เจ้าบ่าวมัจจุราช (150%)

“ฮึ่ม! จับได้เธอได้สลบคาเตียงแน่ ยัยเด็กบ้า!”

พ่อตัวโตสลัดมาดเนี๊ยบที่เคยแสดงออกต่อหน้าลูกน้อง แล้ววิ่งตามหลังแม่สาวจอมพยศ ที่สุดเขาก็ตามเธอทันที่หน้าลิฟต์ ก่อนจะตะโกนเสียงเข้มทรงอำนาจสั่งให้เหล่าชายฉกรรจ์ที่อยู่บริเวณนั้นเข้าไปในห้องให้หมด จากนั้นก็คว้าหมับเข้าที่ข้อมือกลมกลึง แล้วออกแรงกระชากอย่างไม่ปรานีปราศรัย จนร่างแน่งน้อยลอยหวือมาปะทะแผงอกกว้างในชั่วพริบตา คนโดนจับได้หวีดร้องสุดเสียง

“กรี๊ด!!!”

“หึ…หึ…เสร็จฉันล่ะทีนี้” หลังจากสวมกอดเด็กดื้อเต็มอ้อมแขน อภิมหาเศรษฐีหนุ่มก็แสยะยิ้มเหี้ยมชวนขนลุก ทำเอาคนตัวเล็กชักจะสติแตก

“ปล่อยฉันนะ! ไอ้คนบ้า! ปล่อยสิ!” มะลิร้อยดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระ พลางตะโกนด่าทอสามีอย่างใจกล้า ในสถานการณ์เข้าตาจนแบบนี้ความกริ่งเกรงที่เคยมีลดลงไปกว่าครึ่ง

“อยากเปลี่ยนบรรยากาศก็ไม่บอก…ผัวจะได้จัดให้” ขาดคำพ่อหนุ่มเลือดร้อนก็ก้มลงตะโบมจูบกลีบปากสีชมพูอมแดงอย่างรุนแรงเร่าร้อน จากนั้นก็จุ่มจ้วงลิ้นสากระคายลงไปล้วงลึกในโพรงปากหวานล้ำ เขาดูดกลืนความหวาน และกวาดชิมแทบทุกตารางนิ้วประหนึ่งคนตายอดตายอยาก จนเธอหายใจหายคอแทบไม่ทัน ส่วนแข้งขาทั้งสองข้างนั้นต่างอ่อนเปลี้ยจนแทบทรงตัวไม่อยู่ ดีที่ได้อ้อมแขนแกร่งโอบกอดเอาไว้

“ฮื้อ…” คนอ่อนประสบการณ์พยายามเบี่ยงดวงหน้าแดงก่ำหลบเลี่ยงจุมพิตพายุบุแคม พร้อมกับหอบตัวโยน ทว่าจนเมื่อหนำใจนั่นแหละเขาถึงได้ยอมละปากร้อนร้ายออกห่างนิดหน่อย

“ทีนี้จะให้ผัว ‘เอา’ ได้หรือยัง”

“หยาบคาย!” เสียงหวานแว้ดใส่อย่างเหลืออด แก้มเนียนร้อนฉ่าจนแทบไหม้

จากนั้นเธอก็ออกแรงขืนกายจนหลุดพ้นจากอ้อมแขนแกร่ง ก่อนจะถอยกรูด ทว่ากลับไปติดแหง็กอยู่ที่ผนังอย่างน่าเจ็บใจ เปิดโอกาสให้คนตัวโตเดินย่างสามขุมเข้าหา พร้อมแสยะยิ้มร้ายชวนผวา

“ถอยไปนะ! ไอ้คนทุเรศ!” หญิงสาวกลั้นใจแผดเสียงขับไล่ ก่อนจะสะดุ้งเฮือกและหลับตาปี๋ เมื่ออีกฝ่ายจงใจทาบฝ่ามือกระด้างทั้งสองข้างลงที่ผนังแรงๆ กักกั้นให้เธอไร้หนทางหนี

“ตอบมา…ว่าจะให้ผัว ‘ร่วมรัก’ ได้หรือยัง” หลังจากยักไหล่อย่างไม่ยี่หระกับน้ำคำประณามที่หลุดออกมาจากกลีบปากบวมเจ่อ วูล์ฟก็เค้นเสียงแหบห้าวคาดคั้นด้วยท่าทางกวนๆ

“ไม่!” มะลิร้อยทำเป็นเชิดหน้าปฏิเสธอย่างเด็ดขาด ทั้งที่ภายในหัวใจดวงน้อยกำลังสั่นสะท้านขั้นรุนแรงจนแทบคุมสติไม่อยู่ ยิ่งลมหายใจผ่าวระอุรินรดหน้าผากมนเธอก็ยิ่งอยากจะบ้าตาย คนบ้านี่เขาจะไล่ต้อนให้เธอจนมุมไปถึงไหน จะสิงร่างเธอเลยหรืออย่างไรกัน

