ไม่เห็นจะโป๊ตรงไหนเลย

หลังสอนลูกศิษย์สาวสวยจนครบชั่วโมง ด้วยความร้อนใจชายหนุ่มรีบเดินเดินตามไปหาสาวน้อยญาดาที่ตอนนี้ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งหน้าบูดบึ้งอยู่บนลู่วิ่ง ใบหน้าหล่อก้มมองเวลากับระยะทางที่หญิงสาววิ่ง ก็เป็นเวลาพอๆกับที่เขาเริ่มสอนนั่นแหละ

“น้องดาหยุดวิ่งได้แล้วค่ะ” อัคคีมองร่างน้อยตาไม่กระพริบ สายคาคมหรี่มองคนตัวเล็กที่ทพหน้าบึ้ง

“ไม่ค่ะดาอยากวิ่งต่อ” เธอตอบเสียงกดต่ำ

“วิ่งนานเกินไปแล้วคะ เดี๋ยวก็ปวดขาหรอก” -ตอนนี้เธอปวดใจมากกว่า- ญาดาคิดในใจ ขณะที่ยังวิ่งไม่หยุดโดยที่ไม่รู้สึกเหนื่อยสักนิด

คิ้วหนาขมวดเข้มอย่างไม่เข้าใจ ตอนนี้แม่แต่หน้าเขาเธอก็ไม่อยากมอง

“น้องดาหยุดวิ่งค่ะ” เสียงเข้มบอกอีกครั้ง เขารู้ว่าเธอกำลังไม่พอใจแต่จะมาทำร้ายตัวเองแบบนี้ไม่ได้

ญาดาถอนหายใจเสียงดังพร้อมกับค้อนเชิดใส่คนตัวโตใช้เขารู้เสียเลยว่าเธอกำลังไม่พอใจเขานั่นแหละ จะให้อารมณ์ดีได้ยังไง เธอเดินทางมาหลายร้อยกิโล เพื่อมาหาเขาไม่ได้มาเพื่อเห็นผู้ชายที่แอบรักใกล้ชิดกับผู้หญิงคนอื่น แถมดูก็รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นตั้งใจมาอ่อย ยิ่งเห็นเขาไม่รู้เธอยิ่งหงุดหงิด

“อย่าดื้อกับพี่สิคะ ไม่งั้นพี่จะส่งดากลับบ้านคืนนี้เลยนะ”

อัคคีขู่น้ำเสียงเข้มจริงจังบ่งบอกให้รู้ว่าเขาไม่ได้พูดเล่น และได้ผล ความเร็วของลู่วิ่งค่อยๆลดลงช้าๆ ก่อนจะหยุดนิ่งลงในที่สุด

“ใจร้าย ดาหยุดแล้วพี่ไฟก็ห้ามส่งดากลับนะคะ” ญาดาเอียงคอรอคำตอบ บอกเสียงอ่อนลงกว่าก่อนหน้า

อัคคีเงียบไม่ตอบแต่กลับลอบยิ้มเล็กน้อยเห็นแล้วยิ่งทำคนตัวเล็กหัวร้อน

“พี่ไฟ” ญาดาเรียกคนด้านล่างเสียงหลงอย่างแสนงอน เขาส่ายหัวให้คนที่ทำตัวเอาแต่ใจเหมือนตอนเป็นเด็กไม่มีผิดยิ่งเห็นสายตาแบบนั้นจากคนตรงหน้า หญิงสาวจึงสะบัดก้นเดินลงจากลู่วิ่ง

“อุ๊ย! ว๊าย!” ร่างบางเซถลาล้มลงจนเกือบหล่อนพื้นหากเขาไม่เข้ามาช่วยรับร่างน้อยประคองขึ้นมาเสียก่อน

“เป็นอะไรมั้ยคะ” เสียงทุ้มนุ่มถามอย่างห่วงใย

“ขาดามันสั่นเหมือนไม่มีแรงค่ะ” คนตัวเองบอดสายตะละห้อย

“ก็วิ่งนานขนาดนั้น ร่างกายคนไม่เคยออกกำลังกายจะรับไหวได้ยังไง มาครับพี่ช่วย”

น้ำเสียงอ่อนโยนบอกพร้อมโอบประคองร่างบางเข้ามาแนบชิดลำตัว จนสัมผัสได้ถึงอุ่นร้อนจากร่างกายของคนที่พึ่งออกกำลังกายมา เนื้อตัวหญิงสาวยังชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่เขากลับไม่นึกรังเกียจแม้แต่น้อย

“พี่ไฟดาเดินไม่ได้ ขามันสั่นไม่มีแรงค่ะ” เสียงเล็กอ้อนบอกพร้อมทิ้งน้ำหนักตัวลงที่ร่างใหญ่อย่างตั้งใจ

“ถ้างั้นช่วยพี่ถือนี่”

