ถูกไล่ล่า(2)

ชายหนุ่มรู้สึกผิดที่ปล่อยให้ผู้เป็นย่ารอ แต่ใช่ว่าเขาไม่อยากมาเสียหน่อย แต่เป็นเพราะงานที่รัดตัวทำให้เขานั้นต้องคอยปฏิเสธคำเชิญชวนของผู้เป็นย่าเสมอทั้งที่ก็รู้ว่าอีกฝ่ายอยากเจอเขาแค่ไหน

“วันนี้ผมอารมณ์ไม่ค่อยดีและก็เลิกงานเร็วจึงคิดว่าเดินทางมาหาคุณย่าก็ดีเหมือนกัน”

หญิงชราที่ได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมา“แสดงว่าพอมาเจอย่าก็อารมณ์ดีขึ้นใช่ไหม”

ชายหนุ่มพยักหน้าเขารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อได้พูดคุยกับคุณหญิงจันทิมา ถึงแม้ย่าจะเป็นคนเข้มงวดแต่ในบางครั้งความเข้มงวดของย่าก็กลับทำให้เขาอยู่ด้วยแล้วสบายใจมากที่สุด

“ผมมีเรื่องอยากขอให้คุณย่าช่วยด้วยครับ”

ชายหนุ่มเอ่ย เร็วๆนี้เขาจะร่วมสัมปทานเหมืองทอง จึงอยากจะให้ผู้เป็นย่าใช้เส้นสายที่มีอยู่เพื่อช่วยเหลือ ชายหนุ่มรู้ว่าไม่ถูกต้องนัก แต่ในวงการธุรกิจไม่มีใครมือขาวสะอาด ต่างฝ่ายต่างก็ต้องหาวิธีเพื่อเอาชนะให้ได้

“ไม่มีปัญหา หากหลานต้องการให้ย่าช่วย ย่าก็จะช่วย”

คุณหญิงจันทิมา เคยเป็นผู้ช่วยรัฐมนตรีและยังเป็นภรรยาของท่านชรัล ซึ่งเคยเป็นเอกอัครราชทูตประจำประเทศจีน เธอรู้จักคนมากมายทั้งยังกว้างขวาง เป็นที่เคารพรักของคนในวงการการเมือง ที่ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังให้ความช่วยเหลือผู้คนมามากมาย หากจะเอ่ยปากขอสิ่งใดก็น่าจะได้ไม่ยาก

“ขอบคุณนะครับคุณย่า อีกไม่กี่วันก็จะครบรอบวันตายของคุณปู่ เดี๋ยวผมจะมารับคุณย่าไปทำบุญนะครับ”

ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ปู่ของเขาจากไปนานหลายปีแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นทุกวันครบรอบย่าก็จะเดินทางไปทำบุญเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับคู่ชีวิตที่ล่วงลับ

ทั้งสองแต่งงานอยู่กินกันมานานแต่ถึงอย่างนั้นก็มีเรื่องให้ระหองระแหงอยู่เรื่อย เพราะความร่ำรวยของสามีทำให้ดึงดูดผู้หญิงมากมายเข้ามาในชีวิต แต่ทั้งสองก็สามารถจัดการปัญหาต่างๆและจับมือฝ่าฟันอุปสรรคมาได้

ในช่วงวาระสุดท้ายของคุณปู่ ท่านได้เอ่ยว่าผู้หญิงเพียงคนเดียวที่อยู่ในใจก็คือคุณหญิงจันทิมา ส่วนผู้หญิงที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตนอกเหนือจากนั้นไม่เคยได้หัวใจของท่านเลยแม้แต่เศษเสี้ยวเดียว นั้นเป็นเหตุผลที่ทำให้หญิงสูงวัยตัดสินใจให้อภัยสามี

ภูริชที่เห็นว่าย่านั้นอาศัยอยู่เพียงลำพัง ถึงแม้จะมีสาวใช้ล้อมรอบกายแต่ก็ไม่ได้ทำให้หญิงสูงวัยรู้สึกคลายเหงาและคลายความโดดเดี่ยวไปได้

เธอยังคงต้องการพบเจอลูกหลาน แต่คนเป็นย่านั้นก็เข้าใจดีว่าทุกคนมีภาระหน้าที่ต้องทำ คุณหญิงจันทิมาพยายามคะยั้นคะยอให้หลานชายแต่งงานและมีลูกเสียทีเพราะน่าจะทำให้ชีวิตของเธอมีความสุขขึ้น

“ขอบใจมากนะภู จริงๆย่าเองก็มีเรื่องอยากจะขอเหมือนกัน ภูอายุสามสิบกว่าเเล้ว คบหาผู้หญิงมาตั้งมากมายไม่คิดจะตกลงปลงใจกับใครสักคนเลยหรือไง”

ผู้เป็นย่าเอ่ยถามด้วยความสงสัย ประวัติหลานชายของเธอนั้นไม่ธรรมดา ควงตั้งแต่พนักงานออฟฟิศธรรมดาจนถึงดาราแถวหน้า แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะลงเอยกับใครสักคน ที่ว่าคบนานที่สุดก็คงจะราวๆสองสามเดือน หลังจากนั้นก็เปลี่ยนหน้าใหม่จน ผู้เป็นย่าตามไม่ทัน