บทที่ 6 เธอไม่อยากแต่งงาน

อพาร์ทเม้นท์ที่จันทร์นิลเช่าอยู่แสนเรียบง่ายธรรมดา พื้นที่เล็กมาก ตอนที่เธออาศัยอยู่คนเดียว ไม่เคยรู้สึกว่ามันแออัดคับแคบสักเท่าไร

แต่ตอนนี้เมื่อเบรย์เดนนั่งบนเตียงของจันทร์นิล เธอกลับคิดว่าห้องของเธอกลายเป็นคับแคบถึงที่สุด

เบรย์เดนสูงใหญ่เกินไปแล้ว เขาแค่นั่งอยู่บนเตียง ก็ครองพื้นที่ขนาดใหญ่แล้ว

เตียงที่เหมาะพอดีตัวเธอ เมื่อเบรย์เดนนั่งลงไป ก็เหมือนนั่งบนเก้าอี้อย่างไรอย่างนั้น

เบรย์เดนได้ยินเสียงกรีดร้องของจันทร์นิลก็อดที่จะขมวดคิ้วมุ่นไม่ได้ คล้ายรังเกียจที่เธอเสียงดังเกินไป

“ห้องของเธอเล็กเกินไปจริงๆ” เบรย์เดนไม่พอใจมากๆ เตียงหลังนี้ใหญ่เท่ากับเก้าอี้ในออฟฟิศของเขา ไหนจะห้องนี้อีก เครื่องเรือนอะไรก็ไม่มี สิ่งของวางกองเบียดเสียดอยู่ด้วยกัน เหมือนกับในสลัมอย่างไรอย่างนั้น

ช่างยากจะจินตนาการนัก แท้จริงแล้วเธอจะใช้ชีวิตในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ต่อไปอย่างไร

“คุณเบรย์เดน คุณไม่ควรงัดประตูห้องของฉันเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตจากฉันนะคะ” จันทร์นิลอดที่จะพูดอย่างมีโทสะไม่ได้

มองดูท่าทางโกรธเกรี้ยวเช่นนั้นของจันทร์นิล เบรย์เดนกลับยิ้มขึ้นมาด้วยความดีใจ “ฉันไม่ได้งัดห้องเธอ ฉันถือกุญแจเข้ามา”

แม้แต่กุญแจห้องเธอก็มี! วินาทีนั้น ตุ่มหนังไก่ทั่วร่างจันทร์นิลลุกพรึบขึ้นมาหมดแล้ว

ความจริงเธอประเมินความสามารถของเบรย์เดนผิดไปแล้ว ขอเพียงเขาต้องการ คาดว่าทั้งเมืองชิคาโก ไม่มีประตูบานไหนที่เขาเปิดไม่ได้

เขาคือนายแห่งชิคาโก!

มองดูสายตาที่เต็มไปด้วยความโมโหแต่กลับทำอะไรไม่ได้ของจันทร์นิล ยีนความกระหายเลือดของเบรย์เดนคล้ายถูกปลุกให้ตื่นขึ้นแล้ว

เขาเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม แล้วพูดกับจันทร์นิล “มานี่”

จันทร์นิลไม่ขยับ

“ฉันไม่อยากพูดเป็นครั้งที่สอง” เบรย์เดนพูดขู่

จันทร์นิลได้แต่ฝืนใจเดินไปหา แต่ปากก็ยังโอดครวญ “คุณมาที่ห้องฉันคิดจะทำอะไรกันแน่? ห้องฉันเล็กขนาดนี้ คุณอยู่ที่นี่จะต้องรู้สึกไม่สบายแน่ๆ เลย”

ในใจของจันทร์นิลคือความสิ้นหวัง การปรากฏตัวของเบรย์เดน ทำให้ห้องของเธอเกิดความรู้สึกไม่ปลอดภัย ไม่ๆๆ ไม่ใช่แค่ห้องทั้งห้อง ชิคาโกทั้งเมืองล้วนไม่ปลอดภัยแล้ว

เดิมทีอพาร์ทเม้นท์แห่งนี้ สำหรับเธอแล้วมันเป็นที่ที่อบอุ่นแห่งหนึ่ง เป็นพื้นที่ที่ผ่อนคลายได้ แต่ตอนนี้เธอไม่รู้สึกว่ามันอบอุ่นขนาดนั้นแล้ว

เบรย์เดนถกแขนเสื้อขึ้น แล้วชี้ไปที่แขนตัวเอง “มันต้องฉีกออกและเปลี่ยนยาได้แล้ว”

จันทร์นิลจึงสังเกตเห็นแขนของเบรย์เดน ผ้าพันแผลบนนั้นยังเป็นอันที่เธอทำให้เมื่อคราวก่อน ผ่านมาหลายวัน บาดแผลก็หายดีไปพอประมาณแล้ว

