บทที่ 2-2 เสี่ยมาเยือน

หลังจากวิ่งผ่านน้ำ ฉันก็พร้อมอีกครั้งในชุดเสื้อกางเกงเจเจตัวเก่ง เปิดระบบออนเซ็น ปัดกวาดเช็ดถูห้องสตรีมอบไอน้ำ เตรียมเกลือใส่ในห้องสปาเกลือและเตรียมห้องอบซาวน่าให้พร้อม เสร็จแล้วก็ไปเอาผ้าขนหนูกับกางเกงที่ให้ลูกค้าใส่เวลาเข้าใช้บริการโยนเข้าเครื่องซักผ้าขนาดใหญ่ พออบแห้งเสร็จแล้วก็พับวางเรียงๆ กันเป็นตั้ง ช่วงสายพวกป้าที่ทำงานนวดแผนโบราณจะทยอยเข้ามาเบิกอุปกรณ์และลงชื่อเข้างาน ขณะที่ฉันกำลังทำงานก็จะมีอาแปะอากงขาประจำทยอยมาเรื่อยๆ บางคนลูกหลานห่อข้าวมาให้กินมื้อเที่ยงมื้อเย็นด้วย ทุกวันนี้ก็เลยชักจะกลายเป็นโฮมเดย์แคร์รับฝากผู้สูงอายุเข้าไปทุกที

โฮก เหนื่อย!

เมื่อเสร็จงานแล้ว ก็ได้เวลากินและเล่นเกมจ้า

อา... นี่แหละสวรรค์ กินข้าวคำเล่นเกมคำ ฉันรัวนิ้วยิกๆ แก้มเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ พอกำลังจะเก็บแต้มสำคัญ ดันมีสายโทรเข้ามา น้ำตาอีจี้ไหลเป็นสายเลือดเลยค่ะ ฉันข่มความบัดซบ จำใจกดรับสายทั้งน้ำตา

“ว่าไงคะอีพี่”

“แก ยัยจีจี้ แกอย่าปล่อยให้แม่ส่งเราสองคนไปขัดดอกเสี่ยอะไรนั่นเด็ดขาดนะ”

พี่อ้อแอ้ แฝดผู้พี่โทรมาโวยวายหลังจากรู้ข่าว คงจะเป็นพ่อที่โทรไปบอกพี่ ฉันจึงได้แต่พนมมือสาธุเพราะดูจากท่าทีของแม่แล้ว แม่ทำท่าว่าจะสนใจส่งพี่อ้อแอ้ไปเสนอมากกว่า อา... ฟิลลิ่งของลูกหมาลูกแมวรอขายในตลาดจตุจักรเป็นแบบนี้นี่เอง

“ท่านพี่โปรดวางใจ อีจี้จะจัดการให้เอง”

“ยังไง”

“เผยธาตุแท้ไง แบไต๋ให้เห็นๆ เลยว่าบ้านเราพร้อมเกาะเป็นปลิง คนสติดีที่ไหนจะเอาเราสองคน ตีหม้อยังถูกกว่า จริงป่ะ”

“ฮืออ... ทำไมฟังแล้วไม่ภูมิใจเลยอ่ะ”

“พี่อ้อแอ้ไม่สนใจเหรอ ถึงจะอายุเยอะกว่าเกือบสองรอบ แต่แม่การันตีว่าเขารวยนะ”

“แล้วทำไมแกไม่สนอ่ะ”

“นิสัยอย่างจี้อย่าไปมีเลยผัว สร้างเวรสร้างกรรมให้ผู้ชายเปล่าๆ”

“เออ จริง”

“มีลูกค้าโทรเข้าเครื่องร้าน เท่านี้ก่อนนะพี่ เย็นนี้ค่อยคุยกัน” ฉันกดวางสายพี่สาวแล้วคว้ามือถือของร้านมาดูเบอร์ ปกติจะมีคนติดต่อถามรายลเอียดเข้ามาเรื่อยๆ แต่ส่วนใหญ่ลูกค้าจะมาที่นี่กันแบบปากต่อปากมากกว่า แม่ตะโกนมาบอกว่าคนที่โทรมาเป็นลูกค้าคนสำคัญ วันนี้ให้ฉันดูแลให้ดี รับรองให้ทิปหนัก

“สวัสดีค่ะ” ฉันกดรับสาย ริมฝีปากยิ้มโค้งสวยงามตามมาตรฐาน น้ำเสียงเราจะได้เป็นมิตรฟังแล้วรื่นหู เป๊ะตามที่เรียนมาเลยค่ะ “จี จี้เลิฟ เลิฟ ยินดีให้บริการค่ะคุณลูกค้า”

