เจ้าสาวสำรอง (70%)

จากนั้นจอมฉกฉวยก็สอดแทรกลิ้นสากระคายเข้าไปแหวกว่ายควานหาความหวานจากกระพุ้งแก้มอิ่มอุ่น อีกมือก็ตะโบมโลมลูบบั้นท้ายอวบอั๋นอย่างเมามัน ก่อนจะเคลื่อนมาฟอนเฟ้นเคล้นคลึงเต้าทรวงอวบสล้างที่อยู่ภายใต้เสื้อตัวเก่ามอซอไม่ต่างอะไรจากผ้าขี้ริ้วด้วยความย่ามใจ ขณะที่นิ้วร้อนๆ ยังคงจุ่มจ้วงเข้าหากายสาวไม่ลดละ ส่วนริมฝีปากกระด้างนั้นก็ยังคงร่วมทรมานเธอได้อย่างยอดเยี่ยมจนแทบขาดใจ

ความคับเเน่นทว่าอุ่นร้อนของปล่องสวาทที่กำลังหยาดเยิ้มฉ่ำน้ำหวานทำให้เขาเผลอคำรามกระหึ่มกลั้วลำคอหนา หอบหายใจฟืดฟาดประหนึ่งกระทิงเปลี่ยว ดวงหน้าหล่อเหลาเคล้าเซ็กซี่แดงก่ำเพราะเปลวพิศวาสลามเลีย แก่นกายเหยียดขยายและคึกแข็งด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าเต็มอัตรา จนนึกอยากจะผลักเเม่สาวน้อยลงบนพื้นหญ้าเเล้วร่วมรักให้หนำใจโดยไม่เเยเเสสถานที่ วูล์ฟปรารถนาจะฝากฝังตัวตนพร้อมพรักปวดหนึบเข้าไปในร่างกายของมะลิร้อยอย่างบ้าคลั่ง ทั้งๆ ที่เธอห่างไกลจากผู้หญิงในอุดมคติของเขาราวฟ้ากับเหว แต่เขากลับหยุดความคิดอันดิบเถื่อนที่ผุดขึ้นมาในหัวสมองของตัวเองไม่ได้ เขาทำไม่ได้ ให้ตายห่าสิวะ!

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะปราศจากอากาศหายใจเขาก็ค่อยๆ ถอดถอนเรียวลิ้นเจนจัดออกมาจากปากหวานล้ำอย่างอ้อยอิ่ง เเต่นิ้วร้ายกาจยังคงสร้างความเสียดเสียวด้วยการจ้วงแทงย้ำๆ ซ้ำๆ

“อูวซ์….” ความทรมานอันแสนหวานแหลมทำให้มะลิร้อยห่อปากครางสะอื้น อยากจะวิงวอนให้เขาปลดปล่อย อยากเว้าวอนให้เขาร่วมรักอย่างแม่สาวร่านสวาท แต่ก็กระดากอายเกินกว่าที่จะเอื้อนเอ่ยมันออกมา ทั้งที่สาวน้อยมั่นใจว่าตัวเองมีความเป็นกุลสตรีอย่างเต็มเปี่ยม และไม่ควรคิดเรื่องพรรค์นั้น แต่เขาก็ทำให้สติเธอกระเจิดกระเจิงประหนึ่งมียัยจอมร่านเข้ามาสิงร่าง พ่อเจ้าประคุณมอมเมาเธอด้วยความช่ำชองขั้นเทพ เวลานี้ความวาบหวิวทิ่มแทงที่ท้องน้อยอย่างไม่ปรานี เนื้อตัวเห่อร้อนเป็นสีชมพูเข้ม เรียวขาเสลาทั้งสองข้างสั่นระริกจนแทบทรงตัวไม่อยู่

ท่าทียั่วกำหนัดของเด็กสาววัยขบเผาะซึ่งเป็นไปตามธรรมชาติทำให้เรือนร่างที่อัดแน่นไปด้วยพลังแห่งบุรุษเพศแทบลุกเป็นไฟ เขาตะบันนิ้วร้อนร้ายเข้าหาร่องสวาทไม่ยั้ง ทั้งซอยถี่กระชั้นและดุดันดิบเถื่อนถึงแก่น ส่วนเธอก็แอ่นหยัดสะโพกอวบอั๋นขึ้นรองรับความหฤหรรษ์อย่างลืมตัวลืมอาย บ้างก็ส่ายร่อนเมื่ออีกฝ่ายบดคลึงหมุนวนปลายนิ้วเป็นจังหวะจะโคนเร้าอารมณ์ ขณะที่เสียงครางกระเส่าสุดเซ็กซี่หลุดออกมาจากกลีบปากเจ่อไม่ขาดสาย