แม้ว่าเธอจะรังเกียจคนบ้าระห่ำเอาตัวเองเป็นใหญ่อย่างเบรย์เดน แต่ด้วยจรรยาบรรณของอาชีพหมอ เมื่อเห็นคนเจ็บ เธอไม่มีทางที่จะไม่ช่วย

จันทร์นิลสะกดเก็บอารมณ์ของตัวเองแล้วเดินเข้าไป ช่วยปลดผ้าพันแผลของเบรย์เดนออก

ตลอดทุกขั้นตอน จันทร์นิลจัดการอย่างรวดเร็ว ไม่มีการมือไม้อ่อน ตอนปลดผ้าพันแผลออก มันเกี่ยวโดนบาดแผลที่สมานดีแล้ว เบรย์เดนอดแค่นเสียงด้วยความเจ็บไม่ได้

เหอะ! คนเลือดเย็นอย่างนายเจ็บให้ตายไปเลยเป็นดีที่สุด จันทร์นิลลอบคิดในใจ

จันทร์นิลเปิดกล่องปฐมพยาบาลของตนเอง ช่วยจัดการให้เบรย์เดน เธอเกิดความสงสัยขั้นมา อดที่จะถามไปไม่ได้ “คุณไม่มีหมอส่วนตัวเหรอ? ทำไมแผลเล็กๆ แค่นี้ยังต้องให้ฉันดูแลด้วยล่ะ?”

“ห้ามให้ใครรู้” เบรย์เดนพูดกับจันทร์นิล ม่านตาสีน้ำตาลอ่อนทอประกายชั่วร้ายอยู่หลายส่วน “เธอรู้นี่ คนที่รู้เรื่องนี้ตายไปหมดแล้ว นอกจากเธอ”

ชั่วพริบตานั้น จันทร์นิลเหมือนกลับไปในคืนวันนั้น ตอนที่เขาบอกว่าห้ามให้ใครรู้ แล้วจะฆ่าเธอ

ร่างกายของจันทร์นิลหดเกร็งขึ้นมา ลำคอตีบตัน ความรู้สึกหายใจไม่ออกนั่นเหมือนกับน้ำทะเลถาโถมเข้าใส่

แย่แล้ว! เธอไม่ควรถามคำถามเช่นนี้!

มองดูจันทร์นิลหน้าซีดขาว ตัวสั่นเทา เบรย์เดนเพียงรู้สึกว่าน่าสนใจกว่าเดิม

เขาลุกยืน ก่อนจะตบหน้าของจันทร์นิลเบาๆ

“แต่ว่านะ เธอคือน้องสาวของฉัน ฉันก็ควรจะปล่อยเธอไป”

จันทร์นิลได้ยินคำพูดของเบรย์เดนจึงผ่อนคลายลงเล็กน้อย ไม่มีอาการขาดอากาศหายใจเช่นนั้นแล้ว ดูท่าว่าการเป็นน้องสาวเขา ชื่อเสียงนี้ยังมีดีอยู่

เบรย์เดนในเวลานี้ คล้ายไม่มีความเย็นชาอย่างในตอนแรกแล้ว เขายังดึงให้จันทร์นิลนั่งลงข้างๆ เขา แล้วพูดกับเธอ

“จันทร์นิล เธอใกล้จะเรียบจบแล้วสินะ?”

จันทร์นิลพยักหน้า

“ดีมาก อาทิตย์หน้างานแต่งแม่ของเธอ เธอพยายามแต่งตัวให้สวยหน่อย เลือกใครสักคนที่เหมาะสมในนั้นมาแต่งงานด้วย” เบรย์เดนพูด

คำพูดของเบรย์เดน ทำลายความคิดเมื่อครู่ของจันทร์นิลแหลกละเอียด

“ไม่!” จันทร์นิลพูดเสียงดัง “ฉันไม่อยากแต่งงาน!”

ไม่อย่างนั้นเธอก็ต้องคลุกคลีอยู่กับพวกมาเฟียน่าตายเหล่านี้น่ะสิ!

