ตอนที่ : 03

@วันแต่งงาน

"นังเทียนลูกสาวของฉันหายไปไหน!?"

"เทียนไม่รู้ค่ะแม่ เทียนไม่ได้คุยกับน้องเลย"

"นังบ้า!!"

"..."

พอถึงวันแต่งงานรดาก็หายตัวไปไร้ร่องรอย ทำเอาคนทั้งงานต่างหัววุ่นกันไปหมดโดยเฉพาะผู้เป็นแม่ ที่ออกตามหาลูกสาวไปทั่วแต่ก็ไม่เจอเลย

"งานจะเริ่มแล้วนะคะคุณเอายังไงดี"

"แล้วลูกหายไปไหนทำไมคุณถึงไม่รู้!?"

"ฉันไม่รู้จริงๆ ค่ะ ก็ลูกเข้านอนแล้วฉันก็เข้านอนเลย พอตื่นเช้ามาก็หาไม่เจอแล้ว"

"เทียน"

"คะพ่อ?"

"เราต้องแต่งงานแทน เราจะยกเลิกงานไม่ได้มาถึงขนาดนี้แล้วนะ"

"แต่ว่าน้อง.."

"มันไม่ทันแล้ว เอาลูกสาวอีกคนของฉันไปแต่งหน้าใส่ชุดเจ้าสาวเลย"

"ได้ค่ะ"

และแล้วเทียนก็ถูกจับแต่งตัว และกลายเป็นเจ้าสาวสวมรอยแทนน้องสาวต่างบิดามารดา เพราะไม่รู้ว่าเธอหายไปไหน

เธอได้ใส่ชุดเจ้าสาวสวยสง่า ผิวขาวเนียนเมื่อได้ต้องกับชุดเจ้าสาวสีขาวสว่างทำให้เธอดูดีมากขึ้นไปอีก

แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอไม่ใช่เจ้าสาวตัวจริง แต่เป็นเจ้าสาวสวมรอยมาแต่งงานแทนน้องสาวตัวเอง

ร่างบางเดินเกาะแขนผู้เป็นพ่อออกไป ท่ามกลางสายตาของผู้คนที่กำลังจับจ้องมองมา ความสวยสะดุดตาราวกับว่ากำลังต้องมนต์สะกด

พอมาถึงตรงที่เจ้าบ่าวยืนอยู่ ท่ามกลางสายตาของทุกคน มือหนาจับผ้าที่ปิดบังใบหน้าของเจ้าสาวอยู่ออกไป ก่อนที่ทั้งสองคนจะได้สบตากัน

วายุรู้ได้ทันทีไม่ใช่เจ้าสาวตัวจริง เพราะเขาก็สืบเรื่องในครอบครัวของเทียนมามากพอสมควร ถึงเธอจะเป็นลูกสาวแท้ๆ แต่คนที่วายุต้องแต่งงานด้วยไม่ใช่คนนี้

แต่เพื่อไม่ให้งานล่มไปซะก่อน วายุจึงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ และปล่อยให้งานแต่งดำเนินไปเรื่อยๆ โดยไม่มีอุปสรรคอะไร

@เวลาต่อมา

เทียนยืนอยู่ข้างชายหนุ่มที่ร่างสูงกำยำ ตัวของเธอมีความสูงเพียงหัวไหล่ของเขาเท่านั้น ไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกไปสักคำ

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมน้องสาวของเธอถึงได้คิดว่าเจ้าบ่าวที่จะต้องแต่งงานด้วยเป็นคนตัวอ้วนไม่หล่อ และเธอก็เข้าใจแบบนั้น จนกระทั่งตอนนี้เธอถึงได้รู้ว่าเขาไม่ใช่คนน่ารังเกียจอะไรแถมหล่อมากด้วยซ้ำ เพียงแต่เขาดูเป็นคนที่เย็นชา และสุขุมจนเธอไม่กล้าเอ่ยปากพูดคุยอะไรด้วย

"เทียนลูกแต่งงานไปแล้วก็ดูแลและเป็นแม่บ้านที่ดีของคุณวายุนะ ถ้ามีโอกาสก็กลับมาเยี่ยมแม่กับพ่อบ้าง" แม่เลี้ยงของเทียนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

"ค่ะแม่"

"ดูแลตัวเองดีๆ นะลูก ดูแลคุณวายุให้ดีให้สมกับเป็นภรรยา"

"ค่ะพ่อ"

ถึงแม่เลี้ยงของเธอจะไม่ค่อยพอใจที่ลูกสาวของเธอไม่ได้แต่งงาน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะลูกสาวของตัวเองหายตัวไป ไร้การติดต่อ

"กลับกันเถอะคุณ"

"ค่ะ"

พ่อกับแม่เลี้ยงของเทียนเดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้เทียนกับวายุอยู่ในห้องของโรงแรมด้วยกัน

บรรยากาศในห้องพาอึดอัดจนเธอทำตัวไม่ถูก

"เธอเป็นใบ้เหรอ?" คำถามของวายุทำเอาเทียนสะดุ้ง เพราะเขาพูดแทรกความเงียบในห้อง

"ปะ เปล่าค่ะ" เทียนตอบน้ำเสียงตะกุกตะกัก

"เธอไม่ใช่...คนที่พ่อของเธอบอกจะให้แต่งงานกับฉัน"

"คะ คุณรู้เหรอคะ.."

