บทที่ 14 สั่งทำอุปกรณ์และทดลองทำขน 1/1

เมื่อทำการเยี่ยมหวังซินหยางเรียบร้อยพร้อมความขายหน้าของตนเอง หลินหว่านจึงให้หยุนเหลียงพาไปตามหาร้านตีเหล็ก เพื่อจะสั่งทำอุปกรณ์สำหรับทำขนมในการทำเป็นอาชีพต่อจากนี้ ซึ่งเจ้าของร้านตีเหล็กที่เห็นแบบของอุปกรณ์ตามที่หลินหว่านต้องการ ถึงกับงุนงงเพราะไม่เคยเห็นมีใครสั่งทำถาดเหล็กเป็นหลุมเช่นนี้มาก่อน แต่ในเมื่อเป็นสิ่งที่ลูกค้าต้องการตัวนายช่าง จึงต้องทำตามโดยไม่มีข้อโต้แย้งและได้แจ้งหลินหว่านไว้ว่าหลังจากนี้อีกสามวันให้มารับของได้ที่ร้าน พอรู้เช่นนี้หลินหว่านได้วางมัดจำเอาไว้ครึ่งหนึ่งเนื่องจากนางสั่งทำไว้สามใบ

ต่อจากร้านทำอุปกรณ์หลินหว่านไปหานายช่างรับสร้างบ้าน ที่มีชาวบ้านแนะนำมาว่านายช่างคนนี้สร้างบ้านได้เก่งที่สุด แต่เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมามีเหตุการณ์ให้หยุดทำงาน ด้วยเหตุคนงานของนายช่างไปหลอกรับงานอีกเมืองหนึ่ง แต่มิได้บอกกับนายช่างคล้ายไปหลอกลวงลูกค้าเพื่อเอาเงิน จึงเกิดเป็นคดีความแม้จะพ้นผิดแต่ไม่มีใครกล้าจ้างงานมาหลายเดือนแล้ว หลินหว่านที่ได้ฟังเรื่องราวกลับคิดว่าเพราะนายช่างไว้ใจลูกน้องมากเกินไป หากต้องรับสร้างบ้านสวนให้กับนางแล้วละก็ทุกคนต้องลงลายมือชื่อในสัญญา เป็นหลักฐานป้องกันระหว่างทั้งสองฝ่ายถึงจะดีที่สุด

“ก๊อก ๆ ๆ มีใครอยู่หรือไม่เจ้าคะ”

“แอ๊ด ไม่ทราบว่าคุณหนูมาที่บ้านของข้ามีธุระอันใดหรือขอรับ” ฮ่วนปิ่งที่นั่งคุยกับลูกน้องคนสนิทลุกขึ้นมาเปิดประตูด้วยตนเอง

“ท่านลุงใช่นายช่างฮ่วนปิ่งหรือไม่เจ้าคะข้ามีเรื่องงานจะพูดคุยกับท่าน พวกเราเข้าไปคุยด้านในน่าจะดีกว่ายืนอยู่ที่นี่นะเจ้าคะ”

“ใช่ข้าชื่อฮ่วนปิ่งแต่เรื่องการจ้างงานคิดว่า คุณหนูพอจะทราบมาบ้างแล้วกระมังว่าข้าเคยมีคดีความเรื่องคนงานเมื่อไม่นานมานี้”

“ท่านลุงอย่าได้คิดมากไปเลยเจ้าค่ะเรื่องที่เกิดขึ้นข้าเข้าใจเป็นอย่างดี เพราะท่านลุงไว้ใจคนมากจนเกินไปจึงทำให้ปัญหานั้นเกี่ยวโยงมาถึงท่าน พวกเราสามารถหาทางออกร่วมกันได้สำหรับเรื่องนี้เจ้าค่ะ”

“เช่นนั้นเชิญคุณหนูเข้ามานั่งด้านในก่อนเถิด ข้ายังมีลูกน้องที่ซื่อสัตย์อยู่อีกสองคนที่พยายามหางานทำในตอนนี้”

“เจ้าค่ะ”

หลินหว่านกับหยุนเหลียงเดินตามนายช่างฮ่วนปิ่งไปห้องรับแขก ก็พบกับลูกน้องสองคนที่นายช่างพูดถึงไปก่อนหน้านั่งรออยู่ เมื่อเห็นว่าอดีตเจ้านายมีแขกมาพบจึงคิดจะขอตัวกลับ แต่หลินหว่านเอ่ยห้ามพวกเขาทั้งสองเอาไว้เสียก่อน เพราะการทำงานของนายช่างฮ่วนปิ่งยังต้องพึ่งพาลูกน้องสองคนนี้อยู่

“หัวหน้าท่านมีแขกมาเยือนเช่นนั้นพวกข้าสองคนไม่รบกวนแล้ว เอาไว้วันหลังจะมาเยี่ยมท่านใหม่ก็แล้วกันขอรับ”

“ท่านน้าทั้งสองอยู่ก่อนเถิดเจ้าค่ะเรื่องที่ข้าจะพูดอย่างไรเสียก็ต้องมีพวกท่านสองคนที่สามารถช่วยเหลือได้ เชิญนั่งลงฟังเรื่องต่อจากนี้ให้ดีนะเจ้าคะ บางทีมันอาจช่วยให้พวกท่านกลับไปมีงานทำได้เจ้าค่ะ”

“เอ่อ..”

