บอกใครไม่ได้

“ก็ได้ๆ แต่พี่ไม่ยอมแพ้หรอกนะน้องเจณิส~ ไว้พี่เปอร์จะแวะมาหาอีกนะครับ น้องเจณิสที่รักของพี่~! มั๊วะ!” ก่อนชิ่งหนีมิวายหยอดคำหวานใส่ จนวินดี้ที่เห็นความแบ๊วชวนขมคอของเปอร์ก็พาลอยากโก่งคออ้วกเสียให้ได้

“มันอาการหนักแล้วนะ ไปทำบุญบ้างเหอะ อีพี่เปอร์มันยังกะผีคอยตามมาหลอกหลอนแกไม่ลดละเลยแฮะ” วินดี้แนะนำเพื่อน

“พูดถึงผี...ผีก็มา อาจารย์มีญาณทิพย์เหรอคะ?” ทับทิมโพล่งขึ้นพร้อมทำหน้าเลิ่กลั่ก มองไปยังอาจารย์หนุ่มที่โผล่มาร่วมวงสนทนานี้

“ผี? อะไรของพวกคุณ” เขาถามพลางเลิกคิ้วสูง

“เปล๊าค่า~” อิงฟ้าปฏิเสธเสียงสูงด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม

“อาจารย์คะ?” วินดี้เรียกเขา

“ครับ?”

“อาจารย์...มีแฟนรึยังคะ?” คำถามของคนปากกล้าอย่างวินดี้ ทำเพื่อนหน้าเหวอแต่ก็หูผึ่งรอฟังคำตอบ

“มีแล้วครับ” อาจารย์หนุ่มยิ้มตอบทันควัน

“แล้วผู้หญิงผู้ชายเหรอคะ อุ้ย! อะไรเล่า! หยิกทำไมพวกแกก็อยากรู้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ” วินดี้ถามต่อ ก่อนโวยหลังถูกเพื่อนหยิกสีข้างเพื่อปรามให้เลิกเซ้าซี้

“ก็ต้องผู้หญิงอยู่แล้ว ผมเป็นผู้ชายนะ”

“ใช่ อ.ริตะ-” วินดี้ซักต่อแต่ถูกอาจารย์หนุ่มชิงตัดบทเสียก่อน “เอาล่ะ พักเรื่องนี้ไว้ก่อน อย่าลืมส่งงานกราฟฟิกวิชาของผมด้วยนะ วันนี้วันสุดท้ายแล้ว อ้อ แล้วคุณเจณิสตา วันนี้—”

“ขอโทษค่ะ พ-พอดีหนูขอตัวห้องน้ำไปก่อนนะคะ!”

นักศึกษาสาวเด้งตัวลุกขึ้น รีบผละไปจากโต๊ะนั้นโดยไม่ฟังคำเรียกของเพื่อนฝูงที่นั่งงุนงงกับอากัปกริยานั้นของคุณหนูประจำแก๊ง เช่นเดียวกับอาจารย์หนุ่มที่งุนงงไม่แพ้กัน

“เอ่อ... หนูว่าน่าจะยัยเจณิสอาจปวดท้องหนักอยู่ ตะกี้มันซัดมะม่วงน้ำปลาหวานไปถุงใหญ่เลย” ข้อสันนิฐานของทับทิมทำทุกคนขำพรืด

“อ้อ งั้นเหรอ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ช่วงนี้ท้องเสียง่ายระวังเรื่องอาหารการกินด้วยแล้วกัน” ศรันย์เตือนเหล่าลูกศิษย์สาว

“ว่าแต่อาจารย์ มีธุระอะไรกับเจณิสรึเปล่าคะ ฝากเราไว้ก็ได้เดี๋ยวพวกเราบอกให้ค่ะ”

“ไม่เป็นไร ผมแค่จะบอกว่าวันนี้อย่าลืมส่งงานด้วยนะ” อาจารย์หนุ่มทิ้งท้ายก่อนเดินจากไป

“ไม่เชื่อก็ต้องเชื่ออาจารย์แว่นหน้าจืดนั่นมีแฟนแล้ว แถมเป็นผู้หญิงจริงๆ ด้วย”

“เห็นมะ เจ้บอกแล้ว ว่าเขาเป็นผู้ชาย” อิงฟ้ายืดตัวอวดเบ่งในความเป็นกูรูของตน ขณะเติมลิปสติกที่ริมฝีปาก

ระหว่างที่สามสาวกำลังเก็บสัมภาระเพื่อเตรียมตัวไปเข้าเรียนในวิชาต่อไป เจณิสที่ทำธุระส่วนตัวเสร็จสิ้นก็เดินมาสมทบและเดินออกจากพื้นที่นี้ไปด้วยกัน

หลังเลิกเรียนเวลา18.10 น.

@ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง

เจณิส นั่งไขว่ห้างเท้าคางมองนาฬิกาสลับกับทอดสายตามองออกไปนอกกระจกของร้าน เมื่อเห็นรถยุโรปสีดำคุ้นตาขับมาจอดเทียบที่ลาดจอดรถ จึงรีบคว้ากระเป๋ากับแก้วกาแฟที่ซื้อลุกเดินออกจากร้าน มุ่งตรงไปที่รถดังกล่าวโดยทันที

คนขับเจ้าของรถไม่ได้เดินออกมาจากรถ แต่กดปลดล็อคประตูรถฝั่งที่นั่งข้างคนขับให้นักศึกษาคนงามเดินขึ้นไปนั่ง

“รอนานมั้ยครับ” คนขับหันมาถาม เมื่อเธอเข้ามานั่งในรถเรียบร้อยดีแล้ว

“ไม่ค่ะ นี่กาแฟของคุณค่ะ” เธอตอบพลางยื่นแก้วกาแฟส่งให้ชายหนุ่มเจ้าของรถ

“ขอบคุณครับผม~” คนขับรถรับแก้วกาแฟมาดูดอึกใหญ่จากนั้นวางแก้วไว้ที่ช่องเก็บ และสตาร์ทเครื่องบึ่งรถออกไปจากบริเวณนั้น

“มีอะไรรึเปล่าคะ อาจารย์ศรันย์...” เจณิสหันหน้าถามชายหนุ่มเจ้าของรถที่กำลังจ้องหน้าเธอระหว่างจอดพักไฟแดง

“ทำไมวันนี้เอาแต่หลบหน้าละครับ?” เขาถามพลางขยับนิ้วชี้เคาะพวงมาลัยตามจังหวะเพลงที่เปิดในรถ

“ไม่ได้หลบหน้าค่ะ”

“จริงเหรอ...” เขาถามเสียงไม่เชื่อ

“จริงค่ะ อาจารย์”

“พี่...”

“คะ?”

“อยู่นอกเขตมหา’ลัยแล้วครับ” เขาย้อนเตือน

“จริงค่ะ พี่รัน...” เธอทวนคำพูด

“แล้วเมื่อกลางวันนินทาอะไรพี่รึเปล่าครับ?”

“...เม้าท์มอยตามประสาผู้หญิงนั่นแหละค่ะ” เจณิส พยายามเลี่ยง แต่ก็ถูกเขาไล่ต้อนจนต้องเปิดเผยเรื่องราวให้เขาทราบ

“เกย์...? พี่เนี่ยนะเป็นเกย์?” ศรันย์ทวนคำเลิกคิ้วสูง

“ขอโทษค่ะ... พวกเพื่อน ๆ ไม่มีเจตนาจะนินทาว่าร้ายอาจารย์ เอ่อ...พี่รันนะคะ เพียงแต่ก็แค่เม้าท์มอยกันไป”

“เปล่า... พี่ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยครับ แต่แค่สงสัยว่าทำไมคนใกล้ตัวพี่อย่างเจณิส ถึงไม่ยอมออกโรงช่วยยืนยันว่าพี่ไม่ได้เป็นอย่างที่เพื่อนบางคนของเธอคิด...ทั้ง ๆ ที่เจณิสรู้ดีที่สุดว่าพี่เป็นหรือไม่เป็นเกย์...หืม?” คนขับรถกระตุกยิ้มมุมปาก เหลือบมองหน้าคนนั่งข้าง ๆ ที่กำลังก้มหน้างุดแสร้งควานหาของในกระเป๋า ก่อนที่เขาจะเลี้ยวพวงมาลัยขับเข้าไปจอดหน้าร้านมินิมาร์ท ภายในปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง

“พี่รันจะไปไหนคะ” เจณิสเงยหน้าถามเมื่อเห็นว่าเขาจอด

“ถุงยางอนามัยที่บ้านใช้หมดแล้ว ว่าจะไปซื้อมาสำรองไว้ซะหน่อย ไม่รู้จะมีกลิ่นกล้วยหอมที่เจณิสชอบรึเปล่า~ เจณิสจะเอาอะไรเพิ่มอีกมั้ย”

คำตอบซื่อตรงกึ่งแกล้งหยกทำนักศึกษาสาวหน้าแดงก่ำ เธอส่ายหน้าและให้เขารีบไปจัดการซื้อของที่ต้องการเสีย

อาจารย์หนุ่มหายไปครู่หนึ่ง ก่อนเดินหิ้วถุงพลาสติกเดินลอยชายกลับมาที่รถ เขายื่นถุงให้เจณิสช่วยถือที่แม้ไม่บอกแต่เธอก็เดาได้ไม่อยากว่า ภายในมีกล่องถุงยางอนามัยบรรจุอยู่หลายกล่อง