บทที่2.ต่อ

ไม่มีหญิงสาวคนไหนทำให้เขารู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองอย่างนี้มาก่อน แต่ยายเด็กกะโปโลตัวเล็กๆ ขาวๆ อวบๆ ตรงหน้านี่ทำให้เขารวนไปหมด แค่เธอไม่สนใจเขาก็ทำให้ใจเขาร้อนรนไปหมด ตอนนี้ก็ยิ่งร้อน..

“เปล่าแล้วทำไมต้องทำเหมือนจะเป็นจะตายเวลาที่พูดคุยกับฉัน”

“ก็ เอ่อ..”

“ทุกครั้งที่เธอเจอฉันก็เอาแต่หลบหน้าไม่กล้าสบตา พูดก็แทบนับคำได้ทั้งที่เวลาคุยกับคนอื่นพูดเหมือนต่อยหอย..”

“ก็ ก็ลดาไม่รู้จะพูดอะไรนี่คะ”

“เงยหน้ามองฉัน..”

ราเมศสั่งคนที่เอาแต่ก้มหน้าอยู่เสียงแข็งและยิ่งคิดว่าที่พรลดาไม่กล้าพูดคุยกับเขาเพราะรังเกียจ หรือเพราะกลัวเขารู้ว่าเธอกำลังคิดถึงคนรัก พอคิดไปอย่างนั้นแล้วราเมศก็ร้อนรนโกรธกรุ่นขึ้นมาทันที

“มองเดี๋ยวนี้” ราเมศกุมต้นแขนของเธอแน่น หญิงสาวเงยหน้ามองเขาแล้วนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ ราเมศคลายมือแต่ไม่ยังไม่ปล่อย

“ฉันอยากรู้ว่าคนที่เธอรักน่ะมันเป็นใคร..”

พรลดาอ้าปากค้างเบิกตากว้างมองเขาอย่างตื่นตะลึงและมันทำให้ราเมศไม่พอใจเป็นอย่างมากเพราะคิดว่าเธอคงจะตกใจ เพราะคงคาดไม่ถึงว่าเขาจะคาดคั้นถามแบบนี้อย่างแน่นอน

“คะ.. คือ”

“มันเป็นใคร.. ไม่บอกก็ไม่เป็นไร แต่เธอจงรู้และจำใส่ใจไว้เลยว่าเธอเป็นเมียฉัน และหากคิดจะสวมเขาให้ฉันล่ะก็เธอได้ตายแน่ รวมถึงไอ้คนที่เธอรักด้วย ถ้ามันโผล่หน้ามาหาเธอหรือเธอไปหามัน ฉันจะฆ่าทิ้งทั้งคู่เลย”

ชายหนุ่มกัดฟันพูดไม่รอฟังคำตอบให้ขุ่นเคืองใจ แต่อีกฝ่ายตกใจเพราะคิดว่าเขาจะไปฆ่าแกงใครจริงๆ

“พี่รามทำแบบนั้นไม่ได้นะคะ”

“ทำไมจะไม่ได้.. รักมันมากเหลือเกินนะถึงได้ปกป้องมัน”

“คือลดา..” หญิงสาวอึกอักยิ่งทำให้เขาขุ่นเคือง

“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เธอจะคิดอะไรฉันไม่สนใจหรอกนะ แต่ตราบใดที่เป็นเมียฉัน ใช้นามสกุลฉันและอยู่ในบ้านหลังนี้เธอจะต้องไม่ทำให้ชื่อเสียงของฉันด่างพร้อย เข้าใจใช่ไหม”

“ค่ะ..” พรลดาตอบแผ่วๆ ในลำคอแล้วเมินหลบตาเขา ราเมศปล่อยมือจากไหล่มนแล้วสั่งเสียงเข้ม

“เตรียมน้ำอุ่นให้ฉันด้วย ฉันจะแช่น้ำอุ่นๆ สักครู่”

“ค่ะ..” พรลดาตอบรับแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเงียบๆ

พอลับหลังพรลดาเท่านั้นราเมศก็กำกำปั้นชกผนังห้องแรงๆ ระบายอารมณ์ที่คุกรุ่นอยู่ภายใน ทำไมเขาจะต้องร้อนรน ไม่พอใจ ขุ่นเคืองใจที่เธอรักชอบคนอื่นด้วยนะ..

เขาไม่ควรรู้สึกอย่างนั้นกับพรลดาเลยไม่ใช่หรือไง แต่มันรู้สึกแบบนั้นไปแล้วจะให้ทำไงวะ... ราเมศถามตัวเองอย่างหงุดหงิดแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ...

