เงารักตำหนักเย็น

65.0K · จบแล้ว
เหมียวเฟยฉี
21
บท
10.0K
ยอดวิว
9.0
การให้คะแนน

บทย่อ

อู่เข่อซิง : นางถูกตราหน้าว่าคบชู้ ถูกกักขังไว้ในตำหนักเย็นจนสิ้นใจไปพร้อมบุตรในครรภ์ สวามีไม่เคยเหลือบตามอง แม้จะรู้ว่านางป่วยหมอสักคนก็ไม่ส่งมา รู้แล้ว นางรู้แล้วว่าเขาไม่รักนางอีกแล้ว “เจียวจ้านเจ้าจะรู้หรือไม่ว่าร่างกายข้าจะทนไม่ไหวแล้ว หากข้าตายไปเจ้าจะเสียใจหรือไม่ หรือเจ้าเกลียดข้ามากจนไม่อยากพบหน้าอีกต่อไปแล้ว” มู่เจียวจ้าน : อู่หยางเจี๋ยบอกว่านางกำลังจะตาย แต่เขาไม่คิดว่าจะเร็วเพียงนี้ เขามองร่างซูบผอมบนเตียงในใจไหวสะท้าน นางจะไม่ลืมตามายิ้มให้เขาอีกแล้ว “เข่อซิงข้าขอโทษ” มือสั่นเทาลูบแผ่วเบาที่ใบหน้าซูบผอมของนาง เขาไม่กล้าแตะนางแรงกลัวว่านางจะเจ็บแต่เขาก็อดใจไม่ได้ที่จะช้อนร่างนางขึ้นมากอด “ชีวิตนี้ข้าผิดต่อเจ้า ขอโทษนะที่ข้าไม่อาจปกป้องเจ้าได้ ขอโทษที่ข้าไม่เชื่อใจเจ้าจนทำให้เราเดินมาถึงขั้นนี้ ข้าขอโทษ ขอโทษเข่อซิง ข้าขอโทษ” มู่เจียวจ้านร้องไห้คร่ำครวญพร่ำขอโทษนางซ้ำแล้วซ้ำเล่า ‘หากชาติหน้ามีจริงขอให้ข้าได้แก้ไขข้อผิดพลาดและได้ครองคู่กับคนที่ข้ารักด้วยเถิด’ อู่หยางเจี๋ย : “นางไม่ได้ยินเจ้าแล้ว” อู่หยางเจี๋ยตาแดงทว่าเขายังควบคุมสติได้เป็นอย่างดี “ฝ่าบาทตั้งสติได้แล้ว นางตายแล้วไม่มีวันได้ยินท่านอีก ปล่อยนางเถิด” อู่หยางเจี๋ยเห็นสภาพโอรสสวรรค์ที่สติหลุดราวกับคนบ้าก็โมโหขึ้นมา วันเวลาที่นางอยู่เพียงเอื้อมกลับไม่เห็นค่า มายามนี้นางจากไปแล้วกลับร้องไห้คร่ำครวญร้องขอ น่าสมเพช อู่หยางเจี๋ยมองฮ่องเต้ด้วยสายตาเรียบนิ่ง เกิดความรู้สึก สาแก่ใจที่เห็นมู่เจียวจ้านในสภาพนี้ ‘แค่นี้ยังน้อยไปเข่อซิงทรมานกว่านี้หลายเท่า เจ้าควรได้รับรู้มันทีละน้อยเจียวจ้าน’ มาลุ้นกันว่าเรื่องราวความรักของทั้งสามจะจบลงอย่างไร เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สี่ที่ฝึกแต่ง ยังรู้สึกว่าทำได้ไม่ดีพอหากมีข้อผิดพลาดประการใดสามารถ คอมเมนต์ ติชมได้เลยค่ะ ยินดีน้อมรับทุกความคิดเห็น เพื่อนำไปพัฒนา ปรับปรุงผลงานในเรื่องต่อไปให้ดียิ่งขึ้น

นิยายรักฮ่องเต้ฮองเฮาดราม่าแก้แค้นจีนโบราณโรแมนติก

แนะนำเรื่อง

ชื่อเรื่อง : เงารักตำหนักเย็น

เขียนโดย : เหมียวเฟยฉี

เงารักตำหนักเย็น เป็นเรื่องราวรุ่นลูกต่อจากเรื่อง พระชายาจำยอม นักอ่านสามารถอ่านแยกได้เลยจ้า