สวรรค์รู้ดีว่าตอนที่แอชตันบอกให้เธอเป็นหนึ่งเดียวกับตระกูลธาดาวรวงศ์นั้นเธอรู้สึกหมดอาลัยมากแค่ไหน ถ้าให้เธอหาคนข้างตัวมาเฟียสักคนมาแต่งงานด้วยอีก ไม่สู้ฆ่าเธอไปเสียเลย

“เธอปฏิเสธไม่ได้หรอกนะ จันทร์นิล” เบรย์เดนลูบไล้ใบหน้าของจันทร์นิล เขาในตอนนี้เขยิบเข้าไปชิดใกล้เธอ จนแทบจะแนบตัวติดแล้ว

ทั้งสองมองสบตากัน เห็นใบหน้าสะสวยของจันทร์นิลเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ดวงตาที่ยามปกติมักทอประกายแวววาว ตอนนี้ก็ถูกความหวาดกลัวแย่งชิงไปเช่นกัน

เธอมักจะต่อต้านเขาไม่ใช่หรือ ภายนอกประจบประแจง แต่ความจริงแล้วไม่ยอม?

ความคิดชั่วร้ายบังเกิดขึ้นในใจเบรย์เดน เขาชอบมองเธอหมดอาลัยตายอยาก มองเธอเจ็บปวด มันทำให้เขาตื่นเต้นดีใจผิดปกติ

“จะแต่งให้ตาแก่อาเบล หรือจะเลือกใครสักคนที่เหมาะสมในงานแต่งเอง เธอเลือกได้อย่างหนึ่ง”

จันทร์นิลหมดอาลัยอย่างถึงที่สุดแล้ว อาการขาดอากาศหายใจแพร่กระจายจากหัวใจมาถึงลำคอ เธอเปล่งเสียงไม่ออก ได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธ

แต่เบรย์เดนไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บปวดแค่ไหน เขามีความคิดเพียงอย่างเดียว การส่งเธอออกไปเป็นของขวัญอย่างหนึ่ง คือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเขา

มีแค่ตอนที่เขารู้สึกว่าจันทร์นิลยังมีประโยชน์ต่อเขาอยู่ เบรย์เดนถึงข่มใจไม่ทรมานเธอได้

จันทร์นิลมองนัยน์ตามืดหม่นเย็นชาของเบรย์เดน เธอรู้สึกว่าเขาเหมือนเทพแห่งความตายที่มาจากนรก กำลังคิดวางแผนว่าจะทรมานเธอให้ตายอย่างไร

“ทำไมคุณถึงมองข้ามการมีอยู่ของฉันไปไม่ได้ล่ะ?” จันทร์นิลเอ่ยพูดอย่างน้อยใจ

สีหน้าของเบรย์เดนดูเย็นชาเป็นพิเศษ “ตั้งแต่ที่เธอย่างเท้าเข้ามาในบ้านฉัน เธอก็เป็นตัวแทนของตระกูลธาดาวรวงศ์ ทุกอย่างของเธอผูกเกี่ยวกับตระกูลธาดาวรวงศ์ เปลี่ยนทัศนคติของเธอซะ ทำตามสิ่งที่ฉันจัดการไว้ ถ้ายั่วโมโหฉันละก็ ฉันจะให้เธอแต่งกับอาเบล”

“ฉันยอมตายเสียดีกว่า!” จันทร์นิลพูดเสียงขุ่นเคือง

“ฉันก็รับปากคำขอนี้ของเธอได้เหมือนกัน” เบรย์เดนยิ้มโหดเหี้ยม

มองดูท่าทางอ่อนแอทำอะไรไม่ได้ของจันทร์นิล เบรย์เดนยื่นมือไปกอดเธอไว้ในอ้อมอก ก่อนจะก้มหน้าประทับจูบลงบนกระหม่อมของเธอ

“จันทร์นิล พวกเราจะต้องอยู่ร่วมกันได้เป็นอย่างดีแน่นอน”

เบรย์เดนออกไปแล้ว จันทร์นิลล้มลงบนพื้นหอบหายใจอย่างไร้เรี่ยวแรง เธอในเวลานี้ดูอ่อนแอเปราะบาง ราวกับชีวิตกำลังสูญหายไปอย่างไรอย่างนั้น

เธอพยายามยื่นมือไปหากระเป๋าเป้ของตัวเอง หยิบเอสตาโซแลมออกมาจากข้างใน นี่เป็นยาที่เธอใช้มาโดยตลอด

ทุกครั้งที่เธอรู้สึกสูญเสียการควบคุมอารมณ์ หายใจไม่ออก จวนจะตาย เธอจะต้องใช้ยามารักษาความสงบเยือกเย็นให้ตัวเอง

จันทร์นิลกลืนยาลงไป ยาออกฤทธิ์แล้ว เธอสงบลงอย่างช้าๆ

เธอหลับตาลง พอคิดถึงเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น.....ไม่ได้ คิดอีกไม่ได้ หากคิดต่อไปละก็ เธอจะเป็นบ้าเอาได้

ก่อนที่เบรย์เดนจะจับเธอแต่งงานกับใครสักคน เธอจะต้องหาวิธีเอาชนะเขาให้ได้