4 บุรุษจอมหื่น

เศรษฐีจางเหว่ยกล่าวที่จะให้นางคณิกาดาวเด่นประจำสำนักโคมเขียวบำเรอสวาทให้แต่เพียงผู้เดียว โดยเขาไม่ประสงค์จะออกแรงแต่อย่างใด

“ได้ ข้าจะปรนเปรอความสำราญแห่งกามแก่ท่าน”

เมื่อเขาจ่ายค่าตัวแก่นางเป็นจำนวนมหาศาล นางจึงต้องทำตามหน้าที่บำเรอสวาทแก่บุรุษร่างใหญ่โดยไม่อาจบิดพลิ้วแต่อย่างใด

มันเป็นหน้าที่ของนางคณิกาที่จะต้องบำเรอบทรักสุดเร่าร้อนแก่ผู้ที่ยอมจ่าย นางไม่รอช้าที่จะเปลื้องผ้าออกจากร่างใหญ่ที่คลุ้งด้วยกลิ่นสุรา แม้จะเป็นสุราชั้นดี หมักจากวัตถุดิบชั้นเลิศ แต่มันก็คือสุราที่มีกลิ่นไม่พึงปรารถนา

แม้ว่านางดื่มสุราเป็นเพื่อนบุรุษนักเที่ยว แต่นางดื่มแค่เพียงเล็กน้อย นอกนั้นจะเป็นผู้ป้อนสุราแก่นักเที่ยวให้พบกับความสำราญ

อาภรณ์แบบบุรุษซึ่งทอจากไหมชั้นดีถูกเปลื้องออกจากร่างใหญ่ที่มีไขมันพอกพูนโดยเฉพาะท้องซึ่งยื่นออกมาอย่างชัดเจน

ตรงกึ่งกลางลำตัว ทวนด้ามกลมส่วนหัวมุดเข้าไปข้างในยังคงสงบนิ่ง แม่นางเหมยเคยเจอมาแล้ว รู้ว่ามันไม่ธรรมดา

ความจริงมันไม่ได้กลมสั้นตามที่เห็น เมื่อถูกปลุกด้วยมือ ปากและลิ้น ไฟสวาทลุกโชนมันจะแข็งตัวแล้วจะยืดเต็มที่ ขนาดไม่ธรรมดา เมื่อทิ่มแทงเข้าไปในโตรกธารนางจนแทบจุก

“อา แม่นางเหมยนอกจากรูปร่างหน้าตาจะสวยงามแล้ว เจ้ายังเก่งทุกๆ เรื่องรวมทั้งช่วยให้ทวนเล่มนี้ของข้ามันตื่นตัว พร้อมที่จะทิ่มแทงเข้าภายในโตรกธารของเจ้า แม่นางเหมยจงทำให้มันแข็งตัวด้วยเถิด”

“ได้สิท่านเศรษฐี ข้าจะทำให้ทวนของท่านแข็งตัวราวกับแท่งหิน”

“ดี หากว่าเจ้าทำให้ข้าพอใจ ทำให้ข้ามีความสุขมากเท่าใด เจ้าจะได้ของมีค่ามากเท่านั้น ข้าจะขนออกมาจากหีบสมบัติที่บ้านข้า”

“ถ้าเช่นนั้น ข้าจะทำให้ท่านเศรษฐีมีความสุขที่สุด ข้าจะจับทวนของท่านไว้ในมือแบบนี้แล้วชักมันเข้าๆ ออกๆ ท่านรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง”

อี้จีเหมยลูบๆ คลำๆ ทวนด้ามอ้วนของบุรุษจอมหื่นที่กระเด้งสะโพกขึ้นมาช้าๆ แต่มือใหญ่ยื่นขึ้นมาจับ ขยับแล้วคลึงที่ถันอวบขาวไปมาและบีบเต็มมือ จนหญิงคณิกาสะดุ้ง สูดปาก ใบหน้างามเหยเกด้วยความเจ็บปวด