บทที่ 7 กระตุ้นความปรารถนาของเขา

ท่ามกลางความหวาดกลัวรู้สึกไม่ปลอดภัยของจันทร์นิล พวกเขามาถึงวันแต่งงานของจันดาแล้ว

หนึ่งคืนก่อนวันแต่งงาน จันทร์นิลกลับบ้าน ก็เห็นเบรย์เดนปรากฏตัวอยู่ในห้องเธออีกแล้ว

ผู้ชายคนนี้เห็นบ้านเธอเป็นบ้านเขาไปแล้วหรืออย่างไร? เอะอะก็วิ่งมาบ้านเธออยู่เรื่อย

“คุณเบรย์เดน คุณช่วยให้เกียรติฉันหน่อยได้ไหม?” จันทร์นิลถลึงตาใส่เบรย์เดนด้วยความขุ่นเคือง

เดี๋ยวนี้ตอนนอนหน้าต่างก็ต้องปิดให้ดี เธอถึงขั้นย้ายตู้มาวางขวางไว้หน้าประตู กลัวว่าเบรย์เดนจะปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันในบ้านเธอตอนดึกๆ ดื่นๆ เช่นนั้นคงจะแย่มากๆ!

เบรย์เดนยกมุมปากยิ้ม ราวกับว่าจันทร์นิลกำลังพูดเรื่องตลกอะไรอยู่

นกคีรีบูนที่ถูกขังเลี้ยงไว้ ถึงกับกล้าอยากได้ความเป็นส่วนตัว ต้องการอิสระจากเจ้านายของเธอ?

“ฉันเอาชุดราตรีมาให้เธอ เธอลองเปลี่ยนดู” เบรย์เดนชี้กล่องของขวัญข้างเตียง ให้จันทร์นิลไปเปลี่ยนชุด

จันทร์นิลเปิดกล่องออก อดที่จะสูดลมหายใจเย็นเยียบไม่ได้ นี่คือชุดโอต์กูตูร์ใหม่ล่าสุดของ CHANNEL แพงมาก!

นี่คือชุดราตรีสีฟ้าอ่อนตัวหนึ่ง เนื้อผ้าอ่อนนุ่ม ใช้ด้ายสีทองร้อยสานเข้าด้วยกันอย่างละเอียดลออ เปล่งประกายวิบวับภายใต้แสงไฟ

ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบชุดสวยๆ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจันทร์นิล เธอไม่เคยเห็นสินค้าแบรนด์ดังอย่างนี้มาก่อน

จันทร์นิลไม่กล้าจินตนาการด้วยซ้ำ ตนสวมชุดกระโปรงนี้แล้วจะน่ามองแค่ไหนกันนะ

ปฏิกิริยาของเธอในตอนนี้ตกอยู่ในสายตาของเบรย์เดน ไม่รู้ทำไม พอเห็นเธอดีอกดีใจอย่างนี้ ในใจเขาก็เกิดความพึงพอใจบางอย่างขึ้นมา

คิดไม่ถึงว่าชุดแย่ๆ ตัวหนึ่งก็ทำให้ผู้หญิงคนนี้ดีใจถึงขนาดนี้ได้

จันทร์นิลแม้จะอยากสวม แต่นี่เป็นชุดที่เบรย์เดนให้เธอ เงินของเขาแลกเปลี่ยนมาด้วยเลือด แต่เธอมีฐานะเป็นหมอผู้ช่วยชีวิตรักษาอาการบาดเจ็บ จะรับเสื้อผ้าที่ปีศาจตนนี้ให้เธอโดยการเหยียบย่ำชีวิตคนอื่นได้อย่างไร?

“ฉันไม่เอา” จันทร์นิลพูด “ฉันเลือกชุดที่จะใส่พรุ่งนี้เอาไว้แล้ว”

เธอหยิบชุดกระโปรงของตัวเองออกมาจากตู้

มองชุดกระโปรงสีขาวเรียบง่ายงดงามแต่ราคาถูกไปหน่อยชุดนั้น เบรย์เดนสีหน้าอึมครึม เขาขมวดคิ้วถามจันทร์นิล “จันทร์นิล ฉันอดทนกับเธอมากเกินไปแล้วสินะ?”