ในขณะเดียวกันพรลดาก็แทบทรุดลงไปกองกับพื้นกระเบื้องห้องน้ำกว้างหรูหรา หญิงสาวขาสั่นพับๆ ยกมือทาบหน้าอกข้างซ้ายของตนไว้และยังรู้สึกถึงแรงเต้นของหัวใจที่มันยังคงดังกึกก้องและเต้นระรัวอยู่ไม่หายทั้งรู้สึกว่าผิวแก้มของตนมันร้อนผ่าวเสียจนเหมือนมันจะมอดไหม้

“โอย.. ลดา จะทำไงดีเนี่ย เราจะต้องเป็นเมียพี่รามจริงๆ น่ะหรือ..”

หญิงสาวคิดไม่ตกแม้จะรักราเมศมากแค่ไหนแต่ก็ไม่เคยคาดคิดว่าตนจะได้มาเป็นเมียของเขานี่นา แล้วทีนี้จะต้องทำหน้าที่เมีย ที่เป็นเมียจริงๆ ด้วย เธอก็ยิ่งตั้งตัวรับไม่ทัน หญิงสาวคิดขณะเดินช้าๆ ไปเปิดน้ำลงอ่างน้ำใบใหญ่ที่สามารถลงไปแหวกว่ายได้เลยอย่างคนที่ใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

“มัวทำอะไรอยู่..”

พรลดาสะดุ้งโหยงหันขวับไปมองก็พบว่าราเมศยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ ร่างแกร่งของเขามีเพียงผ้าขนหนูพันอยู่รอบเอวสอบ แก้มสาวร้อนผะผ่าวเหมือนจะมอดไหม้ขึ้นมาอีกครั้ง พรลดาทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนมองเขาตาโต ราเมศเดินเข้ามาจนเกือบชิดร่างอวบอิ่มที่ยืนเหมือนหุ่น พรลดาเงยหน้ามองเขาอย่างตื่นๆ

“ฉันบอกให้มาเปิดน้ำลงอ่าง ทำหรือยัง”

พรลดาส่ายหน้าหวือจนเรือนผมสลวยกระจายและยังมองเขานิ่งดวงตากลมโตจดจ้องมองเขาเหมือนสิ่งแปลกประหลาดทั้งใจสาวก็เต้นระรัวจนกลัวว่าเขาจะได้ยินเสียงหัวใจของตนที่เต้นกระหน่ำ

“อะ เอ่อ.. ยะ ยังค่ะ”

“แล้วมัวทำอะไรอยู่”

“คือ.. ลดาเปิดน้ำไว้แล้ว แต่..” เธอไม่ได้เปิดน้ำอุ่น.. พรลดาก้มมองอ่างน้ำแล้วเงยหน้ามองราเมศ อย่างกังวล

“รอสักครู่นะคะ ลดาจะผสมน้ำให้ค่ะ..” เธอบอกละล่ำละลักกลัวเขาจะโกรธไม่พอใจอีก

“ไม่ต้องแล้ว..”

“แต่..”

“ไม่ต้องแต่ไม่ต้องแก้ตัว เธอทำงานผิดพลาดไม่ทันใจฉัน เธอจะต้องถูกลงโทษ”

“ลงโทษ หรือคะ..” พรลดาตาโตทำหน้างุนงงว่าแค่ผสมน้ำอาบไม่ถูกใจเขาจะต้องถึงขั้นลงโทษกันเชียวหรือ...

“ใช่.. และเธอจะต้องได้รับโทษหนักแน่”

พรลดาหน้าซีดหวาดกลัวขึ้นมาทันที เขาคงไม่หักคอเธอใช่ไหม หรือตบตีเธอเหมือนในข่าวที่เคยดูที่ผัวซ้อมเมียจนอาการสาหัสที่เพียงแค่เมียทำอะไรไม่ถูกใจ ราเมศเป็นพวกที่นิยมความรุนแรงอย่างนั้นหรือ.. หญิงสาวก้าวถอยหลังหนีอย่างขลาดกลัวหน้าซีดเผือดตัวเย็นเฉียบด้วยความหวาดหวั่น...

“พี่ราม อย่าทำอะไรลดาเลยนะคะ ลดาไม่ได้ตั้งใจ ว้าย”

พรลดาหวีดร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อร่างอวบอิ่มของตนลอยหวือเข้าไปในวงแขนแข็งแรงของเขาเหมือนของไร้น้ำหนัก วงแขนแข็งแรงรัดรอบกายเธอแน่นจนแทบหายใจไม่ออก สาเหตุไม่ใช่เพราะวงแขนที่รัดแน่นเพียงอย่างเดียวแต่เพราะความใกล้ชิดและความตื่นเต้นที่เธอกับเขาอยู่ใกล้ชิดกันขนาดนี้มากกว่า ใกล้ชิดจนเธอรู้สึกและสัมผัสได้ถึงเรือนกายแข็งแรงของเขา