“อ๊า! อ๊า! คุณวูล์ฟ…อูยส์”

การตอบสนองไร้เดียงสาสร้างความพึงพอใจให้แก่วูล์ฟเป็นอย่างมาก พ่อเจ้าประคุณก้มลงทำเสียงซี้ดซ้าดเหมือนกินของเผ็ดร้อนถึงใจชิดใบหูน้อย เมื่อพูเนื้ออันฉ่ำเยิ้มด้วยหยาดน้ำหวานตอดรัดนิ้วใหญ่ตุบๆ ก่อนจะขบเม้มติ่งหูไวต่อสัมผัสแผ่วเบาทว่าซ่านสยิวถึงทรวง ขณะเดียวกันนั้นปลายนิ้วโป้งก็บดบี้เกสรดอกรักหนักๆ จนคนตัวเล็กดิ้นพล่าน บั้นท้ายอวบอั๋นส่ายไหวดั่งใบไม้ต้องลม จิกข่วนปลายเล็บทั้งสิบลงตรงลาดไหล่กว้างซึ่งใช้เป็นที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้อ่อนระทวยลงไปกองกับพื้น พร้อมกับแหงนหน้าสูดปากครางระงม

“อา...โอ้วววว…ซี้ดดดดด”

นิ้วร้ายกาจพุ่งทะยานเข้าหาซอกหลืบสาว แล้วถอดถอนออกมาจนเกือบหมด จากนั้นก็ชำแรกสอดเสียบเข้าไปใหม่ ทำอย่างนี้อยู่สองสามครั้ง หากแต่ก่อนที่อีกฝ่ายจะไปถึงจุดไคลแมกซ์เขากลับกัดฟันหยุดการกระทำอันแสนกระสันซ่านลงในชั่วพริบตา หักดิบอารมณ์ทั้งที่อยากร่วมรักกับเธอใจจะขาด ส่งผลให้สาวน้อยครางฮือประท้วงด้วยความขัดใจเหลือคณา มองใบหน้าคร้ามคมตาปรือปรอยอย่างเชิญชวนและเว้าวอนเต็มที่ ครั้นเห็นพ่อตัวโตไม่สานต่อเธอก็แทบน้ำตาซึมด้วยความทรมานและร้อนฉ่าตรงจุดกึ่งกลางกายสาว

“หึ...เห็นหงิ๋มๆ ติ๋มๆ แบบนี้ไวไฟไม่เบาเลยนะเด็กน้อย อย่างนี้เขาไม่ได้เรียกว่าตายด้าน เเต่เขาเรียกว่า ‘ร่านหลบใน’ ต่างหากล่ะ” น้ำเสียงเยาะหยันที่ดังชิดหน้าผากมนทำให้มะลิร้อยตัวแข็งทื่อ สติสัมปชัญญะกลับคืนสู่ร่างทันควัน ความกระดากอายเข้ามาแทนที่ความร้อนเร่าโดยพลัน

“ฉันเปล่าเป็นอย่างที่คุณว่าสักหน่อย คุณล่อลวงฉัน คุณ...” เธอละล่ำละลักค้านจนลิ้นเเทบพันกัน เเล้วก็ต้องเม้มปากเเน่นสนิท เพราะยิ่งพูดก็ยิ่งเหมือนประจานให้ตัวเองอับอายขายขี้หน้าหนักเข้าไปอีก

“ฉันก็เเค่เอานิ้วเนี่ย…” เขาว่าพลางยื่นนิ้วพรวดออกมาจนสาวน้อยผงะ ก่อนจะเอ่ยต่อหน้าตาย “ยัดเข้าไปในกายเธอ เเล้วดึงเข้าดึงออกจนเธอครางไม่เป็นภาษา เธอจะบอกว่าอย่างนั้นใช่ไหมหือ…”

