บทที่ ๓ โอกาสฟ้าประทาน (๖๐)

“พ่ออ่ะ” ว่าเสียงอ่อน ไม่อยากให้กล้าตะวันเห็นด้านนี้ของเธอ แค่เป็นเด็กก้าวร้าว ปากเสีย ชอบทำอะไรตามใจตัวเองก็เกินพอแล้ว

จะว่าไปชายหนุ่มได้ตามข่าวของเธอช่วงเป็นดาราไหมนะ ตอนนั้นข่าวเสียเยอะมากมีทั้งจริงและไม่จริงบ้าง อย่างการคบผู้ชายหรือข่าวเลิกรา ไปกองสายและทะเลาะกับช่างแต่งหน้า โจมตีกันไม่หยุดทำเอาหล่อนท้อที่จะอยู่ในวงการมายา

“พอๆ ทะเลาะกันอยู่ได้ ไม่อายกล้าหรือไง” แม่ต้องเข้าห้ามทัพ ทำให้สองพ่อลูกเงียบแล้วรับประทานอาหาร

ระหว่างที่กินข้าวกันอยู่นั้นโทรศัพท์เจ้าของฟาร์มโคนมก็ดังขึ้น เขาจึงละมือจากช้อนส้อมแล้วรับสายจากคนสนิท ใบหน้าคมยกยิ้มเล็กน้อยแล้วค่อยกล่าวทักทาย

“ว่าไงอิง อยู่นี่แหละ อือ ได้สิ” ชื่อของพี่สาวทำให้คนทั้งโต๊ะหันมามอง จะยกเว้นก็เพียงแต่อัยย์ญาดาที่ก้มหน้ามองจานข้าวแล้วเริ่มรู้สึกว่าตนเองอิ่มเสียแล้ว จากที่ไม่อยากอาหารเป็นทุนเดิม ก็ตัดสินใจยกแก้วน้ำมาดื่มจนหมด

“อิงอยากคุยกับคุณลุงคุณป้าน่ะครับ เห็นว่าติดต่อไม่ได้” ยื่นเครื่องมือสื่อสารไปให้กำนันอาธร ท่านก็รับมาแล้วเอาแนบหูเพื่อพูดคุย

“ว่าไงลูก สงสัยพ่อลืมโทรศัพท์ไว้บนรถ ตอนนี้กำลังนั่งกินข้าวอีกเดี๋ยวก็จะไปเที่ยวที่ตลาดน้ำทุ่งบัวชม” รายงานลักษ์นาราไม่ให้เป็นห่วง ถ้าไม่ติดงานก็คงมาด้วยแล้ว

ร่างบางลุกจากเก้าอี้แล้วนำจานอาหารไปเก็บ หันมองอีกทีเห็นว่ากล้าตะวันรับโทรศัพท์มาคุย หน้าตายิ้มแจ่มใสจนเธอเองรู้สึกสะท้อนใจ

หรือว่าสองคนนั้นจะกำลังศึกษาดูใจกันอยู่..

ส่ายศีรษะเพื่อปัดความกังวลนั้นออก แล้วเดินไปร้านสะดวกซื้อหยิบขนมขบเคี้ยว และน้ำดื่มมาเต็มตะกร้าก่อนจะไปจ่ายเงินค่อยมาประจำยังที่นั่งติดหน้าต่างของตนเอง

การเดินทางครั้งนี้ไม่มีเพื่อนที่รู้จักสักคน แล้วผู้ร่วมทริปนอกจากคนในครอบครัวแล้ว หล่อนก็รู้จักเพียงแค่กล้าตะวันเท่านั้น ถึงจะไม่สนิทกันก็ตาม

คนอื่นก็มาเป็นครอบครัว พ่อแม่ลูกและหลาน อาจเพราะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวทะเล พอมีการจัดทัวร์ของหมู่บ้านจึงรีบลงชื่อและจ่ายเงิน ราคาก็ค่อนข้างถูกอีกต่างหาก

หล่อนเก็บขนมไว้ที่พื้นแล้วหยิบบางชิ้นมาเปิดกิน ถึงไม่อยากอาหารแต่ใช่ว่าจะไม่อยากขนมนี่นา บอกแล้วว่าท้องเธอเหมือนหลุมดำ กินอะไรไปก็หิวอีกอยู่ดี ช่วงเป็นดาราจึงค่อนข้างทรมานเพราะกินมากไม่ได้ เดี๋ยวอ้วนเดี๋ยวบวมออกกล้อง

พอเลิกอาชีพนี้จึงทำตามใจปากมากกว่าเดิม แต่คงต้องลดบ้างแล้วก่อนจะกลายเป็นหมูเดินได้

สายตากลมเห็นว่ากล้าตะวันกำลังขึ้นมาบนรถก็รีบผินหน้าออกข้างนอก ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่คิดกับเขามากกว่ารุ่นพี่ที่เคยอยู่โรงเรียนเดียวกัน

ที่นั่งด้านข้างซึ่งเคยว่างถูกเขาจับจอง คนเริ่มหลั่งไหลขึ้นมาบนรถบัสจนที่นั่งเต็ม แล้วเปิดเพลงสไตล์ลูกทุ่งสร้างความครึกครื้น ไม่ใช่แนวของเธอสักนิด

“ขอเพลงน้ำตาจ่าน้อย” นอกจากเพลงคงยังไม่พอใจ ผู้ใหญ่หลายคนจึงเลือกร้องคาราโอเกะบนรถ และเนื่องมาจากทริปนี้ส่วนมากเป็นกลุ่มคนวัย 40 ปีขึ้นไป เพลงที่เลือกจึงค่อนข้างเก่าไม่ตามสมัยนิยมเท่าไหร่

