บทที่2 พี่ชายร่วมบ้าน

บทที่2 พี่ชายร่วมบ้าน

ภากร วงศ์เสวต นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอนาคตไกล ดีกรีนักเรียนนอก ขวัญใจสาวๆทั่วกรุง เขาเข้ามารับตำแหน่งสำคัญของบริษัท หลายๆคนยังไม่ยอมรับในตัวเขามากนัก เพราะเขาอายุยังน้อยและคิดว่าที่มาถึงจุดนี้ได้เพราะเส้นสายของพ่อ

ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 2 ปีก่อนขณะที่เขาไปศึกษาต่อที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ เขาได้รู้ความจริงบางอย่างเกี่ยวกับชาติกำเนิดของตัวเอง และได้รู้ว่าแม่แท้ๆที่ทุกคนคิดว่าตายไปแล้วเพราะเหตุการณ์ไฟคลอกยังมีชีวิตอยู่ ภากรต้องการทวงความเป็นธรรมให้ผู้เป็นมารดากับเหตุการณ์ในอดีต ในขณะที่สถานการณ์การขึ้นรับตำแหน่งของเขาเป็นที่ไม่พอใจของคนบางกลุ่มในบริษัท เกิดเรื่องวุ่นวายมากมาย การพบการทุจริตหลายๆโครงการ

โดยเฉพาะโครงการในภูเก็ตช่วงที่ พาสกร บริหารงาน ภากรจำเป็นต้องร่วมมือกับใครคนหนึ่งที่เขาได้พบตอนอยู่ที่ลอนดอน เพื่อมาช่วยคลี่คลายความจริงทั้งในเรื่องของธุรกิจและเรื่องภายในครอบครัวรวมทั้งการจัดฉากฆาตรกรรมแม่ของเขาเมื่อ 26 ปีก่อน

ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

ดารินและพิมฐาที่กำลังเดินเล่นอยู่นั้น

“พิม ดาว่าดาเห็นพี่ภาคนะ เหมือนพี่ภาคมากับสาวที่ไหนก็ไม่รู้ แถมสวยมากด้วย” ดารินเห็นภากรเดินมากับสาวสวยคนหนึ่งท่าทางสนิทสนมกันมาก ซึ่งเธอไม่เคยเห็นภากรใกล้ชิดกับผู้หญิงที่ไหนมาก่อนเลย

“ไหนๆๆ พี่ภาคของพิมมีแฟนแล้วเหรอ” พิมฐาเอ่ยขึ้นเสียงสูง เพราะไม่อยากเชื่อว่าเพื่อนจะพูดเรื่องจริง เพราะพิมค่อนข้างปลื้มภากรมาก เพราะความใจดีของเขาที่มักจะช่วยเหลือและอ่อนโยนกับเธอเสมอ ที่สำคัญเพราะความหล่อกระชากใจของเขา

“ หายไปไหนแล้วล่ะ หรือพี่ภาคจะอายดา” ดารินพึมพำกับตัวเอง

“จ๊ะเอ๋… พี่ภาค ดาเห็นนะคะว่าพี่เดินหลบดา”

สาวสวยหน้าหวานจีบปากจีบคอยื่นหน้าไปพูดใกล้ๆหน้าหล่อคมเข้มของเขาพร้อมเกาะแกะควงแขนชายหนุ่มร่างสูง ที่วันนี้เขาแต่งตัวและเซ็ตผมหล่อแปลกตากว่าทุกวัน อีกทั้งกลิ่นโคโลญจน์กลิ่นใหม่ที่หอมแตะจมูก ชายหนุ่มตกใจกับกริยาของสาวน้อยตัวเล็กน่ารัก พร้อมพยายามแกะมือที่เกี่ยวแขนของเขาออก สายตาเลิ่กลั่กหันรีหันขวางมองหาสาวเจ้าที่ควงมาด้วยก่อนหน้านี้

“พี่มีแฟนแล้วเหรอ คุณลุงรู้มั้ยเนี่ยว่าพี่ไม่กลับบ้านแต่มาเดินห้างกับแฟนเนี่ย” ดารินแซวเขาต่อพร้อมกระชับวงแขนแน่นกว่าเดิม

