ตอนที่ 2 สองทางเลือก

ตอนที่ 2

สายฟ้าฟาดผ่าลงกลางใจของแก้วตา ภาพใบหน้าของตัวเองปรากฏสู่สายตา ความจริงอันยากจะยอมรับถาโถมเข้าสู่จิตใจที่ไม่มีวันกลับไปเต้นได้อีกครั้ง

ที่แท้ร่างกายในโลงนั้น คือร่างของเธอเอง เธอตายไปแล้ว ตายตั้งแต่เมื่อไร ตอนไหนและอย่างไร

ความทรงจำหนึ่งผุดขึ้น ราวกับอยากจะตอบคำถามในสิ่งที่หญิงสาวสงสัย เด็กน้อยแสนซนวิ่งข้ามถนน โดยมีหญิงสาวพลเมืองดี วิ่งตามไปคว้าตัวได้สำเร็จ จากนั้นรถกระบะที่ขับขี่ด้วยความเร็วเกินกฎหมายกำหนด ได้พุ่งชนร่างของหญิงสาว จนลอยกระเด็นออกไปไกล

เด็กน้อยปลอดภัย รอดตายอย่างไม่น่าเชื่อ แต่หญิงสาวพลเมืองดี ทนพิษบาดแผลไม่ไหว ขาดใจตายในที่เกิดเหตุ

กู้ภัยโทรแจ้งญาติ ตายายและพี่สาวให้รีบไปที่เกิดเหตุทันที

เมื่อได้เห็นกับตา ว่าหลานสาวที่รักได้จากโลกนี้ไปแล้ว หญิงชราล้มฟุบสลบกลางอากาศ ยังดีที่คุณตาและพี่สาวสามารถรับตัวไว้ได้ทัน

ตระกูลวงศ์ชินภัทร ตั้งศพสวดอภิธรรมอยู่สองคืน ถึงได้มีการฌาปนกิจศพของหลานสาวบุญธรรม

สิ้นสุดภาพความทรงจำ หยาดน้ำใสไหลออกมาจากดวงตาคู่งาม ไม่น่าเชื่อว่าวิญญาณอย่างเธอ จะยังร้องไห้มีน้ำตาได้เหมือนตอนเป็นมนุษย์

ความสุขใจที่ได้ช่วยชีวิตเด็กน้อยคนหนึ่ง ผสมผสานกับความเสียดายที่ตนเองได้ตายไปแล้ว

ใช่...แก้วตาเสียดาย ไม่ได้เสียใจที่ชีวิตต้องจบลง หญิงสาวได้รับการอบรมสั่งสอน จากตาและยาย ที่ชอบเข้าวัดเข้าวา ได้ติดตามท่านทั้งสองเข้าวัดฟังธรรมอยู่บ่อย ๆ จึงไม่หวาดกลัวความตายเลยแม้แต่น้อย

เธอแค่เสียดาย ที่ยังตอบแทนบุญคุณคนในครอบครัววงศ์ชินภัทร ที่เลี้ยงดูเด็กถูกทิ้ง มาด้วยความรักความเอาใจใส่ได้ไม่เต็มที่เลย

เสียดาย ที่ยังไม่ได้มีเงินทอง มายื่นให้ตากับยายเหมือนลูกหลานคนอื่น ๆ

แต่เสียดายแล้วจะทำอะไรได้ ในเมื่อชีวิตบนโลกมนุษย์ได้จบสิ้นลงแล้ว

แก้วตายืนนิ่งอยู่หน้าโลงศพของตนเอง รอจนกระทั่งคนในครอบครัว พากันเดินขึ้นมา เพื่อดูหน้าร่างกายอันไร้วิญญาณอีกครั้ง

แต่ละคนพากันเดินเข้าไป หยิบใบไม้ที่จุ่มอยู่ในน้ำอบ ขึ้นไปสลัดใส่ใบหน้าของผู้ตาย พร้อมกับพึมพำให้ดวงวิญญาณไปสู่สุคติ

จนมาถึงคุณยายเป็นคนสุดท้าย มือเหี่ยวย่นหยิบใบไม้ขึ้นมา จุ่มลงในน้ำอบ แล้วสลัดใส่ใบหน้าบวมเป่งของหลานสาว

