มันเหงา(2)

สามีที่เคยเป็นคนเอาใจเก่งถึงแม้จะปล่อยปละละเลยภรรยาไปบ้างแต่อย่างน้อยเขาก็ไม่เคยพูดจาไม่ดี วันนี้กลับทำตัวเหมือนคนกำลังอารมณ์แปรปรวนไม่ว่าพิมพ์ชนกจะพูดอะไรก็ดูผิดไปเสียหมด

“ตอนแรกจะกลับวันมะรืนแต่คุณแม่ขอร้องให้อยู่ต่อคงจะกลับวันอาทิตย์หน้าเลยค่ะ”

พิมพ์ชนกโกหก มารดาของเธอไม่ได้ขอให้อยู่ต่อแต่เป็นตัวเธอเองที่อยากจะพักใจเพราะกลับไปอยู่กรุงเทพฯก็อยู่แต่บ้านใช้ชีวิตแบบเงียบเหงาแบบไร้จุดหมายอย่างน้อยอยู่ที่นี่ก็ยังมีอะไรเล็กๆน้อยๆให้ช่วยแม่ทำได้บ้าง

“แม่คุณลืมไปหรือเปล่าว่าคุณมีสามีแล้ว”

“แม่พิมพ์ไม่ลืมหรอกค่ะถ้าจะมีใครสักคนลืมก็คงเป็นคุณเพราะทุกวันนี้บางวันพิมพ์ก็อดคิดไม่ได้ว่ามาอยู่ที่บ้านคุณในฐานะอะไรแม่บ้านคนรับใช้หรือน้องสาวถ้าจะให้ดีควรจะช่วยจำด้วย นะคะว่าคุณมีภรรยาแล้ว”

ภรรยาวัยละอ่อนพูดจบก็รีบวางสายทันทีเพราะเธอไม่อยากฟังวาจาที่เลวร้ายจากปากของสามีอีกแล้ว พิมพ์ชนกรู้สึกผิดหวังที่เธอตัดสินใจแต่งงานเร็วเกินไปโดยยังไม่ทันได้รู้จักนิสัยใจคอที่แท้จริง สาเหตุที่ทำให้เธอตกหลุมละภูเบศร์เป็นเพราะเขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นและปกป้องเธอได้เสมอแต่วันนี้หญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเขายังเป็นผู้ชายคนเดิมสำหรับเธออยู่หรือเปล่า

“ไปเอาเหล้ามา”

ภูเบศร์นั่งมองโทรศัพท์ที่ตอนนี้มันมีชื่อของเขมมัฒน์ขึ้นแจ้งเตือนว่าหญิงสาวพยายามติดต่อเขาอยู่แต่แทนที่จะรับโทรศัพท์ เขากับคว้าแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มจนเหล้าหมดขวดจึงตะโกนบอกให้แม่บ้านเอามาเพิ่มให้

“คุณภูเมาแล้วนะคะป้าว่าพอเถอะ”

ป้าแม่บ้านที่อยู่รับใช้คฤหาสน์หลังนี้มานานจากที่ตอนแรกตั้งใจว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวแต่เมื่อเห็นเจ้านายดื่มหนักแบบนี้ก็อดที่จะเป็นห่วงและเตือนไม่ได้

“เป็นห่วงหรือไง เมียผมเขายังไม่เป็นห่วงเลย ไม่รู้ห่วงอะไรนักหนาที่บ้านจากตอนแรกว่าจะไป 2 คืนกลับบอกว่าจะกลับอีกทีวันอาทิตย์นู่นเลย”

ภูเบศร์พูดไปก็ส่ายหัวแสดงความไม่พอใจเพราะเขาไม่คิดเลยว่าพิมพ์ชนกผู้หญิงไร้เดียงสาที่เขาเคยควบคุมได้ วันนี้เธอจะทำตัวแบบนี้ทำเหมือนกับยังเป็นเด็กๆที่ไปเที่ยวมีความสุขจนลืมสามีตัวเอง

“คุณพิมพ์คงอยากพักผ่อนหรือไม่ก็คิดถึงที่บ้านเพราะตั้งแต่แต่งงานก็ไม่เคยเห็นเธอไปไหน ป้าเห็นคุณภูกลับบ้านดึกทุกคืนก็อดคิดไม่ได้เลยว่าคุณแต่งงานกับคุณพิมพ์ชนกเพียงเพราะต้องการให้เธอมาทำหน้าที่เมียโดยที่ไม่ได้คิดเลยว่าเธอก็เป็นผู้หญิงที่มีหัวใจหรือความจริงแล้วคุณวมีอะไรในใจที่ป้ายังไม่รู้”

คนถามรู้ตัวเองดีว่าเป็นเพียงแค่คนรับใช้จึงไม่ยืนรอคำตอบแค่เพียงหวังว่าคำพูดของเธอที่อายุมากกว่าจะช่วยเตือนสติเจ้าของบ้านได้

ภูเบศร์ด้วยความเมาทำให้เวลานี้เขาไม่มีสติสัมปชัญญะพอที่จะคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆถึงแม้หัวใจจะรู้อยู่ก็ตามว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดก็ล้วนแต่เป็นแผนการที่เขาวางไว้

เขาดึงสาวที่ไร้เดียงสาหนึ่งคนเข้ามาอยู่ในเกมนี้เพื่อหลอกใช้เธอเป็นเครื่องมือปกปิดไม่ให้สังคมสงสัยว่าเขากำลังคบหากับเขมพัฒน์ผู้หญิงที่มีสามีไปแล้ว ชายหนุ่มจึงเลือกที่จะดื่มให้ความเมาเยียวยาหัวใจและคิดว่าทุกอย่างเป็นความผิดของพิมพ์ชนกที่เธอไม่รู้จักโตเอาเวลาไปเที่ยวเล่นสนุกไม่ยอมกลับมาดูแลเขาเหมือนที่ภรรยาหลายคนควรทำ