซ่อง เขาเลยจำเป็นต้องยกเธอให้ชนะเทพ เพราะคิดว่าชนะเทพจะปกป้องเธอได้ ด้วยว่าชนะเทพมีเงินมีทองและมีลูกน้อง จึงไม่มีใครกล้าแตะ

“พี่ไม่อยากทำให้รดาต้องเดือดร้อนไปมากกว่านี้ พี่เลยจำต้องหนีไป ให้อภัยพี่ชายเลว ๆ ไม่เอาไหนคนนี้ด้วย รดาแต่งงานกับชนะเทพเถอะนะ ไม่เช่นนั้นไอ้พวกทวงหนี้จะต้องมารังควานและทำร้ายรดาอย่างแน่นอน พี่ไม่เห็นใครแล้วจริง ๆ ที่จะดูแลรดาได้นอกจากชนะเทพ” รุจิรดาอ่านจดหมายของพี่ชายซึ่งเป็นข้อความท้ายจดหมายออกมาให้ชนะเทพฟังด้วย แม้จะรู้ว่าเขาได้อ่านมันตั้งแต่ต้นจนจบแล้ว แต่เธอก็อยากจะอ่านมันอีกครั้ง เพื่อรอดูปฏิกิริยาของเขา

เธอคิดว่าพี่ชายมัดมือชกชนะเทพ ทำให้เขาต้องมารับผิดชอบชีวิตของเธอ ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้เต็มใจหรือรู้อะไรด้วย มันเหมือนเป็นการเอาเปรียบเขา หญิงสาวอ่านจดหมายจบก็พับจดหมายเอาไว้เหมือนเดิม ก่อนจะมองหน้าเขาอย่างจริงจัง