“ร้านอยู่ตรงไหน”

เสียงทุ้มนุ่มที่ตอบกลับมาฟังคุ้นๆ ฉันก็เจื้อยแจ้วบอกทางเสียงใสต่อไป แต่เหนื่อยฉิบหาย คุยเกือบสิบนาทีก็ยังไม่รู้เรื่อง

“ฉันเข้ามาในซอยตามที่เธอบอกแล้ว ยังไม่เจอเซเว่นเลย”

“เอางี้ คุณลูกค้าอยู่แถวไหนแล้วคะ”

“อยู่ใกล้ตึกหลังใหญ่ๆ”

“มันใหญ่หลายหลังค่ะ!”

“มีป้ายใหญ่ๆ”

ป้ายโฆษณาก็มีเยอะ! ตอนแรกฉันสงสารลูกค้าเพราะอาบอบนวดของครอบครัวเราอยู่ในซอยลึกลับไปหน่อย แต่ตอนนี้ฉันชักจะสงสารตัวเองมากกว่า ฮือ... กูอยากเล่นเกม!!

“คุณลูกค้าขับรถตรงมาเรื่อยๆ นะคะ จะเจอเซเว่นอยู่ปากซอยซ้ายมือ เลี้ยวเข้ามาสองร้อยเมตรจะเจอร้านค่ะ”

“โอเค อย่าวางเพิ่งสายล่ะ ฉันจะได้อุ่นใจ”

“จ้า”

เสียงคุณลูกค้าก็ฟังดูหนุ่มนะ นานๆ ทีจะมีผู้ชายอายุต่ำกว่าห้าสิบหลงมา กระทิงสาวเช่นฉันจึงออกไปยืนรอที่ปากทางเข้า อยากส่องผู้ชายไวๆ และแล้วฉันก็ได้เห็นรถสปอร์ตบีเอ็มดับบลิว หรูระยับตับกระจายเลี้ยวเข้ามาในซอยข้างเซเว่น โอว... เห็นแค่ล้อรถก็รู้แล้วว่ารวย ทั้งๆ ที่ฉันก็บอกเขาแล้วว่ายืนรอต้อนรับอยู่หน้าทางเข้าแล้ว แต่รถสปอร์ตคันงามแล่นผ่านหน้าฉันไปซะงั้น

“คุณลูกค้าขับเลยแล้วค่ะ ถอยกลับมาๆ”

“เอ้า ไหนเธอล่ะ”

“หนูใส่เสื้อยืดสีขาว หน้าตาสวยๆ น่ารักๆ อ่ะ”

“โอเค สวยๆ น่ารักๆ” รถสปอร์ตเงาวับติดไฟถอย หมุนล้อเลื่อนกลับมาจอดเทียบ กระจกรถค่อยๆ เลื่อนลง และคำแรกที่ฉันได้ยินผ่านมือถือก็คือ

“ไม่เห็นสวยเลย”

ไอ้คุณลูกค้านิสัยไม่ดี ฉันฉีกยิ้มและกำหมัด คันเท้าอยากถีบคนยิกๆ นี่คุณหนูจิราภรณ์ สวยสุดในซอยเลยนะเว้ย ฉันผู้รับบทเด็กโบกรถวิ่งดุ๊กๆ โบกรถให้ถอยจอดเข้าซอง เอ้า ถอยพี่ถอย... จากนั้นก็วิ่งจู๊ดไปนั่งหลังเคาท์เตอร์หินอ่อน รับบทนางต้อนรับฝ่ายลูกค้าประชาสัมพันธ์ ฉันเหงื่อออกท่วมตัวและยังมีอาการเมาค้างหลงเหลืออยู่จึงตาลอยๆ อยากละสังขารเร็วๆ นี้

เมื่อร่างสูงสง่าเปิดประตูก้าวเข้ามา ถอดแว่นกันแดดฉาบปรอทมาเสียบที่กระเป๋าเสื้อสูท เผยใบหน้าคมเข้มได้สัดส่วนสมบูรณ์แบบ นัยน์ตาสีเข้มผสานกับรอยยิ้มที่ผู้ชายเห็นเป็นต้องหนาวเยือกจับใจ หากเป็นเสน่ห์ชวนหลงใหลสำหรับผู้หญิงได้อย่างน่าประหลาด แต่ฉันกลับรู้สึกว่าดวงตาของเขาดุเหมือนเสือ