"อือ.."

"อยะ อย่าทำอะไรครอบครัวของเทียนเลยนะคะ คือว่า.."

"พอๆ เลิกแก้ตัว ฉันไม่ได้อยากฟังคำแก้ตัวจากเธอ"

"เทียนไม่ได้แก้ตัวค่ะ แต่ไม่รู้ว่าน้องสาวหายไปไหน"

"...." วายุไม่ได้ตอบอะไร เขาถอดเสื้อผ้าออกอย่างใจเย็นก่อนจะดึงผ้าขนหนูไปพันรอบเอวของตัวเอง

"คุณชื่ออะไรเหรอคะ?"

"เหอะ! เธอนี่เป็นคนยังไงกันนะ แต่งงานทั้งทีไม่รู้จักชื่อผัวตัวเองเหรอ?"

"ค่ะ เทียนไม่รู้ว่าคุณชื่ออะไร"

"ฉันชื่อวายุ"

"ค่ะ คุณวายุ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันชื่อเทียนค่ะ"

"ฉันรู้ตั้งนานแล้ว"

"...."

"ก็เธอแทนตัวเองว่าเทียน จะให้ฉันคิดว่าเธอชื่ออะไร?"

"ปะ เปล่าค่ะ คุณวายุอยากอาบน้ำไหมคะ เดี๋ยว.."

"ทำไม? เธอจะไปอาบน้ำให้ฉันเหรอ?"

"เปล่าค่ะ เทียนแค่จะไปเตรียมน้ำให้คุณ"

"ไม่จำเป็น เธอเองก็รีบไปอาบน้ำเถอะ"

"ค่ะ คุณอาบก่อนเลยค่ะ กว่าเทียนจะถอดชุดออกหมดก็ใช้เวลานานเลย"

"อืม.."

ถึงจะตัวเท่ากันแต่ก็ใช่ว่าสัดส่วนจะเท่ากัน เทียนเธอมีสัดส่วนที่ใหญ่กว่าน้องสาวต่างบิดามารดานิดนึง และชุดแต่งงานก็เป็นชุดที่ตัดพอดีสัดส่วนของน้องสาว พอเธอใส่มันก็เลยรัดและแน่น

เวลาใส่ก็ลำบากมากพอแล้ว พอถึงเวลาถอดก็ลำบากมากกว่าเดิมอีกเพราะไม่มีใครคอยช่วยเหมือนตอนที่ใส่

@ผ่านไปสักพัก

วายุเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพที่มีเพียงผ้าขนหนูปกคลุมส่วนล่างอยู่เพียงผืนเดียว มีหยดน้ำเกาะอยู่ตามตัวตามหน้าอกทำให้วายุดูเซ็กซี่ไม่น้อย

เทียนที่ได้เห็นแบบนั้นก็รีบปิดตาตัวเองทันที ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้สังเกตว่าเขาถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้ว แต่ตอนนี้เธอเห็นตําตาเลย

"ขอโทษค่ะ"

"ขอโทษเรื่อง?"

"เทียนไม่ได้ตั้งใจจะมองคุณจริงๆ ค่ะ เมื่อกี้คุณเดินออกมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง เทียนก็เลยเผลอหันมองขอโทษจริงๆ ค่ะ"

"ไร้สาระจริงๆ" วายุส่ายหัวเล็กน้อยให้กับการกระทำของเทียน กะอีแค่ได้เห็นหน้าอกของเขาทำไมเธอถึงได้ดูตกใจขนาดนั้น

"คะ??"

"ไปอาบน้ำสิ"

"ค่ะๆ" เธอรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที จากนั้นก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ด้วยสภาพที่ใส่ชุดนอนเรียบร้อยไม่โป๊ไม่ยั่วอะไรเลย

"พ่อของเธอได้บอกหรือเปล่าว่าเธอต้องย้ายมาอยู่ที่บ้านของฉัน"

"ไม่ได้บอกค่ะ ฉันนึกว่าเราจะอยู่กันที่นี่ซะอีก"

"ที่นี่ก็แค่โรงแรม เธอจะอยู่ตลอดไปได้ยังไงเล็กก็เล็กแคบจะตาย แถมไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกอะไรเลย"

"..."

"พรุ่งนี้ฉันจะให้คนมารับเธอที่นี่ ตอนเช้าตื่นมาแล้วก็เก็บข้าวของใส่กระเป๋าให้เรียบร้อย แล้วก็ไปที่บ้านของฉันพร้อมกับคนของฉัน ที่นั่นมีคนรอต้อนรับเธออยู่"

"ค่ะคุณวายุ" เทียนตอบรับโดยที่ไม่ปฏิเสธอะไรเลย "คุณวายุนอนบนเตียงก็ได้นะคะ เดี๋ยวเทียนลงไปนอนข้างล่างเอง"

"นี่เธอโง่หรือซื่อกันแน่?"

"คะ??"

"แต่งงานกับฉันแล้ว เธอจะแยกที่นอนเพื่ออะไร?"

"ก็.."

"ขึ้นมาบนนี้"

"เอ่อ.."

"ขึ้นมา!"

"ค่ะๆ" เทียนรีบขึ้นไปนั่งบนเตียงกับวายุด้วยความกลัว

"ไม่รู้หรือไงว่าแต่งงานแล้วก็ต้องเข้าหอ"

"..."