กินเด็ก1 (25%)

เมื่อจัดการปราบพยศจนแม่ตัวดีระทดระทวย วูล์ฟก็กระเตงเจ้าของร่างอ่อนปวกเปียก ดวงตาฉ่ำเยิ้มมาโยนลงบนเตียงกว้าง ครั้นแผ่นหลังบอบบางกระแทกกับพื้นเตียงมะลิร้อยก็ได้สติ รีบกระเสือกกระสนลุกขึ้นนั่งอย่างทุลักทุเล ขณะที่ดวงตากลมโตจ้องคนที่ยืนจังก้าอยู่บริเวณปลายเตียงด้วยความตระหนกสุดขีด ก่อนจะผวาเฮือก และใบหน้าซีดเผือด เมื่ออยู่ๆ พ่อเจ้าประคุณก็กระชากเสื้อคลุมออกจากกายทรงพลัง แล้วกระโจนขึ้นมาบนเตียง มะลิร้อยอยากจะเผ่นแนบหนีไปให้ไกลแต่กลับก้าวขาไม่ออก จึงทำได้เพียงนั่งตัวแข็งทื่ออยู่แบบนั้น

“ทีนี้ก็มาทำให้มันสงบเสียที” วูล์ฟออกคำสั่งอย่างไร้ความอดทนอีกต่อไป หมดเวลาที่จะเล่นบทหมาหยอกไก่กับเมียเด็กแล้ว เพราะถ้าไม่ได้รับการปลดปล่อยเดี๋ยวนี้เขาต้องคลั่งตายแน่ๆ

“มะ…ไม่นะคะ ได้โปรดเถอะ” หญิงสาววิงวอนเสียงสะท้านปากคอสั่นระริก

“เลือกเอานะ…ว่าเธอจะยอมทำให้มันสงบ หรือจะให้ฉัน ‘ร่วมรัก’ กับเธอ” พ่อหนุ่มคลั่งรักยื่นคำขาดอย่างไร้ความปรานี และไม่คิดจะอดทนอดกลั้นต่อไปแม้แต่วินาทีเดียว

“ฉันไม่เลือก ไม่เลือกอะไรทั้งนั้น” หญิงสาวส่ายหัวดิก เนื้อตัวสั่นเทา

“ถ้าไม่เลือกเธอจะโดนทั้งสองอย่าง…และโดนหนักด้วย!” ในตอนท้ายจอมโอหังย้ำชัดจนคนฟังขวัญผวา นัยน์ตาหวานปนเศร้าอัดแน่นไปด้วยความหวาดหวั่น ขณะที่สมองน้อยๆ เริ่มคิดหาทางออกแบบด่วนจี๋

“เอ่อ…ฉะ…ฉันจะช่วยคุณก็ได้” ที่สุดมะลิร้อยก็จำต้องเลือกทางที่เปลืองตัวน้อยที่สุด

“งั้นก็เริ่มเสียที ก่อนที่ฉันจะร่วมรักกับเธอโดยไม่สนใจว่าเธอจะรู้สึกยังไง” หนุ่มเลือดร้อนออกคำสั่งเสียงห้าวเจือแหบพร่าตามแรงอารมณ์

“คนใจร้าย” นางซินตัวน้อยตัดพ้อน้ำตาคลอ ก่อนจะค่อยๆ คลานเข้าไปหาเขาด้วยท่าทางกล้าๆ กลัวๆ และทันทีที่ดวงตากลมโตปะทะเข้ากับความอลังการแห่งบุรุษเพศที่กำลังผงาดหงึกหงักแม่สาวไม่ประสาก็แทบช็อก

“อย่าเอาแต่จ้องมันสิเด็กน้อย สัมผัสมันเสียที ฉันจะแข็งตายอยู่แล้วนะ” พ่อหนุ่มคลั่งรักเอ่ยเสียงห้าวปนหอบหนักๆ เพราะความต้องการที่พุ่งวาบมาจุกอก ยิ่งเห็นเธอจ้องเอาๆ เขาก็ยิ่งเกิดอารมณ์มากขึ้น