“อืม พวกเจ้านั่งลงเถิดคุณหนูท่านนี้มาพบข้าเพราะเกี่ยวกับเรื่องงานจริง ๆ เชิญคุณหนูพูดเรื่องที่ท่านต้องการมาได้เลยขอรับ” นายช่างฮ่วนปิ่งได้ยินหลินหว่านพูดเช่นนั้นจึงให้ลูกน้องอยู่ต่อได้

“เอาล่ะเจ้าค่ะข้าชื่อโจวหลินหว่านเพิ่งย้ายมาอยู่ที่เมืองหยางหลิว เรื่องที่จะพูดต่อไปนี้คือข้าต้องการจ้างงานพวกท่านทั้งสามคน เพื่อสร้างบ้านสวนบนที่ดินหนึ่งร้อยห้าหมู่อยู่ติดเชิงเขาในหมู่บ้านหลูหยาง ซึ่งสิ่งแรกที่ข้าต้องการก็คือกำแพงล้อมรอบที่ดินทั้งหมด โดยกำแพงต้องมีความสูงหนึ่งจั้งและใช้อิฐอย่างดีเพื่อความแข็งแรงทนทาน จากนั้นรบกวนท่านลุงแบ่งคนงานเพื่อสร้างสุสานบนที่ดินห้าหมู่ คนงานอีกส่วนที่เหลือให้รับผิดชอบสร้างบ้านของข้าเองหนึ่งหลัง

ต่อจากนั้นเป็นบ้านพักคนติดตามของข้าอีกหนึ่งหลัง และสุดท้ายคือการสร้างบ้านหลังขนาดกลางห้าหลัง ตามแบบบ้านที่นำติดตัวมาให้พวกท่านได้ดูในวันนี้ เชิญท่านลุงกับท่านน้าทั้งสองดูแบบบ้านสวนของข้าก่อนได้เจ้าค่ะ” หลินหว่านอธิบายจบพร้อมหยิบแผ่นกระดาษขนาดใหญ่ ที่มีรูปแบบการสร้างบ้านสวนของตนเช่นโลกก่อนให้ทั้งสามคนได้ดู

“นะ นะ นี่มันงดงามมากแม้จะเป็นเพียงแบบในกระดาษ พวกข้าไม่เคยเห็นการสร้างบ้านติดเชิงเขาเช่นนี้มาก่อน หากสร้างเสร็จและมีต้นไม้สีเขียวเช่นนี้จริง ๆ คงจะยิ่งงดงามและน่าอยู่มากนะขอรับ” นายช่างฮ่วนปิ่งกางแบบกระดาษที่หลินหว่านยื่นให้ออกมาดู ถึงกับเอ่ยปากกล่าวชื่นชมความงดงามยามที่บ้านสร้างเสร็จตามแบบนี้

“หัวหน้านี่มันงานใหญ่ไม่ใช่น้อยเลยนะขอรับ รวมถึงระยะเวลาที่ต้องสร้างบ้านและกำแพงล้อมรอบที่ดินหนึ่งร้อยหมู่ สามเดือนยังไม่แน่ใจว่าจะสร้างเสร็จทั้งหมดหรือไม่” จงหลินมองดูและคำนวณระยะเวลาในการทำงานให้นายช่างฮ่วนปิ่งได้ฟัง

“หากคนงานน้อยย่อมใช้เวลานานกว่าจะสร้างเสร็จ ถ้าหัวหน้ารับงานนี้พวกเราต้องหาคนงานเพิ่มอาจจะมากกว่าห้าสิบคนนะขอรับ งานถึงจะดำเนินไปได้ตามกำหนดเวลาไม่ล่าช้าจนเกินไปนัก” จื่อจ้วงเองก็เห็นด้วยกับสหายแต่จำนวนคนงานก็สำคัญเช่นกัน

“พวกท่านสามารถจัดการได้ตามความเหมาะสมของงาน แต่ข้าขอเสนอวิธีการป้องกันเพื่อที่นายช่างฮ่วนปิ่งและท่านน้าทั้งสอง จะได้ไม่ต้องเจอเหตุการณ์เหมือนก่อนหน้านี้อีกเจ้าค่ะ หากพวกท่านจะรับคนงานเพิ่มควรทำสัญญาการจ้างงาน โดยให้พวกเขาลงลายมือชื่อไว้เป็นหลักฐานถ้าเกิดผู้ใดทำผิด นายช่างฮ่วนปิงสามารถฟ้องร้องทางการเรียกค่าเสียหายได้ทันที สำหรับคนงานที่คิดจะจ้างเพิ่มข้าจะขอรบกวนพวกท่าน ช่วยพิจารณาคนในหมู่บ้านหลูหยางก่อนจะได้หรือไม่เจ้าคะ ถือว่าช่วยให้ชาวบ้านมีรายได้ไม่ต้องเดินทางไกลไปหางานที่อื่นเจ้าค่ะ ส่วนค่าจ้างขึ้นอยู่กับพวกท่านจะกำหนดว่าจะให้วันละเท่าไหร่ ค่าวัสดุอุปกรณ์ทุกอย่างขอเป็นของที่มีความทนทาน ถึงจะราคาแพงก็ซื้อมาใช้กับบ้านของข้าได้ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินแต่อย่างใดเจ้าค่ะ” หลินหว่านอยากให้คนในหมู่บ้านได้ทำงานนี้ด้วยเพื่อมีรายได้ดูแลครอบครัว