วาจาขวานผ่าซากทำให้คนฟังหน้าเเทบไหม้

“ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณว่าสักหน่อย อย่ามากล่าวหากันนะ!” นางซินต้วน้อยเถียงกลับเสียงแข็งๆ ถึงแม้ที่แล้วๆ มาจะไม่สู้คนซักเท่าไหร่ แต่นิสัยอันร้ายกาจของเขาก็ทำให้เธออยากจะฮึดสู้แบบยิบตาขึ้นมาบ้าง ใครล่ะจะไม่อยากลุกขึ้นมาปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเอง…ถึงแม้มันจะเป็นศักดิ์ศรีอันน้อยนิดก็เถอะ

“คนอย่างวูล์ฟ แอนเดอร์ตัน ไม่เคยกล่าวหาใคร และฉันจะพิสูจน์ให้เธอได้ประจักษ์อย่างถ่องแท้เดี๋ยวนี้แหละแม่คนปากแข็ง” ขาดคำเขาก็ผลักดันนิ้วยาวใหญ่เข้ามาในความชุ่มฉ่ำทว่านุ่มลื่นอย่างฉับไว มะลิร้อยหลุดเสียงครางหวิวไหว เมื่อกายสาวถูกรุกล้ำอย่างอุกอาจเป็นหนที่สอง ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วจนเธอตั้งตัวไม่ติด

“อย่า! อื้อ…” เธอวิงวอนได้เท่านั้นก็โดนพ่อตัวโตดูดปากแรงๆ ก่อนที่เขาจะสอดแทรกเรียวลิ้นร้ายกาจเข้าไปในกระพุ้งแก้มหวานล้ำ พ่อหนุ่มมาดดิบชักนำลำนิ้วกระด้างเข้าออกกายสาวสะพรั่งในจังหวะเร้าอารมณ์ พร้อมกับดูดดึง ตวัด เเละฉกรัดเรียวลิ้นไร้เดียงสา จูบดุดันระคนเผ็ดร้อน บวกกับการรุกรานกายสาวอย่างดิบเถื่อนทว่าแสนจะหวามใจทำให้เธอแทบบ้า ทุกขุมประสาทตื่นเพริดขึ้นอีกครา เมื่อความเสียวซ่านระลอกใหม่ถูกส่งผ่านมายังท้องน้อย ก่อนจะลามเลียไปทั่วทุกอณูขุมขน เรือนร่างอ้อนเเอ้นที่ออกอาการเเข็งขืนอยู่เมื่อครู่พลันอ่อนระทวยอย่างยอมศิโรราบ พร้อมตวัดเรียวแขนเสลาโอบรอบลำคอหนาเอาไว้แน่น

“อู๊ยยยย...อ๊า” แม่สาววัยใสสูดปากครางระงม เมื่อเขาหมุนควงนิ้วว่ายวนในซอกสวาทอย่างย่ามใจ หอบหายใจถี่ระรัว กายสาวสะท้านด้วยความกระสันซ่านเกินจะระงับ

เสียงครางกระเส่าหวานทำให้เขาหลุดการควบคุมอย่างน่าโมโห กายหนุ่มร้อนรุ่มและรวดร้าวเพราะอยากปลดปล่อย นรก! ยัยเด็กโสโครกนี่เหมือนยาเสพติดที่ออกฤทธิ์กล่อมประสาท เเละเร้าความต้องการของเขาในคราเดียวกัน วูล์ฟสบถในใจหลายต่อหลายครั้งด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะกระแทกนิ้วเข้าสู่กายสาวไม่ยั้ง

“คุณวูล์ฟ อูยยย…ซี้ดส์” เธอดิ้นเร่าเเละครางสะอื้นเป็นชื่อเขาอย่างน่าละอาย ทั้งที่มะลิร้อยไม่ปรารถนาให้มันเป็นเช่นนั้นเลย แต่ร่างกายไร้เดียงสาก็ไม่มีภูมิต้านทานมากพอที่จะหยุดยั้งการกระทำอันดิบเถื่อนทว่าวาบหวามชวนใจสะท้าน แม่สาวอ่อนต่อโลกเสียววูบไปทั้งสรรพางค์กาย สะโพกผายบิดส่ายระริกไหว ขณะที่กลีบปากเจ่อครวญคร่ำร่ำร้องเป็นชื่อของเขาอย่างน่าอับอายไม่ขาดปาก

