ตอนที่ 6 ไอ้เม
พูดละก็เซ็งคือคนแม่งขี้เสือกกันตลอดอ่ะเรื่องตัวเองเอากันรอดรึยังก็ไม่รู้ แต่เรื่องคนอื่นนี่รู้ยังซอกตูดเขาโน่น
"แต่พี่เมครับ"
"นี่ถ้าไม่หุบปากคราวหน้่าฉันจะเปลี่ยนคนฉันจะไม่เลือกแกอีก ฉันจะหาคนใหม่มาแทน"
"ขู่ตลอด นี่พี่รู้ปะว่าผมต้องตอบคำถามพวกเพื่อนๆยังไงเวลามันถามเรื่องเซ็กส์กับพี่อ่ะ"
"ฉันไม่อยากรู้"
"แต่ผมอยากบอก เพราะพี่ทำให้ผมผิดศีล ผมต้องโกหกคนอื่นว่าเซ็กส์พี่โคตรจะเร่าร้อนทั้งที่ผมได้แต่ นวดเท้าให้พี่เนี้ย
"พูดมากน่า"
เราล้มตัวลงนอนและปล่อยให้โดมมันนวดต่อไป ก่อนที่เราจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ
"สูบบุหรี่ในโรงแรมเดี๋ยวกริ่งไฟไหม้ก็ทำงานหรอกพี่"
"ก็ดีข่าวจะได้ใหญ่ๆ นี่แกเงียบไปก่อนได้มั้ยฉันจะใช้สมาธิ"
เราเอามือถือมาเลื่อนๆดู แล้วก็อย่างที่โดมมันบอกข่าวเราไปทำลายงานนี่ดังมากในโซเชียลถึงกับติดแฮชแทคในทวิตเตอร์ #แบนคุณหนูไฮโซ แหมแต่ละคำที่ด่ากูเนี้ยอย่างกับเป็นผีซ่อนอยูใต้ซอกเล็บตีนกูเลยเนอะรู้ดีไปหมดรู้ดีกว่าตัวกูไปอีก
"ปากดีด่ากูกันเก่งมาเป็นขี้เล็บในตามซอกเล็บตีนกูรึไงถึงรู้ไปหมดแบบนี้พวกสวะสังคม #แบนคุณหนูไฮโซ
นี่คือทวิตของเราที่พึ่พิมพ์เสร็จและทวิตไปเมื่อกี้เล่นเอาในทวิตเดือดอ้ะ แล้วไง กูไม่อ่านพวกมึงก็ดิ้นกันไปละกัน
"ทำอะไรอะพี่เม"
"แกเผือกเรื่องของฉันมากไปแล้วปะ"
"เดี๋ยว แปบนะผมดูเองก็ได้"
โดมมันละจากเท้าเราและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา นี่ก็แสนรู้ไปอีก
"โหพี่เม แรงไปนะพี่จะโดนโจมตีเอานะพี่"
"ก็บอกไงว่าไม่แคร์"
"แต่ธุรกิจครอบครัวของพี่ยังต้องพึ่งลูกค้านะ"
"แล้วไง คนดีๆที่เขาไม่ด่าเพราะยังไม่รู้เรื่องราวมีอีกเยอะปะ ส่วนพวกที่ด่าเนี้ยส่วนมาก ก็อยู่แค่หน้าโทรศัพท์ งานการทำรึเปล่าก็ไม่รู้เลย"
"พี่นะพี่"
"พอๆฉันจะนอน"
เราตัดสินใจหลับแม่งเลย อย่างน้อยตื่นเช้ามาอะไรๆอาจจะดีขึ้นแล้วก็ได้
แล้วพอเช้ามา เราก็ไปอาบน้ำนมที่โดมมันเตรียมไว้ให้พอเสร็จเราก็ออกมาแต่งตัวแล้วโอนเงินเข้าบัญชีโดมมัน 5หมื่น
"อะไรของพี่โอนมาทำไมเยอะแยะแบบนี้"
.
"แม่แกเบารึยัง"
"ฟอกไตตลอดก็ทรงๆทรุดๆแหละครับ"
"งั้นก็เอาเงินนี่ไปซื้อของใช้จำเป็นสำหรับแม่แกละกัน"
"แต่มันมากไป"
"พูดมากฉันไม่ได้ให้แกแต่ฉันให้แม่แกต่างหาก แล้วอีกอย่าง ฉันไม่ได้ให้ฟรีแกยังต้องมารับใช้ฉันอีกหลายครั้ง พอๆฉันขี้เกียจพูดฉันจะรีบกลับบ้าน"
เราเดินผ่านโดมไปที่ประตูเพื่อออกจากโรงแรมคือตอนนี้อยากพักแล้วไง
"ขอบคุณนะครับพี่เม"
"อืม"
แล้วหลังจากเสร็จสิ้นจากโดมเราก็ออกมาจากโรงแรมท่ามกลางสายตาที่ดูเกลียดชังของบรรดาพนักงานนี่บอกเลยนะว่าถ้าเป็นพนักงานของเราแม่จะควักตาออกมาให้หมดเลย
ไม่นานเราก็มาถึงบ้านแต่คือกลับเจอแม่กับป๊านั่งรออยู่ที่โซฟาละ อะไรรอด่ากันเลยงั้นเหรอ
"น้องเม"ป๊าเรียกเราทันทีที่เราเดินเข้าบ้านส่วนแม่ก็เงยหน้าจากโทรศัพท์ และหน้าจอของแม่ที่เปิดค้างไว้ก็คือ ทวิตเตอร์
"รอด่าหนูกันแต่เช้าเลยเหรอ"
.
