บทที่ 4 - เป็นงง?

หลังจากมื้อเย็น ขวัญตาก็ชวนหลานสาวพูดคุยกันจนดึก เป็นเหตุให้จงกลนีก็ไม่ได้กลับไปนอนค้างที่หอพักจึงโทรไปบอกนภิสาว่าวันนี้จะนอนค้างที่บ้านของป้า คือเธอไม่อยากค้างที่นี่เลยเมื่อเห็นสายตาแปลกๆ ของลูกชายเจ้าของบ้านที่ส่งมาให้แล้วรู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่

“เจเจไปพักเถอะลูก ป้าให้คนจัดห้องนอนไว้ให้หนูแล้ว ห้องติดกับห้องพี่หมอเข้มนั่นแหละ” พอเดินมาหยุดหน้าห้องนอนของตัวเองก็ชี้มือไปทางห้องของจงกลนีที่สั่งเด็กจัดให้เมื่อตอนเย็นทันที

“ค่ะป้าขวัญ ฝันดีนะคะคืนนี้”

“ฝันดีเด็กดีของป้า” นางโน้มหน้าสวยของหลานสาวมาหอมแก้มแรงๆ ก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องนอนตัวเองไป ส่วนจงกลนีก็เดินไปยังห้องนอนของตัวเอง แต่แล้วจังหวะที่เดินผ่านหน้าประตูห้องของลูกชายเจ้าของบ้านก็ต้องร้องกรี๊ดตกใจ แต่ดีที่มือของเขมณัฏฐ์ไวปิดปากเธอไว้ได้ทัน

อือ!

มือเล็กทุบตีมือใหญ่ที่ปิดปากตัวเองทันทีเมื่อถูกฉุดลากเข้ามาในห้องแบบนี้

“นอนด้วยกันคืนนี้” นั่นคือน้ำเสียงของคนที่ฉุดลากเธอเข้ามาในห้องส่วนตัวของเขา

อือ!

เธอตีมือของเขาให้เปิดปากเธอออก

“ถ้าเอามือออกร้องโวยวาย พี่จะจูบปิดปาก”

อือ!

เธอพยักหน้าบอกเขาว่าจะไม่โวยวายแน่นอน และเขาก็เอามือออกจากปากเธอ

เผียะ!

พอได้อิสระก็ตวัดมือเล็กไปกับหน้าหล่อของเขาทันที จนแว่นของเขากระเด็นตกลงพื้น

ตึก!

“ตบพี่ทำไม?” เขาไม่ได้โกรธเธอที่เธอตบ แต่เขาอยากรู้ว่าเธอตบหน้าเขาทำไมกัน หรือโกรธเหรอที่เขาฉุดเข้ามาในห้องแบบนี้ แต่จะโกรธทำไม ก็ในเมื่อเขาและจงกลนีก็เป็นสามีภรรยากันถูกต้องตามกฎหมายแล้ว ไม่เห็นมีอะไรต้องโกรธเลยสักนิด

“ตบทำไมเหรอคะ อาจารย์หมอยังไม่รู้อีกเหรอว่าตบหน้าทำไม ก็ที่ฉุดเข้ามาแบบนี้หมายความว่ายังไงคะ อยากให้ป้าขวัญรู้เรื่องของเราเหรอ”

“ก็ไม่ได้อยากปิดบัง รู้ก็รู้ไปสิ”

“ไม่! เรื่องนี้ต้องเป็นความลับ แล้วจะฉุดเข้ามาในห้องทำไมก็ไม่รู้”

“ก็ฉุดมานอนด้วยกันไง เราเป็นผัวเมียกันนะเจเจ แล้วเวลาอยู่ด้วยกันเลิกเรียกแบบนี้ได้แล้ว พี่ไม่ได้เป็นอาจารย์ของเจเจ ตอนนี้พี่เป็นผัวเป็นสามีของเจเจไม่ใช่อาจารย์เข้าใจด้วย และอย่าตบพี่อีก ถ้าตบพี่จะจูบตรงนั้นของเจเจ”