สิ่งแรกที่ปะทะสายตาของเขาคือศาลเจ้าตี่จู่เอี๊ยะข้างเคาท์เตอร์ไม้สักสไตล์โบราณ มีโปสเตอร์นักเล่นกล้ามสมัยปู่ยังหนุ่มแปะข้างฝา พร้อมด้วยรูปถ่ายหมอนวดมือฉมังเรียงรายให้เลือก ใกล้กันนั้นมีตู้ขายเครื่องดื่มส่งเสียงครางหึ่งๆ และนังจีจี้นั่งฉีกเหงือกรอต้อนรับอยู่

“สวัสดีค่ะคุณลูกค้า ไม่ทราบว่าสนใจรับบริการไหนดีคะ”

“มีอะไรให้เลือกบ้างล่ะ” เขาเท้าแขนเคาท์เตอร์ นิ้วของเขาเรียวยาว ดูแข็งแรง บุคลิกองอาจสง่างาม คนอะไรยืนเฉยๆ ก็หล่อล่ำตำใจ ออร่าเปล่งประกายออกมาเลยว่ารวย แต่สิ่งแรกที่ปะทะสายตาฉันไม่ใช่ใบหน้าอันหล่อเหลา เพราะตรงเป้าตุงๆ นั่นเตะลูกตามากค่ะ กางเกงรัดไข่ติ้วแบบนั้นไม่อึดอัดบ้างรึไงนะ ฉันกะขนาดแล้วน่าจะสูสีพอๆ กับชาวคองโก เอ๊ะ หรือมันพองๆ เพราะฟองน้ำยัดไว้ บ้าจริง ฉันหยุดคิดไม่ได้เลย แต่เอ... คุ้นๆ เหมือนเคยเจอมนุษย์หล่อล่ำผู้นี้ที่ไหนมาก่อน ปกติจำผู้ชายแม่นไม่ใช่เหรอเรา

รอยยิ้มสบายๆ ของเขาสะดุดใจฉันไม่น้อย คนรูปร่างหน้าตาดีเช่นนั้นไม่มีทางเดินไปไหนแล้วไม่มีคนมอง ใบหน้าของเขาดูคมขึ้นกว่าตอนสวมแว่นกันแดด ฉันนึกชมแพขนตาหนาสวยจนผู้หญิงยังอิจฉา สันจมูกของเขาโด่งได้รูปรับกับคิ้วเรียว จะใช้คำว่าหล่อเพื่ออธิบายตัวตนของเขาก็เกรงว่าจะเป็นการดูถูกเสียด้วยซ้ำ อีกอย่างตัวของเขาหอมกลิ่นนุ่มนวลเจือจาง ไม่มากเกินไปไม่น้อยเกินไปแต่หลงเหลือกลิ่นหอมนี้ตามหลังทุกย่างก้าว ฉันว่าฉันชอบนะ หอมดี

พอเขารู้ว่าฉันมอง เขาก็ยิ่งฉีกยิ้มกว้างเพิ่มระดับความหล่อเหลาขึ้นอีกหลายเท่า ฉันจึงขมวดคิ้วคิดๆ หน้ายู่หน้าย่นอยู่ครู่หนึ่ง สมองประมวลภาพเหตุการณ์ทั้งหลายก่อนจะปิ๊ง!

เสี่ยฤทธิ์ชาติ!

คำขู่ของพี่โตพุ่งเข้ามาทันที... ฉันสังเกตเห็นเขาสอดมือเข้าไปข้างในสาบเสื้อสูท ปืนแน่ๆ ค่ะคุณ

ตายค่ะ อีจี้ตาย

สมองของฉันจินตนาการภาพสโลวโมชั่น เสี่ยหมุนตัว สไลด์ตัวไปด้านข้างแล้วชักปืนพกขึ้นเล็ง กดกระสุนนัดแรกเจาะเข้ากะโหลกนังจีจี้ นัดที่สองเจาะเข้าท่อแก๊สทำความร้อน จากนั้นเขาก็หันหลังก้าวออกไปอย่างเชื่องช้า เมื่อรถสปอร์ตคันหรูบึ่งออกไป เขาก็กดกระสุนแถมอีกเม็ด ตึกอาบอบนวดระเบิดตูมตามเป็นลูกเพลิงพร้อมขึ้นข้อความ ‘ดับเพลิงแค้นเจ้าพ่อหมื่นล้าน’

เวรกรรม... นี่เขามาเช็คบิลฉันสินะ

“ฉันมาตามที่เธอชวน ช่วยแนะนำหน่อยสิ”

