บทที่ 8 พวกนายมีใครอยากแต่งกับเธอไหม

งานแต่งงานของหัวหน้าแก๊งมาเฟียชิคาโกคนก่อนมีแขกเหรื่อมากมาย ที่พิเศษคือคนของห้าตระกูลใหญ่ล้วนมาร่วมงานทั้งสิ้น

ตอนที่จันทร์นิลมาถึง ก็พบว่าจำนวนผู้รักษาความปลอดภัยวันนี้มากกว่าตอนที่เธอมาวันนั้นห้าเท่า

ไม่เพียงมีคนตรวจตราบนพื้นดิน กระทั่งบนยอดตึกสูงก็มีคนถือปืนไรเฟิลคอยจับตาดูสถานการณ์ภายในงาน

ข้างหน้าต่างห้องยังมีบอดี้การ์ดคอยสังเกตดูทุกคนภายในงาน

มาตรการรักษาความปลอดภัยเข้มงวดถึงเพียงนี้ จันทร์นิลรู้ดี ล้วนเป็นเพราะแขกที่มาในวันนี้ต่างก็เป็นบุคคลชั้นสูงทั้งสิ้น

หากมีใครเกิดเรื่องขึ้นที่นี่ เกรงว่าเบรย์เดนคงเกิดปัญหาใหญ่

แต่นี่ไม่เกี่ยวข้องกับเธอแม้แต่น้อย นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอควรมา ในใจจันทร์นิลเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย

ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ คนสำคัญเพียงคนเดียวในชีวิตเธอ เธอก็คงไม่มา

ทางเข้าประตูปูพรมแดงเอาไว้ ด้านข้างโปรยกลีบดอกกุหลาบไว้จนเต็ม เสียงเครื่องดนตรีอ่อนโยนดังแพร่ไปทั่วทุกพื้นที่ จันทร์นิลยังได้กลิ่นหอมน่าดอมดมอีกด้วย

บรรยากาศอบอุ่นและเงียบสงบมาก ชวนให้คนรู้สึกสุขใจ เว้นแต่ว่าต้องเมินข้ามปืนผาหน้าไม้เหล่านั้นไปซะ

“โอ้ จันทร์นิล วันนี้เธอสวยมากจริงๆ!”

ในขณะที่จันทร์นิลสับสนมึนงงอยู่นั้น ดารินก็เดินเข้ามา มอบอ้อมกอดกว้างใหญ่ให้กับเธอ ทั้งยังจูบแก้มของเธออีกด้วย

พอจันทร์นิลเห็นเธอ ก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นทันที

“จะแนะนำให้เธอรู้จัก นี่คือเจเซนสามีของฉัน” ดารินดึงสามีของเธอมาทำความรู้จักกับจันทร์นิล

“จันทร์นิล ยินดีที่ได้พบเธอ วันนั้นฉันมีธุระนิดหน่อยจึงไม่ได้เข้าร่วมงานเลี้ยง ดารินบอกฉันว่า เธอมีน้องสาวหวานใจเพิ่มขึ้นคนหนึ่งแล้ว” เจเซนทักทายจันทร์นิลด้วยความกระตือรือร้นเต็มเปี่ยม

มองออกว่าพวกเขาสามีภรรยาล้วนเป็นคนที่มีนิสัยสดใสร่าเริง

“ไปเถอะ จันทร์นิล พวกเราไปคุยกับแม่ของเธอกัน” ดารินจูงมือจันทร์นิลเดินเข้าไปข้างใน

ตอนนี้เอง คนที่ยังพูดคุยกันอยู่ในห้องโถงพลันแหงนมองขึ้นไปข้างบน

จันทร์นิลก็มองไปที่ระเบียงชั้นสองตามสายตาของทุกคนเช่นกัน

เป็นเบรย์เดนนั่นเอง

เบรย์เดนในวันนี้ตั้งใจแต่งกายเป็นพิเศษ เขาสวมชุดทักซิโด้สีดำ ผมถูกหวีไปด้านหลังอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย เผยใบหน้าเค้าโครงคมชัด หล่อเหลาน่าหลงใหลของเขา

เขายังคงเหมือนในวันวาน สีหน้าเย็นชา ยืนมองกลุ่มคนด้านล่างมาจากบนชั้นสอง เหมือนกับราชาที่อยู่เบื้องบนอย่างไรอย่างนั้น