เขาไม่ได้ขู่ แต่จะทำจริงๆ จงกลนีมองตามสายตาของเขาที่ก้มต่ำจดจ้องมายังความเป็นสาวของตัวเองและมือของเขาก็ยื่นมาจับเอวเล็กคอดของเธอกอดรั้งเข้าไปปะทะอกแกร่งของเขา และแม่เจ้า...เธอเพิ่งรู้ว่าเขาใส่แค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวและเปลือยท่อนบน

อึก!

เธอกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอทันทีเมื่อรับรู้ถึงไออุ่นร้อนของบุรุษ กล้ามเนื้อของเขาเป็นมัดๆ ใครจะคิดว่าภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาว เสื้อกาวน์นั้นจะมีหุ่นอันเพอร์เฟคซุกซ่อนอยู่ มือน้อยเผลอยกขึ้นลูบไล้หน้าอกของเขาราวกับต้องมนตร์สะกดพร้อมนวดคลึงบีบขยำหน้าอกแข็งแรงของเขา

“แน่นจัง”

“มันเป็นของเจเจคนเดียว” เขาจับมือเล็กที่บีบขยำหน้าอกตัวเองขึ้นมาจูบแผ่วเบาพร้อมกับส่งยิ้มกรุ้มกริ่มให้เธอ

‘แม่เจ้า...เขายิ้มเหรอ ไม่จริงใช่ไหม เขายิ้มให้เธอ’ จงกลนียกมือขยี้ตาตัวเองแรงๆ แล้วมองเขาอีกครั้งก็ยังเห็นเขายิ้มอยู่ ไม่อยากเชื่อว่าคนหน้าเดียวอย่างเขาจะยิ้มเป็น หัวใจสาวน้อยก็เต้นไหวระริกไปกับยิ้มทรงเสน่ห์ของบุรุษสูงใหญ่ตรงหน้าแบบควบคุมตัวเองไม่ได้

“เจ็บตาเหรอ” เขาเชยคางมนให้แหงนเงยขึ้นแล้วจับเปลือกตาเธอเปิดเปลือกตาดูว่ามีอะไรปลิวเข้าตาเธอรึเปล่า

“อือ...ไม่มีอะไรหรอกอาจารย์หมอ ไม่มีอะไรเข้าตาทั้งนั้น แต่เมื่อกี้นี้ยิ้มจริงๆ เหรอคะ” เธอปัดมือเขาออกจากตาตัวเองพร้อมถามเขาที่ตอนนี้สีหน้าเปลี่ยนกลับมาเป็นไร้ความรู้สึกเหมือนเดิมแล้ว นึกแล้วก็ได้แต่ขำในใจกับท่าทางร้อนรนเป็นห่วงของเขา

“อือ” เขาพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดต่อ “ไปอาบน้ำด้วยกันเถอะ พี่อยากอาบน้ำกับเจเจ” พูดจบก็ฉุดดึงข้อมือเล็กลากดึงไปยังห้องน้ำ

ว้าย!

เธอขืนตัวเองจิกเท้ากับพื้นไม่ยอมให้เขาลากไปได้ง่ายๆ พร้อมทุบตีแขนของเขาแรงๆ เพื่อให้ปล่อยตัวเอง

“อือ...ปล่อยนะไม่เอา ไม่อาบ จะกลับห้อง” เธอร้องโวยวายพร้อมกับจับขอบประตูห้องน้ำไว้

“จะดื้อให้ได้อะไรขึ้นมาเจเจ ยังไงเราก็เป็นของกันและกันแล้ว” เขาแกะมือที่เกาะขอบประตูของหล่อนออกแล้วอุ้มเธอพาดไหล่เข้าไปในห้องน้ำพร้อมใช้เท้าใหญ่ถีบยันปิดประตู

ปัง!

