ห่วงแต่ไม่ได้รัก(2)

สองคนพ่อลูกพูดคุยกันอยู่เกือบชั่วโมงก่อนที่ดิเรกจะขอตัวไปช่วยหลวงตาที่วัดเตรียมสถานที่เพราะพรุ่งนี้จะมีคนจากกรุงเทพฯมาถือศีลเป็นจำนวนมาก

เมฆาตัดสินใจขับรถกลับบ้านทั้งที่วันนี้เขายังไม่ได้เข้าบริษัทเลยแต่ไม่รู้เหมือนกันทำไมเขารู้สึกเป็นห่วงผู้หญิงที่เขาย่ำยีหัวใจของเธอเพียงเพราะความโมโห

“ไม่คิดจะลุกมาทำอะไรเลยหรือไงแค่นอนกับผัวแค่นี้ก็ถึงขั้นไม่มีแรง ลุกเดินไม่ได้”

นักธุรกิจหนุ่มเมื่อกลับมาบ้านพบว่าทุกอย่างยังอยู่เหมือนเดิมอาหารเช้ายังไม่ถูกแตะต้อง เขาจึงรีบเดินขึ้นไปบนห้องเมื่อเห็นว่านับดาวยังคงนอนอยู่บนเตียงจึงพูดจาแดกดันเธอเพื่อหวังให้อีกฝ่ายโต้ต่อแต่กลับมีแค่เพียงความเงียบ

“ตัวร้อนจี๋เลยทำไมคุณไม่โทรบอกผม”

คนตัวใหญ่ถึงแม้จะเป็นห่วงแต่ก็ยังพูดจาไม่น่าฟัง น้ำเสียงก็เหมือนกำลังจะตะคอกคนป่วยที่กำลังนอนซมด้วยพิษไข้

“เป็นยังไงบ้างแล้วนี่กินยาหรือยัง ทำไมไม่เรียกแม่บ้านให้เอายามาให้”

เมฆาจับภรรยาขัดดอกของเขาขึ้นมานอนหนุนตักก่อนที่จะใช้หลังมือวางไว้บนหน้าผากและหวังว่าอีกฝ่ายจะบอกกับเขาบ้างว่าอาการตอนนี้เป็นอย่างไร

ไม่มีเสียงตอบใด ๆ จากนับดาวคนปากแข็งที่ทำเหมือนไม่ได้สนใจใยดีอะไรเป็นห่วงถึงขั้นต้องยอมอุ้มสาวน้อยไปยังรถเพื่อจะพาเธอไปหาหมอที่โรงพยาบาล

“ทำอะไรลงไปเนี่ยเมฆา”

คนขับเร่งรถด้วยความเร็วสูงเพราะอาการของคนที่นั่งข้างๆที่เอาแต่หลับตาไม่พูดจาตอบโต้อะไร ใบหน้าที่แดงก่ำตัวที่ร้อนทำให้เขารู้สึกเป็นห่วงและรู้สึกผิดโทษตัวเองไปตลอดทาง

คุณหมอตรวจดูทุกอย่างเรียบร้อยจึงตัดสินใจที่จะให้นับดาวนอนดูอาการที่โรงพยาบาล 1 คืนโดยมีสามีที่แสนจะปากดีคอยเฝ้าอยู่เคียงข้างตลอด

“ค่อย ๆ ลุก....จะกินน้ำใช่ไหมเดี๋ยวผมเอาให้”

ชายหนุ่มรีบเดินมาประคองเมื่อเห็นว่าตอนนี้นับดาวเริ่มรู้สึกตัวเธอพยายามจะยันตัวขึ้นแต่ก็ทุลักทุเลด้วยติดสายน้ำเกลือ

“ขอบคุณนะคะ คุณน่าจะโทรบอกพ่อให้มาเฝ้าฉัน คุณจะได้ไม่ต้องลำบาก”

คนป่วยพูดด้วยความรู้สึกเกรงใจเพราะตลอดเวลาเธอไม่เคยคิดว่าการเข้ามาอยู่ในชีวิตของเมฆามันจะทำให้เธอได้เป็นภรรยาจริงๆของเขา เธอยังคงรู้หน้าที่จึงไม่อยากจะรบกวนเจ้าหนี้ให้มากไปกว่านี้

“แค่คืนเดียวผมไม่อยากจะทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ กินยาแล้วก็นอนจะได้รีบหาย ผมมีงานการต้องทำไม่ใช่จะมีเวลามาเฝ้าคนคนเดียวแบบนี้”

เมฆาทำเสียงแข็งทั้งที่ความจริงเขากำลังน้อยใจที่ถูกอีกฝ่ายพูดเหมือนต้องการให้เขาไปจากที่นี่ทั้งที่ตลอดเวลาที่เธอหลับเขาทั้งคอยเช็ดตัวและดูแลอยู่ไม่ห่าง