บทที่2.อุบัติเหตุยะไม่ได้อ่อย....

เจรามี่นั่งลงที่เดิมเขาผายมือเชิญให้ผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์นั่งลงตรงหน้า เมื่อพี่หมวยนั่งลงก็เริ่มอธิบายระบบการทำงานของแผนกตัวเอง เธอก้มหน้าอ่านรายงาน โดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง เจรามี่นั่งฟังสิ่งที่ผู้จัดการแผนกรายงานอยู่ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง สายตาของเขาคอยจะวนเวียนไปที่เรียวขาขาวๆ ของนิสา ทุกครั้งที่ขาเรียวโผล่พ้นชายกระโปรงออกมา เขาแอบจินตนาการในใจ หากมีเรียวขาขาวๆ นั่นโอบรอบรัดรอบตัวเอง จะมีความรู้สึกสุขล้ำลึกได้ขนาดไหน ก่อนจะเลื่อนสายตาขึ้นไปสำรวจหน้าอกตูมเต่งถ้าได้สัมผัสจะนุ่มหยุ่นได้แค่ไหน

นิสาฟังพี่หมวยเพลินๆ เธอรอฟังเสียงท่านประธานใหญ่ แต่กลับไม่มีคำถาม นอกจากความเงียบ เธอนึกแปลกใจกับความเงียบนั่น หญิงสาวจึงเงยหน้าขึ้นมอง จนได้เห็นสายตากรุ่มกริ่มของท่านประธานที่ทอดมองมายังตัวเอง ความลืมตัวประกอบกับความหมั่นไส้สวนตัว เธอจึงอดใจไว้ไม่อยู่ เผลอตัวแยกเขี้ยว ถลึงตาใส่ชายหนุ่มอย่างสุดทน เจรามี่สะดุดใจกริยาแบบนั้นของหล่อน เขาเคยเห็นที่ไหนมาก่อน เขาพยายามเค้นความคิด ในที่สุดเขาก็นึกออก

เขากับเธอเคยเจอกันมาก่อน ครั้งแรกก็เมื่อหลายเดือนก่อนตอนมาเมืองไทยครั้งแรก ตอนที่มาแข่งรถแข่งครั้งสุดท้ายในสนามแข่งของเมืองไทย มีบริษัทนำเข้ารถยนต์เป็นผู้อุปถัมภ์ ครั้งนั้นมีเรื่องทำให้ปะทะคารมกันนิดหน่อย เพราะความซุ่มซ่ามของนิสา บวกกับความใจร้อนของแฟนคลับของเขา อีกครั้งหนึ่งในงานประกาศว่าที่ประธานคนใหม่ พี่ชายของเขาและพี่สะใภ้แวะไปเข้าทักทายนิสาที่ทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์หน้างาน หล่อนมีทีท่าทางแบบนี้เหมือนกัน

ชายหนุ่มยิ้มเยาะ เขาค่อนว่าหญิงสาวในใจ ผู้หญิงคนนี้คงหวังรวยทางลัดเหมือนเพื่อนของหล่อนนั่นแหละ เมื่อเห็นเพื่อนรักประสบความสำเร็จในการจับผู้ชาย คงคิดจะเอาเป็นเยี่ยงอย่าง เจรามี่รู้สึกรังเกียจผู้หญิงตรงหน้าขึ้นมาติดหมัด เมื่อเจ้าหล่อนหวังรวยทางลัดโดยการเอาเนื้อตัวเข้าแลก เมื่อยื่นหมูมาให้ถึงปาก จะปัดทิ้งก็กระไรอยู่ เขาจะสนองตอบความต้องการนั่นให้สาแก่ใจ เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา เขาพร้อมที่จะเปย์ หากแม่สาวใจกล้าตรงหน้า สร้างความสุขให้ตนเองได้

ที่ไม่เข้าใจมีแค่อย่างเดียว พี่ชายของเขาเป็นคนฉลาด โดมินิคไม่เคยพลาด ไม่เคยซักครั้งที่จะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของฝ่ายตรงข้าม แต่เท่าที่เห็น ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่สามารถเปลี่ยนความคิดของพี่ชายเขาได้ แทบไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรเลย หล่อนดูจะเป็นผู้หญิงเรียบร้อย ไม่ได้สวยจัดอะไรนัก เขาไม่เข้าใจเหมือนกัน โดมินิคทำไมต้องทุ่มเทขนาดนั้น เพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียว เขาถูกโจมตีจนต้องเปิดทางให้ คนในตระกูลคนอื่นขึ้นมาทำหน้าที่แทน

เจรามี่กดมุมปากโค้งลง เขายิ้มหยันชีวิต ยิ้มเยาะทุกสิ่งรอบตัว มีแต่ความน่าเบื่อ แทบทนไม่ไหว

ชายหนุ่มไม่คิดว่าตัวเองจะฟุ้งซ่านได้ขนาดนี้ เขาจึงพยายามดึงความคิดวกวนนั่นกลับมาที่เดิม เรียวขาสวยๆ ของนิสาคงช่วยให้เขาหายเบื่อได้บ้าง จึงจัดการวางแผนในใจคร่าวๆ กับการเผด็จศึกประชาสัมพันธ์คนสวยของโรงแรม Grand Hotels. โดยใช้อุบายตื้นๆ ที่ชายหนุ่มทั่วไปใช้เวลาที่ต้องการพิชิตใจผู้หญิงซักคน...

หลังจากวันนั้นมานิสาไม่มีโอกาสได้พบกับเจรามี่อีกเลย คงเป็นเพราะว่าชายหนุ่มงานยุ่ง เขาเดินทางบ่อย ไปทุกที่ๆ มีสาขาของโรงแรม Grand Hotels.ตั้งอยู่ เหมือนกับที่โดมินิคคนเป็นพี่เคยทำ

“นิสาเลิกงานวันนี้เราไปเที่ยวผับกันดีมั้ย ไม่ได้ออกไปแด๊นมานานแล้ว รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวยังไงไม่รู้ อยากจะไปสะบัดๆ กลางฟลอร์” อรอุมาถามยิ้มๆ เมื่อใกล้ถึงเวลาเลิกงาน

“จะไปไหนกันล่ะจ้ะ นิสาจะได้แต่งตัวถูก” นิสาตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้ม เธอไม่ค่อยได้ออกไปไหนตอนกลางคืน เพราะคนที่บ้านเป็นห่วง แต่วันนี้ทางสะดวก พ่อกับแม่ไปธุระต่างจังหวัด ก็เลยจะขอสุดเหวี่ยงสักวันแก้ความเหงาเมื่อต้องอยู่คนเดียวในบ้าน