“อือ...ไม่เอานะ ไม่เอาแบบนี้ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย”

“เพราะว่าเราเป็นผัวเมียกันแล้วไงล่ะ อย่าลีลาเลย พี่ไม่อยากเสียเวลา ไม่อยากใช้กำลังกับเจเจ ทำไมไม่น่ารักแบบนี้ฮึ” เขาดุเธอพร้อมกับดีดจมูกเล็กของคนพยศที่ยกมานั่งอ่างล้างหน้าหน้ากระจก

“อือ...เจ็บนะ อาจารย์...”

“อย่าเรียกแบบนี้อีก พี่ไม่ชอบ เรียกเหมือนตอนยังเด็กสิ เรียกพี่หมอเข้มสิเด็กน้อย”

‘’งื้อ! เขายิ้มแบบนี้อีกแล้ว เขายิ้มหล่ออีกแล้ว แต่ทำไมมันน่ากลัวแบบนี้’ เธอหลบสายตาหวานทรงเสน่ห์ที่ส่งมาให้ เพราะตอนนี้เธอรู้สึกว่ายามเขายิ้มแบบนี้ทีไร ภัยจะมาถึงตัวทันที และก็ใช่...

ว้าย!

แควก!

ชุดเดรสตัวสวยถูกกระชากฉีกขาดผ่าครึ่งทันที

“ฉีกชุดทำไม แล้วจะใส่ที่ไหน”

“ก็ไม่ต้องใส่ ตอนนอนใครเขาใส่เสื้อผ้ากันล่ะ อาบน้ำกันเถอะ พี่อยากอาบน้ำกับเจเจ”

“ทำไมหื่นแบบนี้”

“ปกติของผู้ชาย”

“ไม่เลย อาจารย์...อื้อๆ อย่าจูบนะ พี่หมอเข้มก็พี่หมอเข้ม” เธอยกมือห้ามหน้าที่โน้มลงมาจะจูบปิดปากตัวเองเมื่อเธอเรียกเขาห่างเหิน

“จำไว้ว่าเวลาอยู่ด้วยกันต้องทำตัวแบบไหน และตอนนี้มีแค่เราสองคน ฉะนั้นไม่ต้องเรียกแบบนั้น พี่ไม่ได้อยากเป็นอาจารย์ของเจเจตลอดเวลา พี่อยากเป็นผัวของเจเจ”

เขมณัฏฐ์โปรยยิ้มให้คนตัวเล็กอีกครั้ง ส่วนคนที่เห็นก็ใจเต้นรัว ไม่รู้เลยว่าตอนนี้คนหน้าเดียวมาตลอดอยู่ในอารมณ์ไหนกันแน่ ระหว่างที่เผลอเคลิบเคลิ้มไปกับยิ้มหล่อของคนหน้าตายนั้นก็ถูกมือใหญ่ปลดเปลื้องชั้นในออกจนเหลือแต่กายเปลือยเปล่า และเขาก็กระชากดึงผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวสอบของตัวเองออก

“อาบน้ำกัน”

“ฮะ!” จงกลนีตกใจเมื่อเขาเอ่ยชวนอาบน้ำด้วยกัน แล้วก้มมองตัวเองตอนนี้ก็ต้องยกมือปิดสองเต้า ยกขาพาดไขว้ปิดความเป็นสาวของตัวเองไว้ให้มิดสายตากรุ้มกริ่มของเขา

“อือ...อายพี่ทำไม วันนั้นไม่เห็นอายแบบนี้เลย อาบน้ำกัน พี่จะขัดตัวให้” มันเหมือนกับตอนนี้ที่ไหน วันนั้นหล่อนเมาจนไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไปบ้าง เผลอๆ อาจจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเขาจูบตรงไหนเธอบ้าง และสอดใส่เธอกี่ครั้งในคืนเร่าร้อนคืนนั้น

ว้าย!