กระบอกน้ำดื่มถูกยื่นใส่มือเรียวเล็ก จากนั้นคนตัวโตก็จัดการช้อนอุ้มร่างเล็กลอยขึ้นจากพื้น ดวงตากลมแป๋วลอบมองเขาแล้วแอบอมยิ้ม ไม่คิดว่ามุขนี้จะได้ผลเกินคาด วิ่งบนลู่วิ่งแค่ชั่วโมงเดียวสำหรับนักวิ่งมาราธอนอย่างเธอคือสบายมาก แค่ใส่มารยาหญิงเข้าไปหน่อยเพราะอยากให้เขาดูแล

“ทีหลังอย่าฝืนร่างกายตัวเองวิ่งแบบนี้อีกรู้มั้ย มันอันตราย”

อัคคีบอกขณะหลุบตามองคนในอ้อมกอดที่กำลังจ้องเขาไม่วางตา พร้อมกับก้าวขาเดินพาเธอไปยังรถ

“ทราบแล้วค่ะ”

“ดีมาก อีกอย่างออกกำลังกายมากหน่อยก็ดีนะ ตัวหนักมากค่ะ”

ไม่อยากให้สถานการณ์ตึงเครียดเกินไปเขาจึงแหย่เธอเล่นเสียหน่อย

“พี่ไฟ” เสียงหวานแหวใส่ “ใครเขาทักผู้หญิงกันแบบนี้คะ ไม่น่ารักเลย” ฝ่ามือน้อยตีที่อกกว้างเต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างแรง

“เบาๆสิคะ เดี๋ยวพี่ก็เผลอปล่อยมือแล้วหล่นลงพื้นไม่รู้ด้วยนะ” ถึงจะพูดแบบนั้นเขาก็ไม่กล้าทำสาวน้อยคนนี้หลุดมือไปแน่

“คุณป้าจะกลับมาเมื่อไหร่เหรอคะ”

“เห็นบอกว่าอีกสองวันถึงจะกลับ”

“อืม แล้วที่บ้านมีใครอยู่อีกบ้างคะ”

“มีแค่เราสองคน คนงานลากลับบ้านกันหมด มาอีกทีก็อีกสองเดือนข้างหน้า ถามทำไมเริ่มกลัวหรือคะ” สาวน้อยนิ่งงันไปชั่วครู่

“ทำไมต้องกลัวด้วยคะ”

“พี่ก็พูดไปอย่างนั้นก็ดูสีหน้าเราสิ” ดาแค่กำลังคิดว่าจะใช้โอกาสนี้ทำอะไรได้บ้าง หญิงสาวคิด

“ส่วนคืนนี้พี่นัดกับเพื่อนออกไปดื่มกัน น้องดาต้องอยู่บ้านคนเดียว อยู่ได้ใช่มั้ยคะ”

อะไรเนี่ยจะปล่อยให้เธออยู่บ้านกลางสวนคนเดียวไม่ห่วงกันบ้างเลยรึไง

“ถ้าดาบอกว่าไม่ได้ พี่ไฟจะพาดาไปด้วยมั้ยอ่ะ”

“มีแต่ผู้ชาย ดาจะไปเหรอ”

“ก็ดีกว่าต้องอยู่บ้านคนเดียวจริงมั้ย”

เมื่อถึงที่หมายร่างสูงรีบวิ่งลงมาเปิดประตูรถอีกฝั่งบริการคนขาอ่อนแรง

“เดินเองไหวมั้ยคะ”

“ไหวค่ะ”

“ถ้าจะไปด้วยกัน เจอกันหนึ่งทุ่มที่นี่ ตอนนี้ขึ้นไปพักผ่อนก่อน”

“ค่ะ”

ครั้นเมื่อถึงเวลาญาดาลงมาตามเวลานัดหมาย โดยมีอัคคีนั่งเล่นมือถือรออยู่ก่อนแล้ว

“ไปเปลี่ยนชุดค่ะ” เสียงเข้มดุสั่งทันทีที่เห็นคนตัวเล็กเดินลงมา ทั้งที่ยังเดินลงมาไม่ถึงบันไดขั้นสุดท้าย

“ทำไมคะ”

“มันโป๊”

“ไม่เห็นจะโป๊ตรงไหนเลย” ร่างสูงของครูสอนออกกำลังกายเดินเข้าไปยืนใกล้ตำแหน่งที่หญิงสาวยืนอยู่

สายตามมองต่ำสำรวจร่างบางในชุดเดรสสีขาวเข้ารูปแสนยั่วยวนนั้น ถึงจะไม่ได้ดูโป๊โชว์เนื้อหนังมังสาอะไร แต่การที่ชุดแนบเนื้อโชว์สัดส่วนโดยเฉพาะอกอวบอิ่มคู่งามนูนโดดเด่นชัดเจน ใส่ชุดสไตล์นี้ยังไงร่างอ้อนแอ้นเบื้องหน้าก็ดูโป๊ไปหมด อัคคีหรี่ตามองสาวน้อยที่ยืนจ้องเขาตาแป๋วอย่างไม่เข้าใจ

“ไปเปลี่ยนชุดค่ะ” เขาย้ำคำเดิม

“แต่ดาไม่มีชุดอื่น”

“เฮ้อ!” เสียงถอนหายใจหนัก เมื่อนึกถึงสีหน้าหื่นกระหายของเพื่อนๆเขา หากเห็นเธอในชุดนี้