“มาเต้นด้วยกันสิอุ่น” นางวิไลลักษณ์เรียกบุตรสาว เพราะปกติถ้ามีงานรื่นเริงอัยย์ญาดาไม่พลาดจะขอแจม ถึงเสียงไม่ดีร้องไม่เพราะเหมือนนักร้องมืออาชีพ แต่อาศัยจังหวะสนุกท่าเต้นมันเอาความเฮฮาไว้ก่อน

แต่มันต้องไม่ใช่ต่อหน้ากล้าตะวันสิ

“ไม่เอาหรอกแม่” ส่ายหน้าแล้วโบกมือปฏิเสธ ค่อยเอามือมาจิกขาตัวเองแน่นไม่ให้เต้นไปตามจังหวะ แค่ทำนองหล่อนก็อยากลุกขึ้นไปแจมแล้ว แต่พอมองไปที่คนข้างกายซึ่งทำเพียงยิ้มเล็กน้อยยามมองคนที่กำลังสนุกสนานก็จำต้องนั่งนิ่ง

ภาพลักษณ์สำคัญที่สุด อย่าได้แสดงกิริยาม้าดีดกะโหลกให้เขาเห็นเป็นอันขาด คุณสมบัติของหญิงไทยต้องท่องเอาไว้ ถึงไม่ได้เป็นแฟนกันแต่หล่อนอยากให้กล้าตะวันรู้สึกเสียดายที่ปล่อยผู้หญิงเพียบพร้อมแบบตนหลุดมือ

“จะไปไหน” ทว่าผ่านไปสักพักหญิงสาวก็ทนไม่ไหว ลุกจากเก้าอี้จนคนที่นั่งติดทางเดินหันมาถาม

“เข้าห้องน้ำ” ตอบเสียงอ้อมแอ้ม พอร่างสูงได้ยินอย่างนั้นจึงลุกให้เธอได้ออกไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ท้ายรถบัส

ร่างบางเบียดกับผู้คนที่ลุกมายืนตรงทางเดิน ไปถึงด้านหลังสุดแล้วพยายามมองที่นั่งของตนซึ่งค่อนข้างอยู่ด้านหน้า เมื่อคิดว่าปลอดภัยแล้วก็ยิ้มกริ่ม

“ป้าต้อย หนูเต้นด้วย ขอเพลงขอใจเธอแลกเบอร์โทรให้หน่อย” คุยกับป้าที่อยู่ด้านหลัง แล้วท่านจัดเต็มเรื่องการแต่งตัวและแต่งหน้า พร้อมสำหรับขึ้นเวทีเป็นสาวหางเครื่อง

ถึงจะไม่สนิทแต่ก็พอรู้จักและเห็นหน้าค่าตาท่านบ่อยครั้งเพราะอยู่บ้านฝั่งตรงข้าม มาซื้อของที่ร้านบ่อยเลยได้คุยกันบ้าง อีกอย่างถ้าอยากสนุกต้องเต้นกับป้าต้อยที่อายุห้าสิบกว่าแล้วแต่ยังทำตัวเป็นวัยรุ่น

“จัดไป ข้างหน้าเปิดเพลงขอใจเธอแลกเบอร์โทรให้หน่อย” ตะโกนบอกดีเจจำเป็น ไม่นานเพลงที่ขอก็ถูกเปิด แค่ท่อนแรกขึ้นมาดาราสาวก็เปิดสเต็ปอย่างเซ็กซี่

แวบเดียวแค่ดูก็ทำให้รู้ว่าเธอนะโดนหัวใจ อยากบอกเหลือเกินว่าเธอน่ารักแค่ไหน จริตมากไปกลัวมันไม่ดีไม่งาม ก็เลยเก๊กฟอร์ม ทำเป็นอ้อมค้อมทำเป็นว่าดูเฉยเมย จนเธอมาขอเบอร์โทรเข้าทางแล้วเอ๋ย อยากบอกจังเลยถึงบ้านให้รีบโทรหา

ท่าเต้นหญิงสาวจำได้ขึ้นใจเพราะเต้นกับเพื่อนบ่อยครั้ง ใครบ้างจะอดใจไหวเมื่อเพลงสนุกอย่างนี้ถูกเปิด หญิงสาวใช้พื้นที่น้อยให้เป็นประโยชน์ โยกย้ายส่ายสะโพกเล็กน้อยแล้วตะโกนร้องเพลงไปด้วยทั้งที่ไม่ได้ถือไมค์

เบอร์โทรอื่นจะได้ยินเสียงรอสาย แบบแบบแบบว่าให้รอ แต่เบอร์นี้จะได้ยินเสียงใจบอกว่า…

ท่อนพีคกำลังจะมาคนตัวเล็กก็เตรียมพร้อมเต็มที่ ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นร้องและเต้นไปกับป้าต้อยเหมือนเป็นวัยเดียวกัน ลืมเรื่องกล้าตะวันไปเสียสนิทว่าต้องทำคะแนน

ความสนุกมาเยือน อัยย์ญาดาไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแหละ

ท่านกำลังเข้าสู่บริการรับฝากหัวใจ ลงทะเบียนฝากไว้ตัวเอากลับไปใจให้เก็บรักษา ยอมจำนนเธอแล้ววันนี้แค่แรกเห็นหน้า ฝากไว้กับฉันนะหัวใจของเธอ แลกเบอร์โทร โอ๊ะโอโอย

ร่างกายขยับไปตามเสียเพลง ปากก็คอยร้องให้ครึกครื้น ทุกคนบนรถต่างส่งเสียงร้องเพลงดังที่ไม่ว่าผ่านไปนานแค่ไหนก็สร้างบรรยากาศให้สนุกสนาน