จงกลนีดิ้นหนีเมื่อถูกเขาช้อนอุ้มอีกครั้ง แต่ก็ไปไหนไม่รอด เธอพ่ายแพ้แรงของเขาและอกแน่นๆ กับยิ้มหล่อๆ ที่กำลังแต่งแต้มใบหน้าของเขาให้ดูดี เธอชอบยามเขายิ้มแบบนี้ มันทำให้ภาพในวัยเด็กย้อนหวนมาอีกครั้ง

“อาบน้ำด้วยกัน” เขาโอบกอดร่างเปลือยแล้วอีกมือก็ปัดเปิดฝักบัวแล้วซุกไซ้ปลายจมูกโด่งไปกับซอกคอระหงลูบไล้มือใหญ่ตามร่างนวลเนียนมาจับสะโพกเล็กกลมกลึงแล้วเคลื่อนถูไถคางสากมาตามไหล่เล็กของหล่อน

“อือ...มะ...ไม่นะ ไม่ทำแบบนี้ หยุดได้แล้ว พี่หมอเข้ม หยุดเดี๋ยวนี้นะ อื้อ...” เธอครางกระเส่าหวามอยู่ใต้ฝักบัวพร้อมผลักไสหน้าของเขาออกจากผิวนวลเนียนของตัวเอง

“อืม...หอมเหลือเกิน เจเจของพี่ คิดถึง อยากทำแบบนี้ด้วยทุกวันเลย อืม...” เขาซุกไซ้ปลายจมูกโด่งกับร่างเล็กพร้อมจูบไล้ไปตามเนินอกอวบเคลื่อนไล้ย่อตัวคุกเข่ากับพื้น ยามนี้ร่างเล็กของจงกลนีน่าปรารถนาเหลือเกิน ร่างเปลือยเปียกน้ำและเขาเองก็เปียกเหมือนกัน เขาจูบสองเต้าของเธอพร้อมดึงมือเล็กมาจูบแล้วเคลื่อนตัวมาจูบหน้าท้องแบนราบของเจ้าหล่อน แข้งขาของเธออ่อนแรง เขารู้ว่าตอนนี้เธอกำลังรู้สึกวาบหวามร้อนรุ่มในทรวงกาย

“อือ...มะ...ไม่นะพี่หมอเข้ม อย่าทำแบบนี้”

“มีผัวเมียที่ไหนเขาจับมือกันแล้วท้องบ้าง”

“ฮะ!...ว่าไงนะคะ ไม่นะ ไม่ท้อง และไม่อะไรทั้งนั้น” เธอรีบต่อต้านพร้อมดันเขาออกห่างจากหน้าท้องตัวเอง แต่เธอก็ถูกกอดรัดเข้ามาหาเขา ดิ้นหนีไปไหนไม่ได้

“อือ...เราก็โตพอจะเป็นพ่อคนแม่คนแล้วนะเจเจ ท้องเถอะ พี่อยากมีลูก แม่พี่ก็อยากอุ้มหลาน”

“มะ...ไม่ได้นะ ไม่ท้อง ไม่อะไรทั้งนั้น ปล่อยได้แล้ว จะกลับไปนอนที่ห้อง อ่ะ...อื้อ” แล้วก็ต้องร้องครางออกมาเมื่อนิ้วใหญ่ดุนดันเข้ามาในความเป็นสาวอวบของเธอ

“ทำไม ท้องกับพี่มันน่าอายเหรอเจเจ”

“ไม่ได้น่าอาย แต่อายุของเราต่างกันมาก อีกอย่างเจเจก็ไม่ได้ชอบพี่หมอเข้มด้วย เจเจเคารพพี่หมอเข้มแบบครูแบบอาจารย์ ไม่เคยคิดเป็นอื่นเลย อ่ะ...อื้อ” แล้วก็เกร็งขาจิกเท้า มือนิ้วใหญ่ของเขากระแทกดุนดันจังหวะเสียวสอดเร่าเข้าออกเป็นจังหวะ