“แก่แดด.. ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดอะไร แต่ฉันขอเตือนเธอควรถอยออก ไปก่อน” ชายหนุ่มพูดเสียงเข้ม นัยน์ตากร้าวจ้องหน้าหวานเขม็ง จนดารินรู้สึกหวาดหวั่นและรีบผละออก ทันใดนั้นสาวร่างงามก็เดินมาประกบเขาและเอ่ยขึ้นเหยียดๆ

“ใครคะคิน”

“คิน…โอ๊ะมีเปลี่ยนชื่อเวลาอยู่กับสาวด้วย” ดารินพึมพำก่อนตอบไปว่า

“อ่อ ดิฉันจำคนผิดค่ะคิดว่าเป็นพี่ชายของฉัน เขาชื่อ ภากร ค่ะ !! หน้าตาคล้ายแฟนคุณมากๆเลยค่ะ” ดารินแกล้งย้ำชื่อภากรเพื่อหวังจะยั่วโมโหเขา เพราะนึกหมั่นไส้ท่าทางของเขาและรู้สึกไม่ถูกชะตากับผู้หญิงที่ยืนข้างๆเขาเอาเสียเลย ชายหนุ่มถึงกับหันขวับมองมาที่ดารินแกมดุเธอว่าหยุดได้แล้วแม่ตัวดี

พิมฐาที่ยืนหมดอาลัยตายอยาก คล้ายหัวใจแตกสลายอยู่นั้นก็รีบมาลากเพื่อนสาวออกไป

“เฮ้ออออ พี่ภาคคคค หักอกไอ้พิมจนได้ นี่ฉันอุตส่าห์เลือกผู้ชายที่เจ้าชู้น้อยที่สุดในโลกแล้วนะ” พิมฐาได้แต่บ่นกระปอดกระแปด

“หึ พี่ภาคนะทำเป็นเมินดาแถมยังดุใส่อีก ดาโกรธพี่จริงๆแล้วนะ” ดารินเองก็ห่อเหี่ยวไม่แพ้เพื่อนสนิท แถมตอนนี้หน้าหงิกสุดๆเมื่อนึกถึงภาพที่ภากรเดินควงแขนกระหนุงกระหนิงกับสาวแซ่บเมื่อสักครู่

ค่ำวันเดียวกันดารินที่ยืนรอภากรอยู่ที่ระเบียงบ้าน ทันทีที่รถหรูแล่นมาจอดในบ้านก็พบกับร่างสูงหล่อก้าวขาออกมาจากรถ ดารินมองลงมาจากระเบียงก็รู้ได้ว่าชายหนุ่มกำลังคุยโทรศัพท์หน้าเครียด ดารินยังสังเกตได้ว่าชายหนุ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเข้าบ้าน

“รอพี่เหรอ ดา” หนุ่มหล่อพูดขึ้นเมื่อเดินมาหยุดที่หญิงสาว

“เปล่าค่ะ ดายืนรับลมเฉยๆค่ะ งั้นดาขอตัวนะคะ พี่คิน” ดารินแกล้งเรียกชื่อนี้เพราะยังหมั่นไส้เขากับเรื่องเมื่อตอนบ่าย ภากรหัวเราะอารมณ์ดีออกมา

“พี่ขอโทษ ถ้าดายังงอนพี่เรื่องเมื่อตอนบ่าย คือพี่ยังไม่มีคำอธิบายกับเรื่องนั้นนะ แต่พี่ขอโทษจริงๆ” พูดพลางทำสายตาเว้าวอนให้สาวเจ้าหายงอล

“ดาไม่ได้งอนนะคะ แต่พี่ภาคทำเพื่อนดาอกหักรู้ตัวมั้ยคะ” ดารินรีบแย้งให้พ้นตัว

“อ่อ น้องพิมเหรอ เดี๋ยวพี่ชดเชยให้เราทั้งคู่ดีมั้ย อยากกินอะไรว่ามาได้เลย” ภากรพยายามง้อต่อ