“ฉะ…ฉันทำไม่เป็น” เธอเอ่ยอย่างขลาดกลัว และจนปัญญาที่จะทำให้อีกฝ่ายบรรลุความปรารถนาอันแรงกล้าได้

“ไม่ยาก เธอก็แค่สัมผัสมันด้วยมือและปากนุ่มๆ ของเธอ”

“ฮือ…” มะลิร้อยครางอย่างท้อใจ หลับตาปี๋ ขณะเอื้อมมือไปหมายจะแตะต้องเจ้าสิ่งที่ทำให้เธอหวาดกลัวจนแทบสิ้นสติ แต่แล้วก็ต้องชักมือกลับอย่างคนขี้ขลาด

“ชู่ว์…อย่ากลัวไปเลยน่าเบบี๋ มันไม่กัดหรอก” คนแก่เริ่มปลอบประโลมระคนหลอกล่อเด็ก

“แต่มันใหญ่จังเลยค่ะ…ใหญ่จนน่าตกใจ” วาจาที่หลุดออกมาจากกลีบปากเต้นระริกทำให้คนฟังโคตรพอใจ บร๊ะเจ้า! เมียเขาบอกว่าของเขาใหญ่ โคตรภูมิใจเลยว่ะ…แบบว่าฮึกเหิมสุดๆ และวูล์ฟคงจะฉีกยิ้มกว้างจนปากจะฉีกทะลุไปถึงใบหูหากไม่ได้ยินถ้อยคำที่เธอเอื้อนเอ่ยในประโยคถัดมา

“ไม่ทำไม่ได้เหรอคะ มะลิกลัว” แม่สาวขี้อายเลียริมฝีปากอย่างประหม่าระคนหวาดหวั่น และนั่นก็ทำให้พ่อตัวโตแทบคลั่ง ต้องระงับจิตใจไม่ให้ตัวเองจับเมียเด็กกดกับเตียงแล้วร่วมรักให้หนำใจ บางทีกิริยาไร้เดียงสาเล็กๆ น้อยๆ ที่เธอแสดงออกมาก็มีอิทธิพลกับร่างกายของเขาจนน่าโมโห

พับผ่าสิวะ! เขาไม่น่าไปรับปากแม่ตัวดีเลย ว่าถ้าเธอ ‘ช่วย’ เขาจะไม่ร่วมรักกับเธอ ทั้งที่เขาอยากจะดำดิ่งและโจนจ้วงเข้าไปในร่างเย้ายวนจนแทบคลั่ง

“ลองจับดูสิ แล้วเธอจะรู้ว่ามันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด” สาวน้อยกลั้นใจยื่นมือเรียวออกไปแตะต้อง แล้วค่อยๆ กำรอบความแข็งขึงพร้อมพรัก

“อุ๊ย!” ทันใดนั้นเสียงหวานก็หลุดอุทานออกมาจากปากรูปกระจับ หญิงสาวทำตาโตเท่าไข่ห่าน เมื่อมันเหยียดขยายดันฝ่ามือน้อย ปฏิกิริยาสะท้อนกลับแบบฉับพลันสร้างความตกใจ จนเธอทำท่าจะหดมือหนี แต่โดนพ่อตัวโตกุมทาบทับด้วยฝ่ามือร้อนผ่าว แล้วบังคับให้มือเรียวเคลื่อนไหวในแบบที่เขาต้องการ

“ทำแบบนี้นะทูนหัว ผัวชอบให้เมียทำแบบนี้ เข้าใจไหมหือคนดี” เขาเอ่ยเสียงพร่ากระเส่าพลางสอนในสิ่งที่ภรรยาสามารถให้ความสุขกับสามีได้…ให้ได้เท่าที่ใจเขาปรารถนา

“ฮือ…” หญิงสาวครางผาดแผ่ว ขณะทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ สัดส่วนอลังการของเขามันขยายสู้มือของเธออีกแล้ว มันพองลมได้หรืออย่างไรกัน ถึงได้ขยายเอาๆ น่ากลัวยิ่งนัก