“ในใจของเจเจตอนนี้มีใครบอกพี่มา บอกมา” เขากัดฟันแน่นด้วยความน้อยใจและโกรธคนตัวเล็ก เป็นของเขาแล้วยังมาคิดแบบนี้อีก เขาไม่ยอมหรอก จะทำทุกทางเพื่อให้เธอรักและหลงเขา ขาดเขาไม่ได้

“อือ...พะ...พอก่อน” เธอตีมือของเขาให้หยุดจังหวะกระแทกเร่า

“บอกมาว่าตอนนี้มีใครในใจรึเปล่า บอกพี่มา” ตอนนี้เขาไม่มีแม้แต่ยิ้ม มีเพียงหน้าตาดุดันและดวงตาเข้มดุแหงนมองหน้าของเธอที่ก้มมองเขาอยู่ในตอนนี้

“อือ...มะ...ไม่มีใครทั้งนั้น ถึงไม่มีก็ไม่คิดจะระ...อ่า...อื้อ หยุดได้แล้ว เจ็บเสียว อ่า...” หล่อนบอกเขาให้หยุดนิ้วที่ดุนดันเร่าร้อนอยู่กลางหว่างขา

หึหึ

“ยังไม่มีใคร พี่มีสิทธิ์เป็นเจ้าของหัวใจของเจเจ จำไว้ตอนนี้เจเจไม่มีสิทธิ์ไปมองใครอีกแล้ว เพราะเจเจเป็นของพี่ และต้องอุ้มท้องลูกของพี่ อ่า...” เขาดึงนิ้วที่กลางหว่างขาออกมาดูดเลีย ก่อนจะลุกขึ้นโอบกอดร่างเล็กของจงกลนีแล้วจับเรียวขาเล็กของเธอขึ้นเกี่ยวพาดเอวหนาของตัวเอง

“คนเห็นแก่ตัว”

“คงงั้นมั้ง...หึหึ” เขาฉีกยิ้มให้เธอแล้วก็จัดการสอดแทรกกรีดกรายความแข็งร้อนของท่อนเนื้อตัวเองเข้าไปในความเป็นสาวที่แนบบดเบียดอยู่ทันที

“อ่ะ...อื้อ เลว” ตอนนี้หล่อนขัดขืนไปก็ไร้ประโยชน์ เพราะร่างกายของเธอมันกำลังตอบสนองเขา ร่างของเธอบดเบียดแนบเนื้อไปกับเขา สองเต้าบดเบียดแนบแน่นไปกับหน้าอกของเธอ ความสูงของจงกลนีสูงเพียงระดับคางของเขาเท่านั้น สองมือเล็กเผลอไผลโอบกอดเขาตอบ

“อ่า...รู้ไหมตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าด่า กล้าตบหน้าพี่ แต่สำหรับเจเจพี่ยอม พี่ให้ด่าให้ตบได้คนเดียว ชูว์...ไม่ไหวแล้ว ขอโยกแรงๆ นะ อืม...” เอวสอบโยกเร่าบดเบียดคลึงส่ายเร่าจังหวะเสียวแอ่นเด้งกระแทกเข้าออกในความเป็นสาวที่ตอดรัดคลึงหนักหน่วง

“อ่า...ไม่ไหวแล้ว เร็วๆ หน่อย อื้อ...” จงกลนีรู้ว่าร่างกายตัวเองต้องการอะไร และไม่อาจปกปิดความต้องการร้อนรุ่มของตัวเองได้ในตอนนี้ หล่อนเผลอตัวแอ่นเด้งเร่ากระเส่าไปกับแรงบดของเอวสอบ

“โอว์...เจเจของพี่ อ่า...เสียว...อ่า” จังหวะเงอะงะอ่อนเดียงสาของน้องน้อยทำให้เขาใจเต้นแรงมีความสุขกับการโต้ตอบของแม่น้องน้อย เขาโอบเร่าโหมกายสอดเร่ากระหน่ำหนักหน่วงไม่หยุดยั้ง สายน้ำอาบชโลมสองร่างเปลือย แต่ในอกของพวกเขามันร้อนรุ่มไม่ได้เย็นเหมือนน้ำที่ไหลอาบร่างเลยสักนิด

