บทที่ 5

"เจ้มีมี่ไปนานไหม ?"

"รอบนี้ไปสองวันก็กลับแล้ว ไฟล์นี้ไปแค่รัสเซีย" มารียาบอก เพราะไฟล์นี้ค่อนข้างด่วน เช็คเครื่องแล้วก็มีไฟล์บินกลับมาเลย จึงไม่มีเวลาอยู่นาน

"ไปตั้งสองวันแน่ะ"

"ทำไมคิดถึงหรอ ?" แอร์โฮสเตสสาวแกล้งถามน้องชายข้างบ้าน ที่กำลังจะกลายเป็น 'ผัว' ด้วยความตลกขบขัน

"ใช่สิ" เขาตอบด้วยแววตาใสซื่อสุดๆ แล้วคลี่ยิ้มให้เธอเหมือนเด็กๆ

เอื๊อก!

มารียากลืนน้ำลายลงคอเล็กน้อย เพราะเริ่มรู้สึกว่าเด็กๆมันก็น่ากินดีเหมือนกัน !

"โอเค ไปทำงานไป๊ เจ้จะแต่งตัว" ร่างบางมองเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยความเอ็นดู เพราะเธอคงต้องใช้เวลาปรับตัวอีกสักพัก ถึงจะยอมรับศิรชัชที่เธอเห็นมาแต่อ้อนแต่ออกเป็นว่าที่พ่อของลูกได้

พรึ่บ!

จู่ๆผ้าขนหนูที่พันไว้แบบหมิ่นเหม่ก็หลุดลงไปกองอยู่ที่พื้นแบบไม่คาดฝัน

"ว๊าย!!" หญิงสาวกรีดร้องขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะรีบหยิบมันขึ้นมาพันตัวลวกๆด้วยสีหน้าแดงก่ำ

...ทว่าที่จมูกของเด็กหนุ่มวัยยี่สิบห้าปีดันมีเลือดกำเดาสีแดงสดไหลออกมา

"กะ กะ แก... ไปเช็ดเลือดกำเดาเดี๋ยวนี้เลย !" มารียาตะโกนสั่งด้วยความอาย แล้ววิ่งไปหยิบกล่องกระดาษทิชชู่มายื่นให้เขา

"เจ้มีมี่..." ชายหนุ่มร่างสูงพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

"อะไรอีก !?" มารียาที่กำลังเขินไม่ต่างกันแกล้งถามเสียงเข้มกลบเกลื่อน

"ขอจับหน่อย"

"กรี๊ด!! แกจะขอจับอะไรไอ้บ้า! ไอ้โรคจิต!" มือเล็กฟาดเข้าที่ต้นแขนของตัวสูงรัวๆ แล้วผลักเขาให้ออกไปจากห้องนอนของเธอ

พรึ่บ!

…และแล้วผ้าขนหนูเจ้ากรรมก็ดันร่วงลงไปอยู่ที่พื้นอีกรอบ

"กรี๊ด!! ปิดตาเดี๋ยวนี้นะ" หญิงสาวตะโกนสั่ง พร้อมกับดึงผ้าขนหนูขึ้นมาปิดร่างกายของตัวเองที่เขาเห็นทุกสัดส่วนชัดเจนไปถึงสองรอบ

"เลือดผมจะไหลหมดตัวไหมเนี่ย ?" ศิรชัชถามขึ้น ทั้งที่สายตากำลังจดจ้องเรือนร่างของเธอจนแทบจะทะลุผ้าขนหนูได้อยู่แล้ว

"ออกไปเดี๋ยวนี้ !!!"

ปัง!

แอร์โฮสเตสสาวตะโกนเสียงดัังลั่นบ้าน แล้วปิดประตูห้องนอนของตัวเองเสียงดังด้วยใบหน้าแดงก่ำ

"เวรกรรมไหมล่ะไอ้มี่ เกิดมายันอายุสามสิบ ฉันก็พึ่งเคยมายืนโป๊ต่อหน้าผู้ชายเนี่ย"

มือเล็กยกมือขึ้นมาปิดหน้าตัวเองด้วยความเขิน ก่อนจะรีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อแต่งตัวไปทำงาน แล้วสั่งให้ตัวเองลืมเรื่องราวทั้งหมดซะ

มารียาเดินทางมาถึงสนามบินเพื่อเตรียมตัวก่อนเวลาเข้างาน และตั้งใจจะมาเม้าท์มอยหอยกาบหอยสังข์ตามประสาสาวๆกับเด็กๆในแก๊งค์ของเธอ

...ทว่า

'รี่ต้องบินอะพี่ ไว้กลับมาเราค่อยเม้าท์กันเนอะ' นี่คือสิ่งที่ฟ้าประทานตอบมาหลังจากที่เธอโทรหาอีกฝ่ายขณะขับรถมาสนามบิน

และ...

'โอ๊ย! วันนี้วี่ไม่มีบินหรอกพี่มี่ แต่กำลังอยู่หน้างานแต่งไอ้แฟนเก่าเฮงซวยกับยัยพิ้งจอมสตรอว์เบอร์รี่อะ ไว้แก้แค้นเสร็จเมื่อไหร่วี่จะโทรกลับแล้วกัน ติ๊ด!' อรุณเรศตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์สุดชีวิต และเธอไม่อยากจะตื้ออีกฝ่ายมากนัก เพราะรู้ด้านมืดของรุ่นน้องคนนี้ดี

"เวรกรรมไหมล่ะฉัน น่าจะโทรบอกพวกมันก่อน" มารียาบ่นพึมพำขณะที่ลากกระเป๋าขึ้นเครื่อง เพราะเธอมัวแต่ยุ่งยากกับปัญหาหนี้สินที่บิดาก่อ แล้วไหนจะเรื่องการแต่งงานที่ผู้ใหญ่เร่งรัดอีก

"มีอะไรหรือเปล่าคะพี่มีมี่ มีเรื่องหนักอกหนักใจอะไรบอกพอลลี่ได้นะคะ" แอร์โฮสเตสสาวที่อยู่คนละแก๊งค์กับเธอเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแหลมปรี๊ด เพราะวันนี้ข้างกายมารียาไม่มีฟ้าประทานและอรุณเรศมาด้วย