คำพูดของเขา ทำให้หัวใจของจันทร์นิลสั่นสะท้านขึ้นมา เธอหวาดกลัวเขาจริงๆ

“ถ้าไม่ใช่เพราะเธอยังมีค่าให้ใช้ประโยชน์ เธอในตอนนี้คงกลายเป็นศพไปแล้ว” เบรย์เดนพูดอย่างเย็นชา

เขาห่วงใยครอบครัว ปกป้องครอบครัว ต่อหน้าคนในครอบครัวมักแสดงด้านที่อ่อนโยนและสง่างาม แต่กับคนที่เขาไม่ใส่ใจนั้นเขาไม่อดทน ที่อดทนกับจันทร์นิล ก็เพราะเขาพบว่าเธอมีประโยชน์

มิฉะนั้น คืนวันนั้นหลังจากที่จันทร์นิลเหยียบเข้าไปในบ้านของพวกเขา เขาคงคิดหาวิธีฆ่าเธอไปแล้ว ฆ่าผู้หญิงแบบนี้สักคน สำหรับเขาแล้วไม่ต่างจากการบี้มดตัวหนึ่ง

จันทร์นิลถูกเบรย์เดนข่มขู่ทำให้โรคหวาดกลัวที่แคบกำเริบขึ้นมาอีกครั้ง

เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ให้ตัวเองหายใจสะดวกขึ้นเล็กน้อย ช่างเถอะ เธออย่าได้เป็นอริกับปีศาจคนนี้เลย เขาพูดอะไรก็เอาตามนั้นเถอะ

เธอหมุนตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

จันทร์นิลถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวบนตัวกับชุดเอี๊ยมสีกากีออก ก่อนจะเปลี่ยนไปสวมชุดกระโปรงตัวนั้นอย่างระมัดระวัง

มองดูผู้หญิงในกระจก จันทร์นิลตกตะลึงพรึงเพริด ชุดกระโปรงนี้ราวกับสั่งทำขึ้นเพื่อเธออย่างไรอย่างนั้น พอดีกับรูปร่างของเธอโดยสมบูรณ์ เหมือนกับเป็นผิวชั้นที่สองของเธอ ทอแสงเป็นประกายระยิบระยับภายใต้แสงไฟ สมบูรณ์แบบจนเกินบรรยาย!

“เสร็จหรือยัง?” นอกประตู เบรย์เดนพูดเร่ง

จันทร์นิลเดินออกมาจากห้องอาบน้ำ วินาทีที่เบรย์เดนเห็นเธอออกมา นัยน์ตาเต็มไปด้วยความตกตะลึงพรึงเพริด และทำให้เขารับรู้ได้ว่า เธอไม่ใช่แค่ตัวปัญหาอย่างหนึ่งของเขา ยังเป็นผู้หญิงที่แท้จริงคนหนึ่งอีกด้วย

ไม่พูดไม่ได้ กระโปรงชุดนี้เกิดมาเพื่อจันทร์นิล

แตกต่างจากความงามแบบผอมบางร่างน้อยซึ่งเป็นที่นิยมในตอนนี้ รูปร่างของจันทร์นิลเป็นประเภทที่ดูอิ่มเอิบ สดใสอวบอัด นุ่มเต่งตึง อกอิ่มเต็มสะโพกผาย สวมใส่ชุดนี้ยิ่งขับเน้นเส้นโค้งเว้างดงามจากรูปร่างของเธอ

ผิวของเธอเดิมทีก็ขาวอยู่แล้ว เหมือนกับน้ำนม สีฟ้าอ่อนนี้ยิ่งทำให้คนทั้งคนดูราวกับเปล่งแสงออกมา

ชุดคอวีโชว์เส้นโค้งมนน่าภูมิใจตรงหน้าอกของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ สัมผัสน่าจะดีมากๆ เบรย์เดนคิด ไม่รู้ว่าถ้าเอามือไปบีบจะรู้สึกอย่างไร

และเมื่อเธอเดินมาหาเขา ก้นบิดส่ายไปมา บนล่างกระเพื่อมขึ้นลง โอ้ นี่คือรูปร่างที่เหมาะเป็นโสเภณีโดยกำเนิดสินะ

คิดมาถึงตรงนี้ เบรย์เดนรู้สึกลำคอแห้งผากขึ้นมา ความปรารถนาสายหนึ่งกำจายออกมาจากในใจของเขา

ไม่อาจไม่ยอมรับ จันทร์นิลมีแรงดึงดูดเพศตรงข้ามต่อเขาจริงๆ ทำให้เขาอยากกดเธอไว้ใต้ร่าง ทำเธอแรงๆ

จันทร์นิลรับรู้ถึงสายตาร้อนแรงของเบรย์เดน เธอหวาดกลัวเล็กน้อย จึงหยุดฝีเท้าลงไม่อยากเดินไปข้างหน้าต่อ

ใครจะรู้ว่าเบรย์เดนจะยื่นมือออกมาอย่างกะทันหัน กอดเธอไว้ในอ้อมแขน จันทร์นิลถูกบังคับให้นั่งลงบนตักเขา

“ปล่อยฉันนะ” จันทร์นิลดิ้น ใช้มือดันแผ่นอกเบรย์เดน อยากรักษาระยะห่างอันเหมาะสมระหว่างคนทั้งสองไว้

กลิ่นฮอร์โมนชายบนร่างชายหนุ่มแข็งแกร่งเกินไปแล้ว รุกล้ำครอบงำเธออย่างรวดเร็ว ทำให้เธออยากจะหลบหนีมากๆ

“เธอนี่มันเป็นอีตัวจริงๆ” เบรย์เดนทำให้จันทร์นิลอับอาย มือใหญ่ไหลลื่นไปตามร่างกายของจันทร์นิล รับรู้ถึงร่างกายอ่อนนุ่มอบอุ่นนั้น “สวยขนาดนี้ พรุ่งนี้ผู้ชายพวกนั้นคงเป็นบ้าเพราะเธอ!”