ถึงเขาจะนิ่งเงียบไม่พูดอะไร แต่กลิ่นอายแข็งแกร่งของเขา ก็ยังทำให้ทุกคนในที่นี้มองดูเขาโดยไม่ตั้งใจ ในสายตาของทุกคนเต็มไปด้วยความเคารพและยำเกรง

ส่วนจันทร์นิล พอคิดถึงการกระทำที่เสียมารยาทของเบรย์เดนเมื่อคืนวาน เธอก็รู้สึกไม่ดีขึ้นมา แววตาที่มองเบรย์เดนก็เต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

ใครจะรู้ว่าตอนนี้เอง สายตาของเบรย์เดนจะข้ามผ่านทุกคน มองมาที่ร่างของเธอ

จันทร์นิลตกใจ รีบหลบสายตาทันที หวังว่าสายตาเมื่อครู่ของตน จะไม่ถูกเบรย์เดนพบเห็น

เธอต้องไปหาแม่ของเธอ อวยพรให้งานแต่งงานในวันนี้ของแม่

เบรย์เดนย่อมเห็นแววตาโกรธเกลียดนั่นของจันทร์นิล เป็นเพราะตัวเองถูกบังคับให้ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้จึงได้ขุ่นเคือง หรือไม่ก็เป็นเพราะพฤติกรรมที่เขาทำกับเธอเมื่อวาน

แต่ไม่พูดไม่ได้ การแต่งกายของจันทร์นิลในวันนี้ เป็นการมีอยู่ที่ชวนให้ตาพร่าที่สุดในงานอย่างแท้จริง เธอเหมือนกับเจ้าหญิง ไร้เดียงสาและสูงส่ง

มีสายตาไม่น้อยมองไปที่จันทร์นิล สิ่งนี้ทำให้เบรย์เดนขมวดหัวคิ้วมุ่น ไม่รู้ทำไม คนมากมายจ้องมองเธอเหมือนหมาป่าจ้องมองลูกแกะ ถึงทำให้เขารู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมา ตอนนี้สมาชิก cleric คนอื่นๆ เดินมาทางเบรย์เดนแล้ว

เคลย์ตันเอ่ยชม “เบรย์เดน เห็นได้ว่านายทุ่มเทจิตใจให้งานแต่งงานนี้ไปมากทีเดียว”

สายตาของเบรย์เดนมองไปท่ามกลางผู้คน “แน่นอน ฉันจะทำให้ชาวซิซิลีพวกนั้นรู้ กล้ามาหาเรื่องในพื้นที่ของฉัน ฉันจะทำให้พวกมันต้องชดใช้!”

“ว้าว ฉันเห็นอะไรนี่ เบรย์เดน บ้านพวกนายมีสาวงามตั้งแต่เมื่อไร?” เวลานี้เอง เอลวินคล้ายพบดินแดนใหม่อย่างไรอย่างนั้น อดที่จะผิวปากเสียงดังไม่ได้

“ฉันไม่ได้มองผิดใช่ไหม เธออยู่กับพี่สาวของนาย น่าจะเป็นคนที่นายรู้จักเหมือนกัน?”

จะโทษที่เขาประหลาดใจขนาดนี้ไม่ได้ เขาอยู่ในสนามรักมานานหลายปี แต่หญิงสาวที่สวยงามขั้นนี้ก็พบได้น้อยนัก

ผู้หญิงที่สวยมีมากมาย ใบหน้าของจันทร์นิลอาจจะไม่ได้สวยที่สุด แต่เมื่อรวมกับกลิ่นอายเยาว์วัยไร้เดียงสาบนตัวเธอ นี่กลับมีน้อยยิ่งนัก

ทุกคนมองตามสายตาไป ก็เห็นจันทร์นิล

เบรย์เดนมองดวงตาที่เปล่งประกายของเอลวิน ผู้หญิงที่ถูกคุณชายเจ้าสำราญคนนี้เพ่งเล็ง ปกติล้วนหนีไม่รอด เขาจะหาทุกหนทางจนกว่าจะจีบผู้หญิงที่ตัวเองต้องการมาได้

แต่ปกติเล่นอยู่ไม่เกินสามเดือนก็เลิกรา

“เธอก็คือคนที่ฉันบอกพวกนายไป น้องสาวไม่แท้ของฉัน มีใครอยากแต่งงานกับเธอไหม?” เบรย์เดนเอ่ยถาม

คนอื่นๆ แม้จะตะลึงในความงาม แต่พวกเขาคล้ายจะไม่สนใจการตามจีบผู้หญิงจึงพากันเงียบ

มีเพียงเอลวินที่ชูมือขึ้นพูด “ฉันชอบ!”