“ปราบมันเสียสิเด็กน้อย ปราบให้มันยอมศิโรราบต่อเธอ” วาจาเชิงท้าท้ายทำให้คนฟังเม้มปากจนเกือบเป็นเส้นตรง นัยน์ตากลมแป๋วกลอกไปมา หัวสมองน้อยๆ เริ่มคิดหนักว่าจะเอายังไงดี อึดใจต่อมาเธอก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อเรียกความกล้า จากนั้นจึงค่อยๆ รูดมือบอบบางขึ้นลงบนความคึกคัก ทำแบบที่เขาสอนด้วยอาการใจหวิวๆ เพราะไม่เชื่อมั่นในตัวเองเท่าใดนัก

“อา…อย่างนั้นแหละเด็กดีของฉัน อ๊า! เร็วกว่านั้น…เร็วอีก” วูล์ฟครางระงมด้วยความกระสันซ่านสุดขีด ก่อนจะร้องเกือบเป็นตะโกนเร่งเร้า เมียเขาหัวไวใช้ได้ ถึงจะเงอะๆ งะๆ ไปบ้าง แต่…ให้ตายสิ! ถูกใจเขาเป็นบ้า

“ใช้ปากของเธอจัดการกับมันสิ มันอยากเข้าไปซุกไซ้ในปากหวานๆ นั่นจะแย่” ชายหนุ่มอดสงสารแม่สาวอ่อนเดียงสาไม่ได้ แต่ถ้าเธอไม่ทำอย่างที่เขาสั่งเขานี่แหละที่จะทรมานเพราะไม่ได้รับการปลดปล่อย และเขาจะไม่มีทางใช้มือของตัวเองอีกอย่างเด็ดขาด มีเมียแล้วก็ต้องใช้เมียสิ

“ทำยังไงคะ” หลังจากหยุดขยับ และละฝ่ามือออกจากความยิ่งใหญ่ของอีกฝ่าย คนตัวเล็กก็เอ่ยถามอย่างซื่อๆ ความน่ารักน่าเอ็นดูทำให้อารมณ์ร้อนแรงพลันสะดุดกึก วูล์ฟพยายามระงับจิตระงับใจ เอาวะ…เสียเวลาตะล่อมเด็กซักหน่อยจะเป็นไรไป เขาพยายามปลอบใจตัวเองทั้งที่อยากจะฟัดเจ้าของร่างยั่วน้ำลายจนปวดร้าวไปหมด จากนั้นก็หันมาพูดกับเมียเด็กอย่างใจเย็น

“ก็ใช้ปากของเธอกลืนกิน ดูด และเลียมันเหมือนแท่งไอติมไง ตอนอยู่บนรถเธอบอกฉันว่าชอบกินไอติมไม่ใช่เหรอ งั้นก็เริ่มเลย ฉันพร้อมแล้ว โคตรพร้อมเลยแหละ” เขาเอ่ยหน้าตาย

“คุณวูล์ฟ!” เสียงหวานใสอุทานดังสนั่น แม่สาวน้อยแทบจะลมจับกับความขวานฝ่าซากของสามีตัวโต นี่เขาไม่นึกกระดากปากบ้างหรืออย่างไร

“ฮื้อ…จะเสียงดังทำไมทูนหัว ผัวก็อยู่ใกล้ๆ แล้วนี่ไง ส่วนไอติมของมะลิก็พร้อมให้มะลิกินเต็มที่แล้ว พร้อมตั้งแต่อยู่บนรถโน่นแน่ะ” วาจาโจ๋งครึ่มทำให้คนฟังหน้าแดงแจ๋

“ฝากไว้ก่อนเถอะ” เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำผึ้งเผลอมองค้อน ขณะเอ่ยด้วยน้ำเสียงงอนๆ วูล์ฟกระตุกยิ้มตรงมุมปากหยักลึก ก่อนจะโน้มศีรษะทุยลงมาดูดปากที่กำลังห่อยื่นน้อยๆ อย่างคนเจ้าแง่แสนงอนของเมียวัยเอ๊าะ ตบท้ายด้วยการจุมพิตเร็วๆ อีกครั้งอย่างอดใจไม่ไหว

จุ๊บ!

