5 ทวนซัดโตรกธาร

“อา ท่านเศรษฐี บีบถันข้าแรงเกินไปแล้ว”

“จะเป็นไรเล่า มันคือความสุขของข้า เจ้าต้องทน”

“ข้ารู้ ข้าขออภัยท่านด้วย แต่ว่าท่านชอบไหมที่ข้าขยำทวนของท่านแบบนี้”

“ชอบสิ มันดี เจ้าชักทวนข้าด้วย ชักขึ้นแล้วรูดลงมา ช้าๆ ก่อนแล้วก็แรงอย่างนั้นที่ข้าชอบ เจ้าทำดีมาก”

แม้เศรษฐีว่าจางเหว่ยไม่บอก อี้จีเหมยก็ทำได้เพราะเป็นหน้าที่จะต้องบำเรอความสุขแก่บุรุษนักเที่ยว

นางชักรูดทวนที่อ้วนสั้นในมือ แต่เพียงครู่เดียวเมื่อทวนได้รับความเสียวมันเหยียดตรงแล้วชี้ขึ้นขนานกับท้อง ส่วนปลายทวนเป็นรอยบากหัวใสสีชมพูเรื่อๆ

นางคณิกาชั้นสูงที่ยอมสยบแด่ทวนเล่มนี้เพราะได้รับเหรียญทองมากเป็นพิเศษ นางก้มหน้าลงไป ลิ้นไล่เลียไปที่หัวปลายทวน เบาๆ และช้าๆ แล้วเร่งความเร็วเพิ่มขึ้น

บุรุษหื่นกามวัยกลางคนเมื่อได้รับความเสียวจากสตรีในสำนักโคมเขียวซึ่งมีลีลาบำเรอความสุขสุดยอดกว่าเมียที่บ้าน เขายกสะโพกใหญ่ขึ้นลงอย่างช้าๆ แล้วเกร็งตัว แทงทวนอ้วนยาวเข้าไปในปากที่แดงด้วยชาดเร็วๆ แม่นางเหมยอ้ารับอย่างรวดเร็วไม่ต่างจากกัน

มือนางยังคงคลำคลึงที่ลูกท้อห่อกันจนเป็นก้อนกลม นางดึงหนังขยับไปมา เศรษฐีจางเหว่ยสูดปากแล้วกดหัวนางลงไปให้แนบชิดกับทวนเล่มอวบใหญ่

“เจ้ากลืนมันลงไปในปากให้ลึกที่สุด เชื่อข้าเถิด เจ้าจงทำให้ข้ามีความสุขให้ เข้าใจไหม”

“ได้สิ ท่าน ข้าจะกลืนกินทวนของท่านให้หมดรวมทั้งลูกท้อทั้งสองผลนี้ด้วย”

นางคณิกาผู้พ่ายต่อความร่ำรวยก้มลงไปกลืนแล้วรูดทวนเล่มใหญ่อวบขึ้นๆ ลงๆ จนเขาเกร็งตัวแล้วสูดปากอย่างสุดเสียว

เศรษฐีจางเหว่ยยังคงกระเด้งเอวกับกระแทกหน้าขาใส่ปากแม่นางเหมยรัวและเร็วกว่าเดิมจนนางปากชา แต่ยังคงสร้างความสุขแก่บุรุษผู้มากด้วยตัณหาไม่หยุด

“อา ข้า ข้า มีความสุขที่สุด แม่นางเหมยขย่มทวนให้ข้าด้วยเถิด”

บุรุษหื่นกามเกร็งตัวแล้วแอ่นสะโพกขึ้นสูง ทวนแข็งโด่เด่ท้าฟ้า เขาทำเช่นนี้เพื่อที่จะให้นางคณิกาจัดการกับทวนเสียที

“ได้ ข้าจะทำให้ท่านมีความสุขที่สุด”

อี้จีเหมยขึ้นไปนั่งบนเรือนกายเศรษฐีจางเหว่ยแล้วจับทวนให้ตั้งตรงตามด้วยกางขาอ้าออกจากกัน นางแหวกกลีบเนื้อให้อ้าออก โตรกธารขยายเมื่อนางกดลงไปครอบที่ส่วนหัวทวน

เศรษฐีจางเหว่ยเกร็งตัวแล้วสูดปากด้วยความเสียว มือเขาจับสะโพกนางไว้ กดลงก่อนจะกระเด้งสะโพกขึ้นไปอีก

การกระเด้งสะโพกขึ้นๆ ลงๆ ทำช้าก่อนแล้วเพิ่มความเร็วเรื่อยๆ แต่ละครั้งที่แม่นางเหมยขย่มลงมา เขาจะกระเด้งรับให้ตรงกัน

นางลูบคลำตามเนื้อตัวเขาช้าๆแล้วเลื่อนไล้ไปมา นิ้วทั้งบีบแล้วขยี้ลงที่หัวนม ใบหน้างามแนบลงไปที่อกกว้างแต่ยกสะโพกโก่งขึ้นๆ ลงๆ นางทำหน้าที่บำเรอความสุขได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