“แน่ใจนะว่าไม่…” จอมเย่อหยิ่งเอ่ยเสียงห้าวกระด้าง ยังไม่ทันจะขาดคำพ่อเจ้าประคุณก็สอดมือเข้าไปใต้ชายเสื้อคลุมสีขาวตัวใหญ่ ลมหายใจของแม่สาวอ่อนเดียงสาพลันสะดุดกึก วินาทีถัดมาเขาก็ทาบฝ่ามือลงตรงสัดส่วนน่าสนิทเสน่หา ปลายนิ้วกระด้างค่อยๆ ไล้วนให้หวิวไหว แล้วกรีดขึ้นลงที่ร่องอ่อนนุ่ม ก่อนจะแหวกว่ายเข้าสู่ภายในอย่างเชื่องช้าบาดอารมณ์ ทำเอามะลิร้อยสะท้านเยือกไปทั้งสรรพางค์กาย เสียงหวานเจือกระเส่าหลุดอุทานออกมา ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ครั้นตั้งสติได้คนไม่ประสาก็พยายามดิ้นรนต่อต้านอย่างบ้าคลั่ง ส่วนปากรูปกระจับนั้นก็ด่าทออีกฝ่ายด้วยความคับข้องใจเหลือคณา ทว่าไม่นานก็ต้องสิ้นฤทธิ์ เมื่อเจอพ่อหนุ่มนักรักส่งนิ้วเข้าไปทักทายกุหลาบฉ่ำร้อน แล้วดึงเข้าดึงออกผสานกับใช้ปลายนิ้วโป้งบดบี้เกสรดอกรัก จนเธอร้องครางไม่เป็นภาษา

“อ๊ะ!...อ๊า…คุณวูล์ฟ”

“ชอบไหม อยากได้มากกว่านี้หรือเปล่า” น้ำเสียงแหบลึกถามไถ่ ก่อนจะตวัดลิ้นไล้เลียติ่งหูไวต่อสัมผัส ทำเอาคนไม่ประสาเสียววาบไปทั้งกาย และแผ่ซ่านไปถึงช่องท้องน้อย

“มะ…ไม่ ไม่ชอบ” ถึงแม้จะอยากให้จอมบงการทำอะไรต่อมิอะไรแทบขาดใจ แต่สาวน้อยก็ยังเลือกที่จะปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเอง ด้วยการปฏิเสธแบบกระท่อนกระแท่น

“ไม่ชอบ แต่ครางได้น่าฟัดเชียวนะเบบี๋” วูล์ฟเย้าเสียงแตกพร่าด้วยความมันเขี้ยว มีเมียเด็กที่ออกแนวดื้อเงียบแถมยังริอ่านท้าท้ายผัวน้อยๆ แบบนี้มันก็ดีเหมือนกันวะ เพราะเขาชอบปราบพยศ เดี๋ยวจะเอาให้ฟ้าเหลืองและลุกไม่ขึ้นไปสามวันเจ็ดวันเลยเชียว

“คนบ้า! คุณล่อลวงฉัน อ๊า!...” ด่าทอเขายังไม่ทันจะขาดคำเธอก็ต้องครางโหย เมื่อโดนอีกฝ่ายกระแทกนิ้วทั้งยาวและใหญ่เข้าหาแรงๆ อย่างต้องการลงโทษ

“หาว่าผัวล่อลวง แล้วตัวเองเด้งรับนิ้วผัวทำไมล่ะ เด้งทำไมหืออีหนู” เขาถามพลางหมุนควงนิ้วร้ายกาจ จ้วงแทงย้ำๆ ซ้ำๆ จนสาวน้อยหวีดร้องลั่นไม่ขาดสาย แล้วทำท่าจะถอยห่าง และนั่นก็เป็นเหตุให้เธอครางฮือประท้วงพร้อมแอ่นสะโพกงอนงามตามติด เรียกเสียงหัวเราะด้วยความพึงพอใจจากอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี

“หึ…หึ…”

“วูล์ฟ แอนเดอร์ตัน ไอ้คนบ้า! กักขฬะ! หยาบคาย!” มะลิร้อยเค้นเสียงหอบกระเส่าบริภาษ ทั้งที่ยังแอ่นสะโพกผายปะทะนิ้วของอีกฝ่ายอย่างน่าละอาย มิหนำซ้ำกล้ามเนื้อภายในยังตอดรัดสิ่งที่เขาหยิบยื่นให้ตุบๆ ร่างกายเธอมันควบคุมไม่ได้ และก็เพิ่งรู้ว่ายามสติแตกเช่นนี้ตนกลายเป็นคนปากกล้าใช้ได้เลยทีเดียว เอาจริงๆ มันก็ค่อนข้างน่าตกใจที่เธอกล้าถึงเพียงนี้ แต่ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีล่ะน่า เพราะอย่างน้อยเธอก็ยังมีวาจาที่ใช้ตอบโต้กลับไปบ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้เขาลวนลามและทำหื่นใส่อย่างย่ามใจอยู่ฝ่ายเดียว

