บทที่3.ข้อเสนอพิเศษ

บทที่3.ข้อเสนอพิเศษ

“ไอ้เด็กหัวดื้อนั่นยังไม่ตกลง อีกแล้วสินะ”

เจอราโดวัยห้าแปดปีทักบุตรชายที่เดินหน้านิ่วเข้าบ้าน หลังหายไปเกือบสามชั่วโมง

“พ่อก็น่าจะรู้ เดนีสมันยังพยายามโน้มน้าวให้ผมเลิกสิ่งที่พ่อทำและทิ้งไว้ให้ผมสานต่ออีกด้วย พ่อคิดว่าไงครับ”

เสียงถอนใจผสมกับแววตาอ่อนล้า “บางทีพ่อก็เห็นด้วยกับเดนีสนะ เราควรถอนตัวดีมั้ยลอแลน ลูกจะได้ใช้ชีวิตเหมือนชาวบ้านสักที” เจอราโดเสียภรรยาสุดที่รักในการปะทะกันของกลุ่มอิทธิพลฝ่ายตรงข้าม เขาไม่เคยเสียใจในการปกป้องศักดิ์ศรีตัวเอง เมื่อก่อนเขาไม่เคยคิดแบบนี้ ช่วงนั้นยังเหลิงกับอำนาจที่ตัวเองคว้าไว้ได้ แต่ครั้นพอแก่ตัวลง ความกระหายในอำนาจลดลง เขาเริ่มมองการใช้ชีวิตของบุตรชาย ด้วยสายตาที่ปนความเป็นห่วง

ทุกย่างก้าวของลอแลนโซ่เต็มไปด้วยความเสี่ยง เสี่ยงที่จะตาย หรือไม่ก็เสี่ยงที่จะโดนโค่น

เด็กรุ่นใหม่หัวรุนแรงขึ้น แถมอาวุธสมัยนี้ก็หาซื้อกันได้ง่ายๆ และการฆ่าคนก็ทำได้ง่ายดายกว่าเดิม

“ผมเองก็เบื่อเหมือนกัน สักวันนะครับพ่อ สักวันผมคงต้องขอคำปรึกษาจากไอ้เด็กหัวดื้อของพ่อ”

เกือบสามปีที่เดนีสอยู่ใกล้ตัวเจอราโด เขาเหมือนๆ เป็นบุตรชายคนหนึ่ง แต่เมื่อถึงเวลาของเขา เดนีสหันหลังให้อำนาจแบบไม่แยแส และลงมือสานต่อกิจการของบ้าน ตามที่เดเนียลขอร้อง

มีเรื่องเดียวที่เดเนียลกับเอลิซ่ายังไม่สมหวัง คือเขาอยากเห็นบุตรชายเป็นฝั่งเป็นฝา

“พี่กับพ่อคิดอะไรไร้สาระอีกแล้วหรือไงคะ” ลอร่าคือน้องสาวของลอแลนโซ่ ถ้าครั้งนั้นเจอราโดบังคับเดนีสได้สำเร็จ หล่อนคงเป็นภรรยาของเขา

“ให้มันน้อยๆ หน่อยลอร่า ฉันเป็นพี่ชายแกนะ” ลอแลนโซ่ปราม

“ฉันพูดผิดตรงไหนคะ พี่กับพ่อน่ะ ชอบคิดไร้สาระเหมือนเดนีสไม่มีผิด” เรื่องการถอนตัวจากวงการมืด และสูญเสียรายได้มหาศาลไป อำนาจที่มีก็จะถดถอยลงด้วย ลอร่าไม่เคยเห็นด้วย แม้เธอจะเสียดายเดนีสสุดใจ แต่เขาเป็นคนขวางโลก มีที่ไหนไม่อยากเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่ทุกคนยอมก้มหัวให้

“ความหวังดีอย่างนั้นเหรอ ที่แกคิดว่าไร้สาระ” เจอราโดปรามบุตรสาว

“พ่อคะ ถ้าเราไม่มีอำนาจ กาเซียโน่ของเราคงถูกมองเหมือนขยะค่ะ” ลอร่าเถียงกลับ

“ทุกวันนี้ถ้าไม่ใช่เพราะอำนาจเงิน จะมีใครก้มหัวให้เราไหมลอร่า พ่อไม่อยากให้เป็นแบบนั้น เพราะวันไหนที่เงินหมด พวกลูกๆ จะลำบาก” เจอราโดพูดต่อ

“เพราะแบบนี้ไงคะ หนูถึงไม่อยากให้พี่ถอนตัว รายได้ขนาดนั้นพี่จะหาที่ไหนได้”

“แกก็ลองทำงานดูสิ จะได้รู้ว่ามันเหนื่อย แกใช้แต่เงินแต่ไม่รู้จักหา วันไหนที่ฉันเบื่อ แกจะเอาเงินที่ไหนมาถลุงหะ” น้องสาวคนเดียวที่ถูกเลี้ยงมาอย่างเจ้าหญิง ลอร่าแทบไม่แตะงานทุกชิ้น หล่อนถนัดเรื่องการผลาญเงินไปวันๆ

“ยากตรงไหน ฉันก็แค่หาสามีรวยๆ มาเลี้ยงฉันสิคะพี่ชาย”

“ฉันขอเตือนแกในฐานะพี่ชายนะ ผู้ชายสมัยนี้ไม่ได้โง่ เขารู้ดีว่าควรเอาผู้หญิงแบบไหนมาทำเมีย”

“พอเถอะไม่ต้องทะเลาะกัน พ่อจะเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้เอง” เจอราโดปรามทั้งลอแลนโซ่และลอร่า บางทีมันอาจถึงเวลาที่จะต้องทบทวนสถานะตัวเอง เขาควรหยุดหรือเดินหน้าต่อให้เต็มที่ อย่างน้อยอำนาจในมือก็สามารถสร้างปราการที่แข็งแกร่งให้กับกาเซียโน่ได้

“น่าเบื่อ หนูออกไปข้างนอกนะคะพ่อ” ลอร่าสะบัดหน้าใส่พี่ชาย และหันไปพูดเสียงแหลมกับบิดา

“ลูกไม่ควรไปไหนมาไหนกับแอนโทนี่บ่อยนักนะ” เจอราโดปราม แอนโทนี่คือขี้ยาที่ผันตัวมาเป็นผู้ค้ายาเสพติด มันเป็นความเจ้าเล่ห์ที่ฝังอยู่ในสันดาน คนที่มาจากจุดต่ำสุด เลยใช้ทางลัดที่จะได้ไต่เต้าขึ้นมาบนยอดปิรามิด

นั่นก็คือการคว้าใครสักคนที่เป็นฐานให้ตนเองได้

“ทำไมละคะ?” ลอร่าถามเสียงแข็ง

“จะทำไม ก็เพราะไอ้หมอนั่นมันโสมมไง คนที่หากินกับความตายของคน จะมีสำนึกอะไรเหลือ” ลอแลนโซ่ตอบเสียเอง เขาเหยียดยิ้มเมื่อนึกถึงคู่ควงคนล่าสุดของลอร่า

“พี่ทำได้อย่างแอนโทนี่หรือเปล่าละคะ”