ปกป้อง

อัคคีลอบมองสำรวจคนตัวเล็กที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเด็กน้อยสำหรับเขา เวลาผ่านมาหลายปีจากเด็กน้อยในวันนั้น ตอนนี้เธอเติบโตเป็นสาวสวยสะพรั่ง ผิวพรรณขาวผ่องใสอมชมพู ยิ่งเอวบางคอดหุ่นนาฬิกาทรายของเธอนั้นทำให้สัดส่วนของร่างกายดูโดดเด่น โดยเฉพาะหน้าอกหน้าใจที่อวบอิ่มจนล้นออกมาจนเกินตัว ญาดาเป็นผู้หญิงตัวเล็กแต่มีสัดส่วนร่างกายเด่นชัด สะโพกงอนอกเป็นอก เอวเป็นเอว บ่งบอกให้รู้ว่าเธอไม่ใช่เด็กสาวอีกต่อไป

หุ่นสมส่วนยิ่งได้มาอยู่บนใบหน้าสวยหวานรูปไข่ ที่มองยังไงก็ไม่เบื่อจนไม่อยากละสายตาจากดวงตาโตกลมคู่สวยนั้นได้

-สาวมหาลัยสมัยนี้ต้องสวยหุ่นเอ็กซ์ขนาดนี้เลยหรือวะเนี่ย- อัคคีคิด

ร่างบางอ้อนแอ่นลงมาในชุดออกกำลังกายรัดรูป รัดทุกสัดส่วน ที่กล่าวมาเมื่อครู่ ชายหนุ่มเห็นผู้หญิงในชุดออกกำลังกายมาก็ไม่น้อย แต่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่มองแล้วทำให้หัวใจเต้นแรงได้ขนาดนี้ ให้ตายเถอะเธอกำลังทำอะไรกับเขาเนี่ย

เมื่อถูกสายตาคมจ้องมองไม่วาง ใบหน้าสวยหวานแดงเป็นลูกตำลึง ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก หัวใจสาวน้อยเต้นแรงเมื่อสบเข้ากับดวงตาเป็นประกายระยับของคนตรงหน้าจนต้องหลบอย่างสู้ไม่ไหว เขามองแล้วได้แต่ระบายยิ้มน้อยๆ เมื่อเห็นคนตัวเล็กแสดงอาการเขินได้อย่างน่ารัก

“ไปกันเลยมั้ยคะ” ถึงจะตั้งใจมาสร้างโอกาสให้ตัวเองแต่ก็แพ้สายตาแบบนี้ของชายหนุ่มทุกครั้งเมื่อได้สบตา จนต้องเดินหน้าก้าวถอยหน้าก้าวแต่ไม่คิดจะถอย ในเมื่อเลือกแล้วก็ต้องลองดูสักตั้ง

“แน่ใจนะว่าจะไปชุดนี้”

“คะมีอะไร” สายตาคู่คมเหลี่ยวมองคนตัวเล็ก

“เปล่าครับไปกันเถอะ”

โชคดีที่วันนี้เป็นวันหยุดลูกค้าในยิมมีไม่มาก ไม่อย่างนั้นเขาไม่มีทางยอมให้เธอได้ใส่ชุดนี้ออกจากบ้านมาโชว์ในที่สาธารณะแบบนี้แน่นอน และเพราะเป็นวันแรกที่เธอมาที่นี่จึงไม่อยากเจ้ากี้เจ้าการให้มากเกินไป

“ไม่เห็นจะมีใครเลยค่ะ ไหนลูกศิษย์พี่ไฟคะ” เสียงใสถามเรียกสติคนตัวโตที่นิ่งเงียบมาตลอดทาง

“อ่อ น่าจะยังมาไม่ถึง ปกติน้องดาใส่ชุดแบบนี้ออกกำลังกายเหรอคะ”

น้ำเสียงที่ถามเหมือนจะดุ แต่ในแววตาของเขากับมีแต่ความอ่อนโยนและห่วงใยส่งมาให้

“ปกติดาไม่ออกกำลังกายหรอกค่ะ นี่เป็นครั้งแรก”

ญาดายิ้มหวานส่งกลับให้อย่างเก้อเขิน เธอกำลังโกหกอันที่จริงเธอเป็นคนที่ไม่ได้ชอบออกกำลังกายในอาคารแบบนี้หรอกมันรู้สึกอึดอัด ปกติทุกเช้าหญิงสาวจะออกไปวิ่งเก็บรอบที่สวนสาธารณะในหมู่บ้าน ที่นั่นเป็นพื้นที่กว้างปลอดโปร่ง เธอต้องซ้อมวิ่งสำหรับเข้าร่วมวิ่งมาราธอน และชุดที่ใส่ก็ไม่ได้รัดติ้วขนาดนี้ ที่ใส่ชุดนี้ก็ตั้งใจให้เขาเห็นกับตาว่าเธอโตเป็นสาวแล้ว ไม่ใช่เด็กน้อยที่เขาจะต้องคอยมาดูแลเอาใจใส่แบบเด็กๆอีกแล้ว เผื่อจะมีโอกาสได้เป็นผู้หญิงคนต่อไปของเขาบ้าง

“แล้วทำไมวันนี้ถึงอยากออกกำลังกายคะ”

“ก็เพราะตั้งใจว่าจะมาเรียนโยคะกับพี่ไฟไงคะ รู้สึกว่าช่วงนี้สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่”

“ทำไมถึงคิดว่าตัวเองไม่เข็งแรง”

“ช่วงนี้เหนื่อยง่ายค่ะ”