“เรียก ‘ผัว’ สิน่าฟังกว่ากันเยอะ” ยิ่งเห็นคนที่ตนคิดว่าหน่อมแน้มทำท่าขู่ฟ่อๆ วูล์ฟก็ยิ่งเกิดความมันเขี้ยว สอดแทรกนิ้วเข้าไปจนมิดลำ แล้วหยุดการกระทำวาบหวามเอาเสียดื้อๆ ส่งผลให้สาวน้อยทำหน้าเหยเก

“คุณวูล์ฟ ได้โปรด…”

“จะโปรดก็ได้จ้ะ แต่บอกมาก่อนว่า ‘อยากผัว’ มากไหมจ๊ะ” จอมวายร้ายลอยหน้าถาม พลางส่งนิ้วจ้วงยาวสาวลึก ก่อนจะหักดิบอารมณ์อีกครา ทำเอาสาวน้อยน้ำตาเล็ดด้วยความทรมานแสนสาหัส

“ไปตายซะคนบ้า! ฮึก…ฮือ…” ที่สุดหญิงสาวก็ร้องไห้ออกมาด้วยความอดสู ทรมาน และเสียวซ่านเกินจะบรรยาย เขามันตัวร้ายกลั่นแกล้งจนเธอหัวหมุนไปหมด

“อะไรกันทูนหัว แค่นี้ก็ร้องไห้แล้วเหรอ เด็กจริงๆ เลยวุ้ยเมียเรา” วูล์ฟอมยิ้มพร้อมเอ่ยเย้าด้วยความเอ็นดู ก่อนจะเอื้อมมือไปเช็ดคราบน้ำตาให้เมียเด็กขี้แยอย่างอ่อนโยน แต่โดนเธอปัดมือทิ้ง

“ไม่ต้องมายุ่ง อูยยยยย…ซี้ดดดด…” ไล่ตะเพิดปนสะอื้นน้อยๆ ยังไม่ทันจะขาดคำคนไม่ประสาก็ต้องสูดปากครางระงม พร้อมเผลอไผลส่ายสะบัดบั้นท้ายกลมกลึงต้อนรับสัมผัสสุดหฤหรรษ์ เมื่อพ่อเจ้าประคุณจงใจจ้วงแทงนิ้วเข้าหาความชุ่มฉ่ำทว่าร้อนผ่าวในจังหวะหน่วงหนักเร้าอารมณ์

“ไม่ยุ่งได้ไง ผัวอยากยุ่งจนแข็งไปหมดแล้วเนี่ย ฟิตปั๋งแข็งโป๊กเลยทูนหัวจ๋า ตัวเองก็อยากผัวเหมือนกันนั่นแหละรู้ทันหรอกน่า…เรียกผัวสิจ๊ะแล้วผัวจะให้ทุกอย่าง” คนหน้ามึนเอ่ยอย่างไม่อาย พร้อมจงใจกดคลึงความแข็งขึงแห่งบุรุษเพศเข้าไปบดเบียดเสียดสีตรงบริเวณเชิงกรานของภรรยาวัยกระเตาะ

“ไอ้คนบ้านี่! กวนประสาทนัก!” เธอเค้นเสียงด่าทอด้วยความคับข้องใจเหลือคณา อารมณ์ที่ไม่อยู่กับร่องกับรอยของสามีตัวโตกำลังทำให้หญิงสาวประสาทเสียแทบกู่ไม่กลับ อีกทั้งนึกหวาดหวั่น เพราะไม่รู้ว่าวันๆ หนึ่งเธอจะต้องรับมือกับอารมณ์แปรปรวนของอีกฝ่ายอย่างไรดี

“โอ๊ะโอ๋…ปากดีแบบนี้แสดงว่าอยากให้หยุดใช่มะ” พ่อเจ้าประคุณเลิกคิ้วอย่างกวนๆ

“อย่าหยุดนะ อย่า!” สาวน้อยผวากอดร่างทรงพลังแน่นติ๊ก พร้อมส่ายหน้ารัวๆ ก่อนจะโดนอีกฝ่ายดันตัวออกห่าง แล้วเชยคางมนขึ้นมาสานสบกับนัยน์ตาร้อนแรงระคนเจ้าเล่ห์

“งั้น…เรียกผัวก่อนสิ ผัวอยากได้ยิน”