“ก็ได้ค่ะ นี่ไม่ได้เห็นแก่ของกินนะคะ เห็นแก่ความสัมพันธ์พี่น้องของเรา ดาจะยกโทษให้ครั้งหนึ่งละกัน” ภากรยิ้มกว้างหลังได้ฟังคำตอบของเธอ

“ช่วงนี้ถ้าดาเห็นพี่แปลกๆไป พี่ขอโทษและหวังว่าดาจะไม่ใส่ใจกับการกระทำของพี่มากนัก ช่วงนี้งานพี่เยอะน่ะ” ภากรพยายามอธิบายแก้ตัวให้ตัวเองล่วงหน้า

“ไปเที่ยวกับสาว เกี่ยวอะไรกับงานเยอะคะ อ่อ…ดานึกออกแล้ว พี่คงขี้เกียจอธิบายแฟนพี่ว่าดาเป็นใครใช่มั้ยคะ” ใช่สิ ความสัมพันธ์ของเขาและเธอมันค่อนข้างซับซ้อน

“อื้มมมม” ภากรคิดว่าปล่อยให้ดารินเข้าใจแบบนั้นน่าจะดีที่สุดในตอนนี้ ขืนอธิบายมากกว่านี้ ความลับแตกแน่

“พรุ่งนี้ดาว่างหรือเปล่า พี่จะพาดาไปดูอพาร์ตเมนต์ใหม่ มันใกล้กับบริษัทและมหาลัยของดา ดาจะได้เดินทางสะดวก เพราะตั้งแต่อาทิตย์หน้าพี่อาจจะไม่ว่างยาวเลย”

“ว่างค่ะ ว่างทั้งวันค่ะ แต่ช่วงเย็นดาไปฉลองเรียนจบกับเพื่อนๆที่แถวๆโรงเรียนนะคะ ขากลับพิมจะมาส่งดาที่บ้านค่ะ” ดารินรีบตอบออกมาอย่างดีใจจนลืมเรื่องที่งอลเขาไปหมดสิ้น

“โอเค งั้นพรุ่งนี้ช่วงบ่ายให้ลุงชัชขับรถไปส่งที่ออฟฟิศพี่”

“ค่ะ” หลังนัดแนะกันทั้งคู่ก็แยกย้ายเข้าห้องนอนของตัวเอง

สำหรับดารินแล้ว ภากรเป็นพี่ชาย เป็นเพื่อน เป็นคนสำคัญคนหนึ่งในชีวิตของดาริน การมาอยู่ในบ้านหลังนี้ การปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆมันไม่ง่ายเลย นอกจากเมลดาแล้วก็มีภากรที่ดีกับเธอเสมอมา

“ฝันดีนะคะพี่ภาค พี่ชายของดา”

ด้านของภากรเมื่อกลับเข้ามาในห้องนอนหลังอาบน้ำเสร็จ เขาก็คุยโทรศัพท์กับใครบางคน

“พรุ่งนี้เย็นมาเจอกันหน่อยดีมั้ย ฉันมีอะไรจะให้นายดู และตั้งแต่อาทิตย์หน้านายอาจจะต้องเข้ามาในบริษัท เพราะคืนพรุ่งนี้ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงฉันจะบินลงไปดูโครงการที่ภูเก็ต งานทางนี้ไอ้กฤตจะช่วยนายเอง”

“ได้สิ นายส่งโลเคชั่นสถานที่นัดพบมาละกัน”

ปลายสายตอบรับนัดหมายของภากร หลังวางสายภากรก็ส่งโลเคชั่นสถานที่นัดเจอพรุ่งนี้ให้ผู้ช่วยที่เพิ่งวางสายไป เรื่องนี้เขาต้องทำทุกอย่างรัดกุมที่สุด ฉะนั้นเขาจะต้องจัดการเรื่องของดารินให้เสร็จภายในวันพรุ่งนี้ก่อนที่เขาจะลงไปภูเก็ต