บทที่ 2 มิส (ซิส) โรซาลินซ์ 2

ราวๆ สามเดือนก่อน คนพวกนั้นทำทุกวิถีทางเพื่อหาทางติดต่อเธอ พวกเขาติดต่อไปที่สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้าที่เธอเคยอยู่ และหลอกว่าผู้เป็นป้าที่เป็นพี่สาวของพ่อเธอนั้นป่วยหนัก จนเจ้าหน้าที่ใจอ่อนยอมให้เบอร์โทรติดต่อเธอไป

เพราะแม้ว่าเธอจะออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนั้นแล้วเพราะได้ทุนเรียนต่อ ทว่าห้าปีที่เธออาศัยอยู่ที่นั่นทำให้เธอรู้สึกเหมือนได้ชีวิตใหม่ ได้หลุดพ้นจากครอบครัวเลวร้ายอย่างครอบครัวของป้าเธอ และเมื่อเธอสามารถทำงานหาเงินไปพร้อมๆ กับการเรียนได้ หญิงสาวจึงไม่ลืมที่จะส่งเงินไปให้สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า เพื่อเป็นการตอบแทนพวกเขาที่ช่วยเหลือเธอ อีกทั้งยังเป็นการส่งต่อโอกาสให้เด็กคนอื่นๆ ด้วย

ทว่านั่นกลับเป็นช่องว่างที่ทำให้ครอบครัวของป้าหาทางติดต่อเธอได้ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพวกเขาโทรศัพท์มาหาเธอ บอกว่าป้าของเธอป่วยใกล้ตาย และหล่อนต้องการที่จะพบหน้าเธอเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อขอโทษกับเรื่องราวที่ผ่านมา

เมื่อคิดว่านั่นอาจเป็นโอกาสสุดท้ายที่คนใกล้ตายเหลืออยู่ โรซาลินซ์จึงได้ตัดสินใจกลับไปที่เมืองบาธที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของอังกฤษ อันเป็นบ้านเกิดของลุงเขยและเป็นสถานที่ที่เปรียบเสมือนนรกบนดินสำหรับเธอ

และเมื่อเธอไปถึง...นรกบนดินเป็นอย่างไร ก็ยังคงเป็นนรกบนดินอยู่วันยังค่ำอย่างนั้น!

หญิงสาวพบว่าเธอถูกหลอกให้ไปที่แห่งนั้น เพื่อแสดงตัวว่าเป็นญาติคนหนึ่งของครอบครัวลิมัลเลอร์ และเป็นญาติที่สามารถใช้หนี้แทนพวกเขาสามคนพ่อแม่ลูกได้

โรซาลินซ์โกรธจนเลือดขึ้นหน้า ทว่าในตอนนั้นเธอยังมีสติมากพอที่จะไม่ทำเรื่องสิ้นคิด หนี้ที่ลุงเขยเธอไปกู้มานั้นเป็นหนี้นอกระบบ และแน่นอนว่าพวกคนที่มาทวงหนี้ย่อมไม่ใช่คนธรรมดา แต่เป็นลูกน้องมาเฟีย!

และด้วยสัญชาตญาณการเอาตัวรอดที่เธอมี ในวันนั้นเธอจึงหลุดพ้นจากทั้งครอบครัวของป้าและมาเฟียพวกนั้นมาได้ ด้วยการเอ่ยอ้างชื่อของคนคนหนึ่งไป

โรมิโอ พีมาเวร่า...

ตอนแรกมาเฟียพวกนั้นทำหน้าคล้ายกับไม่รู้จักตระกูลพีมาเวร่า เธอจึงได้บอกพวกมันไปอีกว่าโรมิโอคนรักของเธอนั้นเป็นน้องชายของครูซ ทาดิโอ

แน่นอนว่าในวงการมาเฟียอังกฤษไม่มีใครไม่รู้จักครูซ ทาดิโอ นั่นจึงทำให้มาเฟียพวกนั้นยอมปล่อยตัวเธอกลับมา โดยมีข้อแม้ว่าเธอจะต้องคืนเงินที่ลุงเขยไปกู้พวกมันมาทั้งหมดภายในสามเดือน

เงินสามแสนปอนด์กับเวลาสามเดือน...

ทางเดียวที่เธอจะหาได้คงต้องรอให้ถูกลอตเตอรี่เท่านั้น!

และนั่นก็เป็นเหตุผลว่าทำไม เมื่อคืนที่ผ่านมาเธอเป็นฝ่ายเข้าหาโรมิโอ อีกทั้งยังปล่อยให้ตัวเองมีความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งกับเขา

โรซาลินซ์ใช้ข้อได้เปรียบของเธอที่ว่า เมื่อสองปีก่อนเธอเคยไปสอนภาษาเยอรมันให้กับลูกสาวของพอล พีมาเวร่า พาร์คตัน ที่คฤหาสน์พีมาเวร่า ก่อนที่แม่หนูน้อยคนนั้นจะเข้าเรียนในโรงเรียนตามปกติเหมือนอย่างเด็กคนอื่นๆ

ข้อได้เปรียบนั้นทำให้เธอรู้ว่าคนในบ้านหลังนั้นนิสัยใจคอเป็นอย่างไร เธอรับรู้สิ่งเหล่านั้นผ่านลูกศิษย์ตัวน้อยอย่างหนูพิ้งค์ และด้วยความได้เปรียบนี้ เธอจึงคิดที่จะใช้มันหาทางรอดกับตัวเอง ทั้งที่จริงแล้ว...หากเธอใจดำกว่าที่เป็นอยู่สักนิด เธอจะเมินเฉยต่อความเป็นความตายของคนในครอบครัวนั้นไปเลยก็ได้

ทั้งๆ ที่รู้อย่างนั้นแล้ว...แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอจึงทำไม่ลง

หรือเพราะลึกๆ แล้วเธอต้องการให้พวกนั้นเป็นหนี้บุญคุณเธอ?

โรซาลินซ์คาดหวังว่าจะใช้ความสัมพันธ์ทางร่างกายที่เกิดขึ้นนั้นผูกมัดโรมิโอไว้ ก่อนจะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากเขา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงิน หรือแม้แต่การคุ้มครองที่อยู่ภายใต้อิทธิพลของพี่ชายของเขา

แต่แล้วสิ่งที่เธอได้รับคืออะไร?

ก็แค่การกระทำที่เห็นแก่ตัวของผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้น

ทว่าในเรื่องนี้เธอจะโทษเขาได้อย่าง เพราะเป็นเธอที่มีเจตนาไม่ดีกับเขาก่อน ซึ่งพระเจ้าเองก็คงจะปกป้องเขา ด้วยการไม่ให้เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการ...

‘โรซรู้ไหม? ...อาโรมของหนูพิ้งค์ใจดีมากเลยนะ อาโรมตามใจหนูพิ้งค์ทุกอย่าง’

‘แย่จัง! โรซมาที่บ้านทีไรอาโรมก็ไม่อยู่ตลอด โรซเลยไม่ได้เจออาโรมสักที’

‘โรซแต่งตัวแบบนี้สวยมากเลยนะ เหมาะสมกับอาโรมเลย’

“หึ!”