ตอนที่ : 04 NC20+

"คะ คุณวายุ!" หญิงสาวเบิกตากว้าง เมื่อถูกชายหนุ่มผลักให้นอนราบกับเตียง พร้อมกับร่างกำยำขึ้นคร่อมอยู่บนตัวของเธอ

"แต่งงานกันแล้วจะไม่เอากันหน่อยเหรอ?"

"ทะ เทียน เทียนไม่..." จะบอกไปว่าเธอไม่เคยผ่านมือผู้ชายมาเลยก็ไม่กล้า เธออายมากถ้าจะต้องพูดว่าเธอยังเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์

"เธอมีสิทธิ์ปฏิเสธอะไร? ไม่รู้เหรอว่าพ่อของเธอให้เธอแต่งงานกับฉันเพราะอะไร"

"...." เธอส่ายหน้าไปมาเป็นคำตอบ ทั้งหมดทั้งมวลนี้เธอรู้เพียงว่าเธอแต่งงานแทนน้องสาวของตัวเองที่หายไป

"บริษัทของพ่อเธอกำลังเป็นหนี้มหาศาล ก็เลยให้ฉันยื่นมือเข้าไปช่วย แลกกับการที่ฉันจะต้องได้ลูกสาวคนใดคนนึงมาครอบครอง"

"...." เธอรู้เพียงว่าบริษัทของพ่อเธอกำลังมีปัญหา แต่ก็ไม่ได้รู้รายละเอียดลึกมากขนาดนั้น

"รู้แบบนี้แล้วเธอจะทำตัวให้สมกับที่ฉันยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือครอบครัวของเธอสิ"

"วันอื่นไม่ได้เหรอคะ วันนี้เทียนเหนื่อยจริงๆ"

"ก็เพิ่งบอกไปหยกๆ ว่าเธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ"

แควก!!

สิ้นสุดเสียงของวายุชุดนอนของเทียนก็ถูกแยกออกเป็นสองส่วน การกระทำของเขามันป่าเถื่อนมากๆ สวนทางกับหน้าตาเลยก็ว่าได้

"อึก!! คุณอื้มม!!"

"..." ยังไม่ทันที่เทียนจะได้พูดอะไร วายุก็เอามือไปปิดปากของเธอ "อย่าร้องนะ ไม่งั้นมันจะเจ็บกว่านี้"

กางเกงชุดนอนขายาวถูกดึงหายออกไปพร้อมกับชุดชั้นใน ทำให้ร่างกายของหญิงสาวเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้าของชายหนุ่ม

วายุไล่สายตามองเรือนร่างอวบอั๋นด้วยความหื่นกระหาย แววตาไม่ต่างอะไรจากหมาป่าที่กำลังจะขย้ำกระต่ายน้อยตรงหน้า เพราะเธอเองก็ไม่ต่างอะไรจากเหยื่อที่ไม่มีสิทธิ์จะสู้หรือหนี

"อืมม..." วายุคว้าเอาซองถุงยางที่ตัวเองเตรียมไว้มาแกะและสวมเข้ากับแก่นกายใหญ่ของตัวเอง ก่อนจะจับกายแกร่งไปจ่อที่ปากร่องแคบ จากนั้นก็พยายามกดส่วนหัวเข้าไป แต่ทว่า...ไม่ว่าเขาจะพยายามมากเท่าไร การสอดใส่ก็ดูจะลำบากมากพอสมควรเลย "นี่เธอ!?"

ชายหนุ่มเบิกตากว้างเมื่อเห็นเลือดติดอยู่ตรงปลายถุงยางที่เขาใส่ไปในร่องของเธอเพียงหัว และก็มีเลือดติดอยู่ตรงปากร่องเล็กน้อย

"ทะ เทียนยังไม่เคย เทียนเจ็บ!" เธอเอ่ยบอกน้ำเสียงแผ่วเบา พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเต็มหมอน

"...." วายุดึงเอาแก่นกายที่เข้าไปได้เพียงหัวออก ก่อนจะรูดถุงยางที่เต็มไปด้วยเลือดทิ้งลงข้างเตียง จากนั้นก็พยายามสอดใส่เข้าไปใหม่โดยไร้เกราะป้องกัน

เขาไม่ได้กลัวเธอเจ็บ แต่เพราะใส่ถุงยางแล้วมันค่อนข้างสอดใส่ลำบาก เขาจึงเลือกใช้วิธีนี้แทน อีกอย่างเธอก็ไม่เคยมีอะไรกับใคร ก็ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น

ปึก!!!