“ตอนเอาคืนขอแบบจัดหนักจัดเต็มให้ฟ้าเหลืองไปเลยนะนังหนู…ป๋าชอบ” พ่อเจ้าประคุณเอ่ยเย้าเสียงกลั้วหัวเราะพลางหลิ่วตาให้

“ชิ…อีป๋าบ้า!” มะลิร้อยย่นจมูกรั้น จากนั้นก็ต่อว่าอีกฝ่ายด้วยความลืมตัว และความน่ารักน่าชังของเมียเด็กก็ทำให้วูล์ฟรู้สึกกระชุ่มกระชวยอย่างน่าประหลาด

“บ้าไม่บ้าก็ผัวเธอล่ะน่า จริงไหมหือเด็กน้อย” เขาสัพยอก พลางยิ้มใส่ตา

“นี่แน่ะ…” ยังไม่ทันจะขาดคำมะลิร้อยก็คว้าหมับเข้าที่ความกร้าวแกร่งกลางกายทรงพลังอีกครั้ง จัดการรูดขึ้นลงช้าๆ ขณะข่มกลั้นความกระดากอายเอาไว้อย่างสุดฤทธิ์ ก่อนจะค่อยๆ จรดปลายลิ้นลงไปหาส่วนปลายบานเห่อ แล้วแกล้งขบเม้มแรงๆ จนเขาสะดุ้งโหยงและอุทานลั่น

“อ๊ะ! ยัยตัวแสบนี่เธอกล้าแกล้งผัวเหรอ เธอมันยัยตัวร้าย อ๊า…” พ่อเจ้าประคุณเข่นเขี้ยวตาดุวับ ก่อนจะหลุดอุทานอย่างซ่านสยิวสุดขีด เพราะโดนอีกฝ่ายเอาคืนหนักๆ ด้วยความหมั่นไส้

เมื่อกี้อารมณ์ปรารถนาของวูล์ฟลดลงไปกว่าครึ่ง แต่เมื่อโดนเธอแตะต้องปุ๊บเขาก็ลุกพรึ่บพรั่บปั๊บ จุดติดง่ายยิ่งกว่าน้ำมันที่ราดรดลงบนเปลวไฟแดงฉาน เธอใช้ทั้งปากและลิ้นสร้างความกระสันซ่านและยั่วยุราคะแบบอนุบาล แต่โอว…ให้ตายเถอะ พระเจ้า! มันทำให้เขาแทบแดดิ้นคามือเมียเด็ก

“โอวววว…แบบนั้นแหละยาหยี ดูดแรงๆ แรงกว่านั้น ผัวจะถึงแล้วคนดี อูยยยย…ซี้ดดดดด” วูล์ฟแหงนหน้าสูดปากครวญครางด้วยความเสียดเสียวเกินจะบรรยาย พร้อมแอ่นสะโพกสอบเสนอสนองให้คนตัวเล็กได้ปรนเปรอความเร่าร้อนให้อย่างเต็มที่ ยิ่งทำให้จอมวายร้ายครางโหยเหมือนทุรนทุรายแทบขาดใจได้มะลิร้อยก็ยิ่งฮึกเหิม ใช้ทั้งปาก ลิ้น และฝ่ามือจู่โจมความโอฬารของสามีไม่ยั้ง ทำเอาเขาซู้ดปากครวญครางไม่ขาดสาย

“อ๊า!!!” ที่สุดวูล์ฟก็โลดแล่นไปถึงจุดสูงสุดแห่งความกำซาบซ่านด้วยฝีมือเมียเด็ก เสียงคำรามกระหึ่มถูกเปล่งออกมาจากลำคอปูดโปนแดงก่ำ ร่างทรงพลังสั่นเทิ้มยะเยือกถี่ๆ ก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะพวยพุ่งสู่เรียวปากรูปกระจับของยัยตัวร้าย เขาก็รีบยกร่างอรชรขึ้นมานั่งเกยบนตักกว้าง แล้วประกบจูบดูดดื่ม ขณะฝ่ามือซุกซนขยำความอ่อนนุ่มกลางกายสาวอย่างร้อนรน จนเธอผวาเฮือก และหลุดเสียงครางอื้ออึงกลั้วลำคอระหง