“อา…คุณวูล์ฟ คุณวูล์ฟ…อูว์”

“ยอมรับมาเถอะน่านังหนู ว่าเธอเสียวจนเเทบน้ำเเตก เเละอยากให้ฉัน ‘เอา’ ใจจะขาด” พ่อหนุ่มผู้เจนจัดในสังเวียนรักกระซิบถ้อยคำหยาบโลนริมใบหูหอมกรุ่น ขณะสร้างความซ่านสยิวให้แก่กายสาวด้วยนิ้วเป็นทวีคูณ ทั้งถอยห่างประหนึ่งยั่วเย้าให้อ้างว้าง และผลักดันเติมเต็มแบบหนักๆ จนเธอเผลอร้องวี้ดออกมาด้วยความสาแก่ใจ ก่อนที่มะลิร้อยจะนึกขึ้นได้อย่างเลือนๆ ว่าเมื่อกี้อีกฝ่ายพูดจาดูถูกอะไรตัวเองไปบ้าง

“หยาบคาย!” สติที่หลงเหลืออยู่เพียงแค่หยิบมือร่ำร้องให้เธอบริภาษเขาคืนเสียบ้าง

“หึ…ฉันรู้ว่าผู้หญิงชอบคำหยาบในเวลามีอารมณ์พิศวาสเช่นนี้ รวมทั้งเธอด้วย อา...ลองจินตนาการดูสิสาวน้อย ว่าถ้าฉัน ‘ร่วมรัก’ กับเธอกลางเเจ้ง มันจะตื่นเต้นเร้าใจเเละวิเศษมากขนาดไหน” เขากระซิบเสียงเเหบต่ำ ขณะเคลื่อนนิ้วเข้าออกความฉ่ำร้อนในจังหวะถี่กระชั้น ทำเอาสะโพกผายบิดไปมา บ้างก็ส่ายร่อนสลับแอ่นหยัดรับการจ้วงเเทงอย่างจาบจ้วงดิบเถื่อนของพ่อหนุ่มพันธ์ดิบ

จากนั้นวูล์ฟก็ทำให้เธอหลงลืมทุกอย่าง จดจำได้เพียงการกระทำวาบหวามที่เขาประเคนให้อย่างไม่บันยะบันยัง มะลิร้อยดิ้นพล่าน พร้อมกับตะโกนเรียกชื่อเขาจนนับครั้งไม่ถ้วน

“อ๊า...” ที่สุดสาวน้อยก็เปล่งเสียงครางกระเส่าเจือหวาน เเหงนเริ่ดใบหน้า ก่อนจะกระตุกเฮือก พร้อมการตอดรัดนิ้วมืออันเเสนรัญจวนใจถี่ๆ ทำให้เขาสรุปได้ในทันทีว่า

“เธอผ่านมาตรฐานที่ฉันตั้งไว้ เตรียมตัวเเต่งงานกับฉันได้เลย” วาจาที่จอมเย่อหยิ่งพ่นออกมาทำให้เเพรขนตางอนงามกะพริบถี่ๆ อย่างคนที่เพิ่งได้สติ

“ไม่นะคะ! ได้โปรด…” สาวน้อยทำหน้าตื่นๆ ก่อนจะค้านเเละวิงวอนเสียงหอบหนักๆ

“ทำไมจะไม่ล่ะ ในเมื่อเธอชุ่มฉ่ำเเละหยาดเยิ้มขนาดนี้” เขาว่าพลางกระชากนิ้วออกจากคูหาสวรรค์ ทำให้สาวน้อยหลุดเสียงคราง เเล้วมองเขาอย่างขัดใจปนเสียดาย เรียกรอยยิ้มผุดพรายขึ้นที่มุมปากหยัก ก่อนที่เขาจะชูนิ้วชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดสาวให้เธอได้ดูเต็มๆ ตา

“ไม่เลวนี่”

“คุณวูล์ฟ!”