"เช้าบ้านแกซิ นี่มัน 11โมง แล้วมั้ยยายเม"
"แล้วไง จะเช้าจะสายก็ช่างมันเหอะหนูแค่รู้ว่าแม่รอด่าหนูก็พอมั้ง"
แม่แลดูโมโหเรานะก่อนที่ท่านจะลุกและค่อยๆเดินเข้ามาทางเรา โห มาดคุณนายจอมโหดนี่แผ่รังสีออกมาเลยอ่ะ โคตรน่ากลัวเลย เล่นเอาเราถอยไปหลายก้าวเลยทีเดียว แต่พอแม่เข้ามาประชิดตัวเราได้แม่ก็ดึงเราเข้่าไปกอดทันที โอ้ยยย แทบทรุดอ่ะ
"แม่ขอโทษนะเมที่แม่ทำให้แกเสียใจ ที่แม่ไม่บอกแกไม่ใช่แม่อยากปิดบัง แต่แม่ไม่อยากเห็นแกทุกข์ใจต่างหาก แต่แม่ก็พึ่งรู้ว่ามันทำให้แกยิ่งน้อยใจมากกว่าเดิม แม่ไม่ได้รักคนอื่นมากไปกว่าแกเลย แต่แม่ก็รักพวกพี่ๆเขาเหมือนกันและพวกเขาก็ควรที่จะมีอาชีพไว้เลี้ยงตัวเองด้วย ส่วนแก แกคือลูกแม่ แกคือจิราวิวัฒน์เท่านั้นยังไม่พอแกยังเป็น ปักษาวายุ อีกด้วย ยังไงแกก็เหนือกว่าคนอื่นทุกด้านอยู่แล้ว "
มาซะยาวเลย แต่ก็โคตรโล่งอ่ะที่แม่เป็นฝ่ายง้อเราก่อน บอกแล้วว่าเราไม่ผิด
"อะเคร หนูให้อภัยแม่ก็ได้แต่คราวหลังอย่าหัดโกหกอีกนะ"
แม่ค่อยๆคลายอ้อมกอดเราช้าๆ เชื่อดิว่าแม่ต้องตอบตกลงเพราะง้อเราอยู่
"นี่แนะ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะยายเม"
"โอ้ยยยเจ็บนะแม่"
เราถูกแม่ดีดไปที่หน้าผาก บอกเลยโคตรเจ็บ แม่แบบไหนเนี้ยชอบทำร้ายร่างกายลูก
"เข้าใจกันก็ดีแล้ว ว่าแต่เมื่อคืนไปนอนโรงแรมทำไมละลูก กลับมานอนบ้านก็ได้นี่คะ เพราะยังไงบ้านเราก็สะดวกสบายน่านอนกว่าโรงแรมของเพื่อนป๊านะ"นี่ป๊ารู้ถึงขนาดที่ว่าเรานอนโรงแรมเพื่อนป๊าเลยจริงดิ พวกล่าแม่มดในทวิตนี่โคตรสุดอ่ะ แสนรู้ไปซะทุกเรื่อง
"โรงแรมนั้นก็สบายดีนะป๊า แถมสบายใจด้วย"
"งั้นก็ตามใจ แต่ทำอะไรระวังตัวไว้บ้างนะลูก เราเป็นผู้หญิงนะคะ"ป๊าลูบหัวเราเบาๆ เนี้ยป๊าเราโคตรน่ารักอ่ะ
"ป๊าแกหมายถึงถุงยางนะพกไว้ด้วยจะใช้ไม่ใช้ก็พกไว้ ป๊าแกจะบอกแบบนี้แหละแต่คงกระดากปากที่จะพูดกับแกตรงๆมากกว่า"นี่ 2คนเขาห่วงเราเรื่องนี้จริงดิ เชื่อเขาเลย
“นี่คุณ คุณก็ตรงไป”ป๊ารีบกอดเอวแม่ทันทีนี่ก็รักกันเกิ้น
"กระดากทำไมป๊าพูดเลยหนูไม่คิดอะไรหรอก แล้วอีกอย่างนะ พกทำไมอะแม่ถุงยางอ่ะ หนูชอบสดเพราะเวลาสดทีไรมันสดชื่นนนนนนตลอด แบบชื่นใจทุกทีอ่ะ"
"ไอ้เม!!!!"
เอาแล้วปีศาจกำลังจะแปลงร่างแล้ว วิ่งดิรออะไรเล่า เราเลยรีบวิ่งหนีคุณนายอาทิตย์แบบไม่คิดชีวิตเลย คือตอนนี้เราหัวเราะได้แบบว่าเต็มปากอะเพราะแม่กับป๊าเข้าใจเราไง แถมยังไม่ด่าเรื่องทวิตเตอร์ด้วยนะ
"ไอ้เมฉันยังคุยกับแกไม่จบแกจะหนีไปไหน เรื่องทวิตเตอร์นี่ยังไงหะ!!!! แกพิมพ์บ้าๆแบบนี้ได้ไง"