"อ๊าาา!!" เทียนเผลอร้องครางออกมาเสียงดัง เมื่อแก่นกายใหญ่ถูกกระแทกเข้าไปจนเธอเจ็บตัวเกร็ง มันไม่มีความเสียวไม่มีความรู้สึกดีอะไรเลย การกระทำมันเต็มไปด้วยความดิบเถื่อนป่าเถื่อนของผู้ชายคนนี้

"อืม...แน่นดีจริงๆ" ร่างกำยำคำรามออกมาด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะเริ่มสาวเอวเข้าออกกระแทกแก่นกายเข้าอย่างหนักหน่วง โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าคนใต้ร่างจะมีความเจ็บปวดมากแค่ไหน "อ่าาส์....อื้มมมส์....เสียวดีจริงๆ"

ร่างกำยำเปล่งเสียงครางเสียวออกมาอย่างไม่อายคนตรงหน้า ในขณะที่เธอกำลังอดทนกับความเจ็บปวดที่เขากำลังมอบให้

อีกคนกำลังเจ็บปวดจนร่างกายแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่อีกคนกลับมีความสุขกับการกระทำของตัวเองมาก

"ฮึกก...อื้ออ..." มือเรียวพยายามดันต้นขาแกร่งเอาไว้ แต่แรงผู้หญิงอย่างเธอจะไปสู้ผู้ชายตัวใหญ่อย่างเขาได้ยังไง อีกอย่างพอเจอเรื่องแบบนี้แล้วร่างกายของเธอก็หมดแรงไปดื้อๆ ไม่มีแม้แต่แรงจะขัดขืนหรือจะห้ามเขาเลย

ตับ!! ตับ!! ตับ!!

ตับ!! ตับ!! ตับ!!

การกระทำที่แสนป่าเถื่อนนี้ทำเอาเทียนน้ำตาไหลออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า จนแห้งเหือดหายไปและก็ไหลออกมาอีกครั้ง

เสียงเนื้อกระทบเนื้อก็ยังคงดังระงมอยู่ในห้อง จนเวลาผ่านล่วงเลยไปราวๆ สองชั่วโมงกว่าได้ ทว่ากระทำของเขาก็ยังไม่หยุดลง

"ฮึก...ฮื้ออ..."

"จะร้องไห้ทำไมเนี่ย เธอนี่มันอ่อนแอจริงๆ!" วายุตะคอกใส่คนตรงหน้าด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียว เขาไม่ชอบน้ำตาผู้หญิงเอาซะเลยโดยเฉพาะที่กำลังมีอะไรกันอยู่แบบนี้

"ฮึกพะ พอแล้ว..."

"..." วายุไม่ได้ฟังคำทักท้วงของเธอเลย ยิ่งเธอร้องน้ำตาไหลออกมาเขาก็ยิ่งกระแทกให้แรงมากขึ้น ที่เธอจะได้รู้ว่าเขาไม่ชอบน้ำตาของผู้หญิง ไม่ใช่แค่กับเธอแต่กับผู้หญิงทุกคนน้ำตาไม่สามารถทำให้เขาใจอ่อนได้

"นอนเงียบๆ ไปซะ เธอแต่งงานกับฉันแล้ว จะเอากันมันก็ไม่แปลก!" เขาตะคอกใส่เธออีกครั้งก่อนจะเลื่อนมือไปบีบที่คอของเธอแน่นแล้วกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปอีกไม่กี่ครั้ง และก็ดึงมีความเป็นชายออกมาปล่อยน้ำกามบนตัวของเธอพร้อมกับเลือดจางๆ

"อ่าาาส์..."

"ฮึก...พอได้ไหม เทียนขอร้องฮึก.."

"...." วายุมองหน้าของหญิงสาวที่เพิ่งจะตกเป็นของเขาพร้อมกับถอนหายใจออกมา จากนั้นก็ลุกออกไปจากตัวของเธอแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปทันที

เทียนพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นก่อนจะหยิบเสื้อผ้าที่ถูกฉีกกระชากทิ้งไปขึ้นมาสวมใส่ร่างกายของตัวเองเอาไว้ก่อน

@เวลาต่อมา

"นี่เธอจะนอนร้องไห้อีกนานไหม แค่โดนเอาโดนเปิดซิงแค่นี้ถึงกับร้องไห้คร่ำครวญอย่างกับพ่อแม่ตาย มันน่ารำคาญเธอรู้บ้างหรือเปล่า!" วายุพูดขึ้นเสียงดังเมื่อเขาได้ยินเสียงร้องไห้ของเทียนคร่ำครวญอยู่นานแล้ว

"ทะ เทียนขอโทษค่ะ" หญิงสาวเอ่ยปากขอโทษพร้อมกับน้ำเสียงสะอึกสะอื้น

"ถ้าเธออยากจะร้องไห้ต่อก็ออกไปรอข้างนอก ฉันต้องการพักผ่อน"

"..." เธอนอนต่อไปได้สักพักเมื่อรู้ว่าตัวเองหยุดร้องไห้ไม่ได้ก็ลุกเดินออกไปนอกห้อง ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาแล้วร้องไห้ออกมาจนสะอึกสะอื้นอีกครั้ง

และจากนั้นก็เผลอหลับไปเพราะความเหนื่อยล้าจากงานและเจ็บจากการกระทำของเขาบวกกับร้องไห้มาเป็นเวลานาน ทำให้เธอรู้สึกอ่อนเพลียและหลับไปอย่างง่ายดาย