“แก้วตา ไม่รู้ว่าดวงวิญญาณของหนูอยู่ตรงนี้หรือเปล่า ยายอยากบอกว่ายายรักหนูมากนะ รักเหมือนหลานแท้ ๆ ของยายเลย ยายขอให้วิญญาณของหนูจากไปอย่างสงบ ไม่ต้องเป็นห่วงตากับยายนะ ยังมีหวานคอยดูแลอยู่ หากชาติหน้ามีจริง ยายขอให้พวกเรากลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันอีก” หญิงชราถูกประคองออกมายืนอยู่มุมหนึ่ง หยดน้ำตายังคงหลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย

สัปเหร่อจึงทำพิธีตามขั้นตอน จากนั้นก็นำโลงศพใส่เข้าไปในเตาเผา ท่ามกลางเสียงร้องไห้ของครอบครัววงศ์ชินภัทร

“ฮือ ๆ ลาก่อนหลานรักของยาย”

วิญญาณของแก้วตา อดที่จะร้องไห้ตามผู้เป็นยายอีกไม่ได้ หญิงสาวคุกเข่าลงกับพื้นเมรุ สองมือพนมขึ้น กราบลงแทบเท้าชายชราและหญิงชรา

แม้ว่าพวกท่านทั้งสอง จะไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เธอทำก็ตาม

“ตาจ๋า ยายจ๋า แก้วตาก็รักตากับยายนะจ๊ะ รักทุก ๆ คนด้วย หลานขอบพระคุณที่ตากับยายลำบากเลี้ยงหลานมาจนโต หลานบุญน้อยนัก ยังไม่มีโอกาสได้แทนคุณ ก็ดันมาชิงตายเสียก่อน หากความดีที่หลานทำมาตลอดสามารถส่งผลได้ ขอให้ตายายถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง ครอบครัวเราจะได้สบายเสียที”

สิ้นคำอธิษฐานของวิญญาณสาว ลมพัดมาวูบหนึ่ง ใบหน้าเหี่ยวย่นก้มลงมองพื้นตรงหน้าของตนเอง คล้ายได้ยินเสียงอันคุ้นเคย แม้จะแผ่วเบามากนัก

...แก้วตา หนูยังคงห่วงกลัวว่าตากับยาย จะลำบากสินะลูก ไม่ต้องห่วงนะยายจะซื้อหวยตามอายุของหนู หนูไปสู่สุคติเถอะลูก...

วิญญาณของแก้วตาแหงนใบหน้าขึ้นมองใบหน้าของคุณยาย ยิ้มกว้างออกมาอย่างสุขใจ รับรู้ได้ถึงความคิดภายในใจที่หญิงชราส่งผ่านมา

...เธอพร้อมแล้ว พร้อมที่จะไปตามทาง ตามที่บุญกรรมจะพาไป...

ทันใดนั้น รอบกายของแก้วตา ก็บังเกิดม่านหมอกสีขาวพวยพุ่งขึ้นมารายล้อม แล้วก่อตัวขึ้นเป็นผนังห้อง

ภายในห้องมีเพียงโต๊ะตัวใหญ่ และชายหนุ่มในชุดสูทสีขาว นั่งจับจ้องมาที่วิญญาณของเธออยู่

“นั่งก่อนสิแก้วตา” เสียงนุ่มน่าฟังเอ่ยขึ้นหลังโต๊ะไม้เงางาม

แก้วตาเดินเข้าไปหาบุรุษแปลกหน้า ราวกับต้องมนตร์สะกด ดวงตาคู่งามจับจ้องใบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายแบบไม่กะพริบตา

หญิงสาวนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับชายชุดขาว เฝ้าครุ่นคิด ว่าโลกหลังความตายสวยงามเช่นนี้หรือ ดูชายหนุ่มที่เธอเจอสิ คงเป็นเทวดาองค์ใดองค์หนึ่งแน่ ๆ

“ไม่ใช่ทุกคนหรอกนะ ที่จะได้เจอกับเรา ต้องเป็นคนที่สั่งสมความดีมาแล้วหลายชาติภพเท่านั้น”

