ตอนที่ 3

ลูกค้าสาวชะงักขมวดคิ้วสีหน้าไม่พอใจ จ้องมองคนด่าไม่วางตา

“ด่าใคร!”

เจนนรีลุกยืน “ก็ด่าพวกเธอสองคนไง ไม่รู้หรือว่าผู้ชายเขามากับแฟน มองอย่างกับจะเอาเขาขึ้นเตียงให้ได้!”

“ปากดีเกินไปไหม ถ้าหวงนักทำไมไม่ล่ามโซ่ไว้ที่บ้านเล่า!”

เพียะ!

ฝ่ามือฟาดลงบนใบหน้า หญิงแปลกหน้ากุมแก้มตนเอง เพื่อนที่มาด้วยสะกดอารมณ์ไม่ไหว

“อีนี่!”

เรือนผมถูกกระชากจนแหงนหงาย สองสาวช่วยกันรุมทำร้าย แต่เจนนรีไม่ยินยอมให้ทำตามใจ เกิดการตบตีจนในร้านวุ่นวาย

“เจนหยุด อย่าทำแบบนี้!” เดชาธรพยายามกันสองฝ่ายให้ห่างจากกัน

พนักงานรีบเข้ามาช่วยห้ามจนแยกออกจากกันได้ เจนนรีชี้นิ้วไปยังหญิงสาวสองคน

“มันไม่จบแค่นี้แน่!” เธอฝากความแค้น

“เออ ไม่จบก็ไม่จบดิวะ!” หญิงสาวแปลกหน้าสวนกลับ

เดชาธรกระชากลากแฟนสาวออกมานอกร้าน แล้วเดินเข้าข้างในเพื่อเคลียร์ค่าเสียหาย เขากลับมาหาคนรัก แล้วเปิดประตูรถให้นั่ง เธอกระแทกก้นลงบนเบาะหน้าคู่คนขับ ยกเรียวแขนกอดอกสีหน้าไม่สบอารมณ์

“คุณไม่ควรทำแบบนั้นนะครับเจน” ชายหนุ่มเตือน แล้วเหลือบมองแฟนสาว

คนถูกตำหนิชักสีหน้า แล้วหันมาทางเขา

“ทำไมคะ! หรือคุณชอบที่ถูกลวนลามทางสายตา!”

ชายหนุ่มระบายลมหายใจ

“มันไม่ใช่แบบนั้น แต่ที่คุณทำมันทำให้คนอื่นเดือดร้อน คุณไม่อายบ้างเหรอ”

“ทำไมเจนต้องอาย ผู้หญิงพวกนั้นต่างหากที่ต้องอาย ที่มันมายุ่งกับแฟนชาวบ้าน!”

“ผมยังไม่เคยไปยุ่งกับใครเลยนะเจน ผู้หญิงสองคนนั้นก็แค่มองผมเฉยๆ”

เธอตวัดสายตามองแฟน “ตอนนี้แค่มอง แต่หลังจากนี้อาจเป็นอย่างอื่น”

เดชาธรไม่อาจสรรหาคำไหนมาอธิบาย เขาเหนื่อยจนไม่อยากต่อล้อต่อเถียงอะไรอีก

“ช่างเถอะครับ”

เจนนรีนิ่งเงียบ รู้ว่าเขากำลังไม่พอใจ แต่จะให้เธอมองคนอื่นมองแฟนตัวเองไม่วางตามันก็ไม่ใช่ คนพวกนั้นไม่มีมารยาทเอง ตบแค่นี้ยังน้อยไป

“เจนแค่หวงคุณ รักคุณมันผิดด้วยหรือคะเดช!” เธอถามน้ำเสียงไม่พอใจ