“งั้นต่อไปมาที่นี่ห้ามใส่ชุดออกกำลังกายแบบนี้อีก ใส่แค่ตอนที่เรียนกับพี่สองคนก็พอ เข้าใจมั้ยคะ”

“เข้าใจค่ะ”

สายตาอ่อนโยนกับน้ำเสียงที่เขาพูดเมื่อกี้คืออะไร เธอไม่ได้ตาฝาดไปแน่ เมื่อกี้เธอเห็นเขาส่งสายตาหวานเชื่อมมาให้ ตอนนี้เขาก็กำลังยืนทำตามเยิ้มใส่เธออยู่ หรือเธอหลงเขาหนักจนคิดเข้าข้างตัวเองกันแน่ พี่ไฟของเธอนั่นหรือจะมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น ญาดาถามตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“เรามายืดร่างกายรอลูกศิษย์พี่มากันดีมั้ยคะ แล้วค่อยเรียนพร้อมกัน”

“ดีค่ะ”

“น้องดาเคยยืดร่างกายมั้ยคะ”

ใบหน้าสวยส่ายหัวไปมา เห็นดังนั้นมือหนาจึงเข้าไปจับมือจัดท่าสอนอย่างนุ่มนวล แต่ให้ตายเถอะเขาละสายตาจากร่างอ้อนแอ้นตรงหน้านี้ไม่ได้เลยโดยเฉพาะอกดูมๆนี้ที่เด่นนูนสู้สายตาเขาเหลือเกิน

ยิ่งได้สัมผัสร่างกายขาวเนียนนุ่มนิ่มยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกร้อนรุ่ม ไปทั้งตัวเธอจะรู้มั้ยว่าการแต่งตัวแบบนี้มันคือการล่อเสือล่อตะเข้

“ขอโทษที่มาช้านะคะไฟ”

ลูกศิษย์สาวสวยหุ่นเอ็กที่มีคอร์สเรียนกับเขาในวันนี้ เอ่ยแทรกขัดกิจกรรมของทั้งสองหนุ่มสาว

“ไม่เป็นไรครับ ถ้าพร้อมแล้ว เชิญวอมร่างกายได้เลย”

ญาดามองจ้องพินิจพิจารณานักเรียนของอัคคีไม่ละสายตา ผู้หญิงคนนี้สวยมากเป็นผู้หญิงรูปร่างหน้าตาดี มีหุ่นที่เอ็กซ์สะบึมเป็นบ้า แล้วชุดที่หญิงสาวคิดว่าใส่มาล่อเสือล่อตะเข้แล้ว เจอชุดของลูกศิษย์สาวเสื้อที่ใส่เว้าต่ำจนแทบเห็นหัวนมแล้ว ไหนจะกางเกงที่รัดส่วนล่างแนบแน่นจนเห็นเป็นกลีบนูนเด่นชัดเจน ดูก็รู้ว่าไม่ได้ตั้งใจมาเรียน แต่ตั้งใจมาทำอย่างอื่นเสียมากกว่า แถมสายตาที่มองมา หากกินหัวเธอได้ก็คงกินเข้าไปแล้ว ญาดาคิด

“ไปคะ ฟ้าจ่ายเงินคุณมาสอนแบบส่วนตัวไม่ใช่หรือคะ แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?” นั่นไงน้ำเสียงไม่พอใจถามออกมาพร้อมกับสายตาดุร้ายที่เปล่งมายังสาวน้อยด้านข้าง

“ต้องขอโทษด้วยครับ ญาดาคือน้องสาวผม พอดีวันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านผมเลยพาน้องมาด้วย” อัคคีแก้ตัวออกโรงปกป้องแทน

แต่พอได้ยินคำว่าน้องสาวเท่านั้นแหละ ลูกศิษย์สาวสวยของชายหนุ่มก็มีท่าทีอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด แค่นี้ก็รู้แน่ชัดแล้วว่าหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้ตั้งใจมาเรียนจริงๆ แต่กำลังตั้งใจมาจับพี่ไฟของเธอ ยิ่งเขาออกตัวแนะนำว่าเธอเป็นน้องสาว ยิ่งทำให้ไม่พอใจ ญารินรู้สึกแน่นอึดอัดในอกอธิบายไม่ได้ว่ามันคือความรู้สึกอะไร

“ดูท่าลูกศิษย์ของพี่ไฟจะไม่สะดวกให้ดาเรียนด้วย งั้นดาไปเล่นเครื่องออกกำลังกายทางโน้นรอได้มั้ยคะ” ญาดาเลิกคิ้วหรี่ตามอง

“เอาอย่างนั้นก็ได้ แต่อย่าไปไกลมากนะ” เพราะไม่อยากให้สาวน้อยอยู่ไกลสายตา ถึงคนจะน้อยแต่ใช่ว่าจะไม่มีคนอยู่

“ชื่อน้องดาหรือคะ มาเรียนด้วยกันกับพี่ก็ได้ค่ะ”ลูกศิษสาวจีบปากจีบคำถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง อย่างน่าหมั่นใส้

“ไม่เป็นไรค่ะ ในเมื่อพี่สาวคนสวยจ่ายเงินมาเรียนแบบส่วนตัว งั้นดาไม่อยู่กวนพี่ทั้งสองดีกว่าค่ะ อีกอย่างดาไม่ชอบเรียนกับคนที่ไม่รู้จัก”

ว่าแล้วก็สะบัดก้นงอนๆ เดินเชิดหน้าออกไปอย่างไม่ค่อยพอใจ อัคคีมองตามคนตัวเล็กแล้วได้แต่ส่ายหัวเธอไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด

-โตแต่ตัวสินะ- เขาคิด