เสียงนุ่มเอ่ยขึ้นอีกครั้ง โดยที่แก้วตายังไม่ทันได้เอ่ยปากพูดอะไรออกไป หรือว่าเทวดาองค์นี้จะอ่านความคิดภายในใจได้

“ใช่ เรารู้ความนึกคิดของเจ้าทุกอย่าง”

“ท่านมารับดิฉันขึ้นสวรรค์หรือคะ” แก้วตาจึงเลิกคิด เอ่ยถามสิ่งที่อยากรู้ออกมาทันที

“ใช่ และไม่ใช่”

วิญญาณสาวเลิกคิ้วอย่างฉงน เริ่มรำคาญใจกับท่าทางของเทวดาหนุ่ม ที่ทำตนราวกับรู้ทุกอย่าง แต่ไม่ยอมพูดออกมา หากไม่กลัวอำนาจของอีกฝ่าย เธอคงหลุดปากต่อว่าไปแล้ว

“ใจเย็น ๆ สิ เราจะบอกเจ้าอยู่นี้ไง”

บุรุษในชุดขาว ขยับนั่งตัวตรง สีหน้าแววตาดูจริงจังขึ้นกว่าตอนแรกมาก

“เราตรวจดูบัญชีรายงานการทำความดีของเจ้าแล้ว เห็นว่าในทุก ๆ ชาติภพ เจ้าทำความดีมากกว่าความชั่ว เราจึงมีสิทธิพิเศษมานำเสนอ”

“สิทธิพิเศษอะไรหรือคะ”

แก้วตาโน้มตัวเข้าหาโต๊ะไม้ที่คั่นกลางระหว่างคนทั้งสองมากยิ่งขึ้น ความอยากรู้ปรากฏชัดบนใบหน้า

“เรามีสองทางเลือกให้เจ้าเลือก หนึ่ง ตามเราขึ้นสวรรค์ หรือ สอง ไปเกิดในร่างใหม่”

ประกายตาของวิญญาณสาวระยิบระยับ ข้อเสนอที่สองเย้ายวนใจมากกว่าการขึ้นสวรรค์ หากเธอได้กลับไปเกิดใหม่บนโลกอีก คราวนี้เธอจะตั้งใจทำงานหาเงินให้ตากับยายเยอะ ๆ ครอบครัวของเธอจะได้ไม่ลำบากอีก

“ถ้าเลือกข้อสอง มีกฎอยู่ข้อหนึ่งคือ เจ้าจะกลับไปยังมิติของโลกเดิมไม่ได้” ชายชุดขาวดับวูบแสงสว่างในประกายตาของวิญญาณสาว

แก้วตาคอตก ในเมื่อกลับไปเกิดในโลกเดิมไม่ได้ เธอเลือกขึ้นไปสวรรค์ ที่ใครต่อใครอยากจะขึ้นไม่ดีกว่าหรือ

แต่เดี๋ยวก่อน...บรรดาพระเอกในซีรีส์จีนย้อนยุค ที่เธอชอบ แต่ละคนผุดขึ้นมาในมโนสำนึก ดูเอาเถอะ ผู้ชายจีนแต่ละคนแต่งชุดย้อนยุค แล้วดูหล่อเท่ขึ้นมากกว่าเดิมอีก หากเธอได้ไปเกิดใหม่ในยุคสมัยนั้นล่ะ โอกาสที่จะได้เจอผู้ชายหล่อ ๆ แบบผู้ชายในซีรีส์จีน ได้ครองคู่ครองรักกัน ความรู้สึกนั้น มันจะดีขนาดไหนหนอ

“ดิฉันคิดได้แล้ว ดิฉันขอเลือกข้อสอง แต่ว่าขอไปเกิดในสมัยจีนโบราณนะคะ”

“ย่อมได้ แต่เจ้านี้ก็บ้าผู้ชายเหมือนกันนะ”

แก้วตาไม่ถือสากับคำค่อนแคะของเทวดาหนุ่ม หลับตาลงเฝ้ารอการไปเกิดใหม่ ในหัวสมองมีภาพดาราหนุ่มอยู่เต็มหัวสมอง เฝ้านับเวลาที่จะได้ไปเจอคนหล่อ ๆ เช่นนั้น ถือว่าเป็นการตอบแทน ที่เธออุตส่าห์ทำความดีมาตลอดก็แล้วกัน...