ฝ่ามือร้อนผ่าวทั้งยังหยาบกระด้างแนบอยู่บนตัวจันทร์นิล กอปรกับคำพูดสร้างความอับอายของเบรย์เดน ทำให้จันทร์นิลรู้สึกอับอายและโมโหเป็นอย่างยิ่ง

เบรย์เดนเกินไปแล้วจริงๆ! ถ้าทำได้ เธอจะต้องฆ่าผู้ชายคนนี้แน่ๆ!

เบรย์เดนกอดจันทร์นิลไว้ สายตาเขาเคลื่อนไปมองหน้าอกของเธอ ก่อนจะย้ายไปบนลำคอของเธออีกครั้ง

ต่างจากผิวหยาบกระด้างของเขา จันทร์นิลผิวอ่อนนุ่มราวกับเต้าหู้ เขามองดูผิวที่บางนุ่มของเธอ พยายามควบคุมตัวเอง ไม่ให้ตนกัดคอเธอในวินาทีถัดไป

ขณะเดียวกันเขาก็สังเกตเห็นเปลวไฟที่กำลังเผาไหม้วูบไหวจากนัยน์ตาคู่นั้นของจันทร์นิล เก่งจริงๆ! อ่อนแอขนาดนี้ แต่กลับไม่ยอมแพ้ที่จะดิ้นรน ช่างเป็นชีวิตที่เด็ดเดี่ยวอะไรเช่นนี้! สิ่งนี้ยิ่งกระตุ้นความปรารถนาของเบรย์เดน

ทว่า หลังจากที่เบรย์เดนค้นพบว่าตัวเองเกิดความคิดความต้องการต่อจันทร์นิลขึ้นมา เขาก็ตื่นขึ้นมาทันที

ไม่ได้! เป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ได้

เบรย์เดนปล่อยจันทร์นิลออกทันที ก่อนจะหยัดกายลุกยืน

“พรุ่งนี้เธอก็สวมชุดนี้ไปร่วมงานแต่ง ถ้าฉันรู้ว่าเธอไม่เชื่อฟังละก็ ฉันจะหักคอเธอซะ” เบรย์เดนทิ้งคำพูดนี้ไว้ แล้วจากไปโดยไม่หันหน้ากลับมา

เขาพยายามควบคุมความต้องการของตนที่กระหายอยากในร่างกายของจันทร์นิลเอาไว้ ดึกดื่นเที่ยงคืน ชายหญิงสองคนอยู่ในห้องเดียวกัน เธอยังสวมชุดน่าหลงใหลเช่นนั้นอีก ยากจะคาดคิดว่าตนจะทำอะไรเธอหรือไม่

อันที่จริง หากเขาต้องการผู้หญิงจะแบบไหนก็มีทั้งนั้น เขาเองก็จะได้ปลดปล่อยตัวเอง ขึ้นเตียงกับจันทร์นิล เขาคิดว่าจันทร์นิลไม่มีกำลังจะขัดขืน

แต่เขาไม่ชอบความรู้สึกที่ถูกความปรารถนาเข้าครอบงำจนสูญเสียตรรกะเหตุผลเช่นนี้

ในฐานะหัวหน้าแก๊งมาเฟียชิคาโก หลายปีมานี้ ที่เขาขยายอาณาเขตได้เป็นสองเท่า ยืนอยู่บนที่สูงได้อย่างมั่นคง ก็เป็นเพราะเขารักษาหลักการเหตุผลเอาไว้ตลอดเวลา คนที่คิดจะใช้ลูกไม้กับเขา ล้วนถูกเขาทำให้ตายก่อนแล้ว

หลังเบรย์เดนจากไป จันทร์นิลจึงค่อยสงบใจลง

ทุกครั้งที่ชายคนนี้ปรากฏตัวขึ้นข้างตัวเธอ จะทำเธอให้หวาดกลัวจนหายใจไม่ออกเสมอ เธอรู้สึกว่าความรู้สึกของเธอตอนนี้ได้อยู่ในจุดที่พังทลายลงแล้ว

แต่จะทำอย่างไรได้? หรือจะไปบอกกับแม่ แม่เธอจะมีวิธีช่วยเธอไหม?