ภรรยาที่ถูกลืม(1)

ตอนที่ 3

ภรรยาที่ถูกลืม

“พรุ่งนี้พิมพ์ต้องกลับไปงานศพที่บ้านคุณภูจะไปด้วยกันไหมคะ”

พิมพ์ชนกนั่งรอสามีอยู่ที่ห้องรับแขกถึงแม้ว่าเขาจะห้ามเธอไม่ให้รอกินข้าวแต่หญิงสาวมีเรื่องสำคัญที่จะบอกจึงกลัวว่าตัวเองจะเผลอหลับก่อนจึงเลือกที่จะนั่งรอและยังไม่กินอาหารมื้อเย็น

“ไปเถอะคุณก็ขับรถเป็นแล้ว เออว่าแต่จะไปกี่วันล่ะ”

คนตัวสูงถามแบบไม่ใส่ใจไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าภรรยาจนไม่รู้ว่าผู้หญิงที่นั่งข้างๆเขากำลังรู้สึกน้อยใจ

“ว่าจะไป 3 วันเสร็จงานแล้วก็จะกลับค่ะ”

“ถ้างานเสร็จดึกก็นอนค้างที่นู่นเลย ขับรถมืดๆมันจะ

อันตรายคุณเองก็เพิ่งจะขับรถได้”

ภูเบศร์ตอบพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น ท่าที

ของเขายังคงเหมือนเดิมไม่ใส่ใจไม่สนใจสิ่งรอบตัว

“จะไปไหนล่ะมีเรื่องพูดแค่นี้เองหรือไง”

นักธุรกิจหนุ่มยังคงไม่ละสายตาจากหน้าจอโทรศัพท์ถึงแม้จะสงสัยว่าทำไมภรรยาของเขารอเจอแต่พูดแค่เพียงนิดเดียวก็จะขึ้นห้องแล้ว

“ดึกแล้วพิมพ์ไปนอนก่อนนะคะ”

หญิงสาวตอบแค่เพียงสั้นๆเธอก็รีบเดินขึ้นไปยังห้องนอนความน้อยใจที่เหมือนเป็นภรรยาที่เขาไม่ค่อยใส่ใจทำให้พิมพ์ชนกไม่อาจที่จะยืนอยู่ตรงนี้ต่อไปได้ เธอกำลังจะร้องไห้และเขาก็คงไม่พอใจถ้าเห็นว่าเธอกำลังอ่อนแอกับเรื่องไร้สาระแบบนี้

เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ดังขึ้นสาวน้อยที่กำลังเดินเช็ดน้ำตาเปิดข้อความดูจึงรู้ว่าผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีโอนเงินจำนวนหนึ่งให้พกติดตัวเพื่อเดินทางไปต่างจังหวัด

“เงิน ! ฉันอยากได้อย่างอื่นไม่ได้อยากได้เงิน !”

คนน้อยใจไม่ได้รู้สึกดีขึ้นแต่เธอกลับยิ่งรู้สึกเสียใจมากไปกว่าเก่าตั้งแต่เธอแต่งงานมามีเพียงเรื่องเดียวที่สามีดูแลเธอเป็นอย่างดีคือเรื่องเงินและความสะดวกสบายแต่สิ่งที่เขาเปลี่ยนไปคือความเอาใจใส่จนหลายครั้งพิมพ์ชนกรู้สึกเหมือนเธอเป็นภรรยาของเขาก็เฉพาะแค่เพียงบนเตียงนอกจากเวลานั้น เธอแทบจะไม่ได้อยู่เคียงข้างอะไรเขาเลยไม่มีสักครั้งที่เขาจะพาเธอไปร่วมงานสังคมจนหลายครั้งอดที่จะคิดไม่ได้ว่าเขามีใครซ่อนไว้แต่ลึกๆหัวใจของหญิงสาวก็มั่นใจว่าผู้ชายที่เธอเลือกไม่ใช่คนเจ้าชู้แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุผลอะไรเขาถึงทำเหมือนว่าเธอเป็นเพียงแค่ภรรยาที่มีตัวตนเฉพาะในบ้านเท่านั้น

“ขอบคุณนะคะสำหรับของขวัญวันเกิด”

เขมพัฒน์สาวสวยไฮโซบรรจงหอมลงไปที่แก้มของอดีตคนรักเวลานี้ทั้งคู่อยู่ในร้านอาหารชานเมืองที่อยู่ไกลสายตาจากผู้คน เธอจึงไม่กลัวว่าจะมีใครมาเห็น

“ผมมันก็แค่ตัวสำรองไม่มีโอกาสได้อยู่ในวันเกิดก็ต้องให้คุณวันนี้ล่ะครับ”

พรุ่งนี้ถึงจะเป็นวันเกิดที่แท้จริงแต่เวลานั้นเขมพัฒน์ก็ต้องอยู่กับสามี เธอจึงเลือกที่จะมาหาอดีตคนรักเก่าก่อนวันเกิดโดยให้เหตุผลกับคนที่บ้านว่าเธอออกมาเป็นเพื่อนมารดาทำธุระ

“อย่าน้อยใจสิคะ คุณเองก็แต่งงานมีภรรยาแล้ว เข็มก็มีสามีแล้ว คิดเสียว่าเรื่องของเราเป็นอาหารเสริมที่ทำให้หัวใจของเรากระชุ่มกระชวยดีกว่าค่ะ”

คำพูดของเขมพัฒน์ชัดเจนในความเห็นแก่ตัวอยู่แล้วถึงแม้ภูเบศร์จะสัมผัสได้แต่เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงยังคงอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ ทั้งที่ตลอดเวลาตั้งแต่เขาแต่งงานก็ยอมรับกับตัวเองว่าเขามีความสุขเวลาที่อยู่กับพิมพ์ชนกมากกว่าคนรักเก่าแต่พอแค่รู้สึกว่าจะต้องเสียเขมพัฒน์ไป เขากลับทนไม่ได้ ยอมเลือกที่จะทำร้ายหัวใจของพิมพ์ชนกเพียงคิดว่าในเมื่อเธอไม่รู้เธอก็คงไม่เจ็บ