“อืม อา แม่นางเหมย เจ้าช่างเยี่ยมยอดอะไรเช่นนี้ สมกับเป็นอี้จีที่เก่งฉกาจรอบตัว อูย ซี๊ด ข้า ข้าเสียวที่หัวทวนเหลือเกิน”

“เมื่อท่านเสียวก็เร่งกระเด้งบั้นท้ายขึ้นมาเถิด ข้าจะทำให้ท่านได้รับความสุขมากยิ่งกว่านี้ ข้าจะกระแทกโตรกธารให้เร็วยิ่งกว่าเดิม”

อี้จีเหมยแห่งสำนักโคมเขียวเร่งกระแทกโตรกธารที่ฉ่ำด้วยน้ำรักใสลงไปบนทวนชายหื่นสวาทครั้งแล้วครั้งเล่า ความเร็ว ความแรงที่เกิดขึ้น นางเผลอสูดปากด้วยความเสียว แม้ว่าไม่รู้สึกซ่านเสียวแม้แต่น้อย แต่ก็ต้องทำหน้าที่ตรงนี้ให้สมกับที่เขาจ่ายหนัก

นางกระแทกโตรกธารลงไปในทวนเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เศรษฐีจางเหว่ยกดสะโพกเธอลงมาให้แนบชิดแล้วกระเด้งบั้นท้ายหนาๆ ขึ้นๆ ลงๆ เสียงเนื้อหน้าท้องกระทบ กระแทกกันจนเกิดเสียงดัง อี้จีคนงามหมุนร่อนส่ายสะโพกเร็วยิ่งขึ้น นางร้องครวญครางเพื่อให้บุรุษผู้นี้เข้าใจว่า นางก็มีอารมณ์ร่วมด้วยเช่นกัน

“โอย อา ข้า ข้าไม่ไหวแล้ว แม่นางเหมย”

บุรุษผู้ลุ่มหลงในกามร้องเสียงดัง เมื่อแม่นางเหมยขย่มทวนจนเขาเสียวทนไม่ไหว โดยกระเด้งทวนขึ้นไปแล้วแทงสวนจนสุดแรง มือเขากดสะโพกนางลงจนเต็มที่

“อา แม่นางเหมย ข้า ข้า ซี๊ด”

เขาร้องครางเป็นครั้งที่สอง แม่นางเหมยจึงกระแทกโตรกธารแบบเน้นๆ แต่จัดหนักให้ไปหลายครั้งแล้วบดขยี้ให้เร็วและเร็วยิ่งขึ้นจากนั้นค่อยๆ แผ่วแล้วหยุดนิ่ง

เศรษฐีจางเหว่ยเกิดอาการหอบเพราะเหนื่อยจากการออกแรงแล้วยังปลดปล่อยความกำหนัดออกจากทวนจนหมดสิ้น

เขาสูดปากเบาๆ แล้วโอบรัดร่างบางไว้แนบอก แม่นางเหมยยังคงนอนนิ่งอยู่บนตัวที่ทั้งหนักและหนา

“ข้าจะเอาของมีค่าในหีบสมบัติมาให้เจ้า”

“ข้าจะรอรับของขวัญจากท่าน”

“ดี ข้าอยากได้แม่นางเป็นเมีย ไปบำเรอสวาทแก่ข้าแต่เพียงผู้เดียว เจ้าจะว่าเช่นไร”

“แล้วแต่ท่าน หากว่าไม่มีเมียอยู่ที่บ้าน ข้าไม่ต้องการเป็นรองใคร”

“เรื่องนั้นเจ้าอย่าห่วง แม่นางเหมย ข้าจะทำให้เจ้าเป็นที่หนึ่งในบ้านข้าแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น”

เศรษฐีจางเหว่ยตั้งมั่นที่จะให้นางคณิกาชั้นสูงเป็นเมียแต่เพียงผู้เดียว โดยจะไล่อันฉีเมียที่เลื่อนอันดับจากพี่เลี้ยงบุตรสาวขึ้นมาเป็นเมีย บัดนี้ถึงเวลาที่จะลดขั้นลงไปเพราะจะเอาแม่นางเหมยไปเป็นเมียอย่างออกนอกหน้า

เขาไม่สนใจว่าหมู่ตันบุตรสาวจะรู้สึกเช่นไรหรืออันฉีจะเสียใจแค่ไหน ขอแค่เพียงเขาทำในสิ่งที่ปรารถนา ในเมื่อนางคณิกาคนนี้บำเรอสวาทได้ถูกใจจนยากจะลืมเลือน

นางเก่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนดื่มเหล้า เล่นไพ่นกกระจอก ดีดพิณเป็นเพลงที่ไพเราะ ร้องเพลงในทำนองที่ระรื่นหู แม้แต่ร่ายรำก็สวยงาม

สำคัญที่สุดก็คือ นางเก่งเรื่องบนเตียง สามารถมอบความสุขให้แก่เขาอย่างสุดขีด ทุกครั้งที่ร่วมสวาทด้วยกัน เขาจะร้องครวญครางจนสุดเสียง

อี้จีเหมยจึงเป็นสตรีที่เขาต้องการเป็นเมียมากที่สุด แม้จะทุ่มเหรียญทองและของมีค่ามากเท่าใดเขาก็ยอม