เรื่องนี้มาในแนวดราม่าฮ่องเต้แคว้นต้าถงอย่าง 'มู่เจียวจ้าน' สั่งลงโทษ 'อู่เข่อซิง' ฮองเฮาสุดที่รักให้อยู่ตำหนักเย็น เพราะเห็นกับตาว่านางทอดกายให้บุรุษอื่น

อู่เข่อซิง : นางถูกตราหน้าว่าคบชู้ ถูกกักขังไว้ในตำหนักเย็นจนสิ้นใจไปพร้อมบุตรในครรภ์ สวามีไม่เคยเหลือบตามอง แม้จะรู้ว่านางป่วยหมอสักคนก็ไม่ส่งมา รู้แล้ว นางรู้แล้วว่าเขาไม่รักนางอีกแล้ว

"เจียวจ้านเจ้าจะรู้หรือไม่ว่าร่างกายข้าจะทนไม่ไหวแล้ว หากข้าตายไปเจ้าจะเสียใจหรือไม่ หรือเจ้าเกลียดข้ามากจนไม่อยากพบหน้าอีกต่อไปแล้ว"

มู่เจียวจ้าน : อู่หยางเจี๋ยบอกว่านางกำลังจะตาย แต่เขาไม่คิดว่าจะเร็วเพียงนี้ เขามองร่างซูบผอมบนเตียงในใจไหวสะท้านนางจะไม่ลืมตามายิ้มให้เขาอีกแล้ว

"เข่อซิงข้าขอโทษ" มือสั่นเทาลูบแผ่วเบาที่ใบหน้าซูบผอมของนาง เขาไม่กล้าแตะนางแรงกลัวว่านางจะเจ็บแต่เขาก็อดใจไม่ได้ที่จะช้อนร่างนางขึ้นมากอด "ชีวิตนี้ข้าผิดต่อเจ้า ขอโทษนะที่ข้าไม่อาจปกป้องเจ้าได้ ขอโทษที่ข้าไม่เชื่อใจเจ้าจนทำให้เราเดินมาถึงขั้นนี้ ข้าขอโทษ ขอโทษเข่อซิง ข้าขอโทษ" มู่เจียวจ้านร้องไห้คร่ำครวญพร่ำขอโทษนางซ้ำแล้วซ้ำเล่า

'หากชาติหน้ามีจริงขอให้ข้าได้แก้ไขข้อผิดพลาดและได้ครองคู่กับคนที่ข้ารักด้วยเถิด'

อู่หยางเจี๋ย : "นางไม่ได้ยินเจ้าแล้ว" อู่หยางเจี๋ยตาแดงทว่าเขายังควบคุมสติได้เป็นอย่างดี

"ฝ่าบาทตั้งสติได้แล้ว นางตายแล้วไม่มีวันได้ยินท่านอีก ปล่อยนางเถิด" อู่หยางเจี๋ยเห็นสภาพโอรสสวรรค์ที่สติหลุดราวกับคนบ้าก็โมโหขึ้นมา วันเวลาที่นางอยู่เพียงเอื้อมกลับไม่เห็นค่า มายามนี้นางจากไปแล้วกลับร้องไห้คร่ำครวญร้องขอ น่าสมเพช

อู่หยางเจี๋ยมองฮ่องเต้ด้วยสายตาเรียบนิ่ง เกิดความรู้สึกสาแก่ใจที่เห็นมู่เจียวจ้านในสภาพนี้

'แค่นี้ยังน้อยไปเข่อซิงทรมานกว่านี้หลายเท่าเจ้าควรได้รับรู้มันทีละน้อยเจียวจ้าน'

มาลุ้นกันว่าเรื่องราวความรักของทั้งสามจะจบลงอย่างไร เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สี่ที่ฝึกแต่ง ยังรู้สึกว่าทำได้ไม่ดีพอหากมีข้อผิดพลาดประการใดสามารถ คอมเมนต์ ติชมได้เลยค่ะ ยินดีน้อมรับทุกความคิดเห็น เพื่อนำไปพัฒนา ปรับปรุงผลงานในเรื่องต่อไปให้ดียิ่งขึ้น

สุดท้ายนี้ขอบพระคุณทุกคนที่สนับสนุนผลงานนิยายเรื่องนี้นะคะ ใกล้สิ้นปีแล้วขอให้เป็นปีที่มั่งคั่งและมีความสุขของทุกคน หากมีตรงไหนไม่สมเหตุสมผลสามารถแนะนำได้ ขออย่างสุภาพนะคะไรท์ค่อนข้างอ่อนไหว

ด้วยรักเหมียวเฟยฉี