“อือ...จำไว้ เวลาเราอยู่ด้วยกัน เราคือผัวเมีย ไม่ใช่ศิษย์และอาจารย์ อ่า...เสียวเหลือเกิน พี่อยากนอนกับเจเจทุกวัน อยากทำแบบนี้ทุกวัน อื้อ...”

“อ่า...ไม่ไหวแล้ว ได้โปรด...พี่หมอเข้ม ไม่ไหวแล้ว เจเจร้อน อื้อ...”

“อ่า...พี่รู้ทูนหัว พี่ก็ร้อนและเสียว อ่า...เจเจของพี่ จำไว้เจเจคือของพี่ ของพี่คนเดียว เป็นเมียพี่ได้คนเดียวเท่านั้น อ่า...”เขาขูดไถเคราสากกับซอกคอระหงแล้วโน้มลงมาบดจูบปากอวบอิ่มที่กำลังร้องครางเสียวของเธอ สอดเร่าเรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็กพร้อมแอ่นเด้งเร่าจังหวะสะโพกเพื่อส่งตัวเองและจงกลนีไปให้ถึงสวรรค์ที่รออยู่ตรงหน้า

“อ่า...เสียว คนดีของพี่หมอเข้ม อ่า...” เขมณัฏฐ์ผละออกมาจูบแก้มนวลของเธอแล้วกดหัวเธอให้ซบกับอกแกร่งของตัวเอง ท่อนแขนแข็งแรงกอดรัดน้องน้อยแน่นจนกลืนเป็นเนื้อเดียวกันก็ว่าได้ แม้แต่ช่องผ่านของอากาศก็แทบไม่มี เอวหนาก็โยกเร่ากระแทกกายซอยถี่รัวๆ

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

ชูว์! ซ่า!

เสียงน้ำไหลอาบร่างเปลือยที่โหมโรมรันกันตลอดการเคลื่อนไหวสอดเร่าประสานกายเป็นหนึ่งเดียวกัน จงกลนีไม่อาจผลักไสคนหน้าเดียวได้ เธอมองหน้าของเขาที่ตอนนี้เคร่งขรึมไร้ยิ้มประดับหน้า ไม่รู้เลยว่าตอนนี้เขารู้สึกอย่างไรกันแน่ ต่างจากเธอที่ตอนนี้ทั้งเสียวทั้งร้อนทรมานภายในกายสาว และเหมือนมีลูกไฟโหมลุกในท้องตลอดเวลายามเขาถอดถอนเอ็นเนื้อออกมาแล้วกระแทกกลับมาลึกสุดทางรัก

“อ่า...ไม่ไหวแล้ว ได้โปรด...”

“อือ...เราสองคนเป็นของกันและกันจำไว้ เจเจคือของพี่ อ่า...เห็นไหมตอนนี้เจเจต้องการพี่แค่ไหน อ่า...แน่นเหลือเกิน อืม...ซี้ด ชูว์...”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

นาทีนี้เขมณัฏฐ์ไม่อาจปล่อยร่างเล็กในอ้อมกอดไปไหนได้ ยิ่งได้สอดเร่าลึก ยิ่งหวง ยิ่งหลง และยิ่งอยากครอบครอง อยากกักขังเธอไว้ในห้อง อยากเก็บไว้ดูคนเดียว ไม่อยากให้ออกไปเจอผู้คน ก็น้องน้อยของเขาทั้งสวยทั้งหวานและร้อนแรงขนาดนี้ ใครบ้างจะไม่หวงบ้าง

“อ่า...อื้อ ดีเหลือเกินทูนหัวของพี่หมอเข้ม อ่า...”