“อย่าทำเอียงอายไปหน่อยเลยน่าแม่หนูน้อย ดูสิ…ว่าความต้องการของเธอมันมีมากเเค่ไหน หากเป็นเวลาที่เรากำลัง ‘ร่วมรัก’ กันฉันคงไม่เเค่เอานิ้วขึ้นมาให้เธอดู เเต่จะทั้งดูด เลีย เเละอม จนน้ำหวานของเธอเกลี้ยงกริ๊บเลยล่ะ” เเค่วาจาวาบหวามก็ทำให้เธอร้อนรุ่มจนนึกเคืองให้ร่างกายไม่รักดี

“เราสองคนจะไม่มีวันไปถึงจุดนั้น ไม่มีวัน…” สาวน้อยกลั้นใจปฏิเสธเสียงห้วนๆ ขณะละวงแขนจากลำคอหนา แล้วรีบถอยห่างจากร่างสูงใหญ่ไหล่กว้าง จากนั้นก็ลนลานดึงกางเกงในขึ้นปิดส่วนสงวนมือไม้สั่น ท่ามกลางสายตาร้อนแรงระคนจาบจ้วงที่จ้องเอาๆ อย่างไม่เกรงใจ

อยู่ใกล้ยัยเด็กนี่ทำไมเขาถึงคันไม้คันมืออยากดึงเธอเข้ามากอดนักวะ นรก! ต่อมหื่นเขามีปัญหา หรือว่าอารมณ์ค้างจากเมื่อกี้กันเเน่วะ เวรเอ๊ย!

“หลังจาก ‘เสร็จ’ เพราะนิ้วฉัน รู้สึกว่าเธอจะปากกล้าขึ้นนะเด็กน้อย แต่อย่ามั่นใจไปหน่อยเลย เพราะถ้าฉันอยาก ‘ร่วมรัก’ กับเธอ…ฉันก็ต้องได้” เขาว่าพลางเคลื่อนกายทรงพลังเข้าใกล้

“ไม่มีทาง! ฉันจะไม่ยอมให้คุณทำอะไรตามอำเภอใจแน่” เธอเชิดหน้าประกาศอย่างรั้นๆ ขัดกับท่าทีหน่อมแน้มและอ่อนปวกเปียกก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง และนั่นก็เป็นการกระตุ้นความท้าทายของเขาอย่างแรง

“หึ…เธอมันก็เหมือนผู้หญิงทุกคนที่ฉันเคยผ่านมานั่นแหละ แรกๆ ก็ทำเป็นปากเก่งอวดดี แต่พอโดนฉันแตะนิดแตะหน่อยก็อ่อนระทวยเป็นขี้ผึ้งลนไฟ” เขาว่าพลางแค่นยิ้มหยัน

“ถึงผู้หญิงทั้งโลกจะต้องการคุณ…แต่ฉันไม่!” มะลิร้อยสวนกลับด้วยเสียงขึ้นจมูก ยิ่งเขาดูถูกดูแคลนเธอก็ยิ่งเหมือนมีแรงฮึดสู้อย่างน่าอัศจรรย์

ครั้นได้ยินถ้อยคำที่หลุดออกมาจากเรียวปากอวบอิ่ม นัยน์ตาสีน้ำเงินอมเทาก็พลันวาวโรจน์ขึ้น เนื่องจากไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าตอกใส่หน้าเขาแบบนี้มาก่อน

“ไม่…อย่างนั้นเหรอ แม่คนอวดดี!” จอมเย่อหยิ่งเค้นเสียงกร้าวคำรามฮึ่มฮั่มอย่างขัดใจ จากนั้นพ่อเจ้าประคุณก็กระชากร่างอรชรมาปะทะแผงอกกว้าง แล้วร้อยรัดเอวคอดกิ่วด้วยวงแขนแกร่งอีกครา

“ปล่อยฉันนะคนบ้า! คุณจะทำอะไร!” มะลิร้อยทำหน้าตื่น และร้องประท้วงเสียงหลง ก่อนจะผวาเฮือกพร้อมกับกรีดร้องด้วยความตกใจสุดขีด เมื่อคนกักขฬะกระชากกางเกงในที่เธอเพิ่งใส่ให้ขาดวิ่นหลุดติดมือใหญ่ ก่อนจะจับมันยัดใส่กระเป๋ากางเกงด้วยท่าทีกระแทกกระทั้น