ดวงตาสีฟ้าครามของเขาจ้องจันทร์นิลเขม็ง ในนั้นฉายแววตื่นเต้นฮึกเหิม เหมือนนายพรานที่เล็งเป้าเหยื่อของตัวเอง

ไม่รู้ทำไม ในใจเบรย์เดนเกิดความไม่สบายใจขึ้นมา แต่เขาไม่ได้แสดงมันออกมามากนัก

เขายกมือเรียกพนักงานให้ไปตามจันทร์นิลมา

จันทร์นิลในตอนนี้เห็นแม่ของตนแล้ว กำลังจะเข้าไปทักทายเธอ ใครจะรู้ ด้านข้างมีคนคนหนึ่งเดินเข้ามา พูดกับเธอว่าเบรย์เดนเรียกเธอขึ้นไปหา

จันทร์นิลเงยหน้าขึ้น เห็นว่าเบรย์เดนกำลังจ้องมองเธออยู่ ไม่ใช่แค่เขา ข้างกายเขามีชายแปลกหน้าหลายคนปรากฏตัวขึ้นตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่ทราบ กำลังจ้องมองเธอเช่นกัน

ภายในชั่วพริบตา จันทร์นิลรู้สึกว่าเลือดในตัวล้วนแข็งค้างไปหมดแล้ว

แม้เธอจะอกสั่นขวัญแขวนกับคำพูดของเบรย์เดนอยู่ตลอด รู้ว่าตัวเองจะต้องถูกเขาผลักออกไปแน่ๆ แต่เมื่อเวลานี้มาถึงจริงๆ เธอก็ยังตกใจกลัวอยู่ดี

“ฉัน.....ฉันต้องไปหาแม่ของฉัน ฉันยังไม่ได้อวยพรเธอเลย” จันทร์นิลพูดด้วยริมฝีปากสั่นเทา เอ่ยปฏิเสธไป

แต่อีกฝ่ายกลับแข็งกร้าวมาก

“คุณหนูจันทร์นิล คุณอย่าทำให้ฉันลำบากใจเลย”

จันทร์นิลถูกพามาที่ระเบียงชั้นสอง เธอเดินขึ้นไปทีละก้าวๆ รับรู้ได้ถึงสายตาที่จับจ้องมาที่เธอของเบรย์เดนและผู้ชายข้างกายเขาเหล่านั้น

เธอในตอนนี้ ก็เหมือนสินค้าที่วางอยู่ในตู้โชว์ให้ทุกคนได้เชยชม

ความอับอายแล่นพล่านไปทั่วตัวเธอ ลำคอเกิดอาการหายใจไม่ออก และดูจะรุนแรงขึ้นกว่าเดิม

เมื่อเธอมาถึงชั้นบน เบรย์เดนก็จับไหล่เธอ ให้เธอมองผู้ชายหลายคนที่อยู่ตรงหน้า

“นี่คือน้องสาวฉัน จันทร์นิล”

จันทร์นิลมองพวกเขา แม้แต่ทักทายก็ยังไม่กล้าทำ

คนพวกนี้ล้วนเป็นคนชั่วช้าสามานย์ ทำแต่เรื่องไม่ดี เธอหวังเพียงว่าพวกเขาจะไม่ถูกใจเธอ

“จันทร์นิล มาสิ มาทักทายทุกคน” เบรย์เดนเห็นจันทร์นิลทำเฉยเป็นทองไม่รู้ร้อน มือที่วางไว้บนเอวของเธอ อดที่จะหยิกเธอไปเบาๆ ไม่ได้

จันทร์นิลได้แต่ฝืนทักทายผู้ชายทั้งหลายที่อยู่ข้างหน้า “สวัสดีค่ะ”

“โอ้ เบรย์เดน นายทำให้หวานใจตัวน้อยของฉันตกใจแล้ว” ด้านข้าง เอลวินเดินเข้ามา แกะมือของเบรย์เดนที่วางอยู่บนตัวจันทร์นิลออก จากนั้นก็กุมมือของจันทร์นิล และจุมพิตบนหลังของเธอ

“จันทร์นิล ฉันชื่อเอลวิน เป็นประธานคนปัจจุบันของเปรมปรีดิ์ กรุ๊ป ยินดีที่ได้รู้จักครับ”