ฉันไปชวนเขามาตอนไหนอ่ะ

เขามองไปรอบๆ ก่อนจะเลื่อนสายตากลับมาที่ฉันผู้ซึ่งยิ้มค้างไปตั้งนานแล้ว “ไม่ต้องเกร็ง ฉันแค่มาพักผ่อน ไม่ได้มาจับเธอไปปล้ำขัดดอก... เมื่อคืนฉันก็ว่าเธอสวยนะ แต่แสงในผับมันคงจะมืดๆ ไปหน่อย วันนี้เธอเลยดูไม่คุ้นตาฉันเลย”

ถ้าคิดว่าไอ้จี้จะเงียบ คุณคิดผิดค่ะ

“ก่อนจะวิจารณ์ความงามคนอื่น ลองส่องกระจกดูก่อนนะคะ เผื่อว่าความมั่นและความกล้าในการวิจารณ์จะลดลงบ้าง ขอบคุณค่ะ”

แม่ฉันแอบฟังอยู่ด้านใน ทำท่าจะถอดรองเท้าแตะขว้างออกมา แต่พ่อดึงแขนห้ามไว้ก่อน แทนที่เสี่ยจะโกรธ กลับยิ้มมุมปากพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก ระยะห่างที่ร่นเข้ามากะทันหันทำให้ฉันคิดไม่ทันว่าคนตัวใหญ่คิดจะทำอะไร เสียงกระซิบก็ดังขึ้นที่ข้างหูเสียก่อน

“ฉันหมายความว่าเธอดูสวยมากต่างหาก”

เออ เอเนอจี้ของเสี่ยคนนี้ใช้ได้ ระดับความแหลใกล้เคียงกับฉันเลย ถ้าพูดให้สวยๆ ก็คือรู้ทันกัน ตอนบอกทางเพิ่งพูดไปแปบๆ ว่าไม่สวย แหมม... มาตอนนี้มาทำเป็นชม ฉันทำปากเป็นรูปสระอิ และสวมวิญญาณรับบทนางขาย ขายคอร์สหาเงินเข้าบ้านให้ได้ก่อน จ่ายเงินเมื่อไหร่แม่จะรับขวัญให้อย่างดีเลยค่ะมึง

“มีนวดแผนโบราณด้วยงั้นรึ”

“ใช่แล้วค่ะ พนักงานนวดของเรามีประสบการณ์สูง ทางเรารับประกันคุณภาพ ปวดตรงไหน ตึงตรงไหน จับเส้นแปบเดียวหายค่ะ ถ้าถูกใจก็สามารถผูกปิ่นโตกับหมอนวดได้ตามสบายค่ะ ส่วนระบบออนเซ็นของเราเป็นระบบมาตรฐานออนเซ็นญี่ปุ่น มีบ่อน้ำร้อนและบ่อน้ำเย็น...”

ฉันอธิบายคอร์สเพื่อสุขภาพแต่ละอย่างไปพลาง สายตามันก็ไม่ยอมหลุดออกจากเป้ากางเกงที่ลอยเด่นระดับสายตาตรงหน้าสักที อื้อฮือ... ห่อหมก ถ้าพองเต็มที่จะใหญ่เท่ากระบอกตั๋วรถเมล์มั้ยอ่ะ ใครเป็นเมียเสี่ยมีหวังไส้หลุดกันพอดี แต่เอ๊ะ แม่กำลังหาทางประเคนฉันกับพี่อ้อแอ้ให้เป็นเมียขัดดอกนี่หว่า แง... ถ้าโดนทะลวงด้วยไอ้นั่น จุกตายห่า บ้าเอ๊ย... นี่ฉันถูกคำสาปแล้วแน่ๆ ทำไมถึงหยุดมองหำผู้ชายไม่ได้เลย

“สมัครสมาชิกรายปี รวมค่าใช้จ่ายทั้งหมดสองหมื่นแปดพันบาทค่ะ มีคำถามอะไรเพิ่มเติมมั้ยคะ”

“มี” ร่างสูงใหญ่ยังคงยืนเท้าแขนเคาท์เตอร์ท่าเดิม เพิ่มเติมคือกระดิกนิ้วให้ฉันเอียงหูเข้ามาฟังใกล้ๆ จนริมฝีปากแทบชิดรูหู

แล้วเขาก็กระซิบ...

“เลิกได้แล้วนะ นิสัยที่เห็นผู้ชายแล้วคิดในใจว่าใหญ่แค่ไหนอ่ะ