วินาทีถัดมาพ่อหนุ่มเลือดร้อนก็ลนลานดึงทึ้งชุดคลุมตัวใหญ่ ซึ่งโคตรเกะกะออกไปให้พ้นจากร่างเย้ายวนอย่างฉับไว ก่อนจะครางเหมือนคนละเมอ เมื่อนัยน์ตาคมกริบปะทะเข้ากับยอดปทุมถันสีชมพูอมแดง ซึ่งกำลังชูชันยั่วน้ำลาย ลิ้นสากระคายทว่าเร้าใจตวัดรวบปลายถันตูมเต่งเข้าสู่อุ้งปากร้อนระอุ แล้วหลับตาพริ้มพร้อมครางงึมงำอย่างพึงพอใจ ส่วนมะลิร้อยก็ถึงกับตัวเกร็งหน้าแดงซ่าน และเสียววาบตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนที่เจ้าของร่างทรงพลังจะอ้าปากงาบงับเต้าทรวงนุ่มหยุ่นเข้าไปอย่างหิวโหยระคนตะกรุมตะกราม คนตัวเล็กหวีดร้องลั่นด้วยความเสียวกระสัน กายสาวสั่นระริกจนต้องวาดแขนไปคล้องลำคอแกร่งเอาไว้ ก่อนจะแอ่นเต้าทรวงอวบสล้างให้เขาได้ดื่มกินแบบถนัดถนี่ เรียกเสียงคำรามกระหึ่มกลั้วลำคอหนา วูล์ฟดูดดึงเต้างามประหนึ่งทารกที่กระหายน้ำนมจากอกมารดา ในขณะที่นิ้วร้อนร้ายบดขยี้บี้คลึงเกสรดอกรักตรงซอกขาเรียวเสลาอย่างหน่วงหนัก สาวน้อยดิ้นพล่าน แหงนเงยดวงหน้าสวยหวานทว่าแดงซ่านสูดปากครางซี้ดซ้าดอย่างลืมตัวลืมอาย ขณะร่อนสะโพกอวบอั๋นรับการจ้วงแทงอันแสนรัญจวนใจไม่ขาดสาย หากแต่ไม่นานเธอก็ต้องครางฮืออย่างขัดใจระคนทรมานเจียนบ้า เมื่ออยู่ๆ เขาก็หยุดความวาบหวามเอาเสียดื้อๆ

จากนั้นเจ้าของร่างทรงพลังก็ไถลลงไปนอนราบกับพื้นเตียง วางมือใหญ่กระชับตรงเอวคอดกิ่ว แล้วยกร่างเย้ายวนขึ้น เรียกเสียงอุทานน้อยๆ ให้หลุดออกมาจากกลีบปากบวมเป่ง

“อ๊ะ! คุณจะทำอะไร” มะลิร้อยถามหน้าตื่นๆ ก่อนจะรีบเอื้อมมือไปคว้าหัวเตียงเอาไว้ เมื่อโดนอีกฝ่ายยกร่างเปลือยเปล่าลอยเหนือใบหน้าหล่อลากไส้

“ฉันก็จะกินเธอ เหมือนที่เธอกินฉันยังไงล่ะเด็กน้อย” ลมหายใจผ่าวระอุที่เป่าราดรดจุดอ่อนไหวทว่านุ่มร้อนแห่งอิสตรีทำให้หญิงสาวขนลุกเกรียวกราวตลอดร่าง ก่อนจะรีบละล่ำละลักห้ามปรามเสียงสั่น

“ไม่นะ อย่า…” เธอมีโอกาสได้ปริปากเพียงเท่านั้น ก่อนจะหวีดร้องลั่น เมื่อเขากดรั้งสะโพกผายลงไปหา แล้วนาบลิ้นร้อนๆ เข้าจู่โจมพูเนื้อแดงฉ่ำในแบบฮอตฉ่า

“อ๊า! คุณวูล์ฟ อูววว….”

“ยะ…อย่าค่ะ ซี้ดส์” มะลิร้อยเค้นเสียงหวานกระเส่าค้าน ทว่าเรือนร่างอ้อนแอ้นกลับบิดส่ายอย่างเสียวซ่านเกินจะทานทน ครั้นลิ้นร้อนๆ แตะไล้คลึงวนที่ปุ่มกระสันเบ่งบานเห่อขยายสาวน้อยก็กรีดร้องออกมาดังๆ