ตอนที่ 4 กินเต้าหู้เด็กน้อย

หยางจื่อ

วันนี้อากาศกำลังดีข้ารู้สึกถึงบรรยากาศที่กำลังเย็นลงของฤดูที่กำลังจะมาถึงวันนี้ข้ามานอนเล่นที่จวนของข้าเองโดยมีหลิวหยูเหยียนมาเล่นด้วยตามปกติ เราแตะเนื้อต้องตัวกันบ้างแต่ไม่ถึงกับเหมือนเมื่อครั้งที่แล้วแต่เป็นข้าเองมากกว่าที่ชอบเย้าแย่เขาเสียมากกว่าแต่เหมือนว่าเขาจะระวังตัวมากขึ้นอีกหลายเท่าตัวเด็กคนนี้ฉลาดนักนะ

"หยูเยียนมานี้มา"

"พี่สาวนอนเล่นตรงนั้นเถอะข้ากำลังฝึกดีดกู่เจิงอยู่"

"มาข้าสอนเจ้าเอง"

"เอ่อ...ไม่ดีกว่า"

"เจ้าเกลียดข้าหรือ"

"ข้าไม่ได้เกลียดพี่สาวนะแต่ว่าเรื่องที่บุรุษกับสตรีอยู่ด้วยกันต่างก็ไม่ดีอยู่แล้วเรายังแตะเนื้อตัวกันแบบนั้นมันไม่ดี"

"ข้าก็เห็นว่าเจ้าชอบแตะต้องตัวข้าจะตายข้าก็ชอบ"

"พี่สาวท่านเป็นสตรีนะทำเช่นนั้นได้อย่างไร"

"แล้วยังไงข้าอยากทำกับเจ้าใครจะทำไม"

หมับ!!

"พี่สาว!!!"

"อย่าเสียงดังสิเดี๋ยวคนอื่นได้ยินนะเจ้าไม่อายหรือ"

ข้าอุ้มเขามานั่งตักข้าแม้จะเริ่มโตกว่าข้าแต่ยังพออุ้มมานั่งตักได้ก่อนจะดึงกางเกงของเขาลงคว้าสิ่งที่กำลังหลับใหลอยู่ในนั้นออกมากำเอาไว้ในมือก่อนที่จะลูบไล้ไปมา ปากก็ขบกัดที่ติ่งหูของเด็กน้อย

"พี่สาวไม่ได้นะท่านกำลังขืนใจข้าอยู่นะ"

"เฮ้อ...เอาเถอะถ้าการที่ข้าจับน้องชายเจ้าเป็นการขืนใจข้าก็จะปล่อยเจ้าไปก็ได้"

ข้าปล่อยมือที่กำลังแก่นกายใหญ่กว่าตัวของเด็กน้อยลงอย่างห้ามใจก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียงตามเดิมของที่ขาวอวบเนียนมีน้ำมีนวลอย่างข้ากับเด็กน้อยที่กำลังเกิอารมณ์เขาจะอดทนได้ขนาดไหนกัน

"พี่สาวข้ากลับก่อนนะ"

"เจ้าจะกลับไปทั้งที่มันตั้งโด่ขนาดนี้เลยหรือไม่อายคนอื่นหรือ"

"พี่สาวท่านเป็นคนทำข้าท่านรังแกข้าเกินไปแล้ว อึก"

"ทำไมเห็นขาอ่อนของข้าถึงกับกลืนน้ำลายเลยหรือเด็กน้อย"

"ข้าไม่ใช่เด็กนะ"

"เจ้ามันแค่เด็กน้อยขี้กลัวเท่านั้นเองขนาดข้าทำเช่นนี้เจ้าบังไม่กล้าทำอะไรข้าเลย"

"ท่านแค่แกล้งยอกข้าเท่านั้น ท่านคิดอะไรอยู่กันแน่ข้าไม่เข้าใจท่านเลย"

"ข้าอยากได้เจ้ามาเป็นสามีข้าอยากแต่งงานมีลูกกับเจ้า"

"พี่สาวท่านคิดไปไกลขนาดนั้นเลยหรือมีบุรุษมากมายต่างชอบท่านเหตุใดท่านถึงได้ชอบข้าอยากแต่งกับข้า"

"ข้าชอบความใสซื่อของเจ้าชอบทุกอย่างทีาเป็นเจ้า"

"ข้า..."

"หรือที่ข้าพูดจะยังไม่ชัดอีก"

"ท่านทำเกินไปแล้วอย่ายกขาขึ้นสิ"

"ทำไมนี่มันขาของข้า ข้าจะยกหรือทำอะไรก็เรื่องของข้าเจ้าจะทำไม"

"พี่สาวท่านไม่อายเลยหรือไร"

"ทำไมต้องอายด้วยในห้องมีแค่ข้ากับเจ้าข้าต้องอายใครอีก"

"ท่าน..."

"เจ้ามีอารมณ์เพราะข้าขนาดนั้นเลยหรือเด็กน้อย"

"ข้าไม่ใช่เด็กน้อย!"

เขาเดินมาคล่อมตัวข้าเอาไว้ก่อนจะขย้ำหน้าอกข้าตามแรงอารมณ์โมโหที่โดนหาว่าเป็นเด็กแบบนี้

"โกรธหรือ เจ้าทำได้แค่นี้ก็ยังเป็นเด็กอยู่ดีรู้ตัวมั้ย"

เขาไม่ตอบเอาแต่บดขยี้หน้าอกข้าอยู่อย่างนั้นก่อนจะกระชากชึดข้าจนเผยให้เห็นหน้าอกของข้าเต็มๆนิ้วเรียวสวยของเด็กน้อยลูบไล้หน้าอกที่ไร้ชุดปกปิดอย่างระงับอารมณ์ไม่อยู่อีกต่อไป

"อืมมมม!"

"นุ่มดีจัง"

"บีบแรงๆอีกสิเด็กน้อย อ๊ะ!!"

หยูเยียนครอบปากบางสวยลงบนหน้าอกอวบอิ่มของข้าดูดดื่มอย่างหิวกระหายไฟราคะที่ถูกจุดขึ้นกับเด็กน้อยไร้เดียงสาชั่งคุ้มค่าเสียจริงอย่างน้อยครั้งแรกของข้าก็เกิดขึ้นกับคนที่ข้าชอบ

"อ๊าาาาาาา"

"อื้อออออออ"

ข้าใช้มือลูบผมยาวงดงามนั้นก่อนจะกดหัวอีกฝ่ายลงให้แนบลงกับหน้าอกของข้าอีกมือของหยูเหยียนก็ลูบไล้ขาอ่อนข้าอย่างเบามือข้าจึงจับมือเขาล้วงเข้าไปข้างในแทนจนเขาเองก็ตกใจ

"สอดนิ้วเข้าไปสิเด็กน้อย อื้ออ!!"

คำพูดนั้นกระตุ้นเด็กคนนี้ได้ดีคงไม่ชอบให้ใครมาเรียกตัวเองว่าเด็กสินะ หยูเหยียนชักมือเข้าออกตรงช่องทางรักของข้า ข้าค่อยๆจับมือเขาเพื่อเร่งความเร็วขึ้นอีกครั้งก่อนที่เขาจะถอนนิ้วออกเปลี่ยนเป็นสองนิ้วแทนทำให้ความคับแน่นที่มีกลับแน่นขึ้นอีกข้าน้องครางดังระงมอย่างสุขสมข้าอยากได้เขาเหลือเกิน

"อ๊าาาาาา อ๊ะ อ๊าาาาา"

"เจ้าชอบมั้ยพี่สาวครางเสียงดังเชียว"

"ชอบสิเด็กน้อยอย่างเจ้าทำเป็นถึงขนาดนี้นับว่าเก่งแล้วนะ"

"อ๊ะๆๆ อ๊าาาๆ"

"พี่สาว ท่านเลือดออก"

"ห๊ะ!!"

"ท่านเลือดออก"

อารมณ์ของข้าหมดไปในทันทีพร้อมกับความตกใจของเจ้าเด็กน้อยคนนี้

"เพราะข้าใช้นิ้วกับท่าน พี่สาวเลือดเลยออก"

"ข้าแค่ระดูมาเจ้าอย่าได้ตกใจไป"

"มันฉีกขาดหรือไม่"

"ไม่ฉีกข้ายังบริสุทธิ์อยู่เจ้าเองก็ต้องรับผิดชอบข้าอยู่ดี"

"นี้ท่านวางแผนเอาไว้หรือ"

"ข้าเปล่านะเจ้าเริ่มโตเป็นหนุ่มข้ายิ่งโตเป็นสาวคนหนุ่มสาวมีอารมณ์ด้วยกันเป็นเรื่องปกติ"

"ข้าจะทำอย่างไรดีในเมื่อข้าทำแบบนี้กับท่านแล้วท่านจะต้องตั้งท้องแน่ๆเลย"

"หืม ข้าๆ ข้าไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว"

"ใจเย็นๆหน่อยเด็กดี"

"เจ้าก็แค่แต่งงานกับข้าแค่นั้นเอง"

"ข้ายังเด็กอยู่นะจะแต่งงานต้องวางแผนให้ดีก่อน"

"ไหนว่าตัวเจ้าไม่เด็กแล้วไงตอนนี้เหตุใดจึงว่าตัวเองยังเด็กแบบนี้ล่ะ"

"ข้าต้องไปหาเงินเตรียมสินสอดมาขอท่านก่อนไม่อย่างนั้นจะไม่ทันการท่านจะท้องโตในงานแต่งตัวเองไม่ได้"

"เอ่ออ..."

"ท่านรอก่อนนะพี่สาวข้าจะไปทำงานสักเดือนสองเดือนเพื่อหาเงินมาสู่ขอท่าน"

"เดี๋ยวสิ อ้าวไปซะแล้วไม่ฟังข้าเลยคิดไปไกลอะไรขนาดนั้นกันเจ้าเด็กนี้มโนภาพคิดไปเองไกลเสียจริง"