“ไอ้ผัวบ้า!” เสียงหวานแว้ดใส่ด้วยความคับข้องใจ ที่โดนพ่อตัวโตกลั่นแกล้งและบีบบังคับให้ต้องทำตัวเหมือนผู้หญิงร่านสวาทไร้ยางอาย สามีอาวุโสกำลังทำให้เด็กอย่างเธอใจแตก

“น่าน…มันต้องอย่างนั้นสิเด็กน้อย ผัวบอกอะไรทำได้หมด แบบนี้มันต้องให้รางวัลชุดใหญ่ จัดเต็มยันเช้าเลยโอเคมะ?” เขาเอ่ยพลางยิ้มใส่ตา ท้ายประโยคทำให้เธอได้สติอีกครา เริ่มระลึกได้ว่าเมื่อครู่นี้ตนเผลอพูดอะไรออกไปบ้าง และถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างมีหวังเธอได้ตกเป็นของเขาแน่

“มะ…ไม่เอา” คนปากแข็งเอ่ยแบบไม่เต็มเสียงนัก แล้วก็ต้องหวีดร้องระงมปนสะอื้นฮัก เมื่อเข้าแกล้งคลึงปุ่มกระสันแรงๆ จนน้ำหวานแทบเอ่อล้นออกมา

“แต่ผัวจะเอา และจะเอาหนักๆ ด้วย” วาจาที่หลุดออกมาจากปากยโสทำให้ดวงตากลมโตเบิกโพลง สติที่หลงเหลืออยู่เพียงแค่หยิบมือร้องเตือนให้เธอหาทางเอาตัวรอดโดยด่วน

“อย่านะ! ไอ้คนแก่ชอบรังแกเด็ก! ตาเฒ่าจอมลามก!” ครั้นคำว่า ‘แก่’ บวก ‘เฒ่า’ กระแทกใส่โสตประสาทอย่างจังวูล์ฟก็ของขึ้นทันควัน ใบหน้าหล่อระเบิดพลันกระด้าง

“อยากให้ผัวเอาก็บอกมาดีๆ…พูด!” ท้ายประโยคคนเอาแต่ใจออกคำสั่งเสียงเข้ม ขณะส่งนิ้วร้ายกาจเข้าออกกายสาวในจังหวะถี่กระชั้นมากยิ่งขึ้น

“มะ…ไม่ ฮื้อ…” เฮือกสุดท้ายเธอก็ยังรั้นได้น่าจับฟัดให้ครางเป็นลูกหมา

“ปากแข็ง!” เขาเอ็ดเสียงห้วนจัด ก่อนจะก้มลงกระแทกปากหยักเข้ากับปากรูปกระจับอย่างไร้ความปรานี บดขยี้แรงๆ จนเธอแสบร้อนไปหมด จากนั้นก็ดูดเอาๆ ประหนึ่งไม่เคยดูดปากสตรีหน้าไหนมาก่อนในชีวิต บ้างก็ตวัดลิ้นร้อนร้ายวนเวียน ชำแรกลึก ตักตวงช่วงชิงความหวานอย่างตะกละตะกลาม ก่อนจะจัดการบังคับให้ขาเรียวเสลาทั้งสองข้างมาเกี่ยวที่สะโพกสอบ บดเบียดหน้าอกหน้าใจขนาดมหึมาเกินตัวด้วยแผงอกกระด้างทว่ากำยำ จนกายที่ร้อนรุ่มอยู่แล้วนั้นแทบลุกไหม้ พ่อหนุ่มคลั่งรักหอบหายใจฟืดฟาด นัยน์ตาคมกริบคุกรุ่นไปด้วยไฟปรารถนาอันร้อนฉ่า ความหิวโหยระคนดิบเถื่อนถูกปลุกขึ้นมาจนแทบคุมสติไม่อยู่ ก่อนจะก้มลงดูดปากเมียเด็กอีกหน ทั้งเร่าร้อน ดุดัน และดิบเถื่อนถึงอารมณ์ ครั้นแม่ตัวดีระดมกำปั้นทุบเข้าที่ไหล่กว้างไม่ยั้ง คนความอดทนต่ำก็รวบข้อมือกลมกลึงเอาไว้ในอุ้งมือใหญ่เพื่อตัดรำคาญ ดันให้ร่างน่าหม่ำไปแนบกับผนังเย็นเยียบ จากนั้นก็ก้มลงตะโบมจูบกำราบเด็กดื้อไปพร้อมๆ กับกระแทกสะโพกเข้าหาจุดกึ่งกลางกายสาว ทั้งที่มีอาภรณ์ห่อหุ้ม แต่มันก็สร้างความรู้สึกเสียวซ่านปนทรมานได้อย่างพิลึก