บทที่ 1/1

เอวามองตัวเองผ่านกระจกเงาภายในห้องน้ำของสถานบันเทิงชื่อดัง สำรวจเสื้อผ้าหน้าผมจัดแต่งทรงให้เข้าที่เข้าทาง แต่งนิดเติมหน่อยให้ดูสวยฉ่ำ ฉีดน้ำหอมเข้าตามจุดของชีพจร เรียวปากอิ่มเคลือบด้วยลิปสติกสีสวยยิ้มให้ตัวเอง

ยังไงวันนี้เธอก็ต้องล่าเสือที่ชื่อเวย์สันมาเป็นของเธอให้ได้ จะได้รู้กันไปว่าคนอย่างเธอจะทำให้เสืออย่างเวย์สันมาสยบแทบเท้าได้ไหม

“สู้โว้ยเอวา” เมื่อเช็กความเรียบร้อยและเห็นว่าทุกอย่างลงตัว หญิงสาวจึงออกมาจากห้องน้ำ

ร่างบอบบางอรชรอ้อนแอ้น เดินนวยนาดกรีดกรายมาในชุดเดรสรัดรูปสีดำ ความยาวของชุดเลยบั้นท้ายงอนงามลงมาเพียงคืบ ตัวเสื้อคว้านลึกเผยทรวงอกขาวเนียน ด้านหลังของชุดก็คว้านลึกถึงเอวคอด มีสายสองเส้นไขว้กันเพิ่มลูกเล่น ผมยาวสีควันบุหรี่ปล่อยสยายเต็มแผ่นหลังบาง ชวนให้ผู้ชายที่เห็นเหลียวมองไปตามๆ กัน

ทว่าหญิงสาวกลับไม่สนใจ เพราะจุดมุ่งหมายของเธอคือผู้ชายที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ เมื่อเห็นเป้าหมายเอวาก็ไม่รีรอที่จะเริ่มแผนการที่วางไว้ในหัว หลังจากคิดทบทวนไตร่ตรองเรียบร้อย ว่าหากพลาดโอกาสในวันนี้ ก็ไม่รู้จะมีโอกาสดีๆ แบบนี้อีกหรือไม่ ร่างบางจึงเดินพุ่งเข้าใส่เป้าหมาย

“โอ๊ย!” ชนเข้ากับร่างหนาเต็มเปาจนเกือบล้ม หากไม่ได้มือหนาของเจ้าของร่างใหญ่คว้าไว้

คิ้วเข้มขมวดใส่อย่างไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก เมื่อถูกผู้หญิงซุ่มซ่ามเดินเข้ามาชน แต่สัญชาตญาณบอกให้ตนคว้ามือเธอไว้ และรีบปล่อยออกเมื่อเห็นว่าเธอสามารถทรงตัวยืนได้

“ขอโทษค่ะ พอดีเอวาซุ่มซ่ามไปหน่อย” เอ่ยขอโทษ ส่งยิ้มมุมปากให้อย่างมีจริต ตาเรียวจิกมองชายหนุ่มอย่างมีความหมาย มองสำรวจความสมบูรณ์แบบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างไม่เกรงใจ

หุ่นดี ตัวสูง ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย นัยน์ตาคมสีฟ้ามีเสน่ห์ชวนมอง ผมสีบลอนด์หม่น ยิ่งทำให้ใบหน้าของผู้ชายคนนี้น่าหลงใหล ดูเท่มีสไตล์เมื่อหูข้างหนึ่งใส่ต่างหู จนเอวาไม่อยากละสายตาออกไปไหนเลยจริงๆ ยิ่งมองยิ่งอยากได้ จนเผลอแสดงความต้องการอันแรงกล้าของตัวเองออกมาทางสายตา

เมื่อถูกหญิงสาวตรงหน้ามองจาบจ้วงเปิดเผย คิดหรือว่าเวย์สันจะไม่มองกลับคืนบ้าง เรียวปากหยักแย้มยิ้มเย้ยดูถูก กวาดสายตามองหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า สรุปได้คร่าวๆ ว่าผู้หญิงตรงหน้าจัดว่าสวยและมีเสน่ห์ หุ่นก็ดี เอวเป็นเอว สะโพกเป็นสะโพก หน้าอกก็ใหญ่ และดูเหมือนเธอจะอยากได้เขาเสียด้วยสิ

“เธออ่อยฉัน” เอวาเผลอเม้มปากกับคำถามตรงไปตรงมา แต่ในเมื่อเธอเลือกที่จะทำอย่างที่เขาว่า จะให้เธอปฏิเสธสิ่งที่ตัวเองทำหรืออย่างไร

“แล้วพี่เวย์สันคิดว่าไงคะ” เวย์สันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย จะว่าแปลกใจที่อีกคนรู้จักตนก็ใช่ หรือจะไม่แปลกใจก็ใช่อีก เพราะชื่อเสียงเรียงนามของตัวเองก็ใช่ย่อยเสียเมื่อไหร่ โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง

“อยากว่างั้น” เอวายิ้มมุมปาก เดินเข้ามาใกล้มากกว่าเดิม จนได้กลิ่นกายของชายหนุ่มผสมกลิ่นบุหรี่ผสมรวมกันชวนให้ใจสั่นหวั่นไหว วางมือบนหน้าอกแกร่ง ช้อนสายตาขึ้นมองอย่างมีจริตจะก้าน

“และถ้าใช่ พี่เวย์สันจะช่วยไหมคะ” สายตาและรอยยิ้มแสดงความดูถูกออกมาชัดเจน เมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้ากล่าวมา

“ฉันไม่ใช่สถานสงเคราะห์ ที่จะช่วยคนเงี่ยนให้หายอยาก” แม้จะจุกในอกเจ็บจี๊ดจนอยากจะกรีดร้องออกมา ทว่าเอวาก็ยังยิ้มได้ คำร่ำลือที่ว่าผู้ชายคนนี้ปากสุนัขคงไม่เกินจริงสินะ

"แล้วเอวาต้องทำยังไง ถึงจะได้พี่เวย์สันล่ะคะ"

"เธอคิดว่าฉันจะง่ายกับใครก็ได้อย่างนั้นเหรอ"

ถามหยั่งเชิงเสียงเรียบ สายตาเจ้าเล่ห์ทอดมองใบหน้างามไม่วางตา ปล่อยให้ผู้หญิงใจกล้าไร้ยางอายตรงหน้ากรีดนิ้วเล่นบนแผ่นอกกว้างต่ำลงมายังหน้าท้องแกร่ง

“หรือว่าพี่ไม่กล้า งั้นสิ่งที่เอวาได้ยินเข้าหูมาว่าพี่เซ็กซ์ดี คงเป็นแค่ข่าวลือสินะ” มือบางหยุดลงเหนือขอบเข็มขัด ในขณะที่จ้องตากับเวย์สันอย่างท้าทายและดูถูกไปในที

จนคนถูกสบประมาทยิ้มเย็นยะเยือก ตวัดวงแขนรัดเอวคอดเข้าแนบชิด จนได้กลิ่นน้ำหอมโชยเข้าจมูกชวนสูดดมลงปอด มือหนากดบั้นท้ายงามนุ่มมือให้แนบแน่นกับกายแกร่งที่หลับใหลอยู่ภายใต้กางเกงยีนตัวแพง

เอวาใจเต้นระส่ำ เมื่อสัมผัสได้กับความนูนของอะไรบางอย่างที่แนบแน่นกับร่างกายของเธอ คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคืออะไร ไม่ใช่หัวเข็มขัดเป็นแน่ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังใจกล้าสบสายตาไม่ยอมหลบ

“แค่สัมผัส จะไปรู้ได้ยังไงว่าที่รู้สึกตอนนี้มันคือของจริงหรือว่าแค่ซิปกางเกงยีนหรือหัวเข็มขัดของพี่” คนถูกสบประมาทหน้าชา เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าพูดแบบนี้ออกมา เกิดความรู้สึกนึกสนุกขึ้นมาแล้วสิ

เวย์สันอยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงคนนี้จะเด็ดขาดไหน ลีลาชั้นเชิงจะเป็นยังไง จะเก่งเหมือนปากไหม

“หึ! ดูเธอจะคันเหลือเกินนะ แต่ก็ไม่เป็นไร ฉันจะถือว่าฉันทำบุญแล้วกัน ไหนๆ เธอก็ใจกล้ามาอ่อยขนาดนี้แล้ว ถือว่าสงเคราะห์คนอดอยากปากแห้งเป็นการทำบุญทำทาน” เอวาหัวเราะออกมา ทั้งที่หน้าชากับคำพูดของคนตรงหน้า ขืนตัวออกจากวงแขนแกร่งที่โอบเอวไว้

“งั้นเอวาไม่รบกวนดีกว่า เพราะเอวาไม่ใช่สัมภเวสีหรือเจ้ากรรมนายเวรที่มารอส่วนบุญจากพี่ เชิญพี่เอากระเจี๊ยวของพี่ไปทำบุญทำทานให้กับคนยากไร้เถอะค่ะ ขอตัวนะคะ” ผละตัวเดินจากมาอย่างไร้เยื่อใย แม้ใจอยากจะได้เท่าไหร่ก็ต้องมีเชิงบ้าง พูดมาได้ยังไงว่าทำบุญทำทาน เธอไม่ได้อยากได้บุญสักหน่อย เชอะ!

ส่วนคนอยากทำบุญก็ไม่ได้อาลัยอาวรณ์อยากจะยื้อไว้ แต่ก็อดจะมองตามร่างบอบบางน่าขย้ำไม่ได้ ก็แค่ผู้หญิงใจง่ายไร้ยางอายคนหนึ่งที่รับความจริงไม่ได้ เรียวปากหนายกขึ้นอย่างดูแคลน กลิ่นหอมจากกายสาวยังคิดอยู่ที่ปลายจมูก แต่ที่น่าเจ็บใจคือประโยคที่บอกว่าเจ้าโลกของเขาคือกระเจี๊ยวเนี่ยแหละ

แล้วอย่าให้เห็นว่ามาอ่อยเขาอีกนะ เขาจะเอากระเจี๊ยวที่ยัยนั่นว่าป้อนให้